Zgodnie z art. 152 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu. Prawa tego pracownik nie może się zrzec. Jeżeli urlop, który przysługuje mu w danym roku, nie zostanie wykorzystany przez pracownika, to pracodawca powinien udzielić mu tego urlopu do 30 września następnego roku kalendarzowego.
W okresie, w którym pracownik nie wykorzystał przysługującego mu urlopu, jednostka generuje przychód z tytułu wykonywania pracy przez tego pracownika. Koszty związane z zatrudnieniem tej osoby będą poniesione do 30 września kolejnego roku, co zakłóci zasadę współmierności przychodów i kosztów. Aby współmierność ta została zachowana, pracodawca powinien ująć koszty niewykorzystanych urlopów w roku, którego ten urlop dotyczył. Jednak to nie oznacza, że tworzenie rezerw na niewykorzystane urlopy jest obowiązkowe. Można od tego odstąpić, jeśli wynagrodzenia pracowników nie podlegają w ciągu roku istotnym wahaniom.
W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:
Systemy i rozkłady czasu pracy
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
To zagadnienie zawiera:
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
To kierownik jednostki podejmuje decyzję o potrzebie utworzenia takiej rezerwy. Przy podejmowaniu decyzji powinien kierować się istotnością kosztów z tego tytułu oraz rodzajem grupy pracowników. Jeśli wartość szacunku z tytułu niewykorzystanych urlopów przez pracowników jest istotna, tj. wpływa na rzetelność sprawozdania finansowego, kierownik jednostki powinien podjąć decyzję o utworzeniu takiej rezerwy, aby zachować współmierność przychodów i kosztów.
Źródło: Rzeczpospolita
