Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan uważa, że nie powinno się różnicować uprawnień pracowników do długości urlopu wypoczynkowego w zależności od rodzaju ukończonej szkoły, a wymiar urlopu wypoczynkowego powinien być uzależniony wyłącznie od okresu pracy. Polska jest jedynym krajem Unii Europejskiej, w którym do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się aż 8 lat z tytułu ukończenia studiów wyższych i jednym z nielicznych, w których taka możliwość w ogóle istnieje. Eksperci z PKPP mówią, że obecnie pracownik ze średnim wykształceniem, który przepracował 4 lata jest w gorszej sytuacji od pracownika, który ukończył studia wyższe lub po 3 latach nauki zdobył licencjat. Obecnie pracownik z wykształceniem wyższym i bez doświadczenia zawodowego ma prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego, w sytuacji kiedy pracownik z niższym wykształceniem może skorzystać z prawa do tak długiego urlopu dopiero po przepracowaniu – w zależności od rodzaju ukończonej szkoły – 4, 5, 6, 7 lub nawet 10 lat.
PKPP Lewiatan jest zdania, że zmiana przepisów regulujących zasady ustalania i przyznawania urlopów wypoczynkowych powinna także obejmować likwidację urlopów na żądanie. Lewiatan podkreśla, że nie żąda skrócenia o 4 dni wymiaru urlopu wypoczynkowego. Postuluje jedynie zrezygnowanie z rozwiązań, które – zdaniem PKPP - godzą w zasadę dbałości o dobro i mienie pracodawcy. Dotyczy to przede wszystkim średnich i małych przedsiębiorców, dla których nieoczekiwany i nieplanowany urlop pracownika – podobnie jak porzucenie przez pracownika pracy – wiąże się często z przestojem w działalności firmy, problemami z odpowiednim zorganizowaniem pracy, a w konsekwencji ze stratami finansowymi. Lewiatan wskazuje, że zdarzają się sytuacje, kiedy pracownicy korzystają z prawa do urlopu na żądanie w sposób sprzeczny z jego celem. Jako przykład takich działań Lewiatan przywołuje ostatnie strajki celników i lekarzy.
Z powyższych względów PKPP Lewiatan uważa, że należy zlikwidować instytucję urlopu na żądanie. Z drugiej strony proponuje powrót do instytucji porzucenia pracy i stworzenie rozwiązań, które wprowadzą sankcję za nieuzasadnione porzucenie przez pracownika stanowiska pracy, jeżeli skutkiem tego są straty pracodawcy.
PKPP Lewiatan proponuje ponadto, aby zrezygnować ze ściśle oznaczonej daty wykorzystania zaległego urlopu – 31 marca następnego roku kalendarzowego. W to miejsce proponuje umożliwienie stronom ustalania, za obopólną zgodą, terminu wykorzystania zaległego urlopu, nie później jednak niż do końca tego roku. Wydłużenie okresu, w ciągu którego pracownik musi wykorzystać zaległy urlop z 3 do 12 miesięcy jest zdaniem PKPP słusznym rozwiązaniem. W wielu przypadkach, na przykład w związku z chorobą pracownika, czy innymi nieprzewidzianymi okolicznościami, nie jest możliwe udzielenie pracownikowi urlopu w wymaganym ostatecznie terminie. Wydłużenie tego okresu daje stronom stosunku pracy większą swobodę w wyborze terminu wykorzystania zaległego urlopu wypoczynkowego.
Eksperci z PKPP Lewiatan przekonują, że ich propozycje nie mają na celu ograniczenia praw pracowników, jak to sugerują związki zawodowe, ale przeciwnie - zapewniać dobre relacje w stosunkach pracy. Chcą też, aby proponowane przez nich zmiany zostały poddane dyskusji opinii publicznej, w tym związków zawodowych.