W dniu 28 sierpnia 2012 r. skierowano do I czytania w Sejmie przygotowany przez posłów Prawa i Sprawiedliwości projekt nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczący zniesienia górnego limitu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.
Projektowana ustawa wprowadza ograniczone zmiany w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: u.s.u.s.) oraz w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: u.e.r.). Zmiany te sprowadzają się do zniesienia górnego limitu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W myśl obowiązującego art. 19 ust. 1 u.s.u.s. roczna podstawa wymiaru składek w całym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok. W pewnym uproszczeniu oznacza to, że osoby, których zarobki przekraczają 2,5-krotność średniej płacy, oraz ich pracodawcy nie płacą składki od nadwyżki ponad ten limit. Zdaniem projektodawców, jeżeli osoby o niskich dochodach z pracy płacą składkę na ubezpieczenie społeczne od całości swoich dochodów, to jest uzasadnione - względami solidarności społecznej - objęcie składką także całych dochodów uzyskiwanych przez osoby o wysokich i najwyższych dochodach z pracy. Istotnym powodem proponowanej zmiany jest dostosowanie opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne do zasad wymiaru emerytury przyjętych w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych. W poprzednim systemie za podstawę wyliczenia emerytury przyjmowano kwotę bazową (24% przeciętnego wynagrodzenia, od którego naliczano składkę w danym roku) oraz wysokość sumy wynagrodzeń z 10 lat (dowolnie wybranych z 20 lub z 10 kolejnych lat.). Nowy, kapitałowy system wyliczania emerytury, za podstawę wyliczania jej wysokości bierze zgromadzony w okresie całej aktywności zawodowej kapitał. Oznacza to, że wysokość emerytury zależeć będzie wprost od wysokości opłacanej – w całym okresie zatrudnienia – składki na ubezpieczenie emerytalne. Przyjmując za podstawę wyliczenia emerytury uwzględnia się zatem zarówno lata, gdy wynagrodzenie było wysokie, jak i te lata, gdy było ono niskie. Dlatego uzasadnione jest – kierując się troską o zachowanie odpowiednich proporcji emerytury do wynagrodzenia – objąć składką emerytalna całą wysokość pobieranego wynagrodzenia podlegającego wymiarowi składki na ubezpieczenie emerytalne.
Opracowanie: Weronika Adamczyk
Źródło: , stan z dnia 3 września 2012 r.