Jednak z tym zastrzeżeniem, że pracodawca powinien zwrócić pracownikowi koszty poniesione przez niego w związku z zakupem biletu powrotnego. W tym zakresie wypowiedziała się Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z dnia 2 października 2009 r., IPPB5/423-414/09-4/JC, stwierdzając m.in.: „Zdarza się, iż po realizacji celu służbowego, za zgodą pracodawcy pracownicy przedłużają pobyt dla realizacji celów prywatnych. W czasie wykonywania zadań służbowych przez pracowników Spółka pokrywa wszystkie koszty pobytu delegowanego. Natomiast koszt pobytu prywatnego, ponosi w całości pracownik. Przepisy prawa podatkowego nie zakazują łączenia podróży służbowej z wyjazdem prywatnym. Wobec powyższego, spółka prawidłowo zalicza do kosztów uzyskania przychodów wydatki na podróż służbową pracownika, w tym na bilet powrotny, w sytuacji gdy za zgodą pracodawcy pracownik przedłużył podróż służbową i za czas pobytu prywatnego sam ponosił określone wydatki.” W świetle przedstawionego stanu faktycznego zasadna byłaby dieta od momentu rozpoczęcia podróży powrotnej do momentu przyjazdu, gdyż w tym momencie mamy do czynienia z drogą powrotną z podróży służbowej. W konsekwencji, jeśli pracownik wyjechał musi też wrócić, a tylko czas pobytu prywatnego leży poza sferą rozliczeń kosztów podróży służbowej. Oczywiście kwestia ta nie jest jednoznacznie przesądzona i klient zawsze może zwrócić się o właściwą interpretację do organów podatkowych, gdyż powyższe stanowisko wyrażone w interpretacji z dnia 2 października 2009 r., IPPB5/423-414/09-4/JC nie jest wiążące.