Do odwołania pracownika z urlopu muszą być podstawy

Pierwszym krokiem, jaki musi podjąć pracodawca jest analiza podstaw (biznesowych i prawnych) odwołania pracownika z urlopu, bowiem urlop wypoczynkowy jest czasem wolnym od pracy, którym pracownik może dysponować swobodnie, w tym czasie nie pozostając bezpośrednio w dyspozycji pracodawcy.
Prawo do odwołania z urlopu wypoczynkowego stanowi wyjątek od zasady gwarantującej pracownikowi prawo do nieprzerwanego urlopu. Dlatego odwołanie go może nastąpić jedynie w okolicznościach, których nie można było przewidzieć w chwili rozpoczęcia urlopu. Jeżeli pracodawca w momencie udania się pracownika na urlop wiedział o okolicznościach, które mogą być podstawą do odwołania pracownika z urlopu, to odwołać go już nie może (art. 167 k.p.). Pracodawca nie może też wezwać pracownika z urlopu po to, żeby wręczyć mu wypowiedzenie (por. uchwała SN z dnia 9 lutego 1967 r., III ZPP 22/66).

Ryc. 1
Podpis: Interaktywny diagram uaktywnia odpowiednie fragmenty tekstu z odnośnikami do aktów prawnych regulujących konkretne rozwiązanie.
 
 
Pracownik musi wykonać zgodne z prawem odwołanie
Odwołanie z urlopu jest poleceniem (art. 100 § 1 k.p.). Jeżeli jest zgodne z prawem, to za jego niewykonanie grożą pracownikowi sankcje przewidziane w kodeksie pracy aż do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia (art. 52 k.p.).
Jeśli pracownik nie przerwie urlopu, a pracodawca ukarze go i pracownik wystąpi ze stosownym powództwem do sądu pracy, wówczas pracodawca będzie zobowiązany do wykazania słuszności swojej decyzji (art. 52 § 1 pkt 1 oraz art. 108 k.p.). Jeżeli pracodawca odwołał pracownika z urlopu sprzecznie z przepisami kodeksu pracy, to ponosi odpowiedzialność na podstawie odpowiednio stosowanych przepisów kodeksu cywilnego, a więc w szczególności także za utracone przez pracownika korzyści (art. 361 § 2 i art. 471 k.c. w zw. z art. 300 k.p.).
Czytaj wiecej >>