Ustawa określa warunki zatrudnienia pracowników delegowanych na terytorium RP, zadania i uprawnienia Państwowej Inspekcji Pracy związane z delegowaniem pracowników w ramach świadczenia usług oraz zasady współpracy z właściwymi organami innych państw członkowskich w tym zakresie.
Na uwagę zasługuje fakt, że w definicjach pracodawcy delegującego pracownika z terytorium RP oraz pracownika delegowanego z terytorium RP, w odniesieniu do zawartego w nich pojęcia „pracownik” odwołano się do przepisów państwa, do którego jest on delegowany. Tym samym osoba świadcząca pracę w oparciu o inną podstawę niż stosunek pracy, wysyłana tymczasowo do pracy na terytorium innego państwa członkowskiego, może w tym państwie być uważana za pracownika.
Przepisy ustawy zakładają, iż organem nadzoru i kontroli w sprawach dotyczących delegowania pracowników będzie Państwowa Inspekcja Pracy. Do jej zadań będzie należała przede wszystkim współpraca z właściwymi organami państw członkowskich polegająca na informowaniu o warunkach zatrudnienia delegowanych pracowników oraz informowaniu o stwierdzonych nieprawidłowościach lub wykroczeniach w tym zakresie.
Inspekcja będzie miała możliwość występowania do właściwego organu innego państwa członkowskiego z uzasadnionym wnioskiem o udzielenie informacji dotyczących delegowania pracowników na terytorium RP lub o przeprowadzenie działań kontrolnych.
Ustawa wprowadza katalog wykroczeń które mogą zostać popełnione przez pracodawcę delegującego pracownika na terytorium RP oraz określa wysokość grzywny za ich popełnienie, która może wynosić od 1.000 zł do 30.000 zł.
Nowa ustawa wchodzi w życie 18 czerwca 2016 r.
