Prawie 30% wśród dzisiejszych pracujących stanowią osoby nie będące pracownikami w rozumieniu Kodeksu pracy. Przy tym 10% przedsiębiorstw zatrudnia pracowników w systemie pracy zdalnej, a 60% outsourcuje część działań na zewnątrz firmy.
Do tego należy dołożyć całą grupę samozatrudnionych, pracowników mobilnych oraz pracujących czasowo, aby wyobrazić sobie zakres skomplikowanych relacji, którym czoło muszą stawić współcześni HR-owcy. Kończy się era klasycznych działów personalnych, ale na pewno nadchodzą ciekawe czasy. Zanim na rynku pojawiły się elastyczne formy pracy, standardem było zatrudnianie etatowych pracowników. Osoby zarządzające zasobami ludzkimi mogły na bieżąco obserwować ich pracę oraz wchodzić w bezpośrednie relacje, by poznać profil osobowości i monitorować ewentualne błędy w celu ich wyeliminowania. Pracownicy latami byli przywiązani do jednego miejsca pracy, dzięki czemu łatwiej było oceniać postępy i kierować ścieżką rozwoju osobistego. Obecnie, kiedy sytuacja diametralnie się zmieniła, może się wydawać, że kwestia badania rozwoju pracowników jest sprawą niepotrzebną, a nawet niemożliwą do realizacji.
Więcej: www.hrstandard.pl/2012/11/07/nowe-formy-zatrudnienia-a-ocena-pracownikow
Źródło: www.hrstandard.pl, stan z dnia 8 listopada 2012 r.