Pracodawca zatrudnił 2 pracowników na umowę o pracę (okres próbny) na pełny etat jako terenowych przedstawicieli handlowych. Ich praca polega na odwiedzaniu hurtowni na terenie małopolski (po okresie próbnym miejscem pracy będzie cała Polska) i oferowaniu do sprzedaży naszych produktów. Będą to robić przez 4 dni (każdy z nich ma do dyspozycji samochód służbowy - jadą do danego miasta i wracają do domu), natomiast w pracy będą w piątek żeby swojemu przełożonemu przekazać informacje co w danym tygodniu załatwili i co planują zrobić w tygodniu następnym (w tym dniu rejestrują swoją obecność w pracy w rejestratorze czasu pracy). Pracodawca powierzył im GPS, aby mógł lokalizować gdzie aktualnie przebywają.
W jaki sposób należy rozliczać ich czas pracy, mając rejestracje tylko przez kilka dni w miesiącu?
Jak udokumentować czas pracy w pozostałe dni?
Jak w takiej sytuacji rozliczać nadgodziny/niedogodziny?
Czy w informacji do umowy o pracę wystarczy wpisać, że obowiązująca ich norma dobowa to 8 godz. a tygodniowa to 40 godz.
Czy będzie to poprawna informacja?

W opisanym przypadku najlepszym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie dla obu pracowników zadaniowego czasu pracy. Czas taki można wprowadzić w regulaminie pracy (jeżeli pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników) lub w obwieszczeniu. Pisemnie należałoby poinformować pracowników, że obowiązuje ich zadaniowy czas pracy, o którym mowa w art. 140 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p.
 

Wprowadzenie zadaniowego systemu czasu pracy może być korzystnym rozwiązaniem zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika. Pracodawcy zwolnieni są wówczas z obowiązku sprawowania bezpośredniej kontroli nad właściwym wykorzystaniem przez pracownika czasu pracy, nie muszą prowadzić jego ewidencji czasu pracy, a przy prawidłowym ustaleniu zadań - nie wypłacają wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. Pracownik, mając większą swobodę w realizacji powierzonych mu zadań, sam ustala swój rozkład czasu pracy.
Zadaniowy czas pracy jest szczególnym, elastycznym rodzajem czasu pracy. W systemie tym czas pracy pracownika określony jest wymiarem jego zadań. Występują w nim jednak elementy wymiaru i rozkładu czasu pracy. Zadania robocze powinny być ustalone tak, aby pracownik mógł je wykonać w ramach norm czasu pracy określonych w art. 129 k.p., czyli w ciągu 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy.
Pracodawca może umówić się z pracownikiem, że praca będzie wykonywana w określonych dniach tygodnia, czy też oczekiwać, że pracownik będzie wykonywał pracę o określonej porze dnia. Z powodu braku możliwości ścisłego określenia rozmiaru czasu pracy pracowników zatrudnionych w zadaniowym czasie pracy ograniczone jest stosowanie przepisów o pracy w godzinach nadliczbowych.
Zadaniowy czas pracy można wprowadzić w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją (gdy nie ma np. potrzeby ustalania sztywnych granic czasowych przebywania pracownika na terenie zakładu pracy), albo miejscem wykonywania pracy.
Rozmiaru powierzonych pracownikowi zadań nie można ustalać w dowolny sposób. Wymiar zadań powinien być tak ustalony, aby pracownicy, przy dochowaniu zwykłej w danych okolicznościach staranności i sumienności, mogli wykonać swoje obowiązki w ramach podstawowych norm czasu pracy, czyli 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień. Zadania powinny być tak ustalone, aby możliwe było ich wykonanie przez przeciętnie 5 dni w tygodniu. Pracodawca ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań po porozumieniu z pracownikiem.