Jak prawidłowo obliczyć wysokość odprawy dla zwalnianych z przyczyn ekonomicznych?
Pracownik dostał wypowiedzenie z przyczyn niedotyczących pracowników. W okresie wypowiedzenia, tj. VIII- X, pracownik został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy. Pracownik jest wynagradzany godzinowo i otrzymuje wynagrodzenie, które wynika z nominału godzin na dany miesiąc i jego stawki zaszeregowania, pracownik twierdzi że odprawę powinien mieć liczoną z wynagrodzenia za czas kiedy świadczył pracę, tj. V-VII, ponieważ wtedy było ono wyższe, gdyż pracował w nadgodzinach.
Z jakiego okresu policzyć pracownikowi odprawę?
Aby ocenić, czy w przedstawionym przypadku zajdzie konieczność uwzględnienia przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wynagrodzenia z tytułu nadgodzin za okres nieprzekraczający 12 miesięcy kalendarzowych, należy w pierwszej kolejności ocenić, czy mamy w tym przypadku do czynienia ze znacznym wahaniem ich wysokości.
Zasady ustalania odprawy pieniężnej przysługującej pracownikom na podstawie art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.) - dalej u.z.r.s., zostały określone w art. 8 ust. 3 i 4 u.z.r.s. Jak wynika z tej regulacji, odprawę pieniężną ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. W konsekwencji zastosowanie znajdują w tym wypadku przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. Nr 2, poz. 14) - dalej r.u.w.
Wynagrodzenie za godziny nadliczbowe jest składnikiem wynagrodzenia, o którym mowa w § 16 r.u.w. W konsekwencji, składniki wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu. Należy jednak pamiętać, że na mocy § 14 r.u.w. znajduje w tym przypadku także zasada wynikająca z § 8 ust. 2 r.u.w., zgodnie z którą, w przypadkach znacznego wahania wysokości tych składników wynagrodzenia, składniki te mogą być uwzględnione przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego (ekwiwalentu za urlop) w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie nieprzekraczającym 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu (odpowiednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu).
W świetle powyższego, aby ocenić, czy w przedstawionym przypadku zajdzie konieczność uwzględnienia tych składników za okres nieprzekraczający 12 miesięcy kalendarzowych, należy w pierwszej kolejności ocenić, czy mamy w tym przypadku do czynienia ze znacznym wahaniem ich wysokości. Jeśli tak będzie, pracodawca powinien dokonać obliczeń zgodnie z regulacją § 8 ust. 2 r.u.w.
Jarosław Masłowski - specjalista z zakresu prawa pracy
Pracownik dostał wypowiedzenie z przyczyn niedotyczących pracowników. W okresie wypowiedzenia, tj. VIII- X, pracownik został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy. Pracownik jest wynagradzany godzinowo i otrzymuje wynagrodzenie, które wynika z nominału godzin na dany miesiąc i jego stawki zaszeregowania, pracownik twierdzi że odprawę powinien mieć liczoną z wynagrodzenia za czas kiedy świadczył pracę, tj. V-VII, ponieważ wtedy było ono wyższe, gdyż pracował w nadgodzinach.
Z jakiego okresu policzyć pracownikowi odprawę?
Aby ocenić, czy w przedstawionym przypadku zajdzie konieczność uwzględnienia przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wynagrodzenia z tytułu nadgodzin za okres nieprzekraczający 12 miesięcy kalendarzowych, należy w pierwszej kolejności ocenić, czy mamy w tym przypadku do czynienia ze znacznym wahaniem ich wysokości.
Zasady ustalania odprawy pieniężnej przysługującej pracownikom na podstawie art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.) - dalej u.z.r.s., zostały określone w art. 8 ust. 3 i 4 u.z.r.s. Jak wynika z tej regulacji, odprawę pieniężną ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. W konsekwencji zastosowanie znajdują w tym wypadku przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. Nr 2, poz. 14) - dalej r.u.w.
Wynagrodzenie za godziny nadliczbowe jest składnikiem wynagrodzenia, o którym mowa w § 16 r.u.w. W konsekwencji, składniki wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu. Należy jednak pamiętać, że na mocy § 14 r.u.w. znajduje w tym przypadku także zasada wynikająca z § 8 ust. 2 r.u.w., zgodnie z którą, w przypadkach znacznego wahania wysokości tych składników wynagrodzenia, składniki te mogą być uwzględnione przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego (ekwiwalentu za urlop) w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie nieprzekraczającym 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu (odpowiednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu).
W świetle powyższego, aby ocenić, czy w przedstawionym przypadku zajdzie konieczność uwzględnienia tych składników za okres nieprzekraczający 12 miesięcy kalendarzowych, należy w pierwszej kolejności ocenić, czy mamy w tym przypadku do czynienia ze znacznym wahaniem ich wysokości. Jeśli tak będzie, pracodawca powinien dokonać obliczeń zgodnie z regulacją § 8 ust. 2 r.u.w.
Jarosław Masłowski - specjalista z zakresu prawa pracy