Pracodawca nie musi oddawać pracownikom dodatkowego dnia w zamian za święto przypadające w sobotę. Powinien natomiast obniżyć im wymiar czasu pracy w danym okresie rozliczeniowym pracy o 6 godzin i 24 minuty.
Przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p. stanowią wyłącznie o obniżeniu liczby godzin pracy, a nie dni w danym okresie rozliczeniowym. Wymiar czasu pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ulega w danym okresie rozliczeniowym proporcjonalnemu do rozmiaru etatu obniżeniu w przypadku wystąpienia święta w inny dzień niż niedziela.
Wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy przypadający do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym ulega proporcjonalnemu do rozmiaru etatu obniżeniu w przypadku wystąpienia święta w inny dzień niż niedziela.
Uzasadnienie
W celu zaplanowania czasu pracy na dany okres rozliczeniowy należy przed takim okresem obliczyć wymiar czasu pracy i łączną liczbę dni roboczych, przez które pracownik może pozostawać do dyspozycji pracodawcy w tym okresie. Od 1 stycznia 2004 r. sposób obliczania wymiaru czasu pracy na dany okres rozliczeniowy określony został w art. 130 i 138 § 3 k.p.
Wymiar czasu pracy, przy przeciętnej 40-godzinnej normie czasu pracy, na dany okres rozliczeniowy ustala się mnożąc liczbę pełnych tygodni razy 40 godzin. Do otrzymanego iloczynu dodaje się iloczyn 8 godzin i liczby dni roboczych "wystających" poza pełne tygodnie, przypadające od poniedziałku do piątku. Od tej sumy należy odjąć iloczyn 8 godzin i liczby dni świątecznych przypadających w innych dniach niż niedziela.
Przy dniach "wystających" poza pełne tygodnie liczy się tylko pierwsze pięć dni bez soboty i niedzieli, co wiąże się z przeciętnie pięciodniową normą czasu pracy. Pełne tygodnie liczy się od pierwszego dnia kalendarzowego pierwszego miesiąca okresu rozliczeniowego. Przykładowo, jeżeli pierwszym takim dniem jest wtorek, to każdy liczony w ten sposób tydzień kończy się w poniedziałek.
Obliczony w powyższy sposób wymiar czasu pracy obniża się proporcjonalnie do rozmiaru zatrudnienia. Jeśli więc pracownik pracuje na 4/5 etatu, to będzie to 4/5 * wymiar w danym okresie rozliczeniowym.
Rozkład czasu pracy nie może przewidywać pracy przez większą liczbę godzin niż przypadająca do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym. Wystąpienie święta będącego dniem wolnym od pracy w innym niż niedziela dniu tygodnia powoduje w okresie rozliczeniowym odpowiednie zmniejszenie o 8 liczby godzin pracy (art. 130 § 2 k.p.). W celu obliczenia liczby dni pracujących w danym okresie rozliczeniowym należy podzielić wymiar czasu pracy przypadający do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym przez 8.
W przypadku pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w podstawowym czasie pracy święto takie spowoduje również obniżenie liczby dni pracujących o jeden, natomiast w przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy nastąpi obniżenie wymiaru o proporcjonalnie obniżoną liczbę godzin.
Magdalena Rycak
Przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p. stanowią wyłącznie o obniżeniu liczby godzin pracy, a nie dni w danym okresie rozliczeniowym. Wymiar czasu pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ulega w danym okresie rozliczeniowym proporcjonalnemu do rozmiaru etatu obniżeniu w przypadku wystąpienia święta w inny dzień niż niedziela.
Wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy przypadający do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym ulega proporcjonalnemu do rozmiaru etatu obniżeniu w przypadku wystąpienia święta w inny dzień niż niedziela.
Uzasadnienie
W celu zaplanowania czasu pracy na dany okres rozliczeniowy należy przed takim okresem obliczyć wymiar czasu pracy i łączną liczbę dni roboczych, przez które pracownik może pozostawać do dyspozycji pracodawcy w tym okresie. Od 1 stycznia 2004 r. sposób obliczania wymiaru czasu pracy na dany okres rozliczeniowy określony został w art. 130 i 138 § 3 k.p.
Wymiar czasu pracy, przy przeciętnej 40-godzinnej normie czasu pracy, na dany okres rozliczeniowy ustala się mnożąc liczbę pełnych tygodni razy 40 godzin. Do otrzymanego iloczynu dodaje się iloczyn 8 godzin i liczby dni roboczych "wystających" poza pełne tygodnie, przypadające od poniedziałku do piątku. Od tej sumy należy odjąć iloczyn 8 godzin i liczby dni świątecznych przypadających w innych dniach niż niedziela.
Przy dniach "wystających" poza pełne tygodnie liczy się tylko pierwsze pięć dni bez soboty i niedzieli, co wiąże się z przeciętnie pięciodniową normą czasu pracy. Pełne tygodnie liczy się od pierwszego dnia kalendarzowego pierwszego miesiąca okresu rozliczeniowego. Przykładowo, jeżeli pierwszym takim dniem jest wtorek, to każdy liczony w ten sposób tydzień kończy się w poniedziałek.
Obliczony w powyższy sposób wymiar czasu pracy obniża się proporcjonalnie do rozmiaru zatrudnienia. Jeśli więc pracownik pracuje na 4/5 etatu, to będzie to 4/5 * wymiar w danym okresie rozliczeniowym.
Rozkład czasu pracy nie może przewidywać pracy przez większą liczbę godzin niż przypadająca do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym. Wystąpienie święta będącego dniem wolnym od pracy w innym niż niedziela dniu tygodnia powoduje w okresie rozliczeniowym odpowiednie zmniejszenie o 8 liczby godzin pracy (art. 130 § 2 k.p.). W celu obliczenia liczby dni pracujących w danym okresie rozliczeniowym należy podzielić wymiar czasu pracy przypadający do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym przez 8.
W przypadku pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w podstawowym czasie pracy święto takie spowoduje również obniżenie liczby dni pracujących o jeden, natomiast w przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy nastąpi obniżenie wymiaru o proporcjonalnie obniżoną liczbę godzin.
Magdalena Rycak