Odpowiedź:
Jeżeli pracownica nie usprawiedliwi swojej nieobecności w pracy, pracodawca będzie mógł uznać ją za nieobecność nieusprawiedliwioną.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 1542 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p. urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. Urlop udzielany jest więc tylko na dni pracy, a nie na dni wolne od pracy.
Jeżeli zgodnie z obowiązującym pracownika rozkładem czasu pracy sobota jest dniem pracy a pracownik chciałby skorzystać z wolnego również w tym dniu, powinien wziąć urlop od poniedziałku do soboty, a nie od poniedziałku do piątku. Gdyby jednak u pracodawcy sobota była dniem wolnym od pracy wynikającym z zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, to pracownik nie musiałby na ten dzień brać urlopu. Jednak nawet w takim przypadku pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie pracy w wolną sobotę – udzielając w zamian innego dnia wolnego od pracy do końca okresu rozliczeniowego, w terminie uzgodnionym z pracownikiem (art. 1513 k.p.).
Z pytania wynika, że zgodnie z grafikiem pracownica w sobotę miała przyjść do pracy. Nie był to zatem dla niej dzień wolny od pracy, jednak pracownica nie wystąpiła o urlop na ten dzień. Niestawienie się w pracy i nieusprawiedliwienie nieobecności może więc stanowić podstawę do uznania jej przez pracodawcę za nieobecność nieusprawiedliwioną.
Katarzyna Pietruszyńska, autorka współpracuje z publikacją Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 
Odpowiedzi udzielono 28 października 2014 r.