Płatnik nie będzie miał obowiązku sprawdzenia do 30 kwietnia prawidłowości danych przekazanych ZUS w miesięcznych raportach imiennych

Jednym z przewidzianych w pakiecie rozwiązań jest zniesienie nałożonego na płatników składek obowiązku sprawdzenia do 30 kwietnia prawidłowości danych przekazywanych ZUS w miesięcznych raportach imiennych, dotyczących poprzedniego roku kalendarzowego. W efekcie zniesiona zostanie kara (5 tys. zł) za niesprawdzenie tych danych przez płatnika.
Obecnie na podstawie art. 41 ust. 7 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych płatnicy składek są obowiązani sprawdzić do 30 kwietnia poprawność danych przekazanych do ZUS w imiennych raportach miesięcznych dotyczących poprzedniego roku kalendarzowego (do 30 kwietnia 2013 r. płatnicy są obowiązani zweryfikować dane za 2012 r.). Obowiązek ten dotyczy imiennych raportów miesięcznych oraz deklaracji rozliczeniowych.
Jeśli płatnik stwierdzi nieprawidłowość przekazanych informacji powinien sporządzić raport korygujący, który musi mieć formę nowego dokumentu zawierającego wszystkie prawidłowe informacje. Nie koryguje się danych podanych w imiennym raporcie miesięcznym tylko w przypadku, gdy różnica w podstawie wymiaru składek nie przekracza 2,20 zł. Powyższego nie stosuje się jednak w przypadku, gdy podstawę wymiaru składek stanowi zadeklarowana kwota.
Obecnie, jeżeli płatnik składek nie stwierdzi nieprawidłowości w imiennym raporcie miesięcznym w ww. określonym terminie podlega karze grzywny do 5 000 złotych.
Przyjęta przez rząd zmiana wyeliminuje obowiązek sprawdzania do 30 kwietnia prawidłowości danych przekazywanych ZUS w miesięcznych raportach imiennych, dotyczących poprzedniego roku kalendarzowego. Zniesiona zostanie również sankcja (kara grzywny do 5 tys. zł) dla płatnika składek za niestwierdzenie nieprawidłowości w imiennym raporcie miesięcznym w terminie do 30 kwietnia.
 
Badania lekarskie ważne u nowego pracodawcy
Nowy pracodawca będzie mógł zatrudnić pracownika na podstawie ważnego i aktualnego (od poprzedniego pracodawcy) orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Obecnie przy zmianie zatrudnienia pracownik musi wykonać badania lekarskie przed rozpoczęciem pracy u nowego pracodawcy, nawet wtedy kiedy ma wykonywać takie same zadania.
Pracodawca nie będzie musiał wysyłać nowego pracownika na badania lekarskie, jeśli ten posiada (od poprzedniego pracodawcy) ważne i aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Wyjątek powinni stanowić pracownicy zatrudniani w szczególnych gałęziach gospodarki, np. spożywczej, medycznej, ratowniczej oraz transporcie lądowym, morskim i lotniczym.
Obecnie (na podstawie art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy; tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) przy zmianie zatrudnienia pracownik jest zobowiązany do wykonania badań lekarskich przed podjęciem pracy u nowego pracodawcy, nawet wtedy kiedy ma wykonywać takie same zadania.
 
Mali przedsiębiorcy będą zwolnieni z obowiązków statystycznych
Mikroprzedsiębiorcy zostaną zwolnieni z obowiązku przekazywania przez pierwszy rok kalendarzowy danych statystycznych do GUS. Wyjątkiem będą informacje statystyczne, które są wymagane prawem unijnym lub na podstawie innych zobowiązań międzynarodowych.
Proponowana zmiana dotyczy roku kalendarzowego, w którym dany podmiot zarejestrował swoją działalność.
Obecnie przedsiębiorcy są zobowiązani do składania np. sprawozdania SP-3 za rok kalendarzowy, w którym rozpoczął działalność gospodarczą, do 15 marca następnego roku, oraz innych sprawozdań statystycznych za pierwszy rok działalności, w okresach kwartalnych lub miesięcznych. Ponadto panelowe badanie nowych przedsiębiorstw prowadzone jest we wrześniu.
Część danych gromadzona jest przez administrację np. w ramach CEIDG. Propozycja nie będzie dotyczyła tych informacji statystycznych, które są wymagane prawem unijnym lub na podstawie innych zobowiązań międzynarodowych.
Zgodnie z propozycją, przedsiębiorcy w tym okresie będą mogli brać udział w badaniach statystycznych dobrowolnie.
 
Bezpłatna pomoc prawna dla osób objętych pomocą społeczną zwolniona z podatku
Bezpłatna pomoc prawna świadczona osobom niezamożnym będzie wyłączona z podatku VAT. Osoby te będą również zwolnione z podatku dochodowego w związku z tą usługą.
Projekt przewiduje wyłączenie z podatku VAT usług bezpłatnej pomocy prawnej świadczonej na rzecz osób niezamożnych objętych pomocą społeczną, w sytuacji złożenia przez usługobiorcę dokumentu poświadczającego korzystanie z tej pomocy. Proponuje się również wprowadzenie zwolnienia z podatku dochodowego czynności otrzymania bezpłatnej pomocy prawnej.
Wyraźne wyłączenie usług bezpłatnej pomocy prawnej z podatku VAT świadczonej na rzecz osób korzystających z pomocy społecznej - na podstawie kryteriów dochodowych wynikających z ustawy o pomocy społecznej - zwiększy pewność prawną podmiotów świadczących tego typu usługi, co przełoży się na większą dostępność bezpłatnych porad prawnych dla osób niezamożnych.
Powyższe rozwiązania zostały przewidziane w celu realizacji zalecenia nr R (93) l Komitetu Ministrów dla państw członkowskich UE z dnia 8 stycznia 1993 r. co do zapewnienia efektywnego dostępu do prawa i wymiaru sprawiedliwości dla najuboższych oraz art. 8 ust. 2 Karty Podstawowej Praw i Wolności UE nakładający na państwa członkowskie UE obowiązek zapewnienia dostępu do pomocy prawnej osobom nieposiadającym wystarczających środków materialnych, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości.
 
Dojazd do pracy zwolniony z podatku
Organizowany przez pracodawcę dowóz pracowników do pracy transportem zbiorowym (autobusem, busem) – ma być zwolniony z podatku (nie będzie go płacił pracownik). Obecnie nieodpłatny dojazd do pracy zorganizowany przez pracodawcę dla pracowników jest opodatkowany.
Projekt przewiduje zwolnienie z podatku dochodowego świadczenia dowozu do zakładu pracy transportem zbiorowym (autobusem, busem) organizowanym przez pracodawcę - na rzecz pracowników.
W celu promocji zatrudnienia osób bezrobotnych zasadne jest odpowiednie uzupełnienie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyraźne wprowadzenie zwolnienia podatkowego w tym zakresie pobudzi, zdaniem rządu, aktywność inwestycyjną przedsiębiorców oraz będzie zachęcać do zatrudniania osób bezrobotnych, z miejscowości oddalonych od zakładu pracy. Powyższa propozycja będzie szczególnie korzystna dla pracowników mieszkających na terenie objętym strukturalnym bezrobociem, na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną.
Obecnie nieodpłatny dojazd do pracy zorganizowany przez pracodawcę dla pracowników jest opodatkowany. Przedsiębiorca (jako płatnik) musi wycenić takie świadczenie, wykonać czynności związane z ewidencjonowaniem długości i czasu trwania przejazdu, a także obliczyć, pobrać i wpłacić podatek, który obciąża podatnika.
Projekt musi jeszcze zostać uchwalony przez Sejm.