Dyrektywa zobowiązuje kraje członkowskie do aktywnej promocji poprawy standardu energetycznego budynków w obrębie państw Wspólnoty poprzez egzekwowanie obowiązku:
1) posiadania świadectw charakterystyki energetycznej przez określone rodzaje budynków nowowznoszonych, modernizowanych, sprzedawanych i wynajmowanych oraz sprzedawane i wynajmowane lokale mieszkalne,
2) wykonywania okresowych kontroli kotłów i systemów klimatyzacji w zakresie efektywności energetycznej, lub stworzenia systemu doradztwa w tym samym zakresie,
3) wykonania jednorazowej kontroli instalacji ogrzewczych, w których pracują kotły 15 letnie i starsze - w zakresie efektywności energetycznej, lub stworzenia systemu doradztwa w tym samym zakresie.
(...)

Wytyczne techniczne dla oceny energetycznej budynku (lokalu mieszkalnego)
Świadectwo charakterystyki energetycznej jest sporządzane na podstawie charakterystyki energetycznej. Charakterystyka energetyczna jest to zbiór danych i wskaźników energetycznych budynku dotyczących obliczeniowego zapotrzebowania budynku na energię na cele c.o., c.w.u., wentylacji i klimatyzacji, a w przypadku budynku użyteczności publicznej także oświetlenia. Dla określenia charakterystyki energetycznej przyjęto metodę odnoszenia cech ocenianego budynku do cech budynku referencyjnego, czyli budynku, który spełnia aktualne wymagania stawiane budynkom. Dane ilościowe charakterystyki energetycznej porównuje się bowiem z danymi określonymi dla budynku referencyjnego (porównawczego).
Standard budynku referencyjnego tzw. standard podstawowy (warunki techniczne zostały zdefiniowane na poziomie wymagań minimalnych) opisany zostanie w przepisach techniczno-budowlanych tj. rozporządzeniu ministra infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
Wskaźnik charakterystyki energetycznej EP wyznacza się w jednostkach fizycznych zużycia energii:
- dla ogrzewania i wentylacji jest to wskaźnik zapotrzebowania na energię odniesiony do powierzchni budynku,
- dla przygotowania ciepłej wody jest to wskaźnik energii na podgrzanie wody odniesiony do powierzchni budynku,
- dla oświetlenia jest to wskaźnik energii odniesiony do powierzchni budynku.
Przyjęto, że na obecnym etapie oceny energetycznej budynków przedmiotem oceny nie będzie zapotrzebowanie energii na cele klimatyzacji. Prace nad metodą oceny w tym zakresie trwają i są zaawansowane. Przy określaniu charakterystyki wprowadzono współczynniki korekcyjne obowiązujące w przypadku korzystania z energii elektrycznej lub z energii odnawialnej. Świadectwo energetyczne ma być dokumentem ważnym 10 lat, który będzie mogła sporządzać: 1) osoba posiadająca uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-budolwanej lub instalacyjnej, albo 2) osoba, która złożyła egzamin przed ministrem właściwym do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej lub jednostką przez niego upoważnioną. 

Ustalenia formalne dotyczące świadectwa energetycznego
W chwili obecnej brak jest nowych ustaleń w tym zakresie wynikających z nowej koncepcji wdrażania dyrektywy.
Działania budowlane przeprowadzane w okresie ważności świadectwa, mające wpływ na zmianę jego charakterystyki energetycznej, skutkują koniecznością przygotowania nowego świadectwa, potwierdzającego dokonane w nim zmiany energetyczne. Świadectwo charakterystyki energetycznej dla konkretnego budynku przygotowuje jego projektant. Wielu ekspertów zwraca przy tym uwagę na naruszenie takim uregulowaniem, zasady niezależności oraz zagrożenie nieobiektywności a także wątpliwości o charakterze etyczno-moralnym.

Nowe wymagania dla niektórych budynków użyteczności publicznej
W przypadku budynków o powierzchni użytkowej przekraczającej 1000 m2, które zajmowane są przez organy administracji publicznej lub w których świadczone są usługi znacznej liczbie osób, jak dworce, lotniska, muzea, hale wystawiennicze istnieje jeszcze inny problem. Zarządca lub właściciel takiego budynku, którego powierzchnia użytkowa przekracza 1000 m2 będzie miał obowiązek, w widocznym miejscu np. w wejściu do budynku, wywiesić świadectwo charakterystyki energetycznej Wymóg ten został wprost zapisany w dyrektywie.
Świadectwo charakterystyki energetycznej to dokument, który przed dokonaniem sprzedaży należy przedstawić kupującemu. Notariusz ma obowiązek sprawdzić, czy taki dokument został sprzedającemu przedłożony. Podobnie przed podpisaniem umowy najmu, wynajmujący jest obowiązany przedłożyć najemcy świadectwo energetyczne. Za nie dopełnienie tych obowiązków nie ma przewidzianych sankcji karnych.

Zwolnienia z obowiązków
Z obowiązku wykonywania świadectwa charakterystyki energetycznej mają być zwolnione budynki:
1) podlegające ochronie zabytków,
2) użytkowane jako miejsca kultu i do działalności religijnej,
3) przeznaczone do użytkowania nie dłużej niż 2 lata,
4) niemieszkalne służące gospodarce rolnej,
5) przemysłowe i gospodarcze o niskim zapotrzebowaniu na energię (przy czym nie doprecyzowano na jakim poziomie, co należy rozumieć przez określenie „niskie”),
6) mieszkalne przeznaczone do okresowego użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku,
7) wolnostojące o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2.

Nowe wymagania dla termomoderniozwanych budynków w oparciu o premię termomodernizacyjną
W obecnej koncepcji brak jest korelacji obowiązków wynikających z projektu ustawy Prawo budowlane z przywilejami jakie daje system wspierania przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Nie przewiduje się możliwości wliczenia kosztów wykonanego po modernizacji świadectwa charakterystyki energetycznej dla budynku, do kosztów przedsięwzięcia, objętych kredytem i stanowiących podstawę do naliczania premii termomodernizacyjnej.
(...)