Czy rów wpływający do jeziora można traktować jako jego dopływ w związku z wprowadzaniem ścieków?


Pytanie:

Jak należy rozumieć załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz. U. Nr 137, poz. 984, z późn. zm.) - dalej r.w.ś.w.z. odnośnie wskaźników – azot ogólny i fosfor? Co uznaje się za dopływ do jeziora? Czy jest to tylko bezpośredni dopływ? Tak naprawdę dla wielu cieków pośrednim odbiornikiem jest jezioro. Czy ważny jest km odbiornika, bo też są różne przypadki? Czy rów wpływający do jeziora można traktować jako dopływ?


Odpowiedź:

Przy wprowadzaniu ścieków do środowiska istotny jest zawsze pierwszy odbiornik, dlatego też jeżeli będzie to rów melioracyjny będący dopływem do jeziora, to przypadek taki należy traktować jako wprowadzanie ścieków do ziemi.


W rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 145) – dalej pr. wod. rowy melioracyjne są zaliczane do specyficznego rodzaju urządzeń wodnych - zdefiniowanych w art. 9 ust. 1 pkt 19 lit. a pr. wod. Urządzenia takie w zależności od intensywności i ilości opadów, położenia zwierciadła wód podziemnych oraz jego wahań itp. czynników mogą stale bądź okresowo prowadzić wody. Z powyższych względów wody w rowie melioracyjnym nie można potraktować jako wody płynącej, nawet w przypadku udokumentowania, że woda znajduje się w nim w sposób ciągły. Dlatego też decydująca będzie tu zasada wynikająca z art. 31 ust. 5 pr. wod, zgodnie z którą przez wprowadzanie ścieków do ziemi rozumie się także wprowadzanie ścieków do urządzeń wodnych, za wyjątkiem kanałów oraz zbiorników, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1 lit. c pr. wod.




Odnosząc się do kwestii wymagań dla azotu ogólnego i fosforu ogólnego określonych w tabeli załącznika nr 1 do r.w.ś.w.z., uważam, że należy mieć na uwadze objaśnienia podane w indeksie 4 i 5 pod tą tabelą. Zatem normy stężeniowe dla azotu ogólnego i dla fosforu ogólnego (dla oczyszczalni ścieków bytowych i komunalnych w trzech pierwszych przedziałach obciążenia oczyszczalni) będą miały zastosowanie w przypadkach, kiedy odbiornikiem ścieków z tych obiektów będą wrażliwe odbiorniki, tj. jeziora i ich naturalne dopływy (tj. cieki w rozumieniu art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. c pr. wod.) oraz sztuczne zbiorniki wodne usytuowane na wodach płynących. Natomiast ze względu na wyłączenie wynikające z indeksu 5, minimalny procent redukcji, tj. odpowiednio 35% lub 40% dla trzeciego przedziału oczyszczalni, nie będzie miał zastosowania w przypadku wprowadzania omawianych ścieków do ww. odbiorników oraz do ziemi. Oznacza to, że wymóg ten będzie odnosił się jedynie do sytuacji dotyczących wprowadzania tych ścieków do innych płynących wód powierzchniowych, które nie są bezpośrednimi dopływami jezior.


Przy wprowadzaniu oczyszczonych ścieków do jezior lub ich dopływów nie bierze się pod uwagę km odbiornika, lecz czas dopływu ścieków do jeziora, który nie powinien być krótszy niż 24 godziny. Wymóg ten wynika z art. 39 ust. 1 pkt 2 lit. d pr. wod. Zasadniczą intencją przedmiotowej regulacji jest wydłużenie czasu dopływu ścieków do tych specyficznych, wrażliwych odbiorników, a tym samym zoptymalizowanie warunków przede wszystkim do eliminacji związków biogennych, których pewne ilości mogą jeszcze występować w ściekach oczyszczonych. Analizowane regulacje generalnie tworzą spójny system prawny mający na celu ograniczenie dopływu związków eutroficznych zarówno do cieków naturalnych będących bezpośrednimi dopływami do jezior, jak i do samych jezior.


Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.