Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.

Stacja paliw posiada pozwolenie wodnoprawne na wprowadzanie wód opadowych i roztopowych do środowiska. Okazało się, że powierzchnia terenów utwardzonych, jaka została wykazana w operacie wodnoprawnym, a następnie w pozwoleniu, jest niezgodna ze stanem rzeczywistym.


Czy w związku z powyższą sytuacją, rozliczając się z opłat za korzystanie ze środowiska, przedsiębiorca powinien wyliczyć opłatę, uwzględniając stawkę podstawową w odniesieniu do terenów wykazanych w decyzji, a stawkę podwyższoną dla pozostałych terenów nieujętych w pozwoleniu? Jakie kary grożą przedsiębiorcy, gdy wody opadowe i roztopowe odprowadzane są z terenu o większej powierzchni niż wskazuje na to posiadane pozwolenie wodnoprawne?


Odpowiedź:

Sprawa jest niejasna, gdyż nie wiadomo, dlaczego zakład dopuścił do podania w operacie wodnoprawnym powierzchni zlewni niezgodnej ze stanem faktycznym. Wydaje się zatem, że skoro przedmiotowe pozwolenie nie odzwierciedla rzeczywistego zasięgu korzystania ze środowiska, to zakład powinien podjąć działania mające na celu wyeliminowania tego pozwolenia z obrotu prawnego oraz wystąpić z wnioskiem o wydanie nowego pozwolenia.

 


Należy jednocześnie podkreślić, że również właściwy organ może z urzędu wystąpić do organu wyższego stopnia o stwierdzenie nieważności wadliwego pozwolenia. Z uwagi na to, że poruszona kwestia dotyczy naliczenia opłaty środowiskowej, o której mowa w art. 273 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1232) - dalej p.o.ś., należy podkreślić, że w przypadku opłat za wprowadzanie ścieków pod uwagę bierze się rzeczywisty wprowadzany ładunek substancji zanieczyszczających. Natomiast wysokość opłaty za odprowadzanie wód opadowych zdefiniowanych w art. 3 pkt 38 lit. c p.o.ś. bezpośrednio zależy od: wielkości, rodzaju i sposobu zagospodarowania terenu, z którego te wody są odprowadzane (art. 274 ust. 4 pkt 1 p.o.ś.) Jednocześnie istotne jest to, że w myśl art. 286 ust. 1 p.o.ś. podmiot korzystający ze środowiska zobligowany jest do przedłożenia marszałkowi województwa wykazu zawierającego informacje i dane wykorzystane do ustalenia wysokości należnej opłaty. W tym przypadku będą to dane, o których mowa w art. 287 ust. 1 pkt 4 p.o.ś.

Dlatego też wydaje się, że do ustalenia przedmiotowej opłaty zakład powinien podać faktyczną wielkość posiadanych aktualnie terenów o nawierzchniach utwardzonych, z których zbierane są ścieki opadowe, a nie wielkość wynikającą z pozwolenia. Ponadto, z uwagi na brak pozwolenia na te „dodatkowe” powierzchnie, zasadne wydaje się naliczenie za te powierzchnie opłaty podwyższonej (będzie to rodzaj sankcji za brak pozwolenia na te powierzchnie). Powyższe stanowisko stanowi jedynie wraz moich poglądów i nie może być wiążące dla właściwych organów. Tym bardziej że w myśl art. 288 p.o.ś. organem uprawnionym do kontroli lub ewentualnej weryfikacji danych przedkładanych na potrzeby naliczania opłat jest właściwy miejscowo marszałek województwa.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.