Pytanie:
Często w serwisie pojawia się informacja, że "ustalenie, czy mamy do czynienia z ciekiem naturalnym, czy sztucznym, należy do kompetencji sądów powszechnych". Jak należy rozumieć to stanowisko, mając na względzie stanowisko organu odwoławczego (RZGW) i WSA, że aby móc zakończyć postępowanie, prowadzone na podstawie art. 77 ust. 2 lub art. 64b ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 469), decyzją umarzającą, należy dowieść, że mamy do czynienia z ciekiem naturalnym?

Starosta powołuje wówczas biegłego, stwierdza on, że "rów" jest ciekiem naturalnym. Jakich kroków ze strony ZMiUW należałoby oczekiwać po wydaniu takiej decyzji?

Odpowiedź:
Jeżeli z ekspertyzy hydrologiczno-hydrograficznej wynika, że jest to ciek naturalny, to znaczy, że wody i grunty pokryte wodami tego cieku stały się własnością Skarbu Państwa na podstawie art. 2 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. Prawo wodne (Dz. U. Nr 34 poz. 158, późn. zm.), która w tym zakresie była ustawą nacjonalizacyjną.

Więcje informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Prawo Ochrony Środowiska
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów


Jeżeli przedmiotowy ciek nie ma wydzielonej działki, to należałoby opracować projekt rozgraniczenia gruntów pokrytych wodami od gruntów przyległych i wystąpić o ustalenie linii brzegu dla tego cieku.

Mając wydzieloną działkę cieku, należy wystąpić do właściwego sądu cywilnego z wnioskiem o uzgodnienie treści księgi wieczystej dla tej działki, z rzeczywistym stanem prawym nieruchomości. Ostatnią czynnością będzie uzyskanie, na podstawie art. 19 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 130, poz. 1087), decyzji starosty stwierdzającej trwały zarząd marszałka województwa w stosunku do wód tego cieku i gruntów pokrytych tymi wodami.