Organizacja NACE International (organizacja zajmująca się ochroną środowiska, zdrowia oraz życia ludzi przed skutkami korozji) szacuje globalne koszty korozji nawet na 2,2 biliona dolarów.

Materiałem szczególnie narażonym na niszczący wpływ korozji są metale. W tym przypadku skorodowanie następuje wskutek działania krótko zwartych ogniw na styku metalu z elektrolitem. Ogniwa te powstają w rezultacie niejednorodności chemicznej lub fizycznej metalu np. w miejscu kontaktu różnych metali, lub metalu i innego surowca. Skorodowany metal można rozpoznać po powierzchniowych ubytkach takich jak plamy i wżery.

Poza metalami zjawisko korozji dotyka również beton, żelbeton, drewno, a także szkło i tworzywa sztuczne. Nieodłącznym i jednym z najbardziej niebezpiecznych efektów korozji jest obniżenie wytrzymałości materiału. Korozja powodowana jest w głównej mierze przez warunki atmosferyczne, zatem najlepszym sposobem na jej zwalczanie jest odpowiednia ochrona zastosowanych materiałów przed deszczem, śniegiem i wiatrem.

Sprawdzonym zabezpieczeniem są powłoki malarskie odporne na czynniki zewnętrzne. Kluczowy jest czas kiedy proces zabezpieczania materiału ma miejsce. Większość systemów malarskich może być stosowanych gdy wilgotność względna powietrza jest niższa niż 85%, natomiast minimalna temperatura podłoża powinna być wyższa od -5oC. Kwestię technologii i typu materiałów lub też grubości powłok malarskich dobiera się na podstawie określonego środowiska korozyjności. Najbardziej narażone na korozję są obiekty znajdujące się w pobliżu zbiorników morskich, gdzie wilgotność oraz stężenie soli w powietrzu są największe.

Najważniejszą rolę w przypadku zabezpieczeń antykorozyjnych odgrywa odpowiedni dobór technologii oraz właściwe przygotowanie podłoża pod aplikację. Do każdego przypadku należy podchodzić indywidualnie, a prace powinny być wykonywane przez profesjonalistów.

Więcej: www.renowacje.net.pl