Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji nr IBPBI/1/415-209/10/ZK uznał, że osoba, która postawiła budynek bez pozwolenia, nie może zaliczyć do kosztów podatkowych wydatków na jego legalizację.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 15 ustawy o PIT za koszty uzyskania przychodów nie uważa się grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym oraz o wykroczenia. Natomiast zgodnie z art. 49 ust. 2 prawa budowlanego do opłaty legalizacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące kar, o których mowa w art. 59f ust. 1 tej ustawy, z tym że stawkę opłaty mnoży się przez 50. Stosownie zaś do art. 22 ust. 8 ustawy o PIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne). Odpisy te dokonywane są od ich wartości początkowej. Za wartość początkową uważa się koszt wytworzenia. Według interpretacji Dyrektora IS, opłata legalizacyjna ma charakter kary nałożonej w postępowaniu administracyjnym, która nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, nie może zatem być elementem kosztu wytworzenia środka trwałego. Nie może więc powiększać wartości początkowej budynku, będącej podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych zaliczanych w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
Źródło: Rp.pl, 29 czerwca 2010 .