Osoba posiada uprawnienia budowlane do wykonywania samodzielnej funkcji projektanta w specjalności konstrukcyjno-budowlanej nadane na podstawie § 4 ust. 2, § 6 ust. 3, § 7 i § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 8, poz. 46).
Jaką praktykę powinna odbyć na budowie, aby mogła ubiegać się o nadanie uprawnień wykonawczych, tj. mogła kierować robotami budowlanymi?
Praktyka zawodowa wymagana przy ubieganiu się o uprawnienia budowlane powinna odpowiadać warunkom określonym w art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) - dalej pr. bud. oraz § 3 i 4 rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 83, poz. 578 z późn. zm.) - dalej r.s.f.b.
Zgodnie z powyższym, warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca polegająca na bezpośrednim uczestnictwie w pracach projektowych albo na pełnieniu funkcji technicznej na budowie pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, a w przypadku odbywania praktyki za granicą pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia odpowiednie w danym kraju (art. 14 ust. 4 pr. bud.).

Konkretyzacją powyższego jest § 3 ust. 1 r.s.f.b., w świetle którego praktyka zawodowa, o której mowa w art. 14 ust. 4 pr. bud., powinna być odbywana pod kierownictwem osoby posiadającej uprawnienia budowlane bez ograniczeń we właściwej specjalności i będącej czynnym członkiem samorządu zawodowego.
Zatem, praktyka zawodowa na budowie powinna być odbywana pod kierunkiem osoby pełniącej funkcję kierownika budowy lub robót, która posiada uprawnienia budowlane bez ograniczeń w zakresie specjalności, o jaką będzie ubiegał się praktykant.
Jednocześnie pamiętać należy, iż osobą nadzorującą praktykę zawodowa nie może być inspektor nadzoru inwestorskiego. Powyższe potwierdził NSA m.in. w wyroku z dnia 19 lipca 2000 r., IV SA 1131/98, w którym orzekł: "skoro skarżący domaga się uzyskania uprawnień do kierowania robotami budowlanymi w określonej specjalności to stosownie do wymogu zawartego w cytowanym wyżej przepisie winien on odbyć praktykę na budowie i to pod kierownictwem osoby posiadającej uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi w danej specjalności. Tego rodzaju uprawnienia osoby, pod kierownictwem której odbywana byłaby praktyka, należy uznać za odpowiednie w rozumieniu art. 14 ust. 4 Prawa budowlanego. Zważywszy, że wykonywana w czasie praktyki praca w ramach tzw. nadzoru inwestorskiego ma zupełnie inny zakres i charakter niż kierowanie robotami budowlanymi".
Zdaniem Sądu, nieuznawanie praktyki zawodowej pod kierownictwem inspektora nadzoru budowlanego jest konsekwencją zakresu obowiązków, jakie spoczywają na inspektorze nadzoru inwestorskiego i formy ich wykonywania (wyrok NSA z dnia 3 stycznia 2001 r., IV SA 2334/00). Inspektor nadzoru jest osobą przebywającą na budowie dorywczo, w zależności od potrzeb. W związku z powyższym, nie ma on możliwości ciągłego nadzoru i oceny praktyki zawodowej osoby odbywającej praktykę, która powinna być codziennie na budowie.

Natomiast wymiar wymaganej praktyki uzależniony jest od kilku elementów, m.in.: od rodzaju posiadanego wykształcenia i zakresu uprawnień budowlanych jakie planuje uzyskać osoba zainteresowana. Na wpływ wymiaru wymaganej praktyki zawodowej może mieć również wpływ fakt posiadania już uprawnień budowlanych, który może powodować zastosowanie przepisów wcześniej obowiązujących.
Wskazane elementy podlegają ocenie okręgowej komisji kwalifikacyjnej okręgowej izby inżynierów budownictwa, która znając konkretną sytuację może określić wymiar wymaganej praktyki w konkretnym przypadku.

Joanna Smarż