Pokrycie miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego (mpzp), w skali całego kraju, wynosi mniej niż 30 procent. Głównymi powodami niechęci gmin do ich uchwalania są związane z tym koszty oraz długa i skomplikowana procedura. Powyższe skutkuje tym, że wiele inwestycji jest realizowanych w oparciu o decyzje o warunkach zabudowy. Jednakże decyzje te, zgodnie z projektem KUB, zostaną zlikwidowane.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 245 projektu Kodeksu urbanistyczno-budowlanego (KUB), koszty sporządzenia aktu planowania przestrzennego ponosi podmiot odpowiedzialny za jego sporządzenie. Niemniej od tej reguły istnieją odstępstwa.

Inwestor będzie mógł sfinansować mpzp
Ustawodawca celem zachęcenia gminy do uchwalania miejscowych planów, chce dopuścić możliwość pokrywania kosztów ich przygotowania przez prywatnych inwestorów. Prawna możliwość do poniesienia przez inwersorów kosztów ich sporządzenia została określona w przepisie art. 246 KUB. Zobowiązanie inwestora do poniesienia kosztów ma być określone w umowie urbanistycznej.

Dotychczas kwestia finansowania przez inwestorów kosztów sporządzenia planów miejscowych nie jest do końca prawnie uregulowana. Przepis art. 21 ust. 2 pkt. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dopuszcza (upzp) jedną sytuację, w której kosztami sporządzenia planu miejscowego można obciążyć inwestora.

Zgodnie z tym przepisem, koszty sporządzenia miejscowego planu obciążają inwestora realizującego inwestycję celu publicznego - w części, w jakiej jest on bezpośrednią konsekwencją zamiaru realizacji tej inwestycji. Jak podkreślił NSA (sygn. akt. II OSK 303/15), gmina nie może domagać się ponoszenia i pokrywania tych kosztów poza przypadkami przewidzianymi w art. 21 ust. 2 upzp (przepis ten dotyczy także pokrywania kosztów - w określonych sytuacjach - przez budżet państwa, budżet województwa, budżet powiatu).

 Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz

Niemniej sąd administracyjny wskazał także , że pokrycie kosztów przez inwestora w sytuacji innej niż określonej w przepisie art. 21 ust. 2 pkt. 4 upzp jest kwestią wewnętrzną gminy i w sytuacji, gdy procedura planistyczna w pozostałym zakresie nie została naruszona, nie mogłoby to stanowić samoistnej podstawy dla stwierdzenia nieważności uchwały.