Czy regionalny dyrektor ochrony środowiska jako organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach ma kompetencje do ustalenia obszaru ograniczonego oddziaływania?
W jakiej formie może on nałożyć obowiązek ustalenia obszaru ograniczonego oddziaływania (konieczność ustalenia/zalecenia)?
Zgodnie z art. 135 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) - dalej p.o.ś., tworzy sejmik województwa bądź rada powiatu w zależności od charakteru przedsięwzięcia, czy w związku z art. 135 p.o.ś. w przypadku przedsięwzięcia niebędącego "mogącym zawsze znacząco oddziaływać", dla którego organem wydającym decyzję środowiskową jest regionalny dyrektor ochrony środowiska (przedsięwzięcie dotyczy terenów zamkniętych) organem uchwalającym obszar ograniczonego oddziaływania będzie rada powiatu i kto wydaje decyzję o konieczności utworzenia takiego obszaru.

Regionalny dyrektor ochrony środowiska jedynie stwierdza konieczność utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla danego przedsięwzięcia, w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Stwierdzenie konieczności utworzenia takiego obszaru stanowi jeden z warunków ww. decyzji.
Sam obszar tworzy (w zależności od kategorii przedsięwzięcia) sejmik województwa albo rada powiatu - w drodze uchwały. Dla przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, realizowanego na terenie zamkniętym, obszar ograniczonego użytkowania tworzy rada powiatu.
Zgodnie z art. 135 ust. 1 p.o.ś. obszar ograniczonego użytkowania tworzy się dla określonych ustawą obiektów, m.in. w przypadku, gdy z oceny oddziaływania na środowisko wynika, iż poza terenem danego obiektu, pomimo zastosowania dostępnych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych, nie mogą być dotrzymane standardy jakości środowiska. Standardem ochrony środowiska są – w rozumieniu art. 3 pkt 34 u.p.o.ś. – poziomy dopuszczalne substancji lub energii, które muszą być osiągnięte przez środowisko jako całość lub jego poszczególne elementy w określonym czasie.
Zgodnie z art. 82 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, o udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.), jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 135 ust. 1 p.o.ś., w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach stwierdza się konieczność utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania. Konieczność ustanowienia takiego obszaru stwierdza organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach dla danego przedsięwzięcia. Uprawnienie to przysługuje wszystkim organom właściwym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, także regionalnym dyrektorom ochrony środowiska. Stwierdzenie konieczności ustanowienia obszaru ograniczonego oddziaływania stanowi wówczas jeden z warunków takiej decyzji.

Odrębną kwestią jest utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania. Obszar ograniczonego użytkowania tworzy, zgodnie z art. 135 ust. 2 i 3 p.o.ś.:
sejmik województwa, w drodze uchwały, dla przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko;
rada powiatu, w drodze uchwały, dla pozostałych przedsięwzięć.
W tym przypadku nie ma znaczenia, który organ wydał decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach dla danego przedsięwzięcia. Jeżeli przedsięwzięcie to nie należy do kategorii mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, obszar ograniczonego oddziaływania zawsze tworzy rada powiatu.

Ewa Florkiewicz