Czy po wejściu w życie dyrektywy uznającej elektrownie wiatrowe za urządzenia ochrony środowiska, inwestycje związane z budową elektrowni wiatrowych i farm wiatrowych będą traktowane w urzędach polskich za inwestycje celu publicznego?
Nie, nie będzie to możliwe.
Przepisy dyrektywy nie wywołują bezpośredniego skutku prawnego.
Status aktu prawnego, jakim jest dyrektywa, określają przepisy wspólnotowego prawa pierwotnego. Dyrektywy są wiążące dla państw członkowskich UE, do których są adresowane, w odniesieniu do celu, jaki ma być osiągnięty. Wybór formy i metody osiągnięcia tego celu pozostawiony jest dla władz krajowych tych państw. Dyrektywa jest zawsze adresowania do państw członkowskich UE. Po to, aby jej przepisy mogły być stosowane przez podmioty indywidualne, konieczne jest przeniesienie tych przepisów do prawa krajowego (transpozycja). Każda dyrektywa kreuje obowiązek dla państw członkowskich UE do zmiany swojego prawa krajowego w taki sposób, aby zostały spełnione cele danej dyrektywy. W przypadku braku transpozycji dyrektywy w wyznaczonym na to czasie lub nieprawidłowego przeniesienia jej przepisów do prawa krajowego, państwu członkowskiemu grożą dotkliwe sankcje, z karami pieniężnymi włącznie.
W niektórych przypadkach możliwe jest powołanie się przez podmioty indywidualne wprost na przepisy dyrektywy i skorzystanie z uprawnień w nich przewidzianych, bez względu na to, czy mają one swój odpowiednik w prawie krajowym, czy też nie - ale jedynie przed sądami krajowymi.
Aby elektrownie/farmy wiatrowe były traktowane przez urzędy polskie jako inwestycje celu publicznego, konieczna jest więc zmiana odpowiednio ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.) lub rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293).
Ewa Florkiewicz
Nie, nie będzie to możliwe.
Przepisy dyrektywy nie wywołują bezpośredniego skutku prawnego.
Status aktu prawnego, jakim jest dyrektywa, określają przepisy wspólnotowego prawa pierwotnego. Dyrektywy są wiążące dla państw członkowskich UE, do których są adresowane, w odniesieniu do celu, jaki ma być osiągnięty. Wybór formy i metody osiągnięcia tego celu pozostawiony jest dla władz krajowych tych państw. Dyrektywa jest zawsze adresowania do państw członkowskich UE. Po to, aby jej przepisy mogły być stosowane przez podmioty indywidualne, konieczne jest przeniesienie tych przepisów do prawa krajowego (transpozycja). Każda dyrektywa kreuje obowiązek dla państw członkowskich UE do zmiany swojego prawa krajowego w taki sposób, aby zostały spełnione cele danej dyrektywy. W przypadku braku transpozycji dyrektywy w wyznaczonym na to czasie lub nieprawidłowego przeniesienia jej przepisów do prawa krajowego, państwu członkowskiemu grożą dotkliwe sankcje, z karami pieniężnymi włącznie.
W niektórych przypadkach możliwe jest powołanie się przez podmioty indywidualne wprost na przepisy dyrektywy i skorzystanie z uprawnień w nich przewidzianych, bez względu na to, czy mają one swój odpowiednik w prawie krajowym, czy też nie - ale jedynie przed sądami krajowymi.
Aby elektrownie/farmy wiatrowe były traktowane przez urzędy polskie jako inwestycje celu publicznego, konieczna jest więc zmiana odpowiednio ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.) lub rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293).
Ewa Florkiewicz