Odpowiedź:
Decyzja o warunkach zabudowy określa dopuszczalny (możliwy) sposób zagospodarowania nieruchomości. Ustalenia tej decyzji są wiążące, ale tylko w jednym kierunku, tzn. nie można wybudować więcej, aniżeli zezwalają ustalenia decyzji o warunkach zabudowy. Dla przykładu, określony w decyzji wskaźnik powierzchni zabudowy wyznacza maksymalną powierzchnię zabudowy działki, co nie oznacza, że nie można osiągnąć niższego wskaźnika. Analogicznie jest w przypadku minimalnego wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej – inwestor może pozostawić większą część działki jako biologicznie czynną, tu znów wskaźnik z decyzji o warunkach zabudowy wprowadza ograniczenie tylko w jedną stronę. Podobnie jest, gdy chodzi o realizację obiektów budowlanych przewidzianych w planie miejscowym. Inwestor może wybudować dom mieszkalny i zrezygnować z garażu, jeśli nie korzysta z samochodu. Należy też pamiętać, iż z punktu widzenia przepisów Prawa budowlanego inwestycja może być realizowana etapami, inwestor nie musi od razu wnioskować o pozwolenie na budowę dla wszystkich obiektów objętych ustaleniami warunków zabudowy. Gdy inwestor zdecyduje się wystąpić z wnioskiem o pozwolenie na budowę dla samego domu, decyzja o warunkach zabudowy zostanie „skonsumowana” jedynie w części dotyczącej domu. Taka sytuacja jest jak najbardziej dopuszczalna.

Anna Kamińska, autorka współpracuje z publikacją Serwis Budowlany
Odpowiedzi udzielono 3.01.2017 r.

Serwis Budowlany
Artykuł pochodzi z programu Serwis Budowlany
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami