Zezwolenie na wywóz i przywóz pieniędzy polskich i zagranicznych oraz książeczek oszczędnościowych przez osoby przekraczające granicę państwową oraz na wydatkowanie pieniędzy polskich za granicą.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 1 sierpnia 1963 r.

w sprawie zezwolenia na wywóz i przywóz pieniędzy polskich i zagranicznych oraz książeczek oszczędnościowych przez osoby przekraczające granice państwową oraz na wydatkowanie pieniędzy polskich za granicą.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 pkt 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 133) w związku z § 32 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 1952 r. w sprawie wykonania ustawy dewizowej (Dz. U. z 1952 r. Nr 21, poz. 137, z 1956 r. Nr 50, poz. 223 i z 1963 r. Nr 26, poz. 155) zarządza się, co następuje:

1.

Przepisy ogólne.

§ 1. Ilekroć w niniejszym zarządzeniu jest mowa o "prawie wydatkowania pieniędzy polskich" w państwach, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach - należy przez to rozumieć prawo wymiany pieniędzy polskich w uprawnionych w tych państwach punktach wymiany walut i wydatkowania waluty zagranicznej uzyskanej z takiej wymiany oraz prawo dokonywania zapłat bezpośrednio pieniędzmi polskimi za usługi i rzeczy, nabywane w punktach uprawnionych do przyjmowania waluty polskiej na zapłatę należności z tego tytułu.

§  2.

1. Zezwala się obywatelom polskim stale zamieszkałym w kraju na wywóz i wydatkowanie pieniędzy polskich na koszty pobytu za granicą w przypadkach i na warunkach przewidzianych w niniejszym zarządzeniu.

2. Wydatkowanie za granicą pieniędzy polskich, jako stanowiących wówczas wartości dewizowe, traktuje się na równi z wydatkowaniem zagranicznych środków płatniczych.

3. Do rozliczania zaliczek w pieniądzach polskich na koszty podróży i pobytu za granicą stosuje się odpowiednio przepisy o rozliczaniu się z zaliczek w zagranicznych środkach płatniczych na podróże zagraniczne.

2.

Ruch podróżnych.

§  3.

1. Zezwala się osobom uprawnionym do przekroczenia granicy państwowej na podstawie paszportu lub równoznacznego dokumentu, wysławionego przez władze polskie w kraju, na wywóz pieniędzy polskich:

1) do państw, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach:

a) w kwocie potrzebnej na koszty służbowej lub prywatnej podróży oraz koszty pobytu w tych państwach w wysokości wymienionej w zaświadczeniu instytucji uprawnionej do dysponowania kwotą na te koszty, przewidzianą w planie obrotów płatniczych z zagranicą, pod warunkiem że wywóz zostaje potwierdzony na zaświadczeniu przez polski graniczny urząd celny - z prawem wydatkowania wywiezionej kwoty, z tym że w podróży służbowej tylko na cele, w granicach i na warunkach przewidzianych obowiązującymi przepisami o należnościach osób odbywających podróże poza granicami kraju, oraz z obowiązkiem powrotnego przywozu do Polski nie wydatkowanej w podróży służbowej lub prywatnej kwoty pieniędzy polskich i uzyskanych z ich wymiany pieniędzy zagranicznych oraz

b) 1 w kwocie do 150 zł do każdego z tych państw, jeżeli przejazd przez terytorium danego państwa następuje tranzytem, nie przekraczającej jednak łącznie kwoty 450 zł - bez obowiązku uzyskania potwierdzenia wywozu przez polski graniczny urząd celny - z prawem wydatkowania wywiezionej kwoty w tych państwach i z prawem powrotnego przywozu do Polski całości lub części nie wydatkowanej kwoty pieniędzy polskich,

2) do jakiegokolwiek obcego państwa (kraju) - w kwocie do 1.000 zł, potwierdzonej w wywozie przez polski graniczny urząd celny na formularzu zgłoszenia do odprawy celnej, z prawem wydatkowania wywiezionej kwoty na polskich statkach morskich oraz w polskich wagonach restauracyjnych i sypialnych na zakup artykułów konsumpcyjnych oraz usług i z obowiązkiem powrotnego przywozu do Polski nie wydatkowanej kwoty.

2. Narodowy Bank Polski:

1) sporządza i utrzymuje w stanie aktualności wykaz państw określonych w ust. 1 pkt 1 oraz punktów w tych państwach, uprawnionych według prawa miejscowego do wymiany pieniędzy polskich lub przyjmowania ich na zapłatę za rzeczy i usługi, oraz podaje te wykazy do wiadomości publicznej,

2) ustala tryb wystawiania zaświadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a), oraz wykaz instytucji uprawnionych do wystawiania tych zaświadczeń.

3. Pieniądze polskie, wywiezione zgodnie z przepisem ust. 1 pkt 1, a nie wydatkowane w państwach, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach, wolno w tej samej podróży wywieźć także do innych państw (krajów), jednak bez prawa wydatkowania ich, zamiany i pozostawiania na obszarze tych innych państw.

4. 2 Zezwala się osobom wymienionym w ust. 1 na wywóz do państw, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach, imiennych krajowych książeczek oszczędnościowych - bez prawa odstępowania tych książeczek za granicą i z obowiązkiem powrotnego ich przywozu do kraju.

5. 3 Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 4, nie dotyczy osób wyjeżdżających za granicę na stałe (emigrujących); osoby te nie są uprawnione do wywozu z kraju pieniędzy polskich i książeczek oszczędnościowych.

§ 4. Zezwala się osobom przekraczającym granicę państwową na podstawie paszportów lub równoznacznych dokumentów wystawionych za granicą przez władze państw, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach:

1) na przywóz pieniędzy polskich w kwocie określonej w imiennym dokumencie nabycia ich w bankach tych państw,

2) na powrotny wywóz wyłącznie do państw, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach, pieniędzy polskich przywiezionych, z zachowaniem przepisu pkt 1, pod warunkiem ewentualnego odstępowania ich tylko uprawnionym punktom wymiany walut w tych państwach, a ponadto

3) na wywóz wyłącznie do państw wymienionych w pkt 2, pod warunkiem w tymże punkcie przewidzianym, pieniędzy polskich:

a) gdy wywożona kwota nie przekracza 150 zł - bez udokumentowania wymiany,

b) gdy wywożona kwota przekracza 150 zł - za udokumentowaniem pochodzenia nadwyżki z wymiany zagranicznych środków płatniczych w uprawnionym polskim punkcie wymiany walut.

§ 5. 4

1. Zezwala się na sprzedaż za pieniądze polskie artykułów konsumpcyjnych i usług w wagonach restauracyjnych i sypialnych państw, z którymi Polska rozlicza się w rublach clearingowych lub transferowych, w czasie przebiegu tych wagonów w Polsce, oraz na wywóz do tych państw pieniędzy polskich uzyskanych z tego tytułu - pod warunkiem ewentualnego odstępowania wywiezionych pieniędzy tylko uprawnionym bankom w kraju przynależności wagonów.

2. Zezwala się na sprzedaż w wagonach restauracyjnych i sypialnych państw, z którymi Polska rozlicza się w rublach transferowych, za pieniądze mające obieg ustawowy w tych państwach, artykułów konsumpcyjnych i usług w czasie przebiegu tych wagonów w Polsce oraz na wywóz za granicę pieniędzy uzyskanych z tego tytułu.

3. Zezwala się:

1) na sprzedaż w wagonach restauracyjnych i sypialnych eksploatowanych przez przedsiębiorstwo polskie, w czasie przebiegu tych wagonów w komunikacji międzynarodowej na odcinku krajowym i zagranicznym, artykułów konsumpcyjnych i usług za pieniądze polskie lub za pieniądze krajów, z którymi Polska rozlicza się w rublach transferowych,

2) na wywóz za granicę pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży dokonanej na odcinku przebiegu wagonów w kraju.

Zezwolenia przewidzianego w niniejszym ustępie udziela się z zastrzeżeniem powrotnego przywozu do kraju kwot wywiezionych, jak również przywozu do kraju kwot uzyskanych ze sprzedaży dokonanej za granicą.

4. Zezwolenia na wywóz i przywóz pieniędzy, o którym mowa w ust. 1, 2, 3, udziela się pod warunkiem zgłoszenia wywozu i przywozu określonych kwot polskiemu granicznemu urzędowi celnemu w formie pisemnej deklaracji dewizowej według wzoru ustalonego przez Główny Urząd Ceł i pod warunkiem potwierdzenia zgłoszenia przez urząd celny.

5. Zezwala się cudzoziemcom oraz odbywającym podróż zagraniczną osobom zamieszkałym w Polsce na zakup, bez przedstawiania dokumentów celno-dewizowych, artykułów konsumpcyjnych i usług, sprzedawanych w okolicznościach i na warunkach wymienionych w ust. 1, 2 i 3 pkt 1.

§ 6. Przywóz do kraju w ruchu podróżnych pieniędzy zagranicznych oraz powrotny wywóz tych pieniędzy jest dozwolony z zachowaniem przepisów §§ 26 i 29 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 1952 r. w sprawie wykonania ustawy dewizowej (Dz. U. z 1952 r. Nr 21, poz. 137, z 1956 r. Nr 50, poz. 223 i z 1963 r. Nr 26, poz. 155) oraz § 8 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 31 maja 1960 r. w sprawie stosowania przepisów ustawy dewizowej do osób czasowo przebywających za granicą lub w kraju oraz zezwolenia dla tych osób na niektóre czynności obrotu wartościami dewizowymi (Monitor Polski Nr 51, poz. 244).

3.

Pograniczny ruch turystyczny.

§ 7. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów, powołanego w § 6, w zakresie, w jakim zezwalają na przywóz do kraju i wywóz za granicę wartości dewizowych, nie mają zastosowania do wywozu i przywozu tych wartości w pogranicznym ruchu turystycznym z państwem sąsiadującym.

§ 8. Zezwala się osobom uprawnionym do udania się na pograniczny obszar turystyczny w kraju sąsiadującym na podstawie polskich przepustek lub równoznacznych dokumentów na wywóz:

1) pieniędzy polskich:

a) w kwocie do 150 zł, bez obowiązku uzyskania potwierdzenia wywozu przez polski graniczny urząd celny - z prawem wydatkowania ich na pogranicznym obszarze turystycznym i z prawem powrotnego przywozu do Polski całości lub części nie wydatkowanych pieniędzy polskich lub uzyskanych z ich wymiany pieniędzy zagranicznych, a ponadto

b) w kwocie do 1.000 zł - na warunkach określonych w § 3 ust. 1 pkt 2,

2) imiennych krajowych książeczek oszczędnościowych - bez prawa odstępowania tych książeczek za granicą i z obowiązkiem powrotnego ich przywozu do kraju.

§ 9. Zezwala się osobom uprawnionym do udania się na pograniczny obszar turystyczny w Polsce na podstawie przepustek państwa sąsiadującego lub równoznacznych dokumentów:

1) na przywóz:

a) pieniędzy i innych zagranicznych środków płatniczych do kwoty, jaką wymienione osoby są uprawnione wywieźć z państwa sąsiadującego,

b) pieniędzy polskich w kwocie określonej w imiennym dokumencie ich nabycia w banku państwa sąsiadującego,

2) na powrotny wywóz wyłącznie do państwa, z którego dana osoba przybyła, przywiezionych przez nią pieniędzy i innych środków płatniczych, o których mowa w pkt 1, pod warunkiem ewentualnego odstępowania pieniędzy polskich tylko uprawnionym punktom wymiany walut w tymże państwie, a ponadto

3) na wywóz wyłącznie do państwa wymienionego w pkt 2, pod warunkiem w tymże punkcie przewidzianym, pieniędzy polskich:

a) do kwoty 150 zł - bez udokumentowania ich pochodzenia z wymiany zagranicznych środków płatniczych,

b) ponad kwotę 150 zł - za udokumentowaniem pochodzenia nadwyżki z wymiany dokonanej w polskim punkcie wymiany walut.

4.

Mały ruch graniczny.

§ 10. Zezwala się:

1) 5 osobom uprawnionym do jednorazowego lub wielokrotnego udania się na określony obszar pograniczny państwa sąsiadującego na podstawie przepustek polskich lub równoznacznych dokumentów - na wywóz każdorazowo pieniędzy polskich: do kwoty 50 zł, bez prawa wydatkowania, zamiany i pozostawiania ich za granicą oraz na wywóz imiennych krajowych książeczek oszczędnościowych, bez prawa odstępowania tych książeczek za granicą i z obowiązkiem powrotnego przywozu ich do Polski,

2) osobom uprawnionym do jednorazowego lub wielokrotnego udania się na określony obszar pograniczny w Polsce na podstawie przepustek lub równoznacznych dokumentów wystawionych przez władze państwa sąsiadującego - na przywóz pieniędzy zagranicznych do kwoty, jaką wymienione osoby są uprawnione wywieźć z państwa sąsiadującego, oraz na powrotny wywóz tych pieniędzy za granicę.

5.

Przepisy końcowe.

§ 11. 6

1. Przepisy §§ 2-4 oraz 8 i 9 mają odpowiednio zastosowanie również w przypadku, gdy przedmiotem wywozu i przywozu są czeki opiewające na walutę polską, wystawione przez Narodowy Bank Polski lub inny bank posiadający w kraju uprawnienia dewizowe.

2. Zezwoleniem przewidzianym w niniejszym zarządzeniu na wywóz z kraju i przywóz z zagranicy pieniędzy polskich oraz na dokonywanie i pobieranie zapłaty w pieniądzach polskich za artykuły konsumpcyjne i usługi w wagonach restauracyjnych i sypialnych komunikacji międzynarodowej nie są objęte banknoty o wartości nominalnej ponad zł 100. Wywóz tych banknotów z kraju i przywóz ich z zagranicy, jak również dokonywanie nimi zapłaty i pobieranie ich na zapłatę za artykuły konsumpcyjne i usługi w wagonach restauracyjnych i sypialnych komunikacji międzynarodowej jest zabronione.

3. Przepis ust. 2 nie dotyczy powrotnego przywozu z zagranicy banknotów o wartości nominalnej ponad zł 100 przez osoby, które te banknoty wywiozły przed dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia na podstawie pisemnego zgłoszenia, potwierdzonego przez polski graniczny urząd celny.

4. 7 Zezwolenie przewidziane w niniejszym zarządzeniu nie dotyczy wywozu z kraju i przywozu z zagranicy monet 100-złotowych.

§ 12. Wywóz z kraju pieniędzy polskich oraz wydatkowanie ich za granicą w przypadkach, na cele i w granicach nie objętych zezwoleniem przewidzianym w mniejszym zarządzeniu, wymaga osobnego zezwolenia Narodowego Banku polskiego.

§  13.

1. Tracą moc:

1) zarządzenie Ministra Finansów z dnia 27 sierpnia 1956 r. w sprawie zezwolenia na wywóz za granicę i przywóz do kraju polskich pieniędzy w ruchu podróżnych (Monitor Polski Nr 79, poz. 959),

2) zarządzenie Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 1953 r. w sprawie posiadania pieniędzy czechosłowackich oraz wywozu z kraju i przywozu do kraju pieniędzy w małym ruchu granicznym polsko-czechosłowackim (Monitor Polski Nr A-78, poz. 930).

2. Z dniem wejścia w życie zarządzenia przepisy zarządzenia nr 54 Komisji Dewizowej z dnia 2 listopada 1950 r. w sprawie wywozu z kraju i przywozu do kraju polskich pieniędzy w małym ruchu granicznym polsko-niemieckim (Monitor Polski Nr A-125, poz. 1549) nie mają zastosowania.

§ 14. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 § 3 ust. 1 pkt 1 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 5 lipca 1967 r. (M.P.67.38.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 1967 r.

2 § 3 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 18 czerwca 1965 r. (M.P.65.34.191) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 czerwca 1965 r.

3 § 3 ust. 5 zmieniony i według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 18 czerwca 1965 r. (M.P.65.34.191) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 czerwca 1965 r.

4 § 5 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 18 czerwca 1965 r. (M.P.65.34.191) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 czerwca 1965 r.

5 § 10 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 5 lipca 1967 r. (M.P.67.38.186) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 1967 r.

6 § 11 dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 18 czerwca 1965 r. (M.P.65.34.191) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 czerwca 1965 r.

7 § 11 ust. 4 dodany przez § 1 zarządzenia z dnia 25 lipca 1966 r. (M.P.66.38.191) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 sierpnia 1966 r.

• Identyfikator: M.P.1963.62.314
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Zezwolenie na wywóz i przywóz pieniędzy polskich i zagranicznych oraz książeczek oszczędnościowych przez osoby przekraczające granicę państwową oraz na wydatkowanie pieniędzy polskich za granicą.
• Data aktu: 01/08/1963
• Data ogłoszenia: 16/08/1963
• Data wejścia w życie: 16/08/1963