Nadzór nad niektórymi środkami żywienia zwierząt.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I REFORM ROLNYCH

z dnia 5 lipca 1950 r.

w sprawie nadzoru nad niektórymi środkami żywienia zwierząt.

Na podstawie art. 3, art. 4 ust. 2, art. 6 i art. 7 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz. U. R. P. Nr 63, poz. 419) zarządza się, co następuje:

I.

PRZEPIS OGÓLNY

§ 1. Powołane w zarządzeniu niniejszym artykuły bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz. U. R. P. Nr 63, poz. 419).

II.

CECHY ZEPSUCIA

Do art. 3 pkt 1.

§ 2. Za pasze zepsute uważa się pasze, które mają niewłaściwy dla nich smak, woń lub wygląd wskutek:

a) procesów fermentacyjnych,

b) procesów gnilnych w paszy lub surowcu, użytym do wyrobu paszy,

c) nadmiernego dla danego rodzaju paszy zjełczenia,

d) porażenia paszy grzybkami,

e) opanowania paszy roztoczami,

f) stęchłości,

g) zmian wywołanych stosowaniem zbyt wysokiej temperatury przy wyrobie technicznym,

h) innych podobnych przyczyn.

III.

DOPUSZCZALNA PROCENTOWA ILOŚĆ ZANIECZYSZCZEŃ I DOMIESZEK

Do art. 3 pkt 2.

§  3.

1. Pasze nie mogą zawierać odłamków metali, szkła itp. ciał obcych.

2. W otrębach, śrutach i mączkach pochodzenia roślinnego nie może przekraczać:

a) zawartość nasion chwastów - 0,5%, w tym sporyszu i kąkolu - 0,1%,

b) zanieczyszczenia mineralne (piasek i części ziemiste) - 0,5%,

c) inne zanieczyszczenia organiczne - 1,0%.

3. W otrębach danego gatunku dopuszczalna jest zawartość innych otrąb mniej wartościowych do - 5%.

4. W makuchach, śrutach i mączkach pochodzenia roślinnego zanieczyszczenia łuskami, łupinami itd. danego gatunku nasion oraz nasionami roślin obcymi dla danego gatunku makuchów, śrut i mączek nie mogą przekraczać:

a) w makuchach, śrutach i mączkach lnu łącznie - 8%,

b) w makuchach, śrutach i mączkach rzepaku i maku łącznie - 5%,

c) w makuchach, śrutach i mączkach słonecznika tylko łuską - 14%,

d) w makuchach, śrutach i mączkach innych roślin oleistych łącznie - 3%.

5. Zanieczyszczenia mineralne (piasek i części ziemiste) nie mogą przekraczać:

a) w makuchach, śrutach i mączkach z roślin oleistych (za wyjątkiem lnianych, sojowych słonecznikowych i z bawełny) - 1,5%,

b) w makuchach, śrutach i mączkach lnianych - 2%,

c) w makuchach, śrutach i mączkach z bawełny, kukurydzy, słonecznika i soi - 1%,

d) w mączkach pochodzenia zwierzęcego - 1%.

6. W produktach paszowych pochodzenia zwierzęcego zawartość soli kuchennej nie może przekraczać 4%.

7. W dodatkach mineralnych do pasz, a mianowicie: węglanie wapnia i fosforanie wapnia niedopuszczalne są zanieczyszczenia uboczne pochodzenia organicznego i nieorganicznego, jak również pochodzące z chemikalii służących do ich technicznego otrzymywania.

8. Kreda szlamowana, mielony wapń i mączka z muszli oraz ze skorup z jaj, nie mogą zawierać domieszki fluoru oraz więcej jak 1% gliny i piasku; poza tym wapń powinien być tak zmielony, ażeby dał się przesiać bez reszty przez sito o oczkach 0,2 mm.

9. Sól kuchenna (bydlęca) nie może zawierać więcej niż 5% zanieczyszczeń i to tylko pochodzących z naturalnych zanieczyszczeń soli kamiennej, natomiast może być jodowana.

10. Tran nie może zawierać domieszki żadnych olejów strączkowych i mineralnych, ani też zanieczyszczeń trujących, jak arsen lub cynk. Winien posiadać barwę jasną, zawartość azotu nie powinna przekraczać 0,5%, a liczba jodowa - 160. Jeżeli tran jest surowy, powinno to być na opakowaniu zaznaczane.

§ 4. Dodatek preparatu chemicznego lub domieszka mechaniczna do paszy, dokonana na skutek zarządzenia władz skarbowych, jako skażające paszę, nie są zanieczyszczeniami ani też domieszką w rozumieniu niniejszego zarządzenia.

IV.

PROCENTOWA ZAWARTOŚĆ SKŁADNIKÓW ODŻYWCZYCH ISTOTNYCH W PASZACH, WPROWADZONYCH DO OBROTU

Do art. 3 pkt 3.

§ 5. Procentowa ilość składników odżywczych istotnych w paszach powinna wynosić:

1) w otrębach:

żytnich - co najmniej 11% białka surowego,

pszennych - co najmniej 11% białka surowego,

jęczmiennych - co najmniej 6% białka surowego,

owsianych - co najmniej 5% białka surowego,

kukurydzianych - co najmniej 10% białka surowego,

gryczanych - co najmniej 5% białka surowego,

z prosa - co najmniej 10% białka surowego,

z ziaren strączkowych - co najmniej 10% białka surowego,

2) w mączce pastewnej:

z pszenicy lub żyta - co najmniej 11% białka surowego,

z jęczmienia - co najmniej 9% białka surowego,

z owsa - co najmniej 10% białka surowego,

z gryki - co najmniej 6% białka surowego,

z prosa - co najmniej 8% białka surowego,

z grochu - co najmniej 15% białka surowego,

ryżowej - co najmniej 10% białka surowego,

3) w makuchach, śrutach i mączkach roślin oleistych:

lnianych - co najmniej 28% białka surowego,

rzepakowych - co najmniej 30% białka surowego,

makowych - co najmniej 30% białka surowego,

konopnych - co najmniej 25% białka surowego,

z lnianki - co najmniej 28% białka surowego,

sojowych - co najmniej 40% białka surowego,

sezamowych - co najmniej 30% białka surowego,

palmowych - co najmniej 14% białka surowego,

kokosowych - co najmniej 20% białka surowego,

z niełuszczonego orzecha ziemnego - co najmniej 29% białka surowego,

z łuszczonego orzecha ziemnego - co najmniej 40% białka surowego,

z łuszczonych nasion słonecznika - co najmniej 33% białka surowego,

z niełuszczonych nasion buku - co najmniej 15% białka surowego,

z łuszczonych nasion buku - co najmniej 24% białka surowego,

z niełuszczonych ziaren bawełny - co najmniej 12% białka surowego,

z łuszczonych ziaren bawełny - co najmniej 30% białka surowego,

4) w mączce pochodzenia zwierzęcego:

z krwi - co najmniej 70% białka surowego i najwyżej 4% tłuszczu,

mięsnej pastewnej - co najmniej 60% białka surowego i najwyżej 5-15% tłuszczu,

mięsno-kostnej - co najmniej 40% białka surowego i najwyżej 4-15% tłuszczu,

kostno-mięsnej - co najmniej 35% białka surowego i najwyżej 4-15% tłuszczu,

mięsno-kostnej utylizacyjnej - co najmniej 40% białka surowego i najwyżej 4-15% tłuszczu,

kostnej - co najmniej 16% białka surowego i najwyżej 2-8% tłuszczu,

z małży i fauny morskiej - co najmniej 45% białka surowego,

rybiej - co najmniej 50% białka surowego,

śledziowej - co najmniej 50% białka surowego,

wielorybiej - co najmniej 47% białka surowego,

ze skwarków - co najmniej 45% białka surowego,

z jaj - co najmniej 28% białka surowego,

5) w melasie - 45% cukru.

§ 6. Zawartość tłuszczu nie może przekraczać:

a) w makuchach z roślin oleistych całych i kruszonych, śrutach i mączce z makuchów roślin oleistych - 9,5%,

b) w śrutach i mączce poekstrakcyjnej z nasion i makuchów - 2,5%,

c) w mączce pochodzenia zwierzęcego:

ze skwarków - 15%,

rybiej - 5%,

śledziowej - 7%,

wielorybiej - 10%,

z jaj - 12%.

V.

DOPUSZCZALNY PROCENT ZAWARTOŚCI WODY

Do art. 3 pkt 4.

§ 7. Dopuszczalny procent zawartości wody w paszach wynosi:

a) dla otrąb, mączek roślinnych, śrut zbożowych i strączkowych oraz dla ich mieszanek - do 15%,

b) dla makuchów z roślin oleistych - do 12%,

c) dla śruty i mączki z roślin oleistych - do 10%,

d) dla mączki rybiej i śledziowej - do 10%,

e) dla mączki mięsnej pastewnej - do 9%,

f) dla mączek: mięsno-kostnej, zwykłej i utylizacyjnej, kostno-mięsnej i kostnej - do 11%,

g) dla mączki z krwi i mączki wielorybiej - do 10%,

h) dla mączki z jaj - do 8%.

VI.

SPOSÓB OPAKOWANIA I NAPISY NA OPAKOWANIU

Do art. 4.

§  8.

1. Do opakowania środków chemicznych i roślinnych stanowiących dodatki do pasz (art. 1 pkt 2) oraz mieszanek (art. 1 pkt 3) służyć mogą wszelkiego rodzaju worki, słoje, puszki, skrzynki itp.

2. Pozostałe środki żywienia zwierząt, objęte ustawą (art. 1 pkt 1), mogą być przesyłane luzem w zamkniętych wagonach, barkach i lukach.

3. Opakowanie powinno być tak wykonane lub ładunek idący luzem tak zamknięty, ażeby nie dały się otworzyć bez uszkodzenia samego opakowania lub zamknięcia.

§  9.

1. Napis na opakowaniu poza danymi wymienionymi w art. 4 ust. 1 powinien zawierać dla mieszanek zbożowych z dwóch lub więcej części składowych:

a) określenie, dla jakich gatunków zwierząt i dla jakiego celu mieszanka została wyprodukowana np. mieszanka dla kur, mieszanka dla krów, mieszanka dla koni itp..

b) procentową zawartość białka strawnego w mieszance,

c) datę sporządzenia mieszanki.

2. Dane wymienione w ust. 1 pkt a) nie są wymagane dla mieszanek przeznaczanych dla ptaków śpiewających i ryb hodowlanych w akwarium.

3. Dodatek środków chemicznych lub roślinnych, służących do usunięcia nieprzyjemnej woni lub smaku karmy, powinien być uwidoczniony w napisie jako zaprawa karmy.

4. Napisy powinny być zamieszczone wewnątrz i na zewnątrz bezpośrednio na opakowaniu lub na osobnej kartce, przymocowanej w sposób trwały do opakowania. Napis powinien być łatwo czytelny i nie ulegać szybkiemu zniszczeniu.

5. Przy przesyłkach idących luzem (§ 8) wysyłający powinien doręczyć odbiorcy deklarację rodzaju wysyłanej paszy (np. mączka padlinowa, mięsno-kostna).

VII.

SPOSOBY POBIERANIA PRÓBEK

Do art. 6.

§ 10. 1

1. Do pobierania próbek środków żywienia zwierząt potrzebnych do przeprowadzania analiz (art. 8 ust. 1 pkt 3) powołane są organa prezydiów wojewódzkich i powiatowych rad narodowych. Próbki pasz mogą być również pobierane przez organa Państwowej Inspekcji Handlowej.

2. Organa, wymienione w ust. 1, pobierają próbki z własnej inicjatywy lub na wniosek osób zainteresowanych.

§  11.

1. Pobieranie próbek powinno następować w ten sposób, aby identyczność próbek z pobranego towaru oraz prawidłowość pobrania próbek wykluczały wszelką wątpliwość. Sposób pobrania powinien być uwidoczniony w protokole.

2. Próbki należy pobierać z różnych warstw i miejsc badanej partii towaru. Próbki pasz rozdrobnionych pobiera się za pomocą odpowiedniego narzędzia (łyżki, szufelki, sondy).

3. Z partii do 10 ton pobiera się próbkę z co najmniej 5 miejsc. Przy partii ponad 10 do 100 ton pobiera się próbkę z co najmniej 5 miejsc każdych 30 ton, a przy partii ponad 100 ton - z co najmniej 5 miejsc każdych 50 ton.

Z pasz dostarczonych w makuchach próbki pobiera się po wyłamaniu i rozdrobnieniu odpowiedniej części makuchu.

4. Materiał próbkowy, pobrany z różnych miejsc towaru, należy dokładnie zmieszać i wydzielić próbkę w ilości 3 kg, podzielić na 3 równe części i umieścić w czystych i suchych opakowaniach. Opakowania winny być takie, aby zabezpieczały przechowywane w nich próbki od zmian.

§ 12. 2

1. Instytucjami i zakładami powołanymi do wykonywania badań pasz są:

1) stacje chemiczno-rolnicze Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa,

2) laboratoria analityczne Państwowej Inspekcji Handlowej,

3) wojewódzkie zakłady higieny weterynaryjnej Państwowego Instytutu Weterynaryjnego.

2. Do przeprowadzenia superanaliz powołany jest Instytut Zootechniki

§ 13. 3

1. Pracownie i instytucje wymienione w § 12 przeprowadzają analizy środków żywienia zwierząt przy uwzględnieniu charakterystyki tych środków, podanej w załączniku.

2. Ilość analiz środków żywienia zwierząt, jaką obowiązane są przeprowadzić na żądanie prezydiów rad narodowych poszczególne instytucje wymienione w § 12 ust. 1, ustala corocznie Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Handlu Wewnętrznego

VIII.

ZASADY WYKONYWANIA NADZORU NAD PASZAMI

§  14.

1. 4 Nadzór nad środkami żywienia zwierząt, określonymi w art. 1, sprawują organa prezydiów wojewódzkich i powiatowych rad narodowych.

2. Organa wymienione w ust. 1 mają prawo wstępu do wszystkich magazynów, składów, pomieszczeń, w których znajdują się środki żywienia zwierząt, przeznaczone do obrotu oraz do przeprowadzania kontroli tych środków i pobierania próbek, zgodnie z § 10 i 11, w celu przesłania ich do zbadania pracowniom i instytucjom wymienionym w § 12.

IX.

PRZEPIS KOŃCOWY

§ 15. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

CHARAKTERYSTYKA ŚRODKÓW ŻYWIENIA ZWIERZĄT

A.

OTRĘBY

§ 1. Otręby są to uboczne produkty przemiału uprzednio oczyszczonego ziarna zbóż lub nasion strączkowych. Kolejność otrąb według wartości jest następująca: pszenne, żytnie, z ziaren strączkowych, kukurydziane, jęczmienne, owsiane, z prosa, gryczane.

B.

ŚRUTY, MAKUCHY I MĄCZKI POCHODZENIA ROŚLINNEGO

Śruty ze zboża i nasion strączkowych.

§ 2. Śruty ze zboża i nasion strączkowych są to rozdrobnione ziarna tych zbóż i nasion.

Makuchy, śruty i mączki z nasion i z ziaren oleistych.

§ 3. Stałe pozostałości, uzyskiwane przy przerobie nasion i owoców oleistych na oleje i tłuszcze roślinne, dzielą się na:

1) makuchy całe i kruszone,

2) śrut i mączkę z makuchów,

3) śrut i mączkę poekstrakcyjną z nasion,

4) śrut i mączkę poekstrakcyjną z makuchów.

Makuchy całe i kruszone są to pozostałości nasion i owoców oleistych, otrzymywane po wyciśnięciu z nich olejów i tłuszczów.

Śrut i mączka z makuchów są to rozdrobnione pozostałości nasion lub owoców oleistych, otrzymywane przy wyciskaniu roślinnych olejów i tłuszczów.

Śrut i mączka poekstrakcyjna są to pozostałości, które otrzymuje się przy przerobie nasion i owoców oleistych przy pomocy rozpuszczalników.

Śrut i mączka poekstrakcyjna z makuchów są to pozostałości uzyskiwane przy traktowaniu rozpuszczalnikami rozdrobnionych makuchów.

W dalszym ciągu niniejszych przepisów przez "makuchy" rozumieć się będzie produkty uboczne olejarskie, wymienione w pkt 1-4.

§ 4. Makuch z nasienia bawełny pochodzenia zagranicznego istnieje w handlu jako mączka.

§ 5. Makuch konopny uzyskuje się przy przeróbce niełuszczonych nasion konopi.

§ 6. Makuch kukurydziany jest produktem ubocznym przy wytłaczaniu oleju z mechanicznie oddzielonych kiełków kukurydzy.

§ 7. Makuch kokosowy uzyskuje się przy przerobie olejarskim wolnej od zewnętrznej skorupy i suszonej mięsistej części owocu palmy kokosowej tzw. kopry.

§ 8. Makuch lniany jest pozostałością nasion lnu po wydobyciu z nich oleju.

§ 9. Makuch Inianki powstaje przy przerobie olejarskim nasion Inianki (camelina sativa) i nie może być określony jako makuch lniany.

§ 10. Makuch makowy uzyskuje się przy wytłaczaniu oleju z nasion maku.

§ 11. Makuch rzepakowy i rzepikowy otrzymuje się z nasion rzepaku i rzepiku.

§ 12. Makuch palmowy otrzymuje się jako pozostałość przy przerobie olejarskim nasion orzeszków palmy oleistej.

§ 13. Makuch orzecha ziemnego otrzymuje się jako pozostałość przy przerobie olejarskim orzechów ziemnych.

§ 14. Makuch sezamowy pozostaje przy przerobie nasion sezamu.

§ 15. Makuch sojowy otrzymuje się po ekstrakcji oleju z soi.

§ 16. Makuch słonecznikowy jest to produkt otrzymywany przy przerobie olejarskim łuszczonych nasion słonecznika.

Mączki pastewne pochodzenia roślinnego.

§ 17. Zbożowe mączki pastewne są to produkty uboczne, powstałe podczas procesu przerobu uprzednio oczyszczonego ziarna zbóż po odciągnięciu mąki, kaszy, płatków oraz otrąb.

§ 18. Gryczaną mączkę pastewną otrzymuje się przy przerobie ziaren gryki na kaszę.

§ 19. Mączkę pastewną z prosa otrzymuje się przy polerowaniu ziaren prosa.

§ 20. Grochowa mączka pastewna powstaje przy polerowaniu łuszczonego grochu.

§ 21. Ryżowa mączka pastewna jest to pozostałość, którą uzyskuje się przy przerobie wolnego od plewy, łuszczonego ziarna ryżu.

C.

MĄCZKI POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO

§ 22. Mączka z krwi powstaje przez wysuszenie niezepsutej krwi zwierząt rzeźnych i jej zmielenie.

§ 23. Mięsna mączka pastewna jest to produkt uzyskany przez suszenie i mielenie:

a) pozostałości przy wyrobie ekstraktu mięsnego lub innych preparatów mięsnych,

b) mięsa zabitych zdrowych zwierząt,

c) odpadków mięsa, uzyskanych w zakładach i fabrykach konserw.

Produkt, uzyskamy w sposób wyżej podany, może być uważany za mączkę mięsną tylko wówczas, gdy zawiera najwyżej 12% trójfosforanu wapnia.

§ 24. Mączka mięsno-kostna lub kostno-mięsna powstaje przez suszenie pod ciśnieniem w temperaturze 130-140°C i mielenie:

a) odpadków rzeźnianych (organów wewnętrznych i całych zwierząt, które wykazują zmiany chorobowe, nie dyskwalifikują jednak mięsa całkowicie),

b) płodów zwierząt poddanych ubojowi,

c) zwierząt padłych lub dobitych w czasie transportu lub w rzeźniach przed ubojem.

Zależnie od zawartości trójfosforanu wapnia rozróżnia się mączkę mięsno-kostną lub kostno-mięsną, przy czym mączka mięsno-kostna powinna zawierać od 13% do 36% trójfosforanu wapnia, mączka zaś kostno-mięsna od 36% do 50%.

§ 25. Mączka mięsno-kostna utylizacyjna powstaje przez suszenie pod ciśnieniem 3-4 atm. w temperaturze 130-140°C i mielenie:

a) całych ciał zwierząt padłych,

b) mięsa i odpadków mięsa zwierząt, poddanych ubojowi w rakarniach i zakładach utylizacyjnych,

c) odpadków rzeźnych niezdatnych do spożycia przez ludzi.

§ 26. Mączkę kostną otrzymuje się z odtłuszczonych i oczyszczonych, bądź odklejonych zmielonych kości.

Mączka kostna powinna zawierać ponad 50% trójfosforanu wapnia.

§ 27. Mączkę z jaj otrzymuje się z jaj uszkodzonych, ze zbuków i jaj nieświeżych.

§ 28. Mączka rybna jest to pasza, którą uzyskuje się przez suszenie i mielenie całych ryb lub odpadków ryb. Rozróżnia się mączki rybie z większą lub mniejszą zawartością tłuszczu i soli.

Do mączek rybich zalicza się mączkę z dorsza, mączkę z łbów i odpadków rybich, mączkę z drobnicy rybiej niezdatnej do spożycia i inne.

§ 29. Mączkę śledziową otrzymuje się przez suszenie i zmielenie:

a) śledzi (clupea harangus),

b) ryb pokrewnych właściwemu śledziowi,

c) mieszaniny ryb, w której przeważa gatunek ryb śledziowatych.

§ 30. Mączka wielorybia jest to produkt uzyskany przy przerobie mięsa wieloryba przez suszenie go i mielenie.

§ 31. Makuchy ze skwarków są to pozostałości uzyskane podczas wytapiania z tkanek tłuszczowych tłuszczu.

Mączkę uzyskuje się po zmieleniu makuchów.

§ 32. Mączkę z małży i fauny morskiej uzyskuje się przez suszenie i mielenie małży i innych zwierzątek morskich.

D.

ŚRODKI CHEMICZNE JAKO DODATKI DO PASZ

Dodatki mineralne.

§ 33. Chlorek wapnia jest solą wapniową, znajdującą się w handlu w stanie stałym i rozpuszczonym.

Miarą wartości soli tej jest zawartość bezwodnego chlorku wapnia (CaCl₂).

§ 34. Węglan wapnia jest to sól wapnia i kwasu węglowego, otrzymana chemicznie lub też kreda szlamowana, a także mielony wapniak.

§ 35. Fosforan wapnia (fosforan pastewny) otrzymuje się z kości przez wyługowanie ich kwasem solnym lub siarkowym i strącenie rozpuszczonego kwasu fosforowego mlekiem wapiennym. Fosforan wapnia składa się w przeważającej części z drugorzędnego wapnia.

§ 36. Sól bydlęca jest to mielona sól kamienna.

Dodatki nieroślinne.

§ 37. Tran jest to płynny tłuszcz otrzymywany z wątroby ryb morskich przez prasowanie i wygotowanie.

§ 38. Preparaty witaminowe pochodzenia fabrycznego mogą być użyte jako dodatek do mieszanek karmowych (specyfiki) tylko z uwzględnieniem terminu ich aktywności.

Środki roślinne jako dodatek do pasz.

§ 39. Węgiel drzewny stosowany bywa jako dodatek do karmy. Jest to środek działający hamująco na procesy fermentacyjne.

E.

ŚRODKI ŻYWIENIA MIESZANE

§ 40. Mieszanki są to środki powstałe ze zmieszania środków żywienia zwierząt, wymienionych w niniejszych przepisach, albo też ze zmieszania tych środków z innymi środkami pokarmowymi (paszami).

1 § 10 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 18 lipca 1951 r. (M.P.51.A-76.1056) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 sierpnia 1951 r.

2 § 12 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 18 lipca 1951 r. (M.P.51.A-76.1056) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 sierpnia 1951 r.

3 § 13 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 18 lipca 1951 r. (M.P.51.A-76.1056) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 sierpnia 1951 r.

4 § 14 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 18 lipca 1951 r. (M.P.51.A-76.1056) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 sierpnia 1951 r.

• Identyfikator: M.P.1950.A-95.1206
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Nadzór nad niektórymi środkami żywienia zwierząt.
• Data aktu: 05/07/1950
• Data ogłoszenia: 06/09/1950
• Data wejścia w życie: 06/09/1950