uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 1 , w szczególności jego art. 6 ust. 11, a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Szybkie ukończenie budowy w pełni funkcjonującego i wzajemnie połączonego wewnętrznego rynku energii ma kluczowe znaczenie dla utrzymania bezpieczeństwa dostaw energii, zwiększenia konkurencyjności oraz zapewnienia wszystkim konsumentom możliwości nabywania energii po przystępnych cenach.
(2) Rozporządzenie (WE) nr 714/2009 ustanawia niedyskryminacyjne zasady dotyczące dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego energii elektrycznej. W art. 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE 2 zobowiązano ponadto państwa członkowskie lub - w przypadku gdy państwa członkowskie tak postanowiły - organy regulacyjne do zapewnienia m.in. opracowania obiektywnych i niedyskryminujących przepisów technicznych ustalających minimalne wymogi dotyczące projektu technicznego i eksploatacji na potrzeby przyłączenia do systemu. Jeśli wymogi stanowią jednocześnie warunki przyłączenia do sieci krajowych, art. 37 ust. 6 tej dyrektywy nakłada na organy regulacyjne odpowiedzialność za ustalenie lub zatwierdzenie przynajmniej metod stosowanych do ich wyliczania lub ustalania. Aby zapewnić bezpieczeństwo systemu w ramach wzajemnie połączonego systemu przesyłowego, niezbędne jest ustalenie jednakowego rozumienia wymogów mających zastosowanie do modułów wytwarzania energii. Wspomniane wymogi, które przyczyniają się do zachowania, utrzymania i przywrócenia bezpieczeństwa systemu, aby ułatwić właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego energii elektrycznej między obszarami synchronicznymi oraz w ich obrębie, a także osiągnąć efektywność kosztową, należy postrzegać jako kwestie o charakterze transgranicznym związane z siecią oraz integracją rynku.
(3) Należy określić zharmonizowane zasady dotyczące przyłączenia modułów wytwarzania energii do sieci, aby zapewnić jasne ramy prawne dla połączeń sieciowych, ułatwić handel energią elektryczną w całej Unii, zapewnić bezpieczeństwo systemu, ułatwić integrację odnawialnych źródeł energii, zwiększyć konkurencję i umożliwić bardziej efektywne wykorzystanie sieci i zasobów, co przyniesie korzyści dla konsumentów.
(4) Bezpieczeństwo systemu zależy częściowo od technicznych zdolności modułów wytwarzania prądu. W związku z tym istotnymi warunkami są regularna koordynacja na poziomie sieci przesyłowych i dystrybucyjnych oraz odpowiednie parametry pracy urządzeń przyłączonych do tych sieci z wystarczającą odpornością, aby eliminować zakłócenia oraz pomagać w zapobieganiu poważnym przerwom bądź ułatwiać przywrócenie działania systemu po jego załamaniu. 3
(5) Bezpieczne działanie systemu możliwe jest wyłącznie pod warunkiem zapewnienia ścisłej współpracy między właścicielami zakładów wytwarzania energii a operatorami systemów. W szczególności funkcjonowanie systemu w nienormalnych warunkach eksploatacji zależy od reakcji modułów wytwarzania energii na odchylenia od napięcia referencyjnego 1 dla jednostek względnych (pu) i częstotliwości znamionowej. W kontekście bezpieczeństwa systemu należy - z punktu widzenia projektowania systemu - uznać sieci i moduły wytwarzania energii za jedną całość, biorąc pod uwagę, że części te są od siebie wzajemnie zależne. W związku z tym należy określić - jako warunek przyłączenia do sieci - odpowiednie wymogi techniczne dla modułów wytwarzania energii.
(6) Przy ustalaniu lub zatwierdzaniu taryf przesyłowych lub dystrybucyjnych lub metod taryfikacji, bądź przy zatwierdzaniu warunków przyłączenia i dostępu do sieci krajowych zgodnie z art. 37 ust. 1 i 6 dyrektywy 2009/72/WE oraz z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 714/2009, organy regulacyjne powinny uwzględniać uzasadnione koszty rzeczywiście ponoszone przez operatorów systemów w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia.
(7) Poszczególne synchroniczne systemy elektroenergetyczne w Unii mają różne właściwości, które należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu wymogów dla jednostek wytwórczych. Właściwe jest zatem przeanalizowanie specyfiki regionalnej podczas ustanawiania zasad przyłączenia do sieci, zgodnie z wymogami art. 8 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 714/2009.
(8) Ze względu na konieczność zagwarantowania pewności prawa wymogi niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie do nowych zakładów wytwórczych, ale nie powinny mieć zastosowania do istniejących modułów wytwarzania ani do modułów wytwarzania będących już w zaawansowanej fazie planowania, choć jeszcze nieukończonych, chyba że właściwy organ regulacyjny lub państwo członkowskie postanowi inaczej w oparciu o stopniowe zmiany wymogów dotyczących systemu i pełną analizę kosztów i korzyści lub w przypadku, gdy przeprowadzono poważną modernizację takich zakładów wytwórczych.
(9) Znaczenie modułów wytwarzania energii powinno zależeć od ich wielkości oraz wpływu na cały system. Maszyny synchroniczne powinny być klasyfikowane na podstawie wielkości maszyny i obejmować wszystkie elementy zakładu wytwórczego, które zazwyczaj pracują w sposób niepodzielny, takie jak oddzielne prądnice napędzane oddzielnymi turbinami gazowymi i parowymi jednej instalacji turbin gazowych w układzie kombinowanym. Jeśli chodzi o zakłady obejmujące kilka takich instalacji turbin gazowych w układzie kombinowanym, każdą z nich należy oceniać według jej wielkości, a nie całej zdolności wytwórczej zakładu. Jednostki wytwarzania energii przyłączone niesynchronicznie - w przypadku, gdy są połączone, tworząc jednostkę gospodarczą i mają jeden punkt przyłączenia - należy oceniać według ich łącznej zdolności wytwórczej.
(10) Ze względu na różny poziom napięcia, pod jakim przyłączone są jednostki wytwórcze, oraz ich maksymalną moc wytwórczą, w niniejszym rozporządzeniu należy dokonać rozróżnienia między poszczególnymi typami jednostek wytwórczych poprzez ustanowienie różnych poziomów wymogów. Niniejsze rozporządzenie nie określa zasad ustalania poziomu napięcia punktu przyłączenia, do którego przyłączany jest moduł wytwarzania energii.
(11) Wymogi mające zastosowanie do modułów wytwarzania energii typu A należy ustalić na podstawowym poziomie, jaki jest niezbędny do zapewnienia zdolności wytwórczych przy ograniczonej automatycznej reakcji i minimalnej regulacji przez operatora systemu. Powinny one zagwarantować brak znaczącego spadku wytwarzania w zakresach pracy systemu, ograniczając tym samym do minimum zdarzenia krytyczne, oraz powinny obejmować wymogi niezbędne do podejmowania szerokiej interwencji podczas zdarzeń krytycznych dla systemu.
(12) Wymogi mające zastosowanie do modułów wytwarzania energii typu B powinny przewidywać szerszy zakres automatycznej dynamicznej reakcji o większej odporności na zdarzenia operacyjne, aby zapewnić stosowanie takiej dynamicznej reakcji oraz wyższego poziomu regulacji przez operatora systemu i informacji w celu wykorzystania tych zdolności. Zapewniają one automatyczną reakcję mającą na celu łagodzenie skutków zdarzeń systemowych oraz maksymalizowanie dynamicznej reakcji wytwórczej na zdarzenia systemowe.
(13) Wymogi mające zastosowanie do modułów wytwarzania energii typu C powinny przewidywać dopracowaną, stabilną i wysoce regulowalną dynamiczną reakcję w czasie rzeczywistym, mającą na celu świadczenie zasadniczych usług pomocniczych, aby zapewnić bezpieczeństwo dostaw. Wymogi te powinny objąć wszystkie państwa systemu odpowiednią szczegółową specyfikacją interakcji wymogów, funkcji, regulacji i informacji w celu wykorzystania wspomnianych zdolności i zapewnienia reakcji systemu w czasie rzeczywistym, jaka jest niezbędna do uniknięcia zdarzeń systemowych, zarządzania nimi oraz reagowania na nie. Wymogi te powinny również przewidywać dostateczną zdolność modułów wytwarzania energii do reagowania zarówno na sytuacje normalne, jak i spowodowane zakłóceniami systemu, a także powinny zapewniać informacje i regulację niezbędne do wykorzystania potencjału wytwórczego w różnych sytuacjach.
(14) Wymogi mające zastosowanie do modułów wytwarzania prądu typu D powinny być dostosowane do instalacji wytwórczych przyłączonych pod wyższym napięciem, mającego wpływ na regulację i działanie całego systemu. Powinny one zapewniać stabilną pracę systemu wzajemnie połączonego, co pozwoli na wykorzystanie usług pomocniczych z potencjału wytwórczego w całej Europie.
(15) Wymogi powinny opierać się na zasadach niedyskryminacji i przejrzystości, jak również na zasadzie równowagi między najwyższą ogólną wydajnością i najniższym łącznym kosztem dla wszystkich zainteresowanych stron. W związku z tym wymogi te powinny odzwierciedlać różnice w traktowaniu technologii wytwórczych o różnych cechach swoistych, a także umożliwiać uniknięcie niepotrzebnych inwestycji w niektórych obszarach geograficznych w celu uwzględnienia ich odpowiedniej specyfiki regionalnej. Operatorzy systemów przesyłowych ("OSP"), operatorzy systemów dystrybucyjnych ("OSD"), w tym operatorzy zamkniętych systemów dystrybucyjnych ("OZSD"), mogą brać pod uwagę wspomniane różnice przy określaniu wymogów zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, przy jednoczesnym uznaniu, że progi, które określają, czy system jest systemem przesyłowym bądź dystrybucyjnym, są ustalane na poziomie krajowym.
(16) Ze względu na swój transgraniczny wpływ niniejsze rozporządzenie powinno zmierzać do ustanowienia tych samych wymogów w zakresie częstotliwości dla wszystkich poziomów napięcia co najmniej w obrębie obszaru synchronicznego. Jest to konieczne, ponieważ w ramach obszaru synchronicznego zmiana częstotliwości w jednym państwie członkowskim będzie bezpośrednio wpływać na częstotliwość i może powodować uszkodzenie urządzeń we wszystkich pozostałych państwach członkowskich.
(17) W celu zapewnienia bezpieczeństwa systemu powinna istnieć możliwość, aby moduły wytwarzania energii w każdym z obszarów synchronicznych systemu wzajemnie połączonego pozostawały przyłączone do systemu w określonych zakresach częstotliwości i napięcia.
(18) Niniejsze rozporządzenie powinno przewidywać zakresy parametrów do wyboru na poziomie krajowym w odniesieniu do zdolności do pozostania w pracy podczas zwarcia w celu zachowania proporcjonalnego podejścia uwzględniającego różne potrzeby systemu, takie jak poziom odnawialnych źródeł energii ("OZE") oraz istniejące schematy działania zabezpieczeń, zarówno przesyłowych, jak i dystrybucyjnych. W kontekście konfiguracji niektórych sieci górny limit dla pozostania w pracy podczas zwarcia powinien wynosić 250 milisekund. Biorąc jednak pod uwagę, że najczęstszy czas usunięcia zwarcia w Europie to obecnie 150 milisekund, podmiot wyznaczony przez państwo członkowskie do zatwierdzania wymogów niniejszego rozporządzenia może przed zatwierdzeniem dokonać weryfikacji, czy konieczne jest wprowadzenie wymogu dotyczącego dłuższego czasu. 4
(19) Przy określaniu warunków przedzakłóceniowych i pozakłóceniowych odnośnie do zdolności pozostania w pracy podczas zwarcia, biorąc pod uwagę właściwości systemu, takie jak topologia sieci i strukturę wytwarzania energii, odpowiedni OSP powinien zdecydować, czy pierwszeństwo przyznaje się przedzakłóceniowym warunkom eksploatacji modułów wytwarzania energii czy też dłuższym czasom usunięcia zwarcia.
(20) Zapewnienie odpowiedniego ponownego przyłączenia po przypadkowym odłączeniu spowodowanym zakłóceniem w sieci jest istotne dla funkcjonowania systemu wzajemnie połączonego. Właściwe zabezpieczenie sieci ma kluczowe znaczenie dla utrzymania stabilności i bezpieczeństwa systemu, szczególnie w przypadku jego zakłóceń. Schematy działania zabezpieczeń mogą zapobiegać rozszerzaniu zakłóceń oraz ograniczać ich skutki. 5
(21) Odpowiednia wymiana informacji między operatorami systemów i właścicielami zakładów wytwarzania energii jest wstępnym warunkiem dla umożliwienia operatorom systemu utrzymania stabilności i bezpieczeństwa systemu. Operatorzy systemu muszą prowadzić stały przegląd stanu systemu, który uwzględnia informacje na temat warunków eksploatacji modułów wytwarzania energii, jak również możliwość komunikowania się z nimi w celu wydawania instrukcji eksploatacyjnych.
(22) W sytuacjach nadzwyczajnych, które mogłyby zagrozić stabilności i bezpieczeństwu systemu, operatorzy systemu powinni mieć możliwość nakazać, aby generowana moc modułów wytwarzania energii była regulowana w sposób umożliwiający operatorom systemów wypełnienie ich obowiązków w zakresie bezpieczeństwa systemu.
(23) Zakresy napięcia powinny być koordynowane między systemami wzajemnie połączonymi, ponieważ mają kluczowe znaczenie dla zabezpieczenia planowania i działania systemu w obszarze synchronicznym. Odłączenia spowodowane zakłóceniami napięcia mają wpływ na sąsiednie systemy. Brak określenia zakresów napięcia mógłby doprowadzić do powszechnej niepewności w zakresie planowania i pracy systemu w odniesieniu do pracy poza normalnymi warunkami eksploatacji.
(24) Potrzeby w zakresie zdolności do generacji mocy biernej zależą od kilku czynników, w tym od stopnia zazębienia sieci oraz stosunku zasilania i zużycia, które należy uwzględnić przy ustalaniu wymogów dotyczących mocy biernej. Jeżeli cechy systemu regionalnego są różne w ramach obszaru odpowiedzialności operatora systemu, właściwe może być uwzględnienie więcej niż jednego profilu. Produkcja mocy biernej (tzn. opóźnienie) przy wysokich napięciach oraz zużycie mocy biernej (tzn. wyprzedzenie) przy niskich napięciach mogą nie być konieczne. Wymogi dotyczące mocy biernej mogłyby wprowadzić ograniczenia odnośnie do konstrukcji i działania zakładów wytwarzania energii. W związku z tym ważne jest, aby dokładnie oszacować zdolności rzeczywiście niezbędne do skutecznego działania systemu.
(25) Synchroniczne moduły wytwarzania energii mają swoistą zdolność do powstrzymywania lub spowalniania odchyleń częstotliwości, co jest cechą, której nie posiada wiele technologii OZE. Dlatego też należy przyjąć środki zapobiegawcze, aby uniknąć wyższej prędkości zmian częstotliwości w okresie wysokiej produkcji energii ze źródeł odnawialnych. Inercja syntetyczna może ułatwić dalszy rozwój OZE, które nie przyczyniają się w sposób naturalny do inercji.
(26) Należy wprowadzić odpowiednie i proporcjonalne testy zgodności, tak aby operatorzy systemów mogli zapewnić bezpieczeństwo pracy systemu.
(27) Organy regulacyjne, państwa członkowskie oraz operatorzy systemów powinni zagwarantować, że w ramach procesu opracowywania i zatwierdzania wymogów dotyczących przyłączania do sieci zostaną one zharmonizowane w najszerszym możliwym zakresie w celu zapewnienia pełnej integracji rynku. Przy opracowywaniu wymogów dotyczących przyłączania należy w szczególności uwzględnić ugruntowane normy techniczne.
(28) W niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić procedurę dotyczącą przyznawania odstępstw od przepisów w celu uwzględnienia warunków lokalnych w wyjątkowych sytuacjach, na przykład gdy zastosowanie się do przedmiotowych przepisów mogłoby zagrozić stabilności sieci lokalnej lub w których bezpieczna eksploatacja modułów wytwarzania energii może wymagać warunków eksploatacji, które nie są zgodne z rozporządzeniem. W przypadku konkretnych elektrociepłowni, które przynoszą większe korzyści w zakresie wydajności, stosowanie zasad określonych w niniejszym rozporządzeniu może powodować nieproporcjonalne koszty i prowadzić do utraty wspomnianych korzyści w zakresie wydajności.
(29) Pod warunkiem zatwierdzenia przez właściwy organ regulacyjny lub inny organ właściwy w danym państwie członkowskim, operatorzy systemów powinni mieć możliwość proponowania odstępstw dla określonych kategorii modułów wytwarzania energii.
(30) Niniejsze rozporządzenie, które przyjęto na podstawie rozporządzenia (WE) nr 714/2009, uzupełnia wspomniane rozporządzenie i stanowi jego integralną część. Odniesienia do rozporządzenia (WE) nr 714/2009 w innych aktach prawnych należy rozumieć jako odniesienia także do niniejszego rozporządzenia.
(31) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 714/2009,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |
- zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 6 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.118.10).
- zmieniony przez pkt 11 sprostowania z dnia 20 lutego 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.90110) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 maja 2016 r.
- zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 6 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.118.10).
- zmieniony przez pkt 12 i 30 sprostowania z dnia 20 lutego 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.90110) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 maja 2016 r.
Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025Mimo iż do 1 stycznia zostały trzy tygodnie, przedsiębiorcy wciąż nie mają pewności, które zmiany wejdą w życie w nowym roku. Brakuje m.in. rozporządzeń wykonawczych do KSeF i rozporządzenia w sprawie JPK VAT. Część ustaw nadal jest na etapie prac parlamentu lub czeka na podpis prezydenta. Wiadomo już jednak, że nie będzie dużej nowelizacji ustaw o PIT i CIT. W 2026 r. nadal będzie można korzystać na starych zasadach z ulgi mieszkaniowej i IP Box oraz sprzedać bez podatku poleasingowy samochód.
10.12.2025Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.20254 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2016.112.1 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie 2016/631 ustanawiające kodeks sieci dotyczący wymogów w zakresie przyłączenia jednostek wytwórczych do sieci |
| Data aktu: | 14/04/2016 |
| Data ogłoszenia: | 27/04/2016 |
| Data wejścia w życie: | 17/05/2016, 27/04/2019 |