Protokół drugi do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich, sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej. Bruksela.1997.06.19.

PROTOKÓŁ DRUGI

do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich, sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY niniejszego Protokołu, państwa członkowskie Unii Europejskiej;

ODWOŁUJĄC SIĘ do aktu Rady Unii Europejskiej z dnia 19 czerwca 1997 roku;

PRAGNĄC zapewnić, że ich ustawodawstwo karne skutecznie przyczynia się do ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich;

UZNAJĄC znaczenie Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 26 lipca 1995 roku w zwalczaniu nadużyć finansowych wpływających na dochody i wydatki Wspólnoty;

UZNAJĄC znaczenie protokołu z dnia 27 września 1996 roku do wspomnianej konwencji dla zwalczania korupcji naruszającej lub mogącej naruszyć interesy finansowe Wspólnot Europejskich;

ŚWIADOME, że interesy finansowe Wspólnot Europejskich mogą zostać naruszone lub zagrożone działaniami prowadzonymi w imieniu osób prawnych oraz działaniami obejmującymi pranie pieniędzy;

PRZEKONANE o potrzebie dostosowania prawa krajowego, w miarę potrzeb, w celu zagwarantowania, aby osoby prawne mogły zostać pociągnięte do odpowiedzialności w przypadkach dokonanych na ich korzyść nadużyć finansowych lub czynnej korupcji i prania pieniędzy, które naruszają lub mogą naruszyć interesy finansowe Wspólnot Europejskich;

PRZEKONANE o potrzebie dostosowania prawa krajowego, w miarę potrzeb, do karania aktów prania pieniędzy pochodzących z nadużyć finansowych lub korupcji, wyrządzających szkodę lub mogących zaszkodzić interesom finansowym Wspólnot Europejskich oraz do konfiskowania wpływów pieniężnych z takiego nadużycia finansowego lub korupcji;

PRZEKONANE o potrzebie dostosowania prawa krajowego, w miarę potrzeb, w celu zapobiegania odmowie wzajemnej pomocy wyłącznie dlatego, że przestępstwa objęte niniejszym Protokołem dotyczą lub są uznawane za przestępstwa podatkowe lub celne;

ZWRACAJĄC UWAGĘ, że współpraca między państwami członkowskimi podlega już Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 26 lipca 1995 roku, ale także zwracając uwagę, że - bez uszczerbku dla zobowiązań wynikających z prawa wspólnotowego - istnieje potrzeba przygotowania właściwego przepisu w zakresie współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia skutecznego przeciwdziałania nadużyciom finansowym, czynnej i biernej korupcji oraz związanemu z nimi praniu pieniędzy, wyrządzającym szkodę lub mogących zaszkodzić interesom finansowym Wspólnot Europejskich, w tym wymianie informacji między państwami członkowskimi a Komisją;

ZWAŻYWSZY, że w celu wspierania i ułatwiania wymiany informacji konieczne jest zagwarantowanie właściwej ochrony danych osobowych;

ZWAŻYWSZY, że wymiana informacji nie powinna zakłócać prowadzonych postępowań oraz że, w związku z tym, konieczne jest do celów takiej ochrony zapewnienie tajności postępowania;

ZWAŻYWSZY, że należy przygotować właściwe postanowienia w sprawie kompetencji Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich;

ZWAŻYWSZY wreszcie, że istotne postanowienia Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 26 lipca 1995 roku powinny mieć zastosowanie do przestępstw określonych w niniejszym Protokole,

UZGODNIŁY NASTĘPUJĄCE POSTANOWIENIA:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu:

a) "Konwencja" oznacza Konwencję sporządzoną na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 26 lipca 1995 roku⁽¹⁾;

b) "nadużycie finansowe" oznacza działanie określone w artykule 1 Konwencji;

c)

– "korupcja bierna" oznacza czyn określony w artykule 2 Protokołu sporządzonego na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 27 września 1996 roku⁽²⁾,

– "korupcja czynna" oznacza czyn określony w artykule 3 tego protokołu;

d) "osoba prawna" oznacza jakikolwiek podmiot mający taki status według przepisów właściwego prawa krajowego, z wyjątkiem państw lub innych instytucji publicznych pełniących funkcje władcze oraz organizacji międzynarodowych prawa publicznego;

e) "pranie pieniędzy" oznacza czyn określony w artykule 1 tiret trzecie dyrektywy Rady 91/308/EWG z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie uniemożliwienia korzystania z systemu finansowego w celu prania pieniędzy⁽³⁾, w odniesieniu do wpływów pieniężnych pochodzących z nadużyć finansowych, co najmniej w poważnych przypadkach oraz z korupcji czynnej i biernej.

Artykuł  2

Pranie pieniędzy

Każde państwo członkowskie podejmuje środki niezbędne do uznania prania pieniędzy za przestępstwo.

Artykuł  3

Odpowiedzialność osób prawnych

1. Każde państwo członkowskie podejmuje środki niezbędne dla zapewnienia, aby osoby prawne mogły zostać pociągnięte do odpowiedzialności z tytułu nadużyć finansowych, czynnej korupcji oraz prania pieniędzy, których dopuszczają się na korzyść tych osób prawnych wszelkie osoby działające indywidualnie lub jako wchodzące w skład organu osoby prawnej o statusie kierowniczym, w oparciu o:

– prawo do reprezentowania osoby prawnej, lub

– uprawnienia do podejmowania decyzji w imieniu osoby prawnej, lub

– uprawnienia do sprawowania kontroli w strukturach osoby prawnej,

a także z tytułu pomocnictwa i podżegania do takich nadużyć finansowych, czynnej korupcji lub prania pieniędzy lub z tytułu usiłowania popełnienia takich czynów.

2. Poza przypadkami przewidzianymi w ustępie 1, każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie środki niezbędne do zapewnienia, że osoby prawne mogą ponosić odpowiedzialność karną w przypadku, gdy brak nadzoru lub kontroli ze strony osoby określonej w ustępie 1 umożliwił popełnienie nadużycia finansowego lub czynu czynnej korupcji lub prania pieniędzy na korzyść tej osoby prawnej przez osobę pozostającą pod jej zwierzchnictwem.

3. Odpowiedzialność osoby prawnej na mocy ustępów 1 i 2 nie wyklucza możliwości wszczęcia postępowania karnego przeciwko osobom fizycznym będącym sprawcami, pomocnikami lub podżegaczami nadużycia finansowego, czynnej korupcji lub prania pieniędzy.

Artykuł  4

Sankcje względem osób prawnych

1. Każde państwo członkowskie podejmuje środki niezbędne do zapewnienia, że osoba prawna ponosząca odpowiedzialność na mocy artykułu 3 ustęp 1 podlega skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym sankcjom, obejmującym karę grzywny lub inną karę pieniężną lub mogącym obejmować inne sankcje, takie jak

a) wyłączenie prawa do korzystania ze świadczeń publicznych lub pomocy publicznej;

b) czasowy lub stały zakaz prowadzenia działalności gospodarczej;

c) przekazanie pod nadzór sądowy;

d) sądowy nakaz rozwiązania.

2. Każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie środki nie zbędne do zapewnienia, że osoba prawna ponosząca odpowiedzialność zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 jest karana skutecznymi, proporcjonalnymi i odstraszającymi sankcjami lub środkami.

Artykuł  5

Konfiskata

Każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie środki niezbędne do umożliwienia zajęcia oraz, z zastrzeżeniem dla praw osób trzecich działających w dobrej wierze, konfiskaty lub zlikwidowania narzędzi i wpływów pieniężnych pochodzących z nadużyć finansowych, czynnej i biernej korupcji oraz prania pieniędzy lub majątku, którego wartość odpowiada takim wpływom. Wszelkie narzędzia, wpływy lub inne składniki majątkowe zajęte lub skonfiskowane są traktowane przez państwa członkowskie zgodnie z ich prawem krajowym.

Artykuł  6

Przestępstwa podatkowe i celne

Państwo członkowskie nic może odmówić pomocy wzajemnej w odniesieniu do nadużycia finansowego, czynnej i biernej korupcji oraz prania pieniędzy wyłącznie dlatego, że czyn ma charakter lub jest uznawany za naruszenie prawa podatkowego lub celnego.

Artykuł  7

Współpraca z Komisją Wspólnot Europejskich

1. Państwa członkowskie oraz Komisja współpracują ze sobą w zwalczaniu nadużyć finansowych, czynnej i biernej korupcji oraz prania pieniędzy.

W tym celu Komisja udziela takiej pomocy technicznej i operacyjnej, jakiej mogą potrzebować właściwe organy krajowe w celu ułatwienia koordynacji prowadzonych przez nie postępowań.

2. Właściwe organy państw członkowskich mogą wymieniać z Komisją informacje w celu ułatwienia ustalenia faktów oraz zapewnienia podjęcia właściwych działań przeciwko nadużyciom finansowym, czynnej lub biernej korupcji oraz praniu brudnych pieniędzy. Komisja oraz właściwe organy krajowe rozważą, oddzielnie dla każdej sprawy, potrzebę zachowania poufności śledztwa i ochrony danych. W związku z tym, przedkładając informacje Komisji, państwo członkowskie może ustalić specy ficzne warunki dotyczące wykorzystywania takich informacji przez Komisję oraz przez inne państwo członkowskie, któremu informacje takie mogą zostać przekazane.

Artykuł  8

Odpowiedzialność Komisji w zakresie ochrony danych

Komisja zapewnia, że - w kontekście wymiany informacji na mocy artykułu 7 ustęp 2 - przestrzega, w zakresie przetwarzania danych osobowych, poziomu ochrony równoważnemu poziomowi ochrony ustalonemu w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (').

Artykuł  9

Publikacja zasad ochrony danych

Przyjęte zasady dotyczące obowiązków wynikających z artykułu 8 są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  10

Przekazywanie danych pozostałym państwom członkowskim oraz państwom trzecim

1. Z zastrzeżeniem wszelkich warunków określonych w artykule 7 ustęp 2, Komisja, działając na mocy artykułu 7, może przekazać dane osobowe uzyskane od państwa członkowskiego każ-' demu innemu państwu członkowskiemu. Komisja informuje państwo członkowskie, które dostarczyło informacji, o zamiarze dokonania takiego przekazania.

2. Na takich samych warunkach Komisja, działając na mocy artykułu 7, może przekazać dane osobowe uzyskane od państwa członkowskiego dowolnemu państwu trzeciemu, pod warunkiem że państwo członkowskie, które dostarczyło informacji, wyrazi zgodę na takie przekazanie.

Artykuł  11

Organ nadzorujący

Każdy organ wyznaczony lub powołany w celu wykonywania funkcji niezależnego nadzoru ochrony danych osobowych znajdujących się w posiadaniu Komisji zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską będzie miał, na mocy niniejszego Protokołu, prawo do wykonywania tej funkcji w odniesieniu do danych osobowych znajdujących się w posiadaniu Komisji.

Artykuł  12

Stosunek do Konwencji

1. Postanowienia artykułów 3, 5 i 6 Konwencji stosuje się również do zachowań określonych w artykule 2 niniejszego Protokołu.

2. Do niniejszego Protokołu stosuje się również następujące postanowienia Konwencji:

– artykuł 4, o ile nie wskazano inaczej w momencie notyfikacji przewidzianej w artykule 16 ustęp 2 niniejszego Protokołu; jakiekolwiek oświadczenie w znaczeniu artykułu 4 ustęp 2 Konwencji stosuje się również do niniejszego Protokołu,

– artykuł 7, przyjmując, że zasada ne bis in idem stosuje się również do osób prawnych oraz o ile nie wskazano inaczej w momencie notyfikacji przewidzianej w artykule 16 ustęp 2 niniejszego Protokołu; wszelkie deklaracje w znaczeniu artykułu 7 ustęp 2 Konwencji stosuje się również do niniejszego Protokołu,

– artykuł 9,

– artykuł 10.

Artykuł  13

Trybunał Sprawiedliwości

1. Wszelkie spory między państwami członkowskimi, dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszego Protokołu, na etapie wstępnym, muszą zostać zbadane przez Radę zgodnie z procedurą podaną w tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej w celu zna lezienia rozwiązania.

Jeśli w terminie sześciu miesięcy nie zostanie znalezione żadne rozwiązanie, strona sporu może przekazać sprawę do Trybunału Sprawiedliwości.

2. Każdy spór między jednym lub więcej państwami członkowskimi a Komisją dotyczący stosowania artykułu 2 w zakresie artykułu 1 litera e) i artykułów 7, 8,10 oraz artykułu 12 ustęp 2 tiret czwarte niniejszego Protokołu, którego rozstrzygnięcie w drodze negocjacji nie jest możliwe, może zostać przekazany do Trybunału Sprawiedliwości po upłynięciu terminu sześciu miesięcy od daty, z którą jedna ze stron powiadomiła drugą stronę o zaistnieniu sporu.

3. Protokół, sporządzony na podstawie artykułu. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, w sprawie interpretacji przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, w drodze orzeczeń wstępnych, Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 29 listopada 1996 roku (') stosuje się do niniejszego Protokołu, przyjmując, iż deklaracja złożona przez państwo członkowskie na podstawie artykułu 2 niniejszego Protokołu obowiązuje również w zakresie niniejszego Protokołu, o ile zainteresowane państwo członkowskie nie złoży deklaracji przeciwnej w momencie notyfikacji przewidzianej w artykule 16 ustęp 2 niniejszego Protokołu.

Artykuł  14

Odpowiedzialność pozaumowna

Do celów niniejszego Protokołu odpowiedzialność pozaumowna Wspólnoty podlega postanowieniom artykułu 215 akapit drugi Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Artykuł 178 tego Traktatu ma zastosowanie.

Artykuł  15

Kontrola sądowa

1. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sprawach skarg wniesionych przez osobę fizyczną lub prawną przeciwko decyzji Komisji skierowanej do tej osoby lub dotyczącej tej osoby indywidualnie i bezpośrednio, na podstawie naruszenia artykułu 8 lub przepisu przyjętego na jego podstawie albo nadużycia uprawnień.

2. Artykuł 168a ustępy 1 i 2, artykuł 173 akapit piąty, artykuł 174 akapit pierwszy, akapity pierwszy i drugi, artykuł 185 i 186 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, a także Statut Trybunału Sprawiedliwości Wspólnoty Europejskiej, stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł  16

Wejście w życie

1. Niniejszy protokół podlega przyjęciu przez państwa członkowskie zgodnie z ich właściwymi wymogami konstytucyjnymi.

2. Państwa członkowskie notyfikują Sekretarzowi Generalnemu Rady Unii Europejskiej zakończenie procedur konstytucyjnych niezbędnych do przyjęcia niniejszego Protokołu.

3. Niniejszy Protokół wchodzi w życie dziewięćdziesiąt dni po notyfikacji, określonej w ustępie 2, przez państwo członkowskie, które będąc członkiem Unii Europejskiej w dniu przyjęcia przez Radę aktu ustanawiającego niniejszy Protokół, jako ostatnie dopełni tej formalności. Jeśli jednak Konwencja nie wejdzie w życie z tą datą, niniejszy Protokół wchodzi w życie z datą wejścia w życie Konwencji.

4. Jednakże stosowanie artykułu 7 ustęp 2 zawiesza się, jeśli i na tak długo, jak długo właściwa instytucja Wspólnot Europejskich nie wypełni zobowiązania do opublikowania zasad ochrony danych zgodnie z artykułem 9 lub dopóki nie zostaną spełnione postanowienia artykułu 11 dotyczące organu nadzorczego.

Artykuł  17

Przystąpienie nowych państw członkowskich

1. Niniejszy Protokół jest otwarty do przystąpienia każdego państwa, które staje się członkiem Unii Europejskiej.

2. Tekst niniejszego protokołu w języku państwa przystępującego, sporządzony przez Radę Unii Europejskiej, jest tekstem autentycznym.

3. Dokumenty przystąpienia składane są u depozytariusza.

4. Niniejszy Protokół wchodzi w życie w stosunku do każdego państwa przystępującego w terminie dziewięćdziesięciu dni od daty złożenia dokumentów przystąpienia lub z dniem wejścia w życie niniejszego Protokołu, jeśli nie wszedł on w życie z chwilą wygaśnięcia wspomnianego terminu dziewięćdziesięciu dni.

Artykuł  18

Zastrzeżenia

1. Każde państwo członkowskie może zastrzec sobie prawo do uznania prania pieniędzy w odniesieniu do wpływów pieniężnych pochodzących z czynnej i biernej korupcji za przestępstwo jedynie w poważnych przypadkach czynnej i biernej korupcji. Każde państwo członkowskie dokonujące takiego zastrzeżenia poinformuje depozytariusza, podając szczegóły zakresu zastrzeżenia, z chwilą notyfikacji przewidzianej w artykule 16 ustęp 2. Takie zastrzeżenie obowiązuje w okresie pięciu lat od wspomnianej notyfikacji. Może ono zostać jednorazowo wznowione na okres kolejnych pięciu lat.

2. Republika Austrii może, z chwilą notyfikacji przewidzianej w artykule 16 ustęp 2, oświadczyć, że nie będzie związana artykułami 3 i 4. Ta deklaracja wygasa po upływie pięciu lat od daty przyjęcia aktu wnioskującego o sporządzenie niniejszego Protokołu.

3. Nie zezwala się na żadne inne zastrzeżenia, z wyjątkiem zastrzeżeń przewidzianych w artykule 12 ustęp 2 tiret pierwsze i drugie.

Artykuł  19

Depozytariusz

1. Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej pełni funkcję depozytariusza niniejszego Protokołu.

2. Depozytariusz publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich informacje odnośnie do postępu w przyjęciu i przystępowaniu, deklaracje oraz zastrzeżenia, a także wszelkie inne informacje dotyczące niniejszego Protokołu.

______

⁽¹⁾ Dz.U. С 316 z 27.11.1995, str. 49.

⁽²⁾ Dz.U. С 313 z 23.10.1996, str. 2.

⁽³⁾ DZ.U.L 166 z 28.6.1991, str. 77.

⁽⁴⁾ Dz.U. L281 z 23.11.1995, str. 31.

⁽⁵⁾ Dz.U. С 151 z 20.5.1997, str. 1.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

Wspólna deklaracja w sprawie artykułu 13 ustęp 2

Państwa członkowskie oświadczają, że zawarte w artykule 13 ustęp 2 odniesienie do artykułu 7 Protokołu stosuje sie jedynie do współpracy miedzy Komisją, z jednej strony, a państwami członkowskimi, z drugiej, oraz nie narusza się swobody państw członkowskich do dostarczania informacji w toku prowadzonych postępowań karnych.

Deklaracja Komisji w sprawie artykułu 7

Komisja przyjmuje zadania powierzone jej na mocy artykułu 7 protokołu drogiego dodatkowego do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.1997.221.12
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Protokół drugi do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich, sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej. Bruksela.1997.06.19.
• Data aktu: 19/06/1997
• Data ogłoszenia: 19/07/1997
• Data wejścia w życie: 19/05/2009