Akty Prawne
Dziennik Ustaw
Dz.U.2010.235.1537

Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN). Genewa.2000.05.26.

UMOWA EUROPEJSKA

dotycząca międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN),

zawarta w Genewie dnia 26 maja 2000 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 26 maja 2000 r. w Genewie została zawarta Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN).

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej umowy,

- postanowienia umowy są przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 14 maja 2010 r.

(Tekst umowy stanowi oddzielny załącznik do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

UMOWA EUROPEJSKA

DOTYCZĄCA MIĘDZYNARODOWEGO

PRZEWOZU ŚRÓDLĄDOWYMI DROGAMI WODNYMI TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADN)

TOM I

ECE/TRANS/203 (Tom I)

EUROPEJSKA KOMISJA GOSPODARCZA

Komitet Transportu Śródlądowego

Umowa europejska dotycząca

międzynarodowego przewozu

śródlądowymi drogami wodnymi

towarów niebezpiecznych

(ADN)

wraz z Załączonymi Przepisami, obowiązującymi od dnia 28 lutego 2009 r.

Tom I

wzór

Organizacja Narodów Zjednoczonych

Nowy Jork i Genewa, 2008

PRZEDMOWA

Umowa Europejska dotycząca Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN), zawartej w Genewie 26 maja 2000 r. pod auspicjami Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNECE) i Centralnej Komisji ds. Żeglugi po Renie (CCNR), weszła w życie 28 lutego 2008r.

Sama Umowa oraz załączone Przepisy, w ich oryginalnej wersji, zostały opublikowane pod symbolem ECE/TRANS/150. Publikacja ta zawiera również Akt Końcowy Konferencji Dyplomatycznej, która odbyła się w Genewie w dniach 22 - 26 maja 2000 r., podczas której przyjęto Umowę wraz z tekstem Rezolucji przyjętej przez Konferencję.

W momencie wydawania niniejszej publikacji, istniało dziewięć Umawiających się Stron Umowy: Austria, Bułgaria, Francja, Niemcy, Węgry, Luksemburg, Holandia, Republika Mołdawii oraz Federacja Rosyjska. Następujące państwa Sygnatariusze jak dotąd nie złożyły dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia: Chorwacja, Republika Czeska, Włochy oraz Słowacja. Inne Państwa Członkowskie Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, których terytorium zawiera śródlądowe drogi wodne, inne niż tworzące trasy przybrzeżne, mogą również, poprzez przystąpienie do Umowy, zostać jej Umawiającymi się Stronami pod warunkiem, że wspomniane śródlądowe drogi wodne stanowią część dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym, zgodnie z definicją zawartą w Umowie europejskiej dotyczącej głównych śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym (AGN).

Przepisy załączone do ADN zawierają postanowienia dotyczące niebezpiecznych materiałów i artykułów, postanowienia dotyczące ich przewozu w sztukach przesyłki i luzem na statkach żeglugi śródlądowej lub zbiornikowcach, jak również przepisy dotyczące konstrukcji i obsługi takich statków. Przedstawiają one również wymagania i procedury dotyczące inspekcji, wydawania świadectw dopuszczenia, uznawania jednostek klasyfikacyjnych, kontroli oraz szkolenia i egzaminowania ekspertów.

Z wyjątkiem postanowień odnoszących się do uznawania jednostek kwalifikacyjnych, które mają zastosowanie od wejścia w życie Umowy, załączone Przepisy obowiązują po upływie dwunastu miesięcy od wejścia w życie Umowy, a dokładnie od 28 lutego 2009r. (patrz: Artykuł 11 (1) Umowy).

Przed wejściem w życie Umowy, uaktualnienia załączonych Przepisów były przeprowadzane regularnie przez Wspólne Zebranie Ekspertów UNECE oraz CCNR. Powyższe uaktualnienia zostały przyjęte przez Komitet Wykonawczy ADN na jego pierwszej sesji, która miała miejsce w Genewie 19 czerwca 2008r. (patrz: dokument ECE/ADN/2, ustępy 13 - 16). Komitet ten podjął jednomyślną decyzję o zastąpieniu oryginalnych Przepisów przez te zawarte w dokumentach ECE/TRANS/190 oraz -/Corr.1 ("ADN 2007"), zgodnie ze zmianami dokonanymi przez następujące dokumenty:

ECE/TRANS/WP.15/AC.2/26

ECE/TRANS/WP.15/AC.2/26/Corr.1

ECE/TRANS/WP.15/AC.2/26/Add.1

ECE/TRANS/WP.15/AC.2/26/Add.2

Załączone Przepisy zawarte w niniejszej publikacji są wersją skonsolidowaną, która bierze pod uwagę wspomniane uaktualnienia i która zostaje wprowadzona w życie 28 lutego 2009r.

Należy zauważyć, iż zgodnie z dyrektywą 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych, Państwa Członkowskie Unii Europejskiej stosują, z wyłączeniem odstępstw przewidzianych w Artykule 1, ustęp 3 Dyrektywy, powyższe załączone Przepisy, jak również Artykuł 3 (f) oraz (h), Artykuł 8, ustęp 1 oraz ustęp 3 Umowy Europejskiej Dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Śródlądowymi Drogami Wodnymi Towarów Niebezpiecznych (ADN), od 1 lipca 2009r., a najpóźniej od 30 czerwca 2011r.

Wszelkie wnioski o udzielenie informacji związanie ze stosowaniem ADN powinny być kierowane do odpowiedniej właściwej władzy.

Dodatkowe informacje są dostępne na stronie internetowej Wydziału Transportu UNECE pod następującym adresem:

http://www.unece.org/trans/danger/adn-agree.html

Powyższa strona, regularnie uaktualniana, zawiera linki do następujących informacji:

- Umowa ADN (z wyłączeniem załączonych Przepisów)

- Status Umowy

- Noty depozytariusza

- Jednostki kwalifikacyjne

- Informacje z państw (właściwe władze, notyfikacje)

- Porozumienia dwustronne i wielostronne

- Specjalne zezwolenia

- Szczegóły dotyczące publikacji (Corrigenda)

- ADN 2009 (dokumenty)

- Zmiany załączonych Przepisów z 2007r.

- Załączone Przepisy z 2007r. ("ADN 2007")

- oryginalne załączone Przepisy (2000r.)

SPIS TREŚCI

TOM 1

Strona

UMOWA EUROPEJSKA DOTYCZĄCA MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU ŚRÓDLĄDOWYMI DROGAMI WODNYMI TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

(ADN)

ZAŁĄCZONE PRZEPISY

CZĘŚĆ 1 POSTANOWIENIA OGÓLNE

Dział 1.1 Zakres i zastosowanie

1.1.1 Organizacja

1.1.2 Zakres

1.1.3 Wyłączenia

1.1.4 Stosowanie innych przepisów

Dział 1.2 Definicje i jednostki miar

1.2.1 Definicje

1.2.2 Jednostki miar

Dział 1.3 Szkolenie osób zaangażowanych w przewóz towarów

niebezpiecznych

1.3.1 Zakres i stosowalność

1.3.2 Charakter szkolenia

1.3.3 Dokumentacja

Dział 1.4 Zobowiązania uczestników w zakresie bezpieczeństwa

1.4.1 Ogólne środki bezpieczeństwa

1.4.2 Obowiązki głównych uczestników

1.4.3 Obowiązki innych uczestników przewozu

Dział 1.5 Przepisy szczególne, odstępstwa

1.5.1 Dwustronne i wielostronne porozumienia

1.5.2 Zezwolenia specjalne dotyczące transportu zbiornikowcami

1.5.3 Równoważniki i odstępstwa (artykuł 7, ustęp 3 ADN)

Dział 1.6 Przepisy przejściowe

1.6.1 Przepisy ogólne

1.6.2 Naczynia ciśnieniowe i naczynia do klasy 2

1.6.3 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny i wagony-cysterny), cysterny odejmowalne, pojazdy-baterie i wagony- baterie

1.6.4 Kontenery-cysterny, cysterny przenośne i MEGC

1.6.5 Pojazdy

1.6.6 Klasa 7

1.6.7 Postanowienia przejściowe dotyczące statków

Dział 1.7 Ogólne wymagania dotyczące klasy 7

1.7.1 Przepisy ogólne

1.7.2 Program ochrony przed promieniowaniem

1.7.3 Zapewnienie jakości

1.7.4 Warunki specjalne

1.7.5 Materiały promieniotwórcze o innych, niebezpiecznych właściwościach

1.7.6 Niezgodności

Dział 1.8 Kontrole i inne środki wspomagające, stosowane

w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami

bezpieczeństwa

1.8.1 Kontrola przestrzegania przepisów

1.8.2 Pomoc administracyjna podczas kontroli statku zagranicznego

1.8.3 Doradca do spraw bezpieczeństwa

1.8.4 Wykaz właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych

1.8.5 Powiadamianie o zdarzeniach dotyczących towarów niebezpiecznych

Dział 1.9 Ograniczenia w transporcie wprowadzane przez

właściwe władze

Dział 1.10 Przepisy dotyczące ochrony towarów niebezpiecznych

1.10.1 Przepisy ogólne

1.10.2 Szkolenie w zakresie ochrony

1.10.3 Przepisy dotyczące towarów niebezpiecznych dużego ryzyka

Działy 1.11-1.14

(Zarezerwowane)

Dział 1.15 Uznawanie instytucji klasyfikacyjnych

1.15.1 Postanowienia ogólne

1.15.2 Procedura uznawania instytucji klasyfikacyjnych

1.15.3 Warunki i kryteria uznania instytucji klasyfikacyjnej wnioskującej o uznanie w ramach niniejszej Umowy

1.15.4 Zobowiązania rekomendowanych instytucji kwalifikacyjnych

Dział 1.16 Procedura wydawania świadectw dopuszczenia

1.16.1 Świadectwo dopuszczenia

1.16.2 Wydawanie i uznawanie świadectw dopuszczenia

1.16.3 Procedura inspekcji

1.16.4 Jednostka inspekcyjna

1.16.5 Wniosek o wydanie świadectwa dopuszczenia

1.16.6 Wpisy i zmiany w świadectwie dopuszczenia

1.16.7 Zgłoszenie statku do badania

1.16.8 Badanie wstępne

1.16.9 Badanie specjalne

1.16.10 Badanie okresowe i odnowienie świadectwa dopuszczenia

1.16.11 Przedłużenie terminu ważności świadectwa dopuszczenia bez badania

1.16.12 Badanie na żądanie władz

1.16.13 Cofnięcie i przywrócenie świadectwa dopuszczenia

1.16.14 Duplikat

1.16.15 Rejestr świadectw dopuszczenia

CZĘŚĆ 2 KLASYFIKACJA (patrz: Tom II)

CZĘŚĆ 3 LISTA TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH, POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE I ZWOLNIENIA ODNOSZĄCE SIĘ DO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W OGRANICZONYCH ILOŚCIACH

Dział 3.1 Postanowienia ogólne (patrz: Tom II)

Dział 3.2 Lista towarów niebezpiecznych

3.2.1 Tabela A: Wykaz towarów niebezpiecznych w kolejności numerycznej (patrz: Tom II)

3.2.2 Tabela B: Wykaz towarów niebezpiecznych w kolejności alfabetycznej (patrz: Tom II)

3.2.3 Tabela C: Wykaz towarów niebezpiecznych przyjętych do przewozu w zbiornikowcach w kolejności numerycznej

3.2.4 Modalności zastosowania rozdziału 1.5.2 w sprawie zezwoleń specjalnych dotyczących transportu zbiornikowcami

Dział 3.3 Przepisy szczególne dotyczące niektórych materiałów

lub przedmiotów (patrz: Tom II)

Dział 3.4 Towary niebezpieczne pakowane w ilościach

ograniczonych (patrz: Tom II)

Dział 3.5 Towary niebezpieczne pakowane w ilościach

wyłączonych (patrz: Tom II)

CZĘŚĆ 4 PRZEPISY DOTYCZĄCE STOSOWANIA OPAKOWAŃ, CYSTERN ORAZ JEDNOSTEK TRANSPORTOWYCH DO PRZEWOZU LUZEM

Dział 4.1 Przepisy ogólne

CZĘŚĆ 5 PROCEDURY NADAWCZE

Dział 5.1 Przepisy ogólne

5.1.1 Stosowanie i przepisy ogólne

5.1.2 Używanie opakowań zbiorczych

5.1.3 Próżne nieoczyszczone opakowania (w tym DPPL i duże opakowania), cysterny, pojazdy, wagony i kontenery do przewozu luzem

5.1.4 Pakowanie razem

5.1.5 Przepisy ogólne dla Klasy 7

Dział 5.2 Oznakowanie i umieszczanie nalepek ostrzegawczych

5.2.1 Oznakowanie sztuk przesyłki

5.2.2 Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki

Dział 5.3 Oznakowanie i umieszczanie nalepek ostrzegawczych

na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach,

cysternach przenośnych, pojazdach i wagonach

5.3.1 Umieszczanie nalepek ostrzegawczych

5.3.2 Oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej

5.3.3 Znak dla materiałów o podwyższonej temperaturze

5.3.4 Oznakowanie dotyczące przewozu w łańcuchu transportowym, zawierającym przewóz morski

5.3.5 (Zarezerwowany)

5.3.6 Znak dla materiałów zagrażających środowisku

Dział 5.4 Dokumentacja

5.4.1 Dokument przewozowy dla towarów niebezpiecznych oraz informacje z nim związane

5.4.2 Certyfikat pakowania kontenera

5.4.3 Instrukcje pisemne

5.4.4 Przykład multimodalnego dokumentu przewozowego dla towarów niebezpiecznych

Dział 5.5 Przepisy szczególne

5.5.1 (Uchylony)

5.5.2 Przepisy szczególne dotyczące pojazdów, wagonów, kontenerów i cystern, poddanych fumigacji

CZĘŚĆ 6 WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA OPAKOWAŃ (WRAZ Z DPPL I DUŻYMI OPAKOWANIAMI), CYSTERN I JEDNOSTEK TRANSPORTOWYCH DO PRZEWOZU LUZEM

CZĘŚĆ 7 WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZAŁADUNKU, PRZEWOZU, ROZŁADUNKU I MANIPULOWNIA ŁADUNKIEM

Dział 7.1 Statki do przewozu ładunków suchych

7.1.0 Wymaganie ogólne

7.1.1 Sposób przewozu towarów

7.1.2 Wymagania dla statków

7.1.3 Wymagania ogólne związane z obsługą

7.1.4 Dodatkowe wymagania dotyczące załadunku, przewozu, rozładunku i innego manipulowania ładunkiem

7.1.5 Dodatkowe wymagania dotyczące sterowania statkiem

7.1.6 Wymagania dodatkowe

Dział 7.2 Zbiornikowce

7.2.0 Wymagania ogólne

7.2.1 Sposób przewozu towarów

7.2.2 Wymagania dla statków

7.2.3 Ogólne wymagania związane z obsługą

7.2.4 Dodatkowe wymagania dotyczące załadunku, przewozu, rozładunku i innego manipulowania ładunkiem

7.2.5 Dodatkowe wymagania dotyczące sterowania statkiem

CZĘŚĆ 8 POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZAŁOGI STATKÓW, WYPOSAŻENIA, EKSPLOATACJI I DOKUMENTACJI

Dział 8.1 Ogólne wymagania dotyczące statków i wyposażenia

8.1.1 (Zarezerwowany)

8.1.2 Dokumenty

8.1.3 (Zarezerwowany)

8.1.4 Urządzenia przeciwpożarowe

8.1.5 Wyposażenie specjalne

8.1.6 Sprawdzanie i badanie wyposażenia

8.1.7 Instalacje elektryczne

8.1.8 Świadectwo dopuszczenia

8.1.9 Tymczasowe świadectwo dopuszczenia

8.1.10 Dziennik ładunkowy

8.1.11 Rejestr operacji w trakcie transportu dotyczący przewozu UN 1203

Dział 8.2 Wymagania dotyczące szkolenia

8.2.1 Ogólne wymagania dotyczące szkolenia ekspertów

8.2.2 Wymagania szczególne dotyczące szkolenia ekspertów

Dział 8.3 Inne wymagania, które powinny być spełnione przez

załogę statku

8.3.1 Osoby upoważnione do przebywania na pokładzie

8.3.2 Lampy przenośne

8.3.3 Wstęp na pokład

8.3.4 Zakaz palenia, ognia i światła odkrytego

8.3.5 Niebezpieczeństwo spowodowane pracami na pokładzie

Dział 8.4 (Zarezerwowany)

Dział 8.5 (Zarezerwowany)

Dział 8.6 Dokumenty

8.6.1 Świadectwo dopuszczenia

8.6.2 Świadectwo wiedzy specjalistycznej ADN według 8.2.1.3, 8.2.1.5 lub 8.2.1.7

8.6.3 Lista kontrolna ADN

8.6.4 Usuwanie resztek ładunku oraz systemy resztkowania

CZĘŚĆ 9 ZASADY DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI

Dział 9.1 Zasady konstrukcji statków do ładunków suchych

9.1.0 Zasady konstrukcji stosowane dla statków do przewozu ładunków suchych

Dział 9.2 Zasady konstrukcji stosowane dla statków morskich

spełniających wymagania Konwencji SOLAS 74,

prawidło 19 rozdziału II-2, lub SOLAS 74, prawidło 54

rozdziału II-2

Dział 9.3 Zasady konstrukcji zbiornikowców

9.3.1 Zasady konstrukcji zbiornikowców typu G

9.3.2 Zasady konstrukcji zbiornikowców typu C

9.3.3 Zasady konstrukcji zbiornikowców typu N

9.3.4 Konstrukcje alternatywne

UMOWA EUROPEJSKA DOTYCZĄCA

MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU ŚRÓDLĄDOWYMI DROGAMI WODNYMI TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADN)

UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

PRAGNĄC ustanowić poprzez wspólną umowę jednolite zasady i przepisy w celach:

(a) zwiększenia bezpieczeństwa międzynarodowych przewozów towarów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi;

(b) efektywnego przyczynienia się do ochrony środowiska poprzez zapobieganie wszelkim zanieczyszczeniom będącym wynikiem wypadków lub awarii w trakcie takich przewozów; i

UWAŻAJĄC, że najlepszym sposobem na osiągnięcie tych celów jest zawarcie umowy zastępującej "Europejskie Postanowienia dotyczące Międzynarodowego Przewozu Towarów Niebezpiecznych Śródlądowymi Drogami Wodnymi", stanowiące załącznik do Rezolucji Nr 223 Komitetu Transportu Śródlądowego Europejskiej Komisji Gospodarczej, wraz z poprawkami,

ZAWARŁY UMOWĘ o następującej treści:

DZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Zakres stosowania

Niniejsza Umowa nie ma zastosowania do przewozu towarów niebezpiecznych okrętami wojennymi lub pomocniczymi okrętami wojennymi albo do innych statków należących lub eksploatowanych przez Państwo, pod warunkiem, że są one wykorzystywane przez Państwo wyłącznie w celach rządowych i niekomercyjnych. Jednakże każda Umawiająca się Strona zapewnia, poprzez podjęcie odpowiednich środków nie mających ujemnego wpływu na eksploatację lub też możliwości eksploatacyjne statków, należących do niej lub przez nią eksploatowanych, że eksploatacja takich statków odbywa się w sposób zgodny z niniejszą Umową, tam gdzie jest to uzasadnione w praktyce.

Artykuł 2

Przepisy załączone do niniejszej Umowy

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej Umowy:

(a) "statek" oznacza statek żeglugi śródlądowej lub morskiej;

(b) "towary niebezpieczne" oznaczają materiały i przedmioty, których przewóz międzynarodowy jest, na podstawie załączonych Przepisów, zabroniony lub dopuszczony jedynie pod określonymi warunkami;

(c) "międzynarodowy przewóz towarów niebezpiecznych" oznacza każdy przewóz towarów niebezpiecznych dokonywany statkami śródlądowymi drogami wodnymi na terytorium co najmniej dwóch Umawiających się Stron;

(d) "śródlądowe drogi wodne" oznaczają wszystkie żeglowne śródlądowe drogi wodne, łącznie z morskimi drogami wodnymi, na terytorium Umawiającej się Strony, otwarte dla żeglugi na podstawie prawa krajowego;

(e) "morskie drogi wodne" oznaczają śródlądowe drogi wodne połączone z morzem, wykorzystywane przede wszystkim do ruchu statków morskich i określone jako takie przez prawo krajowe;

(f) "uznana instytucja klasyfikacyjna" oznacza instytucję klasyfikacyjną spełniającą kryteria zawarte w załączonych Przepisach i uznaną, zgodnie z procedurami przewidzianymi we wspomnianych Przepisach, przez właściwą władzę Umawiającej się Strony, na terytorium której jest wydawane świadectwo dopuszczenia;

(g) "właściwa władza" oznacza organ lub jednostkę upoważnioną lub uznaną za upoważnioną na terytorium każdej Umawiającej się Strony i w każdym określonym przypadku w odniesieniu do niniejszych postanowień;

(h) "jednostka inspekcyjna" oznacza jednostkę wyznaczoną lub uznaną przez Umawiającą się Stronę do celów wykonywania inspekcji statków zgodnie z procedurami przewidzianymi w załączonych Przepisach.

DZIAŁ II

PRZEPISY TECHNICZNE

Artykuł 4

Wyłączenia dotyczące przewozu, warunki przewozu, kontrola

Artykuł 7

Przepisy specjalne, odstępstwa

Umawiające się Strony zachowują prawo do uzgodnienia, na ograniczony okres określony w załączonych Przepisach, w drodze specjalnych porozumień dwustronnych lub wielostronnych oraz bez uszczerbku dla bezpieczeństwa:

(a) że towary niebezpieczne, których przewóz międzynarodowy jest zabroniony na mocy niniejszej Umowy, mogą być, pod określonymi warunkami, dopuszczone do przewozu międzynarodowego ich śródlądowymi drogami wodnymi; lub

(b) że towary niebezpieczne dopuszczone na mocy niniejszej Umowy do przewozu międzynarodowego tylko pod określonymi warunkami, mogą być dopuszczone do przewozu międzynarodowego ich śródlądowymi drogami wodnymi pod warunkami innymi, niż określone w załączonych Przepisach.

Informacja o szczególnych porozumieniach dwustronnych lub wielostronnych określonych w niniejszym ustępie jest niezwłocznie przekazywana Sekretarzowi Wykonawczemu Europejskiej Komisji Gospodarczej, który przekazuje ją Umawiającym się Stronom niebędącym ich sygnatariuszami.

W niżej wymienionych przypadkach, Umawiające się Strony zachowują prawo do zezwalania na międzynarodowy przewóz towarów niebezpiecznych statkami, które nie spełniają wymagań zawartych w załączonych Przepisach, pod warunkiem przestrzegania procedur przewidzianych w załączonych Przepisach:

a) w przypadku wykorzystywania na statku materiałów, instalacji, wyposażenia, stosowania na statku określonych rozwiązań konstrukcyjnych lub określonych postanowień innych, niż przewidziane w załączonych Przepisach;

b) w przypadku statku z technicznymi innowacjami, które stanowią odstępstwo od postanowień załączonych Przepisów.

Artykuł 8

Przepisy przejściowe

Świadectwa dopuszczenia i inne dokumenty sporządzone zgodnie z wymogami Przepisów dotyczących Przewozu Towarów Niebezpiecznych po Renie (ADNR), Przepisów dotyczących Przewozu Towarów Niebezpiecznych po Dunaju (ADN-D) lub przepisów krajowych opartych na Europejskich Postanowieniach dotyczących Międzynarodowego Przewozu Towarów Niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi, w wersji załączonej do Rezolucji nr 223 Komitetu Transportu Śródlądowego Europejskiej Komisji Gospodarczej lub też w wersji z późniejszymi zmianami, mające zastosowanie w momencie wejścia w życie załączonych Przepisów w trybie przewidzianym w artykule 11, ustęp 1, pozostają w mocy do momentu upływu daty ich ważności na tych samych warunkach, jakie obowiązywały przed wyżej wspominaną datą wejścia w życie, łącznie z ich uznawaniem przez inne Państwa. Ponadto, powyższe świadectwa pozostają ważne przez okres jednego roku od daty wejścia w życie załączonych Przepisów, jeżeli w tym okresie upłynąłby termin ich ważności. Jednakże w żadnym przypadku wspomniany termin ważności nie może przekroczyć pięciu lat od daty wejścia w życie załączonych Przepisów.

W przypadku statków przywołanych w ust. 2, wykorzystywanych wyłącznie do przewozu drogami śródlądowymi, gdzie zgodnie z prawem krajowym ADNR nie miał zastosowania przed datą wejścia w życie załączonych Przepisów, w trybie przewidzianym w artykule 11, ustęp 1, z przepisami przejściowymi ogólnymi mogą być stosowane przepisy przejściowe specjalne dla poszczególnych śródlądowych dróg wodnych. Statki takie otrzymują świadectwo dopuszczenia ADN ograniczone do wyższej wspomnianych śródlądowych dróg wodnych lub ich części.

DZIAŁ III

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 10

Umawiające się Strony

Państwa członkowskie Europejskiej Komisji Gospodarczej, na których terytorium znajdują się śródlądowe drogi wodne, inne niż tworzące trasy przybrzeżne stanowiące część dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym, zgodnie z określaniem zawartym w Europejskiej Umowie Dotyczącej Głównych Śródlądowych Dróg Wodnych o Znaczeniu Międzynarodowym (AGN), mogą zostać Umawiającymi się Stronami niniejszej Umowy:

(a) poprzez jej ostateczne podpisanie;

(b) poprzez złożenie dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia;

Artykuł 11

Wejście w życie

W stosunku do każdego Państwa, które podpisze ostatecznie, ratyfikuje, przyjmie, zatwierdzi lub przystąpi do niniejszej Umowy po jej ostatecznym podpisaniu lub po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia przez siedem państw przywołanych w artykule 10, ust. 1, niniejsza Umowa wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od daty ostatecznego podpisania jej przez dane Państwo lub też od daty złożenia przez nie dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

Załączone Przepisy zostają wprowadzone w życie tego samego dnia. Jeżeli termin, odnoszący się do wejścia w życie załączonych Przepisów, przywołany w ust. 1, jeszcze nie upłynął, załączone Przepisy zostają wprowadzone w życie po jego upłynięciu.

Artykuł 13

Rozwiązanie

W razie zawarcia światowego porozumienia regulującego kombinowany przewóz towarów niebezpiecznych, wszystkie postanowienia niniejszej Umowy, z wyjątkiem przepisów dotyczących wyłącznie śródlądowych dróg wodnych, konstrukcji i wyposażenia statków, przewozu luzem lub zbiornikowcami, które są sprzeczne z jakimikolwiek postanowieniami porozumienia światowego, automatycznie przestają obowiązywać w stosunkach między Stronami niniejszej Umowy, stającymi się stronami porozumienia światowego, oraz są automatycznie zastąpione przez odpowiednie postanowienia porozumienia światowego, od daty jego wejścia w życie.

Artykuł 14

Oświadczenia

Każde Państwo przy ostatecznym podpisywaniu niniejszej Umowy lub przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, lub też w dowolnym późniejszym terminie może oświadczyć w drodze pisemnej notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, że niniejsza Umowa będzie stosowana do wszystkich terytoriów lub ich części, za których stosunki międzynarodowe Państwo to jest odpowiedzialne. Niniejsza Umowa jest stosowana do terytorium lub terytoriów wymienionych w notyfikacji po upływie jednego miesiąca od dnia otrzymania jej przez Sekretarza Generalnego.

(a) Ponadto, każde Państwo przy ostatecznym podpisywaniu niniejszej Umowy lub przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, lub też w dowolnym późniejszym terminie może oświadczyć w drodze pisemnej notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, że niniejsza Umowa nie będzie stosowana do niektórych śródlądowych dróg wodnych na jego terytorium, pod warunkiem, że drogi te nie są częścią sieci dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym, zgodnie z określeniem zawartym w AGN. Jeśli powyższe oświadczenie jest składane po ostatecznym podpisaniu niniejszej Umowy lub po złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, Umowa przestaje obowiązywać w odniesieniu do wskazanych śródlądowych dróg wodnych po upływie jednego miesiąca od daty otrzymania wspomnianej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

(b) Jednakże, każde Państwo, na terytorium którego znajdują się śródlądowe drogi wodne, które są objęte AGN oraz które, w momencie przyjęcia niniejszej Umowy, na podstawie prawa międzynarodowego, podlegają obowiązkowemu reżimowi dotyczącemu przewozu towarów niebezpiecznych, może oświadczyć, że zastosowanie niniejszej Umowy do tych śródlądowych dróg wodnych jest uzależnione od zgodności z procedurami przewidzianymi w instrumencie prawnym ustanawiającym wspomniany reżim. Każde oświadczenie o takim charakterze składane jest przy ostatecznym podpisywaniu niniejszej Umowy lub przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

Każde Państwo, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 3 (a) oraz 3 (b) niniejszego artykułu, może następnie oświadczyć w drodze pisemnej notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, że niniejsza Umowa będzie stosowana do całości lub części terytorium jego śródlądowych dróg wodnych będących przedmiotem oświadczenia złożonego zgodnie z ustępem 3 (a) oraz 3 (b). Umowa będzie obowiązywać w odniesieniu do śródlądowych dróg wodnych wskazanych w notyfikacji po upływie jednego miesiąca od daty jej otrzymania przez Sekretarza Generalnego.

Artykuł 15

Spory

Każdy spór, który nie zostanie rozstrzygnięty w oparciu o ustęp 1 oraz 2, zostanie poddany arbitrażowi na żądanie którejkolwiek z Umawiających się Stron, będącej stroną sporu, i, zgodnie z tym, zostanie on przekazany jednemu lub większej liczbie arbitrów wybranych na podstawie porozumienia pomiędzy Stronami w sporze. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od daty zażądania arbitrażu, Strony będące stronami sporu nie są w stanie osiągnąć porozumienia w sprawie wyboru arbitra lub arbitrów, każda z nich może zwrócić się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o wyznaczenie jednego arbitra, któremu spór zostanie przekazany do rozstrzygnięcia.

Artykuł 16

Zastrzeżenia

Artykuł 17

Komitet Wykonawczy

Propozycje poddawane są pod głosowanie. Każda Umawiająca się Strona reprezentowana na sesji posiada jeden głos. Stosowane są następujące zasady:

(a) proponowane poprawki do niniejszej Umowy i związane z nimi decyzje przyjmowane są zgodnie z postanowieniami artykułu 19 ustęp 2;

(b) proponowane poprawki do załączonych Przepisów i związane z nimi decyzje przyjmowane są zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 4;

(c) propozycje i decyzje odnoszące się do uznawania jednostek klasyfikacyjnych lub do cofnięcia takiego uznania są przyjmowane w zgodzie z procedurą określoną w artykule 20 ustęp 4;

(d) wszelkie propozycje lub decyzje inne niż przywołane powyżej w literach a) - c), są przyjmowane większością głosów obecnych i głosujących członków Komitetu Wykonawczego.

Artykuł 18

Komitet do spraw Bezpieczeństwa

Komitet do spraw Bezpieczeństwa zostaje powołany w celu rozpatrywania wszelkich propozycji zmian Przepisów załączonych do niniejszej Umowy, w szczególności zaś zmian dotyczących bezpieczeństwa żeglugi związanego z konstrukcją, wyposażeniem i załogą statku. Komitet funkcjonuje w ramach jednostek Europejskiej Komisji Gospodarczej, Centralnej Komisji ds. Żeglugi po Renie i Komisji Dunajskiej, posiadających kompetencje w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi.

Artykuł 19

Procedura wnoszenia poprawek do niniejszej Umowy, z wyłączeniem załączonych Przepisów

Artykuł 20

Procedura wnoszenia poprawek do załączonych Przepisów

Poprawki do załączonych Przepisów mogą być wnoszone na wniosek każdej z Umawiających się Stron.

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych może proponować poprawki mające na celu zapewnienia zgodności załączonych Przepisów z innymi międzynarodowymi porozumieniami odnoszącymi się do przewozu towarów niebezpiecznych oraz z Zaleceniami Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczącymi Przewozu Towarów Niebezpiecznych, a także poprawki wniesione przez jednostki pomocnicze Europejskiej Komisji Gospodarczej posiadający kompetencje w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych.

Decyzje dotyczące proponowanych poprawek oraz projektów poprawek, przekazane Komitetowi Wykonawczemu zgodnie z ustępem 2 oraz 3, są podejmowane większością jego obecnych i głosujących członków. Jednakże projekt poprawki nie jest uznany za przyjęty, jeśli, niezwłocznie po głosowaniu, pięciu obecnych na nim członków wniesie wobec niej swój sprzeciw. Przyjęte poprawki zostają przekazane Umawiającym się Stronom do zatwierdzenia przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Każdy projekt poprawki do załączonych Przepisów przekazany do zatwierdzenia zgodnie z ustępem 4, jest uważany za przyjęty, chyba że, w ciągu trzech miesięcy od daty jego przekazania przez Sekretarza Generalnego, co najmniej jedna trzecia Umawiających się Stron lub też pięć z nich, jeżeli jedna trzecia przewyższa tę liczbę, przekaże Sekretarzowi Generalnemu pisemną notyfikację o ich sprzeciwie wobec zaproponowanej zmiany. Poprawka uznana za przyjętą wchodzi w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron po upływie dalszych trzech miesięcy, z wyjątkiem poniższych przypadków:

(a) W przypadku, gdy analogiczne poprawki do innych międzynarodowych porozumień regulujących przewóz towarów niebezpiecznych weszły już w życie lub wejdą w życie w innym terminie, Sekretarz Generalny może zadecydować, na pisemny wniosek Sekretarza Wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej, o wejściu w życie poprawki po upływie innego terminu, który pozwoli na jednoczesne jej wejście w życie z poprawkami do wspomnianych innych porozumień lub też, gdy nie jest to możliwe, na jak najszybsze jej wejście w życie po wejściu w życie poprawek do tych innych porozumień; jednakże okres taki nie może być krótszy niż jeden miesiąc.

(b) Przy przyjmowaniu projektu poprawki, Komitet Wykonawczy może określić termin przekraczający trzy miesiące na wejście poprawki w życie w przypadku jej przyjęcia.

Artykuł 22

Konferencja w sprawie rewizji

Niezależnie od procedury przewidzianej w artykule 19 i 20, każda Umawiająca się Strona może, w drodze pisemnej notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, zażądać zwołania konferencji w celu zrewidowania niniejszej Umowy.

Konferencja rewizyjna, na którą są zaproszone wszystkie Umawiające się Strony oraz wszystkie Państwa przywołane w artykule 10, ustęp 1, jest zwoływana przez Sekretarza Wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej, jeśli w okresie sześciu miesięcy następujących po dacie notyfikacji Sekretarza Generalnego co najmniej jedna czwarta Umawiających się Stron zawiadomi go o swojej zgodzie na to żądanie.

Artykuł 23

Depozytariusz

Depozytariuszem niniejszej Umowy jest Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych.

W DOWÓD CZEGO niżej podpisani, będąc należycie upełnomocnieni, podpisali niniejszą Umowę.

SPORZĄDZONO w Genewie dwudziestego szóstego maja dwutysięcznego roku w jednym egzemplarzu w języku angielskim, niemieckim, francuskim i rosyjskim w przypadku tekstu samej Umowy i w języku francuskim w przypadku tekstu załączonych Przepisów, przy czym dla Umowy wszystkie wersje językowe uznaje się za autentyczne.

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych jest proszony o przygotowanie tłumaczenia załączonych Przepisów na języki angielski i rosyjski.

Sekretarz Generalny Centralnej Komisji ds. Żeglugi po Renie jest proszony o przygotowanie tłumaczenia załączonych Przepisów na język niemiecki.

CZĘŚĆ PIERWSZA

POSTANOWIENIA OGÓLNE

DZIAŁ 1.1

ZAKRES I ZASTOSOWANIE

1.1.1. Organizacja

Przepisy załączone do ADN składają się z dziewięciu części. Każda część jest podzielona na działy, a każdy dział podzielony jest na rozdziały i podrozdziały (patrz: spis treści). W obrębie każdej części jej numer jest podawany łącznie z numerami działów, rozdziałów i podrozdziałów, dla przykładu Część 2, Dział 2, Rozdział 1 posiada numer "2.2.1".

1.1.2 Zakres

1.1.2.1 W rozumieniu artykułu 2 ustęp 2 (a) oraz artykułu 4 ADN, załączone przepisy określają:

(a) towary niebezpieczne, które nie są dopuszczone do przewozu międzynarodowego;

(b) towary niebezpieczne, które są dopuszczone do przewozu międzynarodowego oraz warunki do nich przypisane (w tym wyłączenia), dotyczące w szczególności:

- klasyfikacji towarów, łącznie z kryteriami klasyfikacyjnymi oraz odpowiednimi metodami badań;

- stosowania opakowań (w tym pakowania razem);

- stosowania cystern (w tym napełniania);

- procedur nadawczych (w tym oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki, oznakowania pojazdów i wagonów przyjętych na statek, oznakowania statków, a także wymaganych dokumentów i informacji);

- przepisów z zakresu konstrukcji, badania i dopuszczenia opakowań i cystern;

- stosowania środków transportu (w tym załadunek, ładowanie razem i rozładunek).

1.1.2.2 W rozumieniu artykułu 5 ADN, rozdział 1.1.3 niniejszego działu określa przypadki, w których przewóz towarów niebezpiecznych jest częściowo lub całkowicie wyłączony z warunków przewozu określonych przez ADN.

1.1.2.3 W rozumieniu artykułu 7 ADN, dział 1.5 niniejszej części określa przepisy dotyczące odstępstw, specjalnych zezwoleń oraz rozwiązań równoważnych przewidzianych w tym artykule.

1.1.2.4 W rozumieniu artykułu 8 ADN, dział 1.6 niniejszej części określa środki przejściowe dotyczące stosowania przepisów załączonych do ADN.

1.1.2.5 Przepisy ADN mają zastosowanie również do pustych statków oraz do statków, które zostały rozładowane, tak długo jak ładownie, zbiorniki ładunkowe, naczynia lub cysterny przyjęte na pokład nie są wolne od niebezpiecznych materiałów lub gazów, z wyjątkiem wyłączeń przewidzianych w rozdziale 1.1.3 niniejszych przepisów.

1.1.3 Wyłączenia

1.1.3.1 Wyłączenia wynikające z charakteru operacji transportowych

Postanowienia znajdujące się w ADN nie dotyczą:

(a) przewozu towarów niebezpiecznych przez osoby fizyczne, jeżeli towary te znajdują się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej i służą tym osobom do osobistego użytku, użytku w gospodarstwie domowym lub w związku z ich aktywnością sportowo-rekreacyjną, pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli towarami tymi są materiały ciekłe zapalne przewożone w naczyniach wielokrotnego użytku, napełnianych do użytku prywatnego, to zawartość w pojedynczym zbiorniku nie powinna przekraczać 60 litrów i 240 litrów na jednostkę transportującą towar. Towarów niebezpiecznych znajdujących się w DPPL, dużych opakowaniach lub w cysternach nie uważa się za przeznaczone do sprzedaży detalicznej;

(b) przewozu maszyn lub urządzeń niewymienionych w niniejszych załączonych przepisach, które mogą zawierać towary niebezpieczne w swoich podzespołach lub w wyposażeniu, pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się tych towarów w normalnych warunkach przewozu;

(c) przewozu wykonywanego przez przedsiębiorstwa w przypadkach, gdy ma on charakter pomocniczy wobec ich zasadniczej działalności, np. dostaw na teren budów, zwrotów z terenów budów oraz dostaw lub zwrotów w związku z przeglądami, naprawami i utrzymaniem urządzeń, w ilościach nie większych niż 450 litrów na opakowanie i w ramach maksymalnych ilości podanych pod 1.1.3.6. Należy zastosować środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości opakowań w normalnych warunkach przewozu. Niniejsze wyłączenie nie ma zastosowania do klasy 7.

Przewóz wykonywany przez przedsiębiorstwa, o których mowa, w celu ich zaopatrzenia lub wewnętrznej i zewnętrznej dystrybucji nie podlega niniejszemu wyłączeniu;

(d) przewozu wykonywanego lub nadzorowanego przez służby ratownicze, o ile jest on konieczny ze względu na prowadzoną akcję ratowniczą, w szczególności przewozu mającego na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się towarów niebezpiecznych na miejscu wypadku lub awarii, odzysk tych towarów oraz ich przemieszczenie w miejsce bezpieczne;

(e) przewozu o charakterze ratunkowym nadzorowanego przez właściwą władzę, mającym na celu ratowanie ludzkiego życia lub ochronę środowiska, pod warunkiem, że zostały przedsięwzięte wszystkie środki niezbędne dla zapewnienia pełnego bezpieczeństwa takiego przewozu;

(f) przewozu próżnych nieoczyszczonych stacjonarnych zbiorników magazynowych, które zawierały gazy klasy 2 grup A, O lub F, materiały klas 3 lub 9, należące do II lub III grupy pakowania, lub pestycydy klasy 6.1, należące do II lub III grupy pakowania, pod następującymi warunkami:

Wszystkie otwory, z wyjątkiem otworów dla urządzeń obniżających ciśnienie (o ile występują), są zamknięte hermetycznie;

Zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu; oraz

Ładunek jest unieruchomiony w klatce, w koszu lub w innym urządzeniu do przenoszenia lub jest zamocowany na pojeździe, w kontenerze lub na statku w taki sposób, że nie nastąpi jego obluzowanie lub przesunięcie w normalnych warunkach przewozu.

Niniejsze wyłączenie nie ma zastosowania do stacjonarnych zbiorników magazynowych, które zawierały odczulone materiały wybuchowe lub materiały, których przewóz jest zabroniony przez ADN.

UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 1.7.1.4.

1.1.3.2 Wyłączenia dotyczące przewozu gazów

Przepisy zawarte w ADN nie mają zastosowania do przewozu:

(a) (Zarezerwowany)

(b) (Zarezerwowany

(c) gazów grup A i O (zgodnie z 2.2.2.1), których ciśnienie w naczyniu lub w cysternie w temperaturze 20°C nie przekracza 200 kPa (2 bary), i które podczas przewozu są całkowicie w stanie gazowym. Niniejsze wyłączenie obejmuje wszystkie rodzaje naczyń i cystern oraz części maszyn i urządzeń;

(d) gazów znajdujących się na wyposażeniu eksploatacyjnym pojazdu (np. w gaśnicach), w tym w częściach zapasowych;

(e) (Zarezerwowany)

(f) gazów zawartych w żywności lub w napojach.

1.1.3.3 Wyłączenia dotyczące materiałów używanych do napędu statków, przewożonych pojazdów lub wagonów w celu zapewnienia funkcjonowania, utrzymania lub bezpieczeństwa ich specjalnego wyposażenia

Wymagania ADN nie mają zastosowania do materiałów używanych do napędu statków, przewożonych pojazdów lub wagonów w celu zapewnienia funkcjonowania, utrzymania lub bezpieczeństwa ich specjalnego wyposażenia, które są przewożone na pokładzie w opakowaniach, naczyniach lub cysternach przeznaczonych do powyższego celu.

1.1.3.4 Wyłączenia wynikające z przepisów szczególnych lub dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych lub wyłączonych

UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 1.7.1.4..

1.1.3.4.1 Niektóre przepisy szczególne działu 3.3 wyłączają spod wymagań ADN - częściowo lub w całości - przewóz określonych towarów niebezpiecznych. Wyłączenie to ma zastosowanie w przypadkach, gdy taki przepis szczególny wskazany jest w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, w pozycjach dotyczących towarów, o których mowa.

1.1.3.4.2 Niektóre towary niebezpieczne mogą być przedmiotem wyłączenia, pod warunkiem, że spełnione są wymagania działu 3.4.

1.1.3.4.3 Niektóre towary niebezpieczne mogą być przedmiotem wyłączenia, pod warunkiem, że spełnione są wymagania działu 3.5.

1.1.3.5 Zwolnienia odnoszące się do pustych, nie wyczyszczonych opakowań

Próżne, nieoczyszczone opakowania (w tym duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) i duże opakowania), które zawierały materiały klas 2, 3, 4.1, 5.1, 6.1, 8 i 9, nie podlegają przepisom ADN, jeżeli zastosowano środki wystarczające do usunięcia wszystkich zagrożeń. Zagrożenia uważa się za usunięte, jeżeli zastosowano środki wystarczające do usunięcia wszystkich zagrożeń określonych w klasach od 1 do 9.

1.1.3.6 Wyłączenia dotyczące ilości przewożonych na statkach.

1.1.3.6.1 (a) W przypadku przewozu towarów niebezpiecznych w sztukach przesyłki, przepisy ADN inne niż zawarte w 1.1.3.6.2 nie mają zastosowania, jeśli ciężar brutto wszystkich przewożonych towarów niebezpiecznych nie przekracza 3000 kg.

Przepis ten nie ma zastosowania do przewozu:

(i) materiałów i przedmiotów klasy 1;

(ii) materiałów klasy 2, grup T, F, TF, TC, TO, TFC lub TOC, zgodnie z 2.2.2.1.3 oraz aerozole grup C, CO, F, FC, T, TF, TC, TO, TFC oraz TOC zgodnie z 2.2.2.1.6;

(iii) materiałów klas 4.1 lub 5.2, dla których, zgodnie z kolumną (5) tabeli A rozdziału 3.2, wymagana jest nalepka ostrzegawcza wzoru nr 1;

(iv) materiałów klasy 6.2, grupy A;

(v) materiałów klasy 7 innych niż UN 2908, 2909, 2910 oraz 2911;

(vi) materiałów należących do I grupy pakowania;

(vii) materiałów przewożonych w cysternach;

(b) W przypadku przewozu towarów niebezpiecznych w sztukach przesyłki innych niż cysterny, przepisy ADN inne niż zawarte w 1.1.3.6.2 nie mają zastosowania do przewozu:

- materiałów klasy 2 grupy F zgodnie z 2.2.2.1.3 lub aerozoli grupy F zgodnie z 2.2.2.1.6 lub

- materiałów należących do I grupy pakowania, z wyjątkiem materiałów klasy 6.1 gdy ciężar brutto powyższych towarów nie przekracza 300 kg.

1.1.3.6.2 Przewóz ilości wyłączonych zgodnie z 1.1.3.6.1 jest, jednakże, uwarunkowany spełnieniem następujących warunków:

(a) Obowiązek sporządzenia raportu zgodnie z 1.8.5 ma zastosowanie;

(b) Sztuki przesyłki, z wyjątkiem pojazdów i kontenerów (w tym nadwozi wymiennych), powinny spełniać wymagania dla opakowań wskazane w części 4 oraz 6 ADR lub RID; mają zastosowanie przepisy działu 5.2 dotyczące oznakowania oraz stosowania nalepek;

- dokumenty przewozowe (patrz: 5.4.1.1); powinny one obejmować wszystkie towary niebezpieczne przewożone na pokładzie;

- plan przechowywania (sztauowania) (patrz: 7.1.4.11.1);

(d) Towary powinny być przechowywane w ładowniach.

Przepis ten nie ma zastosowania do towarów załadowanych w:

- kontenerach ze ścianami całkowicie odpornymi na bryzgi wody;

- pojazdach ze ścianami całkowicie odpornymi na bryzgi wody;

(e) Towary należące do różnych klas powinny być oddzielone w płaszczyźnie poziomej odległością minimalną wynoszącą 3 m. Nie powinny być one umieszczane jeden na drugim.

Niniejsze przepisy nie mają zastosowania do:

- kontenerów ze wszystkimi ścianami wykonanymi z metalu;

- pojazdów ze wszystkimi ścianami wykonanymi z metalu;

(f) Dla statków żeglugi morskiej i śródlądowej, w przypadku, gdy te ostatnie przewożą jedynie kontenery, wymagania zawarte w (d) oraz (e) uznaje się za spełnione, jeżeli są spełnione przepisy Kodeksu IMDG dotyczące przechowywania oraz segregacji oraz jeżeli fakt ten jest zapisany w dokumentach przewozowych.

1.1.3.7 Wyłączenia dotyczące przewozu akumulatorów litowych

Przepisy zawarte w ADN nie mają zastosowania do:

(a) Akumulatorów litowych umieszczonych w środkach transportu wykonujących operacje transportowe i przeznaczonych do napędzania lub do działania jakiegokolwiek wyposażenia;

(b) Akumulatorów litowych znajdujących się na wyposażeniu służących do obsługi tego wyposażenia lub przeznaczonych do używania podczas przewozu np. (laptop).

1.1.4 Stosowanie innych przepisów

1.1.4.1 Przepisy ogólne

Następujące wymagania mają zastosowanie do sztuk przesyłki:

(a) W przypadku opakowań (w tym dużych opakowań oraz DPPL), należy stosować obowiązujące wymagania zawarte w przepisach międzynarodowych (patrz także: część 4 oraz 6);

(b) W przypadku kontenerów, kontenerów-cystern, cystern przenośnych oraz MEGC należy stosować obowiązujące wymagania zawarte w ADR, RID oraz Kodeksie IMDG (patrz także: część 4 oraz 6);

UWAGA: W kwestiach oznakowania, umieszczania nalepek oraz oznakowania tablicami o barwie pomarańczowej, patrz także działy 5.2 i 5.3.

1.1.4.2 Przewóz w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski, drogowy, kolejowy lub lotniczy

1.1.4.2.1 Sztuki przesyłki, kontenery, cysterny przenośne i kontenery-cysterny, które nie spełniają wymagań ADN dotyczących pakowania, pakowania razem, oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, ale są zgodne z wymaganiami Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO, powinny być dopuszczone do przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub powietrzny pod następującymi warunkami:

(a) jeżeli sztuki przesyłki nie są oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z ADR, to powinny być one oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z wymaganiami Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO;

(b) w odniesieniu do pakowania razem w obrębie sztuki przesyłki, powinny być stosowane wymagania Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO;

(c) w przypadku przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski, jeżeli kontenery, cysterny przenośne lub kontenery-cysterny nie są oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z działem 5.3 niniejszych załączonych przepisów, to powinny być one oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z działem 5.3 Kodeksu IMDG. W takim przypadku, w odniesieniu do oznakowania pojazdu, mają zastosowanie jedynie przepisy podane pod 5.3.2.1.1 niniejszych załączonych przepisów. Wymaganie to stosuje się również do przewozu próżnych, nieoczyszczonych cystern przenośnych i kontenerów-cystern, do czasu ich oczyszczenia.

Powyższe odstępstwo nie ma zastosowania do przewozu towarów sklasyfikowanych jako niebezpieczne w klasach 1 do 9 zgodnie z ADN, a nieuznanych za niebezpieczne według Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO.

1.1.4.2.2 W przypadku, gdy operacja transportowa morska, drogowa, kolejowa lub lotnicza następuje po lub też poprzedza przewóz śródlądowymi drogami wodnymi, dokument przewozowy, który został lub też ma zostać wykorzystany w operacji transportowej morskiej, drogowej, kolejowej lub lotniczej, może być wykorzystany zamiast dokumentu przewozowego przewidzianego w 5.4.1, pod warunkiem, że informacje, które zawiera, są zgodne z obowiązującymi wymaganiami Kodeksu IMDG, ADR, RID lub Instrukcjami Technicznymi ICAO, z wyjątkiem tego, że, kiedy przepisy ADN wymagają dodatkowych informacji, powinny być one dodane lub naniesione we właściwym miejscu.

UWAGA: W kwestii przewozu zgodnie z 1.1.4.2.1, patrz także 5.4.1.1.7. W kwestii przewozu w kontenerach, patrz także w 5.4.2.

1.1.4.3 (Zarezerwowany)

1.1.4.4 (Zarezerwowany)

1.1.4.5 (Zarezerwowany)

1.1.4.6 Inne przepisy stosowane w przewozie śródlądowymi drogami wodnymi

1.1.4.6.1 Zgodnie z artykułem 9 ADN, operacje transportowe nadal podlegają wymaganiom lokalnym, regionalnym lub wymaganiom międzynarodowym ogólnie stosowanym do przewozu towarów śródlądowymi drogami wodnymi.

1.1.4.6.2 W sytuacji istnienia sprzeczności wymagań niniejszych przepisów z wymaganiami przywołanymi w 1.1.4.6.1, wymagania przywołane w 1.1.4.6.1 nie mają zastosowania.

DZIAŁ 1.2

DEFINICJE I JEDNOSTKI MIAR

1.2.1 Definicje

UWAGA: Ta sekcja zawiera wszystkie ogólne i szczegółowe definicje.

W rozumieniu niniejszych przepisów:

ADR oznacza Umowę europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych;

Aerozol patrz Pojemnik aerozolowy;

Aparat oddechowy (samodzielny) oznacza aparat, który chroni osobę noszącą go podczas pracy w atmosferze niebezpiecznej poprzez oddychanie powietrzem sprężonym noszonym przez tę osobę lub dostarczanym przewodem z zewnątrz. W odniesieniu do tego rodzaju aparatów patrz normy np. EN 136:1998. W odniesieniu do filtrów patrz normy np. EN 137:1993 lub EN 138:1994;

Aparat oddechowy (uzależniony od powietrza otaczającego z filtrem) oznacza aparat, który chroni osobę noszącą go podczas pracy w atmosferze niebezpiecznej dzięki odpowiedniemu filtrowi. W odniesieniu do tego rodzaju aparatów patrz normy np. EN 136:1998. W odniesieniu do filtrów patrz normy np. EN 371:1992 lub EN 372:1992;

ASTM oznacza American Society for Testing and Materiale (Amerykańskie Stowarzyszenie do spraw Badań i Materiałów) (ASTM International, 100 Barr Harbor Drive, PO Box C700, West Conshohocken, PA, 19428-2959, United States of America);

Atmosfera wybuchowa oznacza mieszaninę palnych gazów, par lub mgieł z powietrzem, w warunkach atmosferycznych, w której, po zainicjowaniu źródłem zapłonu, spalanie rozprzestrzenia się samorzutnie na całą mieszaninę (patrz EN 1127-1:1997).

Beczka drewniana oznacza opakowanie z drewna, mające przekrój kołowy i wypukłe ściany, składające się z klepek, den i obręczy;

Bęben oznacza opakowanie cylindryczne o płaskim lub wypukłym dnie, wykonane z metalu, tektury, tworzywa sztucznego, sklejki lub z innych odpowiednich materiałów. Określenie to obejmuje również opakowania o innych kształtach, np. opakowania okrągłe, ze stożkowatym kołpakiem lub opakowania w postaci wiadra. Określenie to nie dotyczy beczek drewnianych i kanistrów;

Bęben ciśnieniowy oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe spawane o pojemności wodnej większej niż 150 litrów, lecz nie większej niż 1000 litrów (np. naczynie cylindryczne z obręczami do przetaczania lub naczynie sferyczne osadzone w ramie);

Butla oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe o pojemności wodnej nie większej niż 150 litrów (patrz również wiązki butli (ramy));

Certyfikowane urządzenia elektryczne oznacza urządzenia elektryczne, które zostały zbadane i zatwierdzone przez właściwą władzę pod względem bezpieczeństwa ich funkcjonowania w atmosferze wybuchowej, np.:

- urządzenie iskrobezpieczne

- urządzenie z osłoną ognioszczelną

- urządzenie z osłoną gazową z nadciśnieniem

- urządzenie z osłoną piaskową

- urządzenie hermetyzowane masą

- urządzenie o podwyższonym stopniu bezpieczeństwa.

UWAGA: Określenie to nie obejmuje urządzeń o ograniczonym zagrożeniu wybuchem;

CEVNI Oznacza Europejski Kodeks dla Śródlądowych Dróg Wodnych wydany przez UNECE (Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych);

CGA oznacza Compressed Gas Association (CGA, 4221 Walney Road, 5th Floor, Chantilly VA 20151-2923, United States of America);

Ciało stałe oznacza:

(a) substancję z punktem topnienia lub początkowym punktem topnienia nie przekraczającym 20°C przy ciśnieniu 101.3 kPa, lub

(b) substancję, która nie jest cieczą zgodnie z metodą testową ASDN D4351-90, lub która ma konsystencję pasty zgodnie z kryteriami stosowanymi do prób określających płynność (próba penetrometru) opisanymi w punkcie 2.3.4.

Ciśnienie dla cystern, wszystkie rodzaje ciśnienia (na przykład ciśnienie robocze, ciśnienie otwarcia zaworów odciążających o dużej prędkości przepływu, ciśnienie próbne), powinno być wyrażone jako ciśnienie manometryczne w kPa (barach). Jednakże, prężność par materiałów powinna być wyrażona jako ciśnienie absolutne w kPa (barach);

Ciśnienie napełniania oznacza najwyższe ciśnienie efektywne powstałe w cysternie w czasie jej napełniania pod ciśnieniem (patrz również ciśnienie obliczeniowe, ciśnienie opróżniania, maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne) i ciśnienie próbne);

Ciśnienie otwarcia oznacza ciśnienie, o którym mowa w spisie materiałów w tabeli C w dziale 3.2, przy którym otwierają się zawory odciążające o dużej prędkości przepływu. Dla zbiorników ciśnieniowych ciśnienie otwarcia zaworu bezpieczeństwa powinno być ustalone zgodnie z wymaganiami właściwej władzy lub uznanej instytucji klasyfikacyjnej;

Ciśnienie projektowe oznacza ciśnienie na podstawie którego zbiornik ładunkowy albo zbiornik ładunku resztkowego został zaprojektowany i zbudowany;

Ciśnienie próbne oznacza ciśnienie przy jakim powinien być badany zbiornik ładunkowy, zbiornik ładunku resztkowego, koferdam lub rurociągi ładunkowe i rozładunkowe, przed wprowadzeniem ich do użytku po raz pierwszy, a potem regularnie w określonych odstępach czasu;

Ciśnienie robocze oznacza ustalone ciśnienie gazu sprężonego w napełnionym naczyniu ciśnieniowym w temperaturze odniesienia 15°C;

UWAGA: W odniesieniu do cystern, patrz maksymalne ciśnienie robocze.

Ciśnienie ustalone oznacza ciśnienie zawartości naczynia ciśnieniowego w stanie równowagi termicznej i dyfuzyjnej;

CSC oznacza Konwencję międzynarodową dotyczącą bezpiecznych kontenerów (Convention for Safe Containers) (Genewa, 1972 r.) wraz ze zmianami, opublikowaną przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w Londynie;

Cysterna oznacza zbiornik wraz z jego wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym. Określenie to użyte samodzielnie oznacza kontener-cysternę, cysternę przenośną, cysternę odejmowalną lub cysternę stałą, zgodnie z definicjami podanymi w niniejszej części, z uwzględnieniem cystern stanowiących element pojazdów-baterii, wagonów baterii lub MEGC (patrz również cysterna odejmowalna, cysterna stała, cysterna przenośna oraz wieloelementowy kontener do gazu);

UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz 6.7.4.1 ADR.

Cysterna do przewozu odpadów, napełniana podciśnieniowo oznacza cysternę stałą, cysternę odejmowalną, używaną głównie do przewozu odpadów niebezpiecznych, o specjalnych cechach konstrukcyjnych i/lub wyposażeniu ułatwiających załadunek i rozładunek odpadów, zgodnych z wymaganiami podanymi w dziale 6.10 ADR. Cysterna, która odpowiada całkowicie wymaganiom podanym w działach 6.7 ADR lub 6.8 ADR nie jest uważana za cysternę do przewozu odpadów, napełnianą podciśnieniowo;

Cysterna odejmowalna oznacza cysternę, inną niż cysterna stała, cysterna przenośna, kontener-cysterna, element pojazdu-baterii lub MEGC, o pojemności większej niż 450 litrów, która nie jest zaprojektowana do przewozu materiałów bez ich rozładunku, a jej przenoszenie odbywa się zazwyczaj w stanie opróżnionym;

Cysterna przenośna oznacza cysternę multimodalną, o pojemności większej niż 450 litrów w przypadku, gdy jest ona używana do przewozu materiałów klasy 2, odpowiadającą definicji podanej w dziale 6.7 ADR (lub przepisach Kodeksu IMDG), wskazaną w instrukcji cysterny przenośnej (kod T) w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 ADR;

Cysterna stała oznacza cysternę o pojemności większej niż 1000 litrów, która jest trwale połączona z pojazdem (który w tym wypadku staje się pojazdem-cysterną) lub z wagonem (który w tym wypadku staje się wagonem-cysterną), lub stanowi integralną część ramy takiego pojazdu;

Cysterna typu nadwozie wymienne uważana jest za kontener-cysternę;

Cysterna zamknięta hermetycznie oznacza cysternę o ciśnieniu obliczeniowym co najmniej 4 bary przeznaczoną do przewozu materiałów ciekłych lub cysternę przeznaczoną do przewozu materiałów stałych (sypkich lub granulowanych) niezależnie od jej ciśnienia obliczeniowego, której otwory zamknięte są hermetycznie, i która:

- nie jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa, płytki bezpieczeństwa, inne podobne urządzenia bezpieczeństwa i zawory podciśnieniowe; lub

- nie jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa, płytki bezpieczeństwa i inne podobne urządzenia bezpieczeństwa, ale jest wyposażona w zawory podciśnieniowe zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.2.3 ADR; lub

- jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa poprzedzone płytką bezpieczeństwa zgodnie z 6.8.2.2.10 ADR, ale nie jest wyposażona w zawory podciśnieniowe; lub

- jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa poprzedzone płytką bezpieczeństwa zgodnie z 6.8.2.2.10 ADR oraz w zawory podciśnieniowe zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.2.3 ADR;

Deflagracja oznacza wybuch, który rozchodzi się z prędkością poddźwiękową (patrz EN 1127-1:1997);

Detonacja oznacza wybuch, który rozchodzi się z prędkością naddźwiękową i charakteryzuje się falą uderzeniową (patrz EN1127-1:1997);

Dokumentacja cysterny oznacza zbiór dokumentów zawierających wszystkie istotne informacje techniczne o cysternie, pojeździe-baterii, wagonie-baterii lub MEGC, takie jak świadectwa określone pod 6.8.2.3, 6.8.2.4 i 6.8.3.4 ADR;

Doradca do spraw bezpieczeństwa oznacza osobę, która w swojej działalności zawierającej przewóz lub pakowanie, załadunek, napełnianie, lub opróżnianie towarów niebezpiecznych transportowanych śródlądowymi drogami wodnymi, jest odpowiedzialna za pomoc przy zapobieganiu zagrożeniom związanym z przewozem towarów niebezpiecznych;

DPPL patrz Duży pojemnik do przewozu luzem;

DPPL drewniany oznacza sztywny lub rozbieralny korpus drewniany z wykładziną wewnętrzną (ale bez opakowań wewnętrznych) wraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym;

DPPL elastyczny oznacza korpus wykonany z folii, z tkaniny tekstylnej lub z innego materiału elastycznego, albo z ich kombinacji, i jeżeli to konieczne, z wewnętrzną wykładziną lub wkładką wraz z niezbędnym wyposażeniem i urządzeniami do manipulowania;

DPPL metalowy oznacza korpus metalowy wraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i wyposażeniem konstrukcyjnym;

DPPL tekturowy oznacza korpus z tektury, z oddzielnymi pokrywami - górną i dolną, albo bez tych pokryw, ewentualnie z wykładziną wewnętrzną (ale bez opakowań wewnętrznych) oraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym;

DPPL zabezpieczony (dla DPPL metalowych) oznacza DPPL wyposażony w dodatkowe zabezpieczenie od uderzeń, np. w postaci konstrukcji wielowarstwowej (typu "sandwich") lub dwuściennej, albo obudowy w postaci ramy lub kratownicy metalowej;

DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oznacza korpus ze sztywnego tworzywa sztucznego, który może być zaopatrzony w wyposażenie konstrukcyjne oraz odpowiednie urządzenia obsługowe;

DPPL złożony z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego oznacza DPPL składający się z elementu konstrukcyjnego w postaci sztywnej osłony zewnętrznej wokół naczynia wewnętrznego z tworzywa sztucznego oraz z wyposażenia obsługowego i urządzeń manipulacyjnych. Jest on tak wykonany, że po złożeniu naczynie wewnętrzne i osłona zewnętrzna tworzą nierozdzielną jednostkę, która jako całość będzie napełniana, składowana, przewożona i opróżniana;

UWAGA: Określenie "tworzywo sztuczne" użyte w odniesieniu do naczyń wewnętrznych DPPL złożonych obejmuje również inne materiały polimeryczne, takie jak guma itp.

Duże opakowanie oznacza opakowanie składające się z opakowania zewnętrznego zawierającego przedmioty lub opakowania wewnętrzne, które:

(a) wykonane jest w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną;

(b) przekracza 400 kg masy netto lub 450 litrów pojemności, lecz ma objętość nie większą niż 3m³;

Duży kontener patrz Kontener;

Duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL, ang. IBC) oznacza opakowanie przenośne, sztywne lub elastyczne, inne niż określone w dziale 6.1 ADR, które:

(a) ma pojemność:

(i) nie większą niż 3,0 m³ dla materiałów ciekłych i stałych II i III grupy pakowania;

(ii) nie większą niż 1,5 m³ dla materiałów stałych I grupy pakowania, w przypadku DPPL elastycznego, ze sztywnego tworzywa sztucznego, złożonego, tekturowego lub drewnianego;

(iii) nie większą niż 3,0 m³ dla materiałów stałych I grupy pakowania, w przypadku DPPL metalowego;

(iv) nie większą niż 3,0 m³ dla materiałów promieniotwórczych klasy 7;

(b) jest wykonane w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną;

(c) jest odporne na narażenia występujące przy manipulacjach i w transporcie, co powinno być potwierdzone badaniami określonymi w dziale 6.5 ADR;

(patrz także "DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego", "DPPL tekturowy", DPPL elastyczny", "DPPL metalowy", "DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego" i "DPPL drewniany");

UWAGA 1: Cysterny przenośne lub kontenery-cysterny spełniające wymagania podane odpowiednio w działach 6.7 lub 6.8 ADR nie są uważane za duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL);

UWAGA 2: Duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) spełniające wymagania podane w dziale 6.5 ADR nie są uważane za kontenery w rozumieniu ADN;

Dyrektywa UE oznacza przepisy ustalone przez właściwe instytucje Unii Europejskiej, które w zakresie zawartych w nich celów są wiążące dla każdego wskazanego Państwa Członkowskiego, lecz które pozostawiają władzom krajowym swobodę w zakresie wyboru form i metod ich wprowadzania;

Dziennik załadunków oznacza dziennik, w którym są odnotowane wszystkie czynności odnoszące się do załadunku, wyładunku, czyszczenia, odgazowania, dostaw wody do mycia oraz poboru i odprowadzania wody balastowej (w zbiornikach ładunkowych);

EKG ONZ oznacza Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNECE, Palais des Nations, 8-14 avenue de la Paix, CH-1211 Geneva 10, Switzerland);

EN (norma) oznacza normę europejską opublikowaną przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) (CEN - 36, rue de Stassart. B-1050 Brussels);

Gaz (dla celów klasy 2) oznacza materiał, który:

(a) w temperaturze 50°C ma prężność par większą niż 300 kPa (3 bary); lub

(b) jest całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa;

W innych przypadkach gazy oznacza gazy lub pary;

Gęstość masowa powinna być wyrażona w kg/m³. W przypadku powtórzenia powinien być użyty sam numer;

GHS oznacza Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (Globalnie Zharmonizowany System Klasyfikacji i Znakowania Materiałów Chemicznych), wydanie drugie poprawione, opublikowane przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako dokument ST/SG/AC.10/30/Rev.2;

Gródź oznacza metalową ścianę zazwyczaj pionową, wewnątrz statku, która jest ograniczona przez dno, poszycie burty, pokład, pokrywy luku ładunkowego lub inną gródź.

Gródź (wodoszczelna) oznacza:

- w statku do przewozu ładunków suchych: gródź zbudowaną tak, że wytrzyma ciśnienie wody o wysokości 1 metra powyżej podkładu, ale nie mniej niż do górnej części zrębnicy luku;

- w zbiornikowcach: gródź zbudowana tak, aby wytrzymała ciśnienie wody o wysokości 1 metra powyżej pokładu;

Grupa pakowania oznacza grupę, do której - dla celów pakowania - można zaliczyć materiały niebezpieczne odpowiednio do natężenia stwarzanego przez nie zagrożenia. Znaczenie grup pakowania, opisanych dokładniej w części 2, jest następujące:

I grupa pakowania: materiały stwarzające duże zagrożenie;

II grupa pakowania: materiały stwarzające średnie zagrożenie; oraz

III grupa pakowania: materiały stwarzające małe zagrożenie;

UWAGA: Do grup pakownia zaliczone są również niektóre przedmioty zawierające materiały niebezpieczne;

Grupa zagrożona wybuchem oznacza klasyfikację gazów i par palnych według ich maksymalnego doświadczalnego prześwitu i minimalnych prądów zapalających, a także klasyfikację urządzeń elektrycznych, które mogą być stosowane w przestrzeniach zagrożonych wybuchem (patrz publikacja IEC79 i EN 50014:1994);

IAEA oznacza Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (MAEA), (IAEA, P.O. Box 100 - A-1400 Vienna);

ICAO oznacza Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO, 999 University Street, Montreal, Quebec H3C 5H7, Canada);

IEC oznacza Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną;

IMO oznacza Międzynarodową Organizację Morską (IMO, 4 Albert Embankment, London SE1 7SR, United Kingdom);

Instalacja dostawcza (system bunkrowania) oznacza instalację dla zaopatrywania statku w paliwa płynne;

Instalacja resztkująca (skuteczna) oznacza system umożliwiający odsączenie towaru ze zbiornika ładunkowego oraz resztkowanie towaru z rurociągu za wyjątkiem pozostałości ładunku i resztek ładunku ciekłego;

Instrukcja oznacza przekazywanie wiedzy lub nauczanie w zakresie wykonywania lub działania. Przekazanie tej wiedzy lub nauczanie może być uczynione przez personel na terenie zakładu;

Instrukcje Techniczne ICAO oznaczają Technical Instructions for the Safe Transport of Dangerous Goods by Air (Instrukcje Techniczne dotyczące bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą lotniczą), uzupełniające Załącznik 18 do Konwencji dotyczącej Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (Chicago 1944) opublikowane przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w Montrealu;

Instytucja Klasyfikacyjna (uznana) oznacza Instytucję Klasyfikacyjną, która została uznana przez właściwą władzę zgodnie z działem 1.15;

ISO (norma) oznacza normę międzynarodową opublikowaną przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) (ISO - 1, rue de Varembé. CH-1204 Geneva 20);

Jednostka inspekcyjna oznacza niezależny organ wykonujący badania i inspekcje na podstawie upoważnienia właściwej władzy;

Jednostka transportowa oznacza pojazd samochodowy bez przyczepy lub zespół pojazdów składający się z pojazdu samochodowego i dołączonej do niego przyczepy;

Jednostka transportująca towar oznacza pojazd, kontener, kontener-cysternę, cysternę przenośną lub MEGC;

Kanister oznacza opakowanie wykonane z metalu lub z tworzywa sztucznego o przekroju prostokątnym lub wielokątnym, wyposażone w jeden lub kilka otworów;

Kapitan oznacza osobę określoną w artykule 1.02 Europejskiego Kodeksu dla Śródlądowych Dróg Wodnych (CEVNI);

Klasa najwyższa może być nadana statkowi którego:

- kadłub łącznie ze sterem i urządzeniem sterowym, a także kotwica z łańcuchami kotwicznymi spełnia normy i przepisy uznanej instytucji klasyfikacyjnej i który został zbudowany i poddany próbom pod nadzorem tej instytucji;

- napęd łącznie z podstawowymi mechanizmami pomocniczymi, urządzeniami mechanicznymi, elektrycznymi został wykonany i poddany próbom zgodnie z przepisami tej instytucji klasyfikacyjnej oraz został zainstalowany pod jej nadzorem, a po zainstalowaniu pomyślnie przeszedł próby;

Klasa temperaturowa oznacza grupowanie gazów palnych i par materiałów ciekłych zapalnych według ich temperatury zapłonu a także urządzeń elektrycznych przeznaczonych do pracy w odpowiednich przestrzeniach zagrożonych wybuchem w zależności od ich maksymalnej temperatury powierzchni (patrz publikacja IEC 79 i EN 50 014:1994);

Klasyfikacja stref (patrz Dyrektywa 1999/92/WE¹

Strefa 0: miejsca, w których wybuchowe stężenia gazów, par lub aerozolu istnieją stale lub przez długi okres czasu;

Strefa 1: miejsca, w których jest możliwe sporadyczne powstawanie wybuchowych stężeń gazów, par lub aerozolu;

Strefa 2: miejsca, w których jest możliwe rzadkie powstawanie wybuchowych stężeń gazów, par lub aerozolu, które w przypadku powstania trwają jedynie przez krótki okres czasu;

Kodeks BC oznacza Kodeks bezpiecznej praktyki dla ładunków masowych w stanie stałym Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO);

Kodeks IBC oznacza Międzynarodowy Kodeks dotyczący budowy i wyposażenia statków przewożących luzem chemikalia niebezpieczne, opublikowany przez Międzynarodową Organizację Morską (International Maritime Organization (IMO));

Kodeks IMDG oznacza "Międzynarodowy Kodeks Morski Towarów Niebezpiecznych", stanowiący wykonanie przepisów części A rozdziału VII Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (SOLAS), opublikowany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w Londynie;

Koferdam (jeśli wymagana jest ochrona antywybuchowa, odpowiada strefie 1) oznacza przedział w poprzek statku, który jest ograniczony grodziami wodoszczelnymi i dostępny w celu inspekcji. Koferdam powinien przylegać do całej powierzchni grodzi końcowych zbiorników ładunkowych. Gródź nie przylegająca do przestrzeni ładunkowej powinna rozciągać się od jednej burty statku do drugiej i od dna do pokładu w jednej płaszczyźnie;

Kontener oznacza urządzenie transportowe (nadwozie zdejmowane lub podobną konstrukcję):

- o trwałym charakterze, wystarczająco wytrzymałe, aby nadawało się do wielokrotnego użycia;

- o specjalnej konstrukcji, ułatwiającej przewóz towarów za pomocą jednego lub kilku środków transportu, bez ich przeładunku;

- zawierające elementy ułatwiające mocowanie i manipulowanie, zwłaszcza przy jego przeładunku z jednego środka transportu na drugi;

- zbudowane w sposób pozwalający na łatwy załadunek i rozładunek towarów;

- o pojemności nie mniejszej niż 1m³, z wyłączeniem kontenerów przeznaczonych do przewozu materiałów promieniotwórczych.

Dodatkowo:

Kontener zamknięty oznacza całkowicie obudowany kontener, posiadający sztywny dach, sztywne ściany boczne, sztywne ściany szczytowe i sztywną podłogę. Określenie to obejmuje kontenery z otwieranym dachem, o ile dach ten może być zamknięty na czas transportu;

Duży kontener oznacza:

(a) kontener nie odpowiadający definicji małego kontenera;

(b) w rozumieniu przepisów CSC, kontener o takiej wielkości, że powierzchnia wyznaczona czterema zewnętrznymi dolnymi narożami jest równa co najmniej:

(i) 14 m² (150 stóp kwadratowych); lub

(ii) 7 m² (75 stóp kwadratowych), jeżeli jest wyposażony w górne naroża zaczepowe;

Kontener odkryty oznacza kontener z otwartym dachem lub kontener-platformę;

Kontener kryty opończą oznacza kontener wyposażony w opończę w celu ochrony załadowanych towarów;

Mały kontener oznacza kontener, który wszystkie wymiary zewnętrzne (długość, szerokość oraz wysokość) ma mniejsze niż 1,5 m, lub kontener o pojemności nie większej niż 3 m³;

Nadwozie wymienne ("swap body") jest to kontener, który zgodnie z normą europejską EN 283 (wydanie 1991) ma następującą charakterystykę:

- z punktu widzenia wytrzymałości mechanicznej jest on zbudowany jedynie do przewozu lądowego na wagonie lub na pojeździe, albo do przewozu na statkach typu "Ro-Ro";

- nie może być spiętrzany;

- może być zdejmowany z pojazdu za pomocą urządzenia stanowiącego wyposażenie tego pojazdu, ustawiany na własnych podporach i ponownie załadowany;

UWAGA: Określenie "kontener" nie obejmuje zwykłych opakowań, DPPL, kontenerów-cystern, pojazdów lub wagonów. Jednakże do przewozu materiałów promieniotwórczych kontener może być używany jako opakowanie.

Kontener-cysterna oznacza urządzenie transportowe odpowiadające definicji kontenera, zawierające zbiornik wraz z wyposażeniem, w tym także wyposażeniem ułatwiającym przemieszczanie kontenera-cysterny bez znaczącej zmiany jego orientacji w przestrzeni, używany do przewozu gazów, materiałów ciekłych, sproszkowanych lub granulowanych, o pojemności większej niż 0,45 m³ (450 litrów) w przypadku, gdy jest on używany do przewozu materiałów klasy 2;

UWAGA: DPPL spełniające wymagania działu 6.5 ADR nie są uważane za kontenery-cysterny.

Kontener morski do przewozu luzem oznacza kontener do przewozu luzem o specjalnej konstrukcji umożliwiającej jego wielokrotne użycie w przewozach z, do lub pomiędzy obiektami morskimi. Kontener morski do przewozu luzem powinien być zaprojektowany i zbudowany zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w sprawie dopuszczenia kontenerów morskich do używania na pełnym morzu, zawartymi w dokumencie MSC/Circ.860;

Kontener odkryty patrz Kontener

Kontenery do przewozu luzem oznacza jednostki ładunkowe (łącznie z wykładzinami i pokryciami) przeznaczone do przewozu materiałów stałych pozostających w bezpośrednim kontakcie z tymi jednostkami. Niniejsza definicja nie obejmuje opakowań, dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), dużych opakowań i cystern.

Kontenery do przewozu luzem oznaczają jednostki ładunkowe:

- o trwałym charakterze i wytrzymałości wystarczającej do ich wielokrotnego użycia;

- o specjalnej konstrukcji ułatwiającej przewóz towarów, jednym lub kilkoma rodzajami transportu, bez konieczności ich przeładunku;

- wyposażone w urządzenia ułatwiające manipulowanie nimi;

- o pojemności nie mniejszej niż 1,0 m³.

Przykładami kontenerów do przewozu luzem są: kontenery, kontenery morskie do przewozu luzem, wózki, pojemniki, nadwozia wymienne, kontenery korytowe, kontenery na rolkach, skrzynie ładunkowe pojazdów lub wagonów;

Kontener zamknięty patrz Kontener

Korpus (dla wszystkich rodzajów DPPL, innych niż DPPL złożone) oznacza właściwe naczynie wraz z otworami i ich zamknięciami, ale z wyłączeniem wyposażenia obsługowego;

______

¹ Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L23 z 28 stycznia 2000, s. 57

Ładownia (jeżeli wymagane są zabezpieczenia antywybuchowe, odpowiada strefie 1 - patrz Klasyfikacja stref) oznacza część statku, która, niezależnie od tego czy przykryta jest pokrywami luków ładunkowych czy też nie, jest ograniczona w kierunku wzdłużnym przez grodzie, i która przeznaczona jest do przewozu towarów w sztukach przesyłki lub masowo. Górną granicą ładowni jest górna granica zrębnicy luku. Ładunek wystający ponad zrębnicę luku będzie uważany jako załadowany na pokład;

Ładownia (stan)

rozładowana: pusta lub zawierająca ładunek resztkowy

pusta: bez ładunku resztkowego (oczyszczona);

Ładunek całkowity oznacza ładunek pochodzący od jednego nadawcy, mającego wyłączne prawo do wykorzystania pojazdu lub dużego kontenera, a wszystkie czynności załadunkowe i rozładunkowe wykonywane są zgodnie z instrukcjami nadawcy lub odbiorcy;

UWAGA: Odnośnie do klasy 7 odpowiednim określeniem jest "używanie wyłączne ",

Ładunek resztkowy oznacza ładunek ciekły pozostający w zbiorniku ładunkowym lub rurociągu ładunkowym po rozładowaniu bez użycia instalacji resztkującej;

Maksymalna dopuszczalna masa brutto:

(a) (dla wszystkich rodzajów DPPL, innych niż DPPL elastyczne) oznacza łączną masę DPPL z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym powiększoną o maksymalną masę netto;

(b) dla cystern, oznacza tarę cysterny i maksymalny dopuszczalny ładunek;

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych, patrz dział 6.7 ADR.

Maksymalna masa netto oznacza wyrażoną w kilogramach maksymalną masę netto zawartości pojedynczego opakowania lub maksymalną masę łączną opakowań wewnętrznych i ich zawartości;

Maksymalne normalne ciśnienie robocze, w odniesieniu do przewozu materiału klasy 7, oznacza maksymalne ciśnienie powyżej ciśnienia atmosferycznego na średnim poziomie morza, które mogłoby powstać wewnątrz systemu zapewniającego szczelność w czasie jednego roku, w warunkach temperatury i nasłonecznienia odpowiadających warunkom środowiska, przy braku wentylacji, zewnętrznego chłodzenia przez pomocniczy system, lub braku kontroli roboczych podczas przewozu;

Maksymalne ciśnienie robocze oznacza maksymalne ciśnienie występujące w zbiorniku ładunkowym lub w zbiorniku ładunku resztkowego podczas eksploatacji. Ciśnienie to równa się ciśnieniu otwarcia zaworów odciążających o dużej prędkości przepływu;

Maksymalny dopuszczalny ładunek (dla DPPL elastycznych) oznacza największą dopuszczalną masę netto, dla której DPPL jest przeznaczony, i do przewozu której jest on dopuszczony;

Mały kontener, patrz kontener;

Masa sztuki przesyłki oznacza masę brutto sztuki przesyłki, o ile nie podano inaczej. Masa brutto nie obejmuje masy kontenerów, cystern, pojazdów i wagonów użytych do przewozu towarów;

Materiał ciekły oznacza materiał, który w temperaturze 50°C ma prężność par nie większą niż 300 kPa (3 bary), nie jest całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa, i który:

(a) charakteryzuje się temperaturą topnienia lub początku topnienia równą lub niższą niż 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa; lub

(b) jest ciekły zgodnie z metodą badania ASTM D 4359-90; lub

(c) nie jest pastowaty zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do badań w celu oznaczania płynności (badanie penetrometrem), podanymi pod 2.3.4;

UWAGA: Dla potrzeb wymagań wobec cystern, "przewóz w stanie ciekłym" oznacza przewóz:

- materiałów ciekłych, zgodnych z powyższą definicją; lub

- materiałów stałych nadawanych do przewozu w stanie stopionym;

Materiał pochodzenia zwierzęcego oznacza tuszę zwierzęcą, części ciała zwierzęcego lub artykuły spożywcze pochodzenia zwierzęcego;

Materiał stały oznacza:

(a) materiał, który charakteryzuje się temperaturą topnienia lub początku topnienia wyższą niż 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa; lub

(b) materiał, który nie jest ciekły zgodnie z metodą badania ASTM D 4359-90, albo który jest pastowaty zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do badań w celu oznaczania płynności (badanie penetrometrem), podanymi pod 2.3.4;

MEGC - patrz wieloelementowy kontener do gazu;

Miernik zawartości tlenu oznacza urządzenie, które pozwala na dokonanie pomiaru znacznej redukcji zawartości tlenu w powietrzu. Mierniki zawartości tlenu mogą być urządzeniem służącym jedynie do pomiaru zawartości tlenu lub częścią urządzenia kombinowanego do pomiaru zawartości zarówno gazów palnych jak i tlenu.

Urządzenie to powinno być tak zaprojektowane, aby pomiary były możliwe bez konieczności wchodzenia do przestrzeni, które mają być sprawdzone.

Możliwość ogrzewania ładunku oznacza instalację ogrzewającą ładunek w zbiornikach ładunkowych przy zastosowaniu izolacji cieplnej. Instalacja cieplna może być ogrzewana za pomocą bojlera znajdującego się na pokładzie zbiornikowca (system grzania ładunku zgodnie z 9.3.2.42 lub 9.3.3.42) lub z brzegu;

Możliwość podłączenia urządzenia do pobierania próbek oznacza połączenie zamykane umożliwiające podłączenie urządzenia do pobierania próbek typu zamkniętego lub zamkniętego częściowo. Połączenie to powinno być wyposażone w mechanizm zamykający odporny na ciśnienie wewnętrzne w zbiorniku ładunkowym. Instalacja powinna posiadać odpowiedni certyfikat typu wydany przez właściwą władzę.

Nabój gazowy oznacza naczynie jednorazowego użytku, zawierające gaz lub mieszaninę gazów pod ciśnieniem. Może być ono wyposażone w zawór;

Nabój gazowy, ciśnieniowy, patrz Pojemnik aerozolowy;

Naczynie oznacza pojemnik wraz z zamknięciami, służący do utrzymania w jego wnętrzu materiałów lub przedmiotów. Definicja ta nie dotyczy zbiorników cystern (patrz również "naczynie kriogeniczne", "naczynie wewnętrzne", "naczynie wewnętrzne sztywne" i "nabój gazowy");

Naczynie (klasa 1) oznacza skrzynię, butlę, puszkę, bęben, słój lub tubę, wraz z zamknięciami, użyte jako opakowanie wewnętrzne lub pośrednie;

Naczynie ciśnieniowe oznacza określenie grupowe obejmujące butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowe, zamknięte naczynia kriogeniczne i wiązki butli;

Naczynie kriogeniczne oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe, izolowane cieplnie, o pojemności wodnej nie większej niż 1000 litrów, przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych;

Naczynie małe, zawierające gaz, patrz nabój gazowy;

Naczynie wewnętrzne oznacza naczynie, które dla umożliwienia pełnienia przez nie funkcji ochronnych wymaga zastosowania opakowania zewnętrznego;

Naczynie wewnętrzne, sztywne (dla DPPL złożonych) oznacza naczynie, które zachowuje swój kształt po opróżnieniu z zawartości, bez zamykania i bez zastosowania obudowy zewnętrznej. Każde naczynie wewnętrzne, które nie jest naczyniem sztywnym uważa się za naczynie elastyczne;

Nadawca oznacza przedsiębiorstwo, które wysyła towary niebezpieczne, zarówno we własnym imieniu jak też w imieniu osoby trzeciej. Jeżeli operacja transportowa odbywa się na podstawie umowy przewozu, to za nadawcę uważa się to przedsiębiorstwo, które jest nadawcą zgodnie z umową przewozu. W przypadku zbiornikowca, kiedy zbiorniki ładunkowe są puste lub właśnie zostały opróżnione, kapitan uważany jest za nadawcę do celów dokumentu przewozowego;

Nadwozie wymienne, patrz kontener;

Napełniający oznacza przedsiębiorstwo:

(a) które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych do cysterny (pojazdu-cysterny, wagonu-cysterny, cysterny odejmowalnej, cysterny przenośnej lub kontenera-cysterny), albo do pojazdu baterii, wagonu-baterii lub MEGC; albo

(b) które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych do zbiornika ładunkowego; albo

(c) które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych do zbiornikowca, do pojazdu, do wagonu, do dużych lub małych kontenerów do przewozu luzem;

Nazwa biologiczno-techniczna oznacza nazwę aktualnie stosowaną w poradnikach naukowych i technicznych, czasopismach i publikacjach; nie powinno się do tego celu używać nazwy handlowej;

Nazwa techniczna oznacza uznaną odpowiednio nazwę chemiczną lub nazwę biologiczną albo inną aktualnie stosowaną w poradnikach naukowych i technicznych, czasopismach i publikacjach (zob. 3.1.2.8.1.1);

Numer identyfikacyjny oznacza numer służący do identyfikacji materiałów, dla których nie został przypisany inny numer UN i które nie mogą być sklasyfikowane pod pozycją grupową numeru UN.

Te numery składają się z czterech cyfr zaczynających się od cyfry 9;

Numer UN (numer ONZ) oznacza czterocyfrowy numer rozpoznawczy materiału lub przedmiotu, pochodzący z "Przepisów modelowych ONZ";

Obszar chroniony oznacza:

(a) jedną lub więcej ładowni (jeżeli wymagana jest ochrona antywybuchowa, odpowiada strefie 1);

(b) przestrzeń usytuowaną nad pokładem (jeżeli wymagana jest ochrona antywybuchowa, odpowiada strefie 2) ograniczona:

(i) poprzecznie - pionowymi płaszczyznami przylegającymi do poszycia burty;

(ii) wzdłużnie - pionowymi płaszczyznami przylegającymi do końcowych grodzi ładowni i

(iii) w górę - płaszczyzną poziomą na wysokości 2 metrów powyżej górnego poziomu ładunku, ale co najmniej 3 metry ponad pokładem.

Obudowa przerywacza płomienia oznacza część przerywacza płomienia, której główną funkcją jest zapewnienie odpowiedniej osłony przegrody ogniowej i umożliwienie połączeń mechanicznych z innymi systemami.

Obuwie ochronne oznacza buty, które ochraniają stopy podczas pracy w strefie zagrożenia. Wybór odpowiednich butów ochronnych powinien odpowiadać rodzajowi zagrożenia. Odnośnie do butów ochronnych patrz np. norma EN 346:1997;

Odbiorca oznacza odbiorcę zgodnie z umową przewozu. Jeżeli zgodnie z przepisami dotyczącymi umowy przewozu, odbiorca wyznacza osobę trzecią, to osobę tę uważa się za odbiorcę w rozumieniu ADN. Jeżeli operacja transportowa odbywa się bez umowy przewozu, to za odbiorcę uważa się przedsiębiorstwo, które odbiera ładunek z towarami niebezpiecznymi po jego przybyciu;

Odpady oznaczają materiały, roztwory, mieszaniny lub przedmioty, które nie są przewidziane do bezpośredniego zastosowania, ale są przewożone w celu ich utylizacji, składowania lub zniszczenia przez spalenie lub w inny sposób;

Odpady oleiste i tłuste powstałe podczas eksploatacji statku oznacza używane oleje, wodę zęzową i inne odpady zaolejone i tłuste takie jak: używany smar, używane filtry, używane szmaty oraz naczynia i opakowania dla takich odpadów;

Odpady płynne oznaczają resztki ładunku ciekłego, który nie mógł być usunięty ze zbiornika ładunkowego lub rurociągu ładunkowego poprzez zrzucenie, odwodnienie lub resztkowanie; w tym mieszaninę resztek ładunku ciekłego i wody do mycia, rdzy itp., która nadaje się lub nie do pompowania;

Odzież ochronna oznacza ubranie, które ochrania ciało podczas pracy w strefie zagrożenia. Wybór odpowiedniej odzieży powinien odpowiadać rodzajowi zagrożenia. Odnośnie do odzieży ochronnej, patrz np. norma EN 340:1993;

Okulary ochronne, maska ochronna oznacza gogle lub osłonę twarzy, które ochraniają oczy lub twarz podczas pracy w strefie zagrożenia. Wybór odpowiednich okularów ochronnych lub maski powinien odpowiadać rodzajowi zagrożenia. Odnośnie do okularów ochronnych lub masek ochronnych, patrz np. norma EN 166:2001;

Opakowanie oznacza jeden lub więcej pojemników oraz inne elementy lub materiały potrzebne do zapewnienia ich integralności oraz spełniania przez nie funkcji ochronnych wobec zawartości (patrz także opakowanie kombinowane, opakowanie złożone (tworzywo sztuczne), opakowanie złożone (szkło, porcelana lub kamionka), opakowanie wewnętrzne, duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL), opakowanie pośrednie, duże opakowanie, opakowanie metalowe lekkie, opakowanie zewnętrzne, opakowanie regenerowane, opakowanie przerobione, opakowanie wtórne, opakowanie awaryjne oraz opakowanie pyłoszczelne);

Opakowanie awaryjne oznacza opakowanie specjalne, w którym umieszcza się uszkodzone, wadliwe lub nieszczelne sztuki przesyłki lub towary niebezpieczne, które rozsypały się lub wyciekły, przeznaczone do przewozu w celu ich odzyskania lub utylizacji;

Opakowanie kombinowane oznacza opakowanie zastosowane do celów przewozowych, składające się z jednego lub kilku opakowań wewnętrznych umieszczonych w opakowaniu zewnętrznym, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.1.1.5 ADR;

UWAGA: Określenie "wewnętrzne" w przypadku opakowania kombinowanego odnosi się zawsze do "opakowania wewnętrznego" a nie do "naczynia wewnętrznego". Przykładem takiego "opakowania wewnętrznego" jest butelka szklana.

Opakowanie metalowe lekkie oznacza opakowanie metalowe o przekroju kołowym, eliptycznym, prostokątnym lub wielokątnym (również stożkowe) oraz opakowanie z kołpakiem stożkowym lub opakowanie w postaci wiadra, o grubości ścianki mniejszej niż 0,5 mm (np. z blachy stalowej ocynkowanej), o dnie płaskim lub wypukłym, wyposażone w jeden lub kilka otworów i nie objęte definicjami dla bębnów i kanistrów;

Opakowanie pośrednie oznacza opakowanie umieszczone pomiędzy opakowaniem wewnętrznym lub przedmiotem a opakowaniem zewnętrznym;

Opakowanie pyłoszczelne oznacza opakowanie nieprzepuszczalne dla suchej zawartości, w tym również dla materiału rozdrobnionego powstającego podczas przewozu;

Opakowanie wewnętrzne oznacza opakowanie, które podczas przewozu wymaga zastosowania opakowania zewnętrznego;

Opakowanie zbiorcze oznacza opakowanie użyte (w przypadku klasy 7 przez jednego nadawcę) w celu umieszczenia w nim jednej lub więcej sztuk przesyłki, zgrupowanych w jednostkę łatwiejszą do manipulowania i układania podczas przewozu. Przykładami opakowań zbiorczych są:

(a) taca ładunkowa taka jak paleta, na której umieszczono kilka sztuk przesyłki lub spiętrzono je i zabezpieczono za pomocą folii rozciągliwych, termokurczliwych lub taśm, albo w inny odpowiedni sposób; lub

(b) zewnętrzne opakowanie ochronne takie jak skrzynia lub klatka;

Opakowanie zewnętrzne oznacza zabezpieczenie zewnętrzne opakowania złożonego lub kombinowanego, wraz z materiałami chłonnymi, materiałami wypełniającymi i wszelkimi innymi elementami niezbędnymi do utrzymania i ochrony naczyń wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych;

Opakowanie złożone (szkło, porcelana, kamionka) oznacza opakowanie składające się z naczynia wewnętrznego szklanego, porcelanowego lub kamionkowego oraz z opakowania zewnętrznego (wykonanego z metalu, drewna, tektury, tworzywa sztucznego, tworzywa spienionego, itp.). Opakowanie takie raz złączone pozostaje trwale nierozłączne; w takiej postaci jest ono napełniane, magazynowane, przewożone i opróżniane;

UWAGA: Określeniem "wewnętrzne", dotyczącym "opakowania złożonego" są zwykle nazywane "naczynia wewnętrzne". Na przykład określenie "wewnętrzne" opakowania 6HA1 (opakowanie złożone, tworzywo sztuczne) oznacza naczynie wewnętrzne, które zwykle nie jest przewidziane do pełnienia swoich funkcji ochronnych bez "opakowania zewnętrznego", a więc nie pełni ono funkcji "opakowania wewnętrznego".

Opakowanie złożone (tworzywo sztuczne) oznacza opakowanie składające się z naczynia wewnętrznego z tworzywa sztucznego i z opakowania zewnętrznego (wykonanego z metalu, tektury, sklejki, itp.). Opakowanie takie raz złączone pozostaje trwale nierozłączne; w takiej postaci jest ono napełniane, magazynowane, przewożone i opróżniane;

UWAGA: Patrz uwaga pod określeniem Opakowanie złożone (szkło, porcelana, kamionka).

Operator cysterny przenośnej, patrz Operator kontenera-cysterny / cysterny przenośnej;

Operator kontenera-cysterny / cysterny przenośnej oznacza przedsiębiorstwo, na które zarejestrowany jest dany kontener-cysterna / cysterna przenośna;

OTIF Międzyrządowa Organizacja Międzynarodowych Przewozów Kolejami (OTIF, Gryphenhübeliweg 30, CH-3006 Bern, Switzerland);

Otwór do pobierania próbek oznacza otwór o średnicy nie większej niż 0,30 m, wyposażony w przegrodę ogniową przerywacza płomienia, będącą w stanie wytrzymać spalanie ustabilizowane i zaprojektowaną tak, że okres otwarcia będzie tak krótki jak to jest możliwe oraz przegroda ogniowa przerywacza płomienia nie będzie pozostawała otwarta bez interwencji z zewnątrz. Typ przegrody ogniowej przerywacza płomienia powinien być zatwierdzony przez właściwą władzę;

Pakujący oznacza przedsiębiorstwo, które umieszcza towary niebezpieczne w opakowaniach, z uwzględnieniem dużych opakowań i dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), a także - jeżeli jest to konieczne - przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu;

Plan zabezpieczenia niezatapialności statku oznacza plan wyznaczający granice wodoszczelnych przedziałów będących podstawą do obliczeń stateczności na wypadek przecieku, ustalenia dotyczące trymowania w celu skorygowania jakiegokolwiek przechyłu spowodowanego zalewaniem oraz środki zamknięcia, które będą utrzymywane w stanie zamkniętym, kiedy statek jest w drodze;

Podciśnienie projektowe oznacza podciśnienie na podstawie którego zbiornik ładunkowy lub zbiornik ładunku resztkowego został zaprojektowany i zbudowany;

Podręcznik badań i kryteriów oznacza "Zalecenia ONZ dotyczące transportu towarów niebezpiecznych. Podręcznik badań i kryteriów", ("United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods. Manual of Tests and Criteria"), wydanie czwarte poprawione, opublikowane przez ONZ (ST/SG/AC.10/11/Rev.4 wraz ze zmianami podanymi w dokumencie ST/SG/AC.10/11/Rev.4/Amend.1 i ST/SG/AC.10/11/Rev.4/Amend.2);

Pojazd oznacza jakikolwiek pojazd objęty definicją pojęcia pojazd w ADR (patrz, pojazd-bateria, pojazd zamknięty, pojazd otwarty, pojazd kryty opończą i pojazd-cysterna);

Pojazd-bateria oznacza pojazd zawierający elementy połączone ze sobą wspólnym kolektorem i przymocowane na stałe do jednostki transportowej. Za elementy pojazdu-baterii uważa się następujące elementy: butle, zbiorniki rurowe, wiązki butli (zwane też "ramami"), bębny ciśnieniowe, jak również cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, o pojemności większej niż 450 litrów;

Pojazd-cysterna oznacza pojazd przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu cieczy, gazów, materiałów sproszkowanych lub granulowanych, zawierający jedną lub kilka cystern stałych. Poza właściwym pojazdem lub elementami układu jezdnego stosowanymi zamiast pojazdu, pojazd-cysterna zawiera jeden lub kilka zbiorników wraz z ich wyposażeniem i elementami łączącymi te zbiorniki z pojazdem lub z układem jezdnym;

Pojazd kryty opończą oznacza pojazd wyposażony w opończę w celu ochrony załadowanych towarów;

Pojazd odkryty oznacza pojazd, którego podłoga nie ma żadnej nadbudowy lub jest zaopatrzona tylko w burty boczne i burtę tylną;

Pojazd zamknięty oznacza pojazd z nadwoziem, które można zamknąć;

Pojemnik aerozolowy oznacza naczynie jednorazowego użytku odpowiadające wymaganiom podanym w rozdziale 6.2.6 ADR lub RID, wykonane z metalu, szkła lub tworzywa sztucznego, zawierające gaz sprężony, skroplony lub rozpuszczony pod ciśnieniem, które może także zawierać ciecz, pastę lub proszek i jest wyposażone w urządzenie opróżniające, umożliwiające wyrzut zawartości w postaci zawiesiny cząstek stałych lub ciekłych w gazie, w formie piany, pasty lub proszku, albo w stanie ciekłym lub gazowym;

Pojemność maksymalna oznacza maksymalną pojemność naczynia lub opakowania, w tym dużego pojemnika do przewozu luzem (DPPL) i dużego opakowania, wyrażoną w metrach sześciennych lub litrach;

Pojemność nominalna naczynia oznacza nominalną objętość materiału niebezpiecznego zawartego w tym naczyniu, wyrażoną w litrach. Dla butli do gazów sprężonych pojemność nominalna równa jest pojemności wodnej butli;

Pojemność zbiornika lub komory zbiornika dotycząca cystern, oznacza całkowitą pojemność wewnętrzną zbiornika lub komory zbiornika wyrażoną w litrach lub w metrach sześciennych. Jeżeli nie jest możliwe całkowite napełnienie zbiornika lub komory zbiornika ze względu na ich kształt lub konstrukcję, to dla potrzeb określenia stopnia napełnienia cysterny i jej oznakowania powinna być użyta pojemność odpowiednio zmniejszona;

Pomieszczenie mieszkalne oznacza pomieszczenia przeznaczone do użytkowania przez ludzi na co dzień mieszkających na statku, w tym: kuchnie, komory prowiantowe, toalety, umywalnie, łazienki, pralnie, hole, korytarze itd., lecz z wyłączeniem sterówki;

Pompownia (jeżeli wymagana jest ochrona antywybuchowa, odpowiada strefie 1) oznacza pomieszczenie obsługowe, w którym zainstalowane są pompy i pompy resztkowe łącznie z ich eksploatacyjnym wyposażeniem;

Poziom promieniowania dla przewozu materiałów klasy 7, oznacza odpowiednią dawkę natężenia wyrażoną w milisiwertach na godzinę;

Pozycja grupowa oznacza pozycję wykazu dotyczącą dokładnie zdefiniowanej grupy materiałów lub przedmiotów (patrz 2.1.1.2: B, C i D);

Pozycja i.n.o. (pozycja inaczej nie określona) oznacza pozycję grupową, do której mogą być zaliczone materiały, mieszaniny, roztwory lub przedmioty, jeżeli:

(a) nie są one wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2; oraz

(b) wykazują właściwości chemiczne, fizyczne lub niebezpieczne odpowiadające klasie, kodowi klasyfikacyjnemu, grupie pakowania oraz nazwie i opisowi danej pozycji i.n.o.;

Przedsięwzięcie, patrz Przedsiębiorstwo;

Przedsiębiorstwo oznacza osobę fizyczną lub prawną, niezależnie od tego czy wykonuje ona działalność zarobkową czy nie, stowarzyszenie lub grupę osób bez osobowości prawnej, niezależnie od tego czy wykonują one działalność zarobkową czy nie, organ posiadający osobowość prawną lub organ podległy organowi posiadającemu osobowość prawną;

Przegroda ogniowa przerywacza płomienia oznacza część przerywacza płomienia, której główną funkcją jest zapobieganie przenoszeniu się płomienia;

Przepisy międzynarodowe oznaczają ADR, Kodeks BC, ICAO-TI, Kodeks IMDG lub RID;

Przepisy Modelowe ONZ oznaczają "Przepisy Modelowe" (ang. "Model Regulations") stanowiące załącznik do piętnastego, poprawionego wydania "Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych" ("United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods"), opublikowane przez ONZ (ST/SG/AC.10/1/Rev.l5);

Przerywacz płomienia oznacza urządzenie zamontowane w części instalacji wentylacyjnej lub w wewnętrznym rurociągu łączącym systemy instalacji, którego zamierzoną funkcją jest umożliwienie przepływu i jednocześnie zapobieganie przenoszeniu się płomienia. Urządzenie to powinno być badane zgodnie normą europejską EN 12 874 (1999);

Przestrzeń ładunkowa oznacza całość następujących przestrzeni (patrz poniższe rysunki)

Przestrzeń ładunkowa

wzór

Przestrzeń ładunkowa nad pokładem dla różnych rodzajów zbiornikowców

wzór

Przestrzeń ładunkowa (dodatkowa część nad pokładem) (kiedy wymagana jest ochrona antywybuchowa, odpowiada strefie 1) oznacza przestrzenie niewchodzące w część główną przestrzeni ładunkowej nadpokładowej i obejmujące segmenty sferyczne o promieniu 1 metra ze środkiem nad otworami wentylacyjnymi koferdamów i pomieszczeń służbowych umieszczonych w przestrzeni ładunkowej poniżej pokładu oraz segmenty sferyczne o promieniu 2 metrów ze środkiem nad otworami wentylacyjnymi zbiorników ładunkowych i otworami pompowni;

Przestrzeń ładunkowa (główna część nad pokładem) (jeżeli wymagana jest ochrona antywybuchowa, odpowiada strefie 1) oznacza przestrzeń, która jest ograniczona:

- w poprzek statku poszyciem kadłuba wystającym ponad krawędzie pokładu;

- wzdłuż statku płaszczyznami nachylonymi pod kątem 45° w kierunku przestrzeni ładunkowych, które zaczynają się od granicy pokładowej przestrzeni ładunkowej podpokładowej;

- pionowo - na wysokości 3,00 m nad poziomem pokładu;

Przestrzeń ładunkowa (jeżeli wymagane są zabezpieczenia antywybuchowe, odpowiada strefie 1) oznacza zamkniętą część statku, która, jest ograniczona dziobowymi i rufowymi grodziami wodoszczelnymi, i która przeznaczona jest tylko do przewozu zbiorników ładunkowych niezależnych od kadłuba statku;

Przestrzeń ładunkowa (pod pokładem) oznacza przestrzeń pomiędzy dwiema płaszczyznami pionowymi prostopadłymi do płaszczyzny symetrii statku, w której znajdują się zbiorniki ładunkowe, pomieszczenia ładowni, koferdamy, przestrzenie podwójnej burty i dna podwójnego. Te płaszczyzny zazwyczaj pokrywają się z grodziami zewnętrznymi koferdamów lub z grodziami końcowymi ładowni. Ich linia przecięcia z pokładem jest określana jako "granica pokładowa przestrzeni ładunkowej pod pokładem";

Przestrzeń obsługowa oznacza przestrzeń, która jest dostępna w trakcie eksploatacji statku i która nie jest ani częścią pomieszczeń mieszkalnych, ani też zbiorników ładunkowych z wyjątkiem skrajnika dziobowego i skrajnika rufowego, zakładając że w tych ostatnich przestrzeniach nie zainstalowano żadnych maszyn;

Przesyłka oznacza każdą sztukę lub sztuki przesyłki, albo ładunek z materiałami niebezpiecznymi przeznaczone przez nadawcę do przewozu;

Przewoźnik oznacza przedsiębiorstwo, które wykonuje operację transportową na podstawie umowy przewozu lub bez niej;

Przewóz oznacza przemieszczanie towarów niebezpiecznych, z uwzględnieniem postojów koniecznych z punktu widzenia warunków transportu oraz z uwzględnieniem okresów wynikających z warunków ruchu, w których towary niebezpieczne znajdują się na statkach, w pojazdach, wagonach, cysternach i kontenerach, przed, podczas i po przemieszczeniu.

Definicja ta obejmuje również krótkotrwałe składowanie towarów niebezpiecznych, występujące między operacjami transportowymi, związane ze zmianą rodzaju lub środka transportu (przeładunek). Ma to zastosowanie pod warunkiem, że mogą być okazane na żądanie dokumenty przewozowe, w których wskazane jest miejsce wydania i miejsce odbioru, oraz pod warunkiem, że sztuki przesyłki i cysterny nie były otwierane w czasie takiego składowania, z wyjątkiem przypadków, gdy były kontrolowane przez właściwe władze;

Przewóz luzem oznacza przewóz nieopakowanych ładunków w stanie stałym, które mogą być wyładowane;

UWAGA: W rozumieniu ADN, przewóz luzem, przywołany w ADR lub RID, jest uważany jako przewóz w sztukach przesyłek.

Radioaktywna zawartość, dla materiałów klasy 7, oznacza materiał radioaktywny z jakimkolwiek zanieczyszczeniem lub aktywnym ciałem stałym, płynem, i gazem zawartym w opakowaniu;

Rama (klasa 2) patrz Wiązka butli;

Reakcja niebezpieczna oznacza:

(a) spalanie lub wydzielanie znacznych ilości ciepła;

(b) wydzielanie gazów palnych, duszących, utleniających lub trujących;

(d) tworzenie materiałów niestabilnych; oraz

(e) niebezpieczny wzrost ciśnienia (dotyczy tylko cystern i zbiorników ładunkowych);

Resztki ładunku, patrz Odpady płynne

Rękawice ochronne oznacza rękawice, które ochraniają dłonie podczas pracy w strefie zagrożenia. Wybór odpowiednich rękawic ochronnych powinien odpowiadać rodzajowi zagrożenia. Odnośnie do rękawic ochronnych, patrz np. normy EN 374-1:1994, 374 - 2:1994 lub 374-3:1994;

RID oznacza "Regulamin o międzynarodowym przewozie kolejami towarów niebezpiecznych", stanowiący dodatek C do Konwencji COTIF (Konwencji o międzynarodowych przewozach kolejami);

Rurociąg gazu powrotnego oznacza przewód rurowy łączący zbiornik ładunkowy z urządzeniami brzegowymi podczas ładowania. Przewód ten wyposażony jest w zawory bezpieczeństwa zabezpieczające zbiornik ładunkowy przed niedopuszczalnym wzrostem wewnętrznego nadciśnienia lub podciśnienia; jest on przeznaczony do przesłania gazów do urządzeń brzegowych;

Rurociąg kompensacyjny oznacza rurociąg urządzenia brzegowego, który połączony jest w trakcie rozładunku ze znajdującym się na statku rurociągiem wspólnym do odprowadzania par lub rurociągiem gazu powrotnego. Rurociąg ten jest zaprojektowany tak, aby chronić statek przed detonacjami lub przedostaniem się płomieni od strony brzegu;

Rurociągi ładunkowe, patrz Rurociągi ładunkowe lub wyładunkowe;

Rurociągi ładunkowe lub wyładunkowe (rurociągi ładunkowe) oznacza wszystkie rurociągi, które mogą zawierać ładunek ciekły lub gazowy włączając w to przyłączone pompy, filtry i urządzenia zamykające;

Rurociąg odpowietrzający oznacza rurociąg urządzenia brzegowego, który połączony jest w trakcie załadunku ze znajdującym się na statku rurociągiem wspólnym do odprowadzania par lub rurociągiem gazu powrotnego. Rurociąg ten jest zaprojektowany tak, by chronić statek przed detonacjami lub przedostaniem się płomieni od strony brzegu;

Rurociąg wspólny do odprowadzania par oznacza rurociąg łączący dwa lub więcej zbiorniki ładunkowe. Rurociąg ten wyposażony jest w zawory bezpieczeństwa, które zabezpieczają zbiorniki ładunkowe przed niedopuszczalnym nadciśnieniem wewnętrznym lub podciśnieniem; jest on przeznaczony do odprowadzania gazów i par do urządzenia brzegowego;

Składnik palny (w odniesieniu do aerozoli) oznacza materiały ciekłe zapalne, materiały stałe zapalne lub gazy palne i mieszaniny gazów, zdefiniowane w Uwagach 1 do 3 podrozdziału 31.1.3 Części III Podręcznika Badań i Kryteriów. Odniesienie to nie obejmuje materiałów piroforycznych, samonagrzewających się i reagujących z wodą. Chemiczne ciepło spalania powinno być oznaczane jedną z następujących metod: ASTM D 240, ISO/FDIS 13943:1999 (E/F) 86.1 do 86.3 lub NFPA 30B;

Skrzynia oznacza opakowanie z pełnymi, prostokątnymi lub wielobocznymi powierzchniami, wykonane z metalu, drewna, materiału drewnopochodnego, tektury, tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału. Dopuszcza się stosowanie małych otworów w celu ułatwienia manipulowania lub otwierania, albo w celu spełnienia wymagań klasyfikacyjnych, pod warunkiem, że nie powodują one naruszenia integralności opakowania podczas przewozu;

Skrzynia kratowa oznacza opakowanie zewnętrzne z niekompletnymi powierzchniami;

SOLAS oznacza Międzynarodową Konwencję Dotyczącą Bezpieczeństwa Życia Na Morzu, 1974 z poprawkami;

Spalanie ustabilizowane oznacza spalanie równomierne przez czas nieokreślony (patrz EN 12 874:1999);

Statek oznacza statek nawigacji śródlądowej lub statek morski;

Statek do zbierania odpadów ropopochodnych oznacza zbiornikowiec otwarty typu N o nośności do 300 ton tak skonstruowany i wyposażony, aby przyjmować i przewozić odpady oleiste i tłuste pochodzące z innych statków. Uważa się, że statki bez zbiorników ładunkowych podlegają działom 9.1 lub 9.2;

Statek zaopatrzeniowy oznacza zbiornikowiec otwarty typu N o nośności do 300 ton, zbudowany i wyposażony do przewozu i dostawy innym statkom produktów przeznaczonych do eksploatacji statków;

STCW (ang. Standards of Training, Certification and Watchkeeping) - oznacza Międzynarodową konwencję o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht, 1978 z poprawkami;

Stopień napełnienia oznacza stosunek masy gazu znajdującego się w gotowym do użycia naczyniu ciśnieniowym do masy wody, która w temperaturze 15°C wypełniłaby całkowicie to naczynie;

Stopień napełnienia (zbiornik ładunkowy): Jeżeli podany jest stopień napełnienia zbiornika ładunkowego to odnosi się to do procentowej pojemności zbiornika ładunkowego, do której może być on napełniony materiałem ciekłym podczas ładowania;

Strefa zagrożenia wybuchem oznacza obszar w którym może pojawić się atmosfera wybuchowa na taką skalę, że dla zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia przebywających tam osób, niezbędne są specjalne środki zabezpieczające (patrz Dyrektywa 1999/92/WE¹);

System ograniczeń dla towarów klasy 7, oznacza zbiór materiałów rozszczepialnych i komponentów pakowania wyszczególnionych przez wysyłającego i zatwierdzonych przez właściwą władzę, aby zapewnić całkowite bezpieczeństwo;

System szczelności dla materiałów klasy 7 oznacza zespół komponentów opakowania określony przez wytwórców w celu utrzymania materiałów promieniotwórczych w czasie transportu;

System wykrywania gazu oznacza stałą instalację zdolną do wykrywania wyższych stężeń gazów zapalnych wydzielanych przez ładunki przy poziomie stężenia poniżej dolnej granicy wybuchowości i zdolną do uruchomienia alarmu;

Szkolenie oznacza nauczanie instruktażowe, kursy lub praktyki prowadzone przez organizatora uznanego przez właściwą władzę;

Szpula (klasa 1) oznacza urządzenie wykonane z tworzywa sztucznego, drewna, tektury, metalu lub innego odpowiedniego materiału, wyposażone w trzpień obrotowy, ze ściankami zewnętrznymi na obu końcach trzpienia lub bez takich ścianek. Materiały i przedmioty mogą być nawinięte na trzpień i utrzymywane w tej pozycji przez ścianki boczne;

Sztuka przesyłki oznacza końcowy produkt operacji pakowania, składający się z opakowania, dużego opakowania lub DPPL wraz z jego zawartością, które przygotowane są do wysyłki. Określenie to obejmuje naczynia do gazów zdefiniowane w niniejszym podrozdziale, jak również przedmioty, które ze względu na swój rozmiar, masę lub kształt mogą być przewożone bez opakowania, albo w pakietach, klatkach lub w urządzeniach do przenoszenia, z wyłączeniem materiałów promieniotwórczych. Określenie to nie obejmuje towarów nieopakowanych przewożonych luzem w kontenerach lub pojazdach oraz towarów przewożonych w cysternach;

Określenie to obejmuje również pojazdy, wagony, kontenery (włączając w to nadwozia wymienne), kontenery-cysterny, cysterny przenośne, pojazdy-baterie, wagony-baterie i wieloelementowe kontenery do gazu (MEGC), umieszczone na pokładzie statku.

UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2, 4.1.9.1.1 i dział 6.4 w ADR.

Środek transportu oznacza, w odniesieniu do przewozu śródlądowymi drogami wodnymi, każdy statek, ładownię lub określoną powierzchnię pokładową statku. W przypadku przewozu drogą lub koleją oznacza pojazd lub wagon;

______

¹ Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 23 z 28 stycznia 2000, s. 57

Światło odkryte oznacza źródło światła wytwarzane przez płomień bez osłony ognioszczelnej;

Taca (klasa 1) oznacza płytę wykonaną z metalu, tworzywa sztucznego, drewna, tektury lub innego odpowiedniego materiału, która umieszczana jest w opakowaniu wewnętrznym, pośrednim lub zewnętrznym i ma na celu ciasne dopasowanie zawartości takiego opakowania. Powierzchnia tacy może być ukształtowana w taki sposób, żeby opakowania lub przedmioty mogły być na niej umieszczane, bezpiecznie unieruchomione i oddzielone jedno od drugiego;

Temperatura awaryjna oznacza temperaturę, po osiągnięciu której, w przypadku utraty możliwości regulacji temperatury, należy rozpocząć wykonywanie procedur awaryjnych;

Temperatura kontrolowana oznacza najwyższą temperaturę, w której mogą być bezpiecznie przewożone nadtlenki organiczne oraz materiały samoreaktywne;

Temperatura krytyczna oznacza temperaturę, powyżej której materiał nie może występować w stanie ciekłym;

Temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR) oznacza najniższą temperaturę, w której może nastąpić samoprzyspieszający się rozkład materiału znajdującego się w opakowaniu użytym do przewozu. Przepisy dotyczące określania TSR oraz skutków ogrzewania materiału w naczyniu zamkniętym podane są w części II "Podręcznika badań i kryteriów";

Temperatura samozapłonu (EN1127-1:1997, Nr331) oznacza najniższą temperaturę określoną w zalecanych warunkach testowych gorącej powierzchni, na której substancja palna w formie mieszanki typu gaz-powietrze lub pary-powietrze zapala się;

Temperatura zapłonu oznacza najniższą temperaturę cieczy, w której jej pary tworzą z powietrzem mieszaninę palną;

Toksymetr oznacza urządzenie pozwalające na zmierzenie znaczących stężeń gazów toksycznych wydzielanych przez ładunek.

Urządzenie to winno być tak skonstruowane, by umożliwić pomiar bez potrzeby wchodzenia do badanych pomieszczeń;

Towary niebezpieczne oznaczają materiały i przedmioty, których przewóz na podstawie ADN jest zabroniony, albo jest dopuszczony wyłącznie na warunkach podanych w ADN;

TSR (ang. SADT) patrz temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu;

Trudnopalny oznacza materiał, który sam w sobie jest trudnopalny lub którego przynajmniej powierzchnia zewnętrzna jest trudnopalna i we właściwym stopniu ogranicza rozprzestrzenianie się ognia.

Aby określić zapalność przyjmuje się procedurę IMO postanowienie A.653(16), lub każde inne równorzędne wymagania państw zawierających umowę;

Tworzywo sztuczne odzyskane oznacza materiał odzyskany ze zużytych opakowań przemysłowych, które zostały oczyszczone i przygotowane do przetworzenia na inne opakowania;

Typy ochrony (zob. publikację IEC 79 oraz EN 50 014)

EEx(d): osłona ognioszczelna (EN 50 018);

EEx(e): budowa wzmocniona (EN 50 019);

EEx(ia) i EEx(ib): wykonanie iskrobezpieczne (EN 50 020);

EEx(m): osłona zamknięta (EN 50 028);

EEx(p): osłona gazowa z nadciśnieniem (EN 50 016);

EEx(q): osłona piaskowa (EN 50 017);

Typy statku

Typ G: oznacza zbiornikowiec przeznaczony do przewozu gazów. Przewóz może odbywać się pod ciśnieniem lub w postaci schłodzonej.

Typ C: oznacza zbiornikowiec do przewozu materiałów ciekłych. Statek powinien być typu pokład płaski/kadłub podwójny z przestrzeniami utworzonymi przez kadłub podwójny, dna podwójne, ale bez szybu. Zbiorniki ładunkowe mogą być utworzone przez wewnętrzny kadłub statku lub zostać zainstalowane w przestrzeni ładunkowej jako zbiorniki niezależne.

Typ N: oznacza zbiornikowiec przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych.

Typ N zamknięty: oznacza zbiornikowiec przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych zapalnych w zbiornikach towarowych zamkniętych.

Typ N otwarty: oznacza zbiornikowiec przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych w zbiornikach ładunkowych otwartych.

Typ N otwarty z pochłaniaczem płomienia: oznacza zbiornikowiec przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych w zbiornikach ładunkowych otwartych, których otwory skierowane do atmosfery wyposażone są w pochłaniacze płomienia będące w stanie wytrzymać spalanie ustabilizowane.

Przykładowe szkice

Typ G:

wzór

Typ C:

wzór

Typ N:

wzór

UIC oznacza Międzynarodowy Związek Kolei (UIC, 16 rue Jean Rey, F-75015 Paris, France);

Urządzenie elektryczne o ograniczonym zagrożeniu wybuchem oznacza urządzenie elektryczne, które podczas normalnej eksploatacji nie powoduje iskrzenia, albo temperatura jego powierzchni nie przekracza wartości wymaganej klasy temperaturowej, włączając w to na przykład:

- silniki klatkowe trójfazowe asynchroniczne,

- prądnice bezszczotkowe ze wzbudzeniem bezstykowym,

- bezpieczniki z zamkniętym elementem topikowym,

- przyrządy elektroniczne bezstykowe,

lub oznacza urządzenie elektryczne z obudową wodoszczelną (stopień ochrony IP55), którego temperatura powierzchni podczas normalnej eksploatacji nie przekracza wartości wymaganej klasy temperaturowej;

Urządzenie elektryczne wodoszczelne oznacza urządzenie elektryczne tak zaprojektowane, że woda skierowana za pomocą dyszy na obudowę z dowolnego kierunku nie powoduje uszkodzeń. Warunki przeprowadzania badań określone są w publikacji IEC 529, minimalny stopień ochrony IP 55;

Urządzenie do pobierania próbek typu zamkniętego oznacza urządzenie wchodzące do wnętrza zbiornika ładunkowego ale stanowiące część systemu zamkniętego zaprojektowane tak, aby podczas pobierania próbek, gazy lub płyny nie wydostały się ze zbiornika ładunkowego. Urządzenie powinno być zatwierdzone przez właściwą władzę;

Urządzenie do pobierania próbek typu zamkniętego częściowo oznacza urządzenie wchodzące do wnętrza zbiornika ładunkowego w ten sposób, że podczas pobierania próbek, tylko niewielka ilość ładunku w postaci gazu lub cieczy może wydostać się do atmosfery. Dopóki urządzenie nie jest używane to powinno pozostać w stanie zamkniętym. Urządzenie powinno być zatwierdzone przez właściwą władzę;

Urządzenie manipulacyjne (dla DPPL elastycznych) oznacza pas nośny, pętlę, uchwyt lub ramę, które są zamocowane do korpusu DPPL lub stanowią jego przedłużenie;

Urządzenie obniżające ciśnienie oznacza urządzenie sprężynowe uruchamiane automatycznie na skutek ciśnienia, którego zadaniem jest zabezpieczenie zbiornika ładunkowego przed nadmiernym wzrostem ciśnienia wewnętrznego;

Urządzenie ucieczkowe oznacza urządzenie do ochrony dróg oddechowych, skonstruowane w taki sposób, żeby zakrywało usta, nos i oczy noszącej je osoby, mogło być łatwo zakładane i umożliwiało ucieczkę z obszaru niebezpiecznego. Dla tego rodzaju sprzętu patrz normy np. EN 400:1993, EN 401:1993, EN 402:1993, EN 403:1993 lub EN 1146:1997;

Używanie wyłączne, w odniesieniu do przewozu materiału klasy 7, oznacza używanie pojazdu lub dużego kontenera wyłącznie przez jednego nadawcę, przy czym wszystkie czynności załadunku i rozładunku - początkowe, przejściowe i końcowe - wykonywane są zgodnie z instrukcjami nadawcy lub odbiorcy;

Wagon oznacza pojazd kolejowy bez własnego napędu, który porusza się na kołach po szynach i służy do przewozu towarów;

Wagon-bateria oznacza wagon zawierający elementy połączone ze sobą wspólnym kolektorem i przymocowane na stałe do wagonu. Za elementy wagonu-baterii uważa się następujące elementy: butle, zbiorniki rurowe, wiązki butli (zwane też "ramami"), bębny ciśnieniowe, jak również cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, o pojemności większej niż 450 litrów;

Wagon-cysterna oznacza wagon do przewozu materiałów ciekłych, gazów, materiałów sproszkowanych lub granulowanych, który składa się z nadwozia i jednej lub wielu cystern i ich części wyposażenia, oraz z podwozia zaopatrzonego w jego własne wyposażenie (zestawy kołowe, resory, urządzenie cięgłowe i zderzakowe, hamulce i napisy).

Uwaga: Za wagon-cysternę uważa się również wagon z cysterną odejmowalną.

Wagon kryty opończą oznacza wagon wyposażony w opończę w celu ochrony załadowanych towarów;

Wagon odkryty oznacza wagon z lub bez ścian czołowych i bocznych, którego powierzchnia ładunkowa jest odkryta;

Wagon zamknięty oznacza wagon ze ścianami i nieruchomym lub przesuwanym dachem;

Wiązka butli (rama) oznacza zestaw trwale umocowanych butli, połączonych ze sobą wspólnym kolektorem i przewożony jako całość. Całkowita pojemność wodna wiązki butli nie powinna być większa niż 3000 litrów, z wyjątkiem wiązek przeznaczonych do przewozu gazów trujących klasy 2 (grupy oznaczone kodem rozpoczynającym się od litery "T", zgodnie z przepisem 2.2.2.1.3), dla których pojemność wodna wiązki powinna być ograniczona do 1000 litrów;

Wieloelementowy kontener do gazu (MEGC) oznacza jednostkę składającą się z elementów połączonych ze sobą kolektorem i zamocowanych w ramie. Za elementy wieloelementowego kontenera do gazu uważa się następujące elementy: butle, zbiorniki rurowe, wiązki butli, beczki ciśnieniowe oraz cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, o pojemności większej niż 450 litrów.

UWAGA: Odnośnie do MEGC UN, patrz dział 6.7 ADR.

Winda ratownicza oznacza urządzenie do podnoszenia osób w przestrzeniach takich jak zbiorniki ładunkowe, koferdamy i przestrzenie podwójnej burty. Urządzenie powinno być obsługiwane przez jedną osobę;

Właściwa władza oznacza organ, organy lub inną jednostkę lub jednostki, upoważnione w każdym państwie i w każdym określonym przypadku zgodnie z prawem krajowym;

Woda zęzowa oznacza zaolejoną wodę z zęz siłowni, skrajnika, koferdamów i przestrzeni podwójnej burty;

Worek oznacza elastyczne opakowanie z papieru, folii, tworzywa sztucznego, materiału tkanego lub innego odpowiedniego materiału;

Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) wyznaczony dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego lub kontenera zawierającego materiał rozszczepialny, w odniesieniu do przewozu materiału klasy 7, oznacza liczbę, która jest używana do zapewnienia kontroli nad gromadzeniem sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych lub kontenerów zawierających materiały rozszczepialne;

Wskaźnik transportowy (TI) wyznaczony dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I lub SCO-I, w odniesieniu do przewozu materiału klasy 7, oznacza liczbę, która jest używana do zapewnienia kontroli nad narażeniem na promieniowanie;

Wybuch oznacza nagłą reakcję utlenienia lub rozpadu, której towarzyszy wzrost temperatury lub ciśnienia, albo też obu jednocześnie (patrz EN1127-1:1997);

Wykładzina oznacza osłonę cylindryczną lub worek, wraz z otworami i zamknięciami, umieszczone wewnątrz opakowania, w tym także dużego opakowania lub DPPL, ale niestanowiące integralnej części tego opakowania;

Wykrywacz gazów palnych oznacza urządzenie pozwalające na dokonanie pomiaru większych stężeń gazów palnych wydzielanych przez ładunek poniżej dolnej granicy wybuchowości, i które w sposób wyraźny wskazuje na obecność wyższego stężenia takich gazów. Wykrywacze gazów palnych mogą być zaprojektowane do pomiarów jedynie gazów palnych, ale także do pomiaru zarówno gazów palnych jak i tlenu. Urządzenie to powinno być tak zaprojektowane, aby pomiary były możliwe bez konieczności wchodzenia do przestrzeni, które mają być sprawdzone;

Wzór, w odniesieniu do przewozu materiału klasy 7, oznacza opis materiału promieniotwórczego w postaci specjalnej, materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, sztuki przesyłki lub opakowania, który pozwala dokładnie określić taki wyrób. Opis ten może zawierać wykazy elementów, rysunki techniczne, protokóły potwierdzające zgodność wzoru z wymaganiami obowiązujących przepisów oraz inną stosowną dokumentację.

Załadowca oznacza przedsiębiorstwo, które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych na statek, pojazd, wagon lub do dużego kontenera;

Zamknięcie oznacza urządzenie służące do zamykania otworu naczynia;

Zapewnienie jakości oznacza systematyczny program kontroli i inspekcji stosowany przez organizację lub jednostkę, mający na celu zapewnienie, aby przepisy bezpieczeństwa zawarte w ADN były stosowane w praktyce;

Zapewnienie zgodności (materiały promieniotwórcze) oznacza systematyczny program działań stosowanych przez właściwą władzę, których celem jest zapewnienie stosowania w praktyce wymagań ADN;

Zatwierdzenie

Zatwierdzenie jednostronne dla materiałów klasy 7, oznacza że dopuszczenia dokonuje odpowiednia właściwa władza państwa z kraju pochodzenia transportu. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną ADN, to dopuszczenie powinno zostać wydane przez odpowiednią władzę pierwszego państwa będącego Umawiającą się Stroną ADN do którego dotrze wysyłka (zobacz 6.4.22.6);

Zatwierdzenie wielostronne dla materiałów niebezpiecznych klasy 7, oznacza dopuszczenie przez odpowiednią właściwą władzę dopuszczającą państwa pochodzenia lub wysyłki a także dopuszczenie przez odpowiednie władze każdego kraju przez które lub do którego dokonywany jest transport. Pojęcie przez oraz do którego wykluczają pojęcie ponad tzn., że dopuszczenie i powiadomienie nie dotyczy państwa ponad którym materiały radioaktywne są przewożone samolotem, nie wymaga się zaplanowanego postoju w takim kraju;

Zawór bezpieczeństwa oznacza urządzenie sprężynowe uruchamiane automatycznie na skutek ciśnienia, którego zadaniem jest zabezpieczenie zbiornika ładunkowego przed nadmiernym wzrostem ciśnienia wewnętrznego lub przed nadmiernym spadkiem ciśnienia wewnętrznego (patrz także, zawór odciążający o dużej prędkości przepływu, urządzenie obniżające ciśnienie oraz zawór podciśnieniowy);

Zawór odciążający o dużej prędkości przepływu oznacza zawór upustu ciśnienia zapewniający nominalną prędkość przepływu większą niż prędkość propagacji płomienia, co zapobiega przenoszeniu płomienia. Ten typ instalacji powinien być badany zgodnie z normą europejską EN 12874 (1999);

Zawór podciśnieniowy oznacza urządzenie sprężynowe uruchamiane automatycznie na skutek ciśnienia, którego zadaniem jest zabezpieczenie cysterny przed nadmiernym spadkiem ciśnienia wewnętrznego;

Zbiornik ciśnieniowy oznacza zbiornik przeznaczony i zatwierdzony na ciśnienie robocze ≥ 400 kPa (4 bary);

Zbiornik ładunkowy (jeżeli wymagana jest ochrona antywybuchowa, odpowiada strefie 0) oznacza zbiornik przymocowany do statku na stałe, którego granice są utworzone przez sam kadłub statku lub też przez ścianki nie stykające się z kadłubem, i który jest przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych;

Zbiornik ładunkowy niezależny (jeżeli wymagane są zabezpieczenia antywybuchowe, odpowiada strefie 0) oznacza zbiornik ładunkowy, który jest wbudowany na stałe, ale jest niezależny od konstrukcji statku;

Zbiornik ładunkowy (stan)

rozładowany: pusty, lecz zawierający ładunek resztkowy;

pusty: suchy, ale nie odgazowany;

odgazowany: nie zawierający dającego się zmierzyć stężenia gazów niebezpiecznych;

Zbiornik rurowy oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe bez szwu o pojemności wodnej większej niż 150 litrów, lecz nie większej niż 3000 litrów;

Zbiornikowiec oznacza statek przeznaczony do przewozu materiałów w zbiornikach ładunkowych;

1.2.2 Jednostki miar

1.2.2.1 W ADN znajdują zastosowanie następujące jednostki miar^a

Miara	Jednostka SI^b	Dopuszczalna	Związek między
Miara	Jednostka SI^b	jednostka alternatywna	jednostkami
Długość	m (metr)	-	-
Powierzchnia	m² (metr kwadratowy)	-	-
Objętość	m³ (metr sześcienny)	1^c (litr)	1 l = 10^-3 m³
Czas	s (sekunda)	min. (minuta)	1 min. = 60 s
		h (godzina)	1 h = 3 600 s
		d (dzień)	1 d = 86 400 s
Masa	kg (kilogram)	g (gram)	1 g = 10^-3kg
		t (tona)	1 t = 10³kg
Gęstość masy	kg/m³	kg/l	1 kg/l = 10³ kg/m³
Temperatura	K (kelwin)	°C (stopień Celsjusza)	0°C = 273,15 K
Różnica temperatur	K (kelwin)	°C (stopień Celsjusza)	1°C = 1 K
Siła	N (niuton)	-	1 N = 1 kg.m/s²
Ciśnienie	Pa (paskal)		1 Pa = 1 N/m²
		bar (bar)	1 bar = 10⁵Pa
Naprężenie	N/m²	N/mm²	1 N/mm² = 1 MPa
Praca		kWh (kilowatogodziny)	1 kWh = 3,6 MJ
Energia	J (dżul)		1 J = 1N.m =1 W.s
Ilość ciepła		eV (elektronowolt)	1 eV = 0,1602 H 10¹⁸J
Moc	W (wat)	-	1 W = 1 J/s = 1N.m/s
Lepkość kinematyczna	m²/s	mm²/s	1mm²/s = 10^-6m^-2/s
Lepkość dynamiczna	Pa.s	mPa.s	1 mPa.s = 10^-3 Pa.s
Aktywność	Bq (bekerel)
Ekwiwalent dawki	Sv (siwert)

^aNastępujące okrągłe liczby są stosowne dla konwersji jednostek dotychczas używanych w Jednostki SI

Siła	Naprężenie
1 kg = 9,807 N	1 kg/mm²	=	9,807 N/mm²
1 N = 0,102 kg	1N/mm²	=	9,102 kg/mm²

Ciśnienie
1 Pa	=	1 N/m²	=	10^-5 bar	=	1,02 H 10^-5 kg/cm²	=	0,75 H 10² torr
1 bar	=	10⁵Pa	=	1,02 kg/cm²	=	750 torr
1 kg/cm²	=	9,807H 10⁴Pa	=	0,9807 bar	=	736 torr
1 torr	=	1,33.H 10²Pa	=	1,33 H 10^-3bar	=	1,36 H 10³ kg/cm²

Energia, Praca, Ilość ciepła
1 J	=	1 N.m	=	0,278 H 10^-6kWh	=	0,102kgm	=	0,239 H 10^-3kcal
1kWh	=	3,6 H 10⁶J	=	367 H 10³kgm	=	860 kcal
1kgm	=	9,807 J	=	2,72 H 10^-6kWh	=	2,34 H10^-3kcal
1kcal	=	4,19 H10³J	=	1,16 H10^-3kWh	=	427 kgm

Moc					Lepkość kinematyczna
1W	=	0,102kgm/s	=	0,86kcal/h	1m^2/s	=	10⁴ St (stokes)
1kgm/s	=	9,807W	=	8,43kcal/h	1 St	=	10^-4M²/S
1kcal/h	=	1,16W	=	0,119kgm/s

Lepkość dynamiczna
1 Pa.s	=	1N.s/m²	=	10P (puas)	=	0,102 kg.s/m²
1 P	=	0,1 Pa.s	=	0,1 N.s/m²	=	1,02 H 10^-2kg.s/m²
1 kg.s/m²	=	9,807 Pa.s	=	9,807 N.s/m²	=	98,07 P

^b Międzynarodowy System Jednostek jest wynikiem decyzji podjętych na Ogólnej Konferencji Wag i Miar (Adres: Pavillon de Breteuil, Parc de St-Claud, F-92 310 Sèvres).

^c Skrót "L" dla litra może również być używany w miejsce skrótu "l", kiedy klawiatura nie rozróżnia między cyfrą "1" a literą "l".

Dziesiętne wielokrotności i podwielokrotności jednostki można utworzyć przez prefiksy lub symbole, które mają następujące znaczenia i są umieszczane przed nazwą lub symbolem jednostki:

Czynnik			Prefiks	Symbol
1 000 000 000 000 000 000	=10¹⁸	kwintylion	eksa	E
1 000 000 000 000 000	=10¹⁵	kwadrylion	peta	P
1 000 000 000 000	=10¹²	trylion	tera	T
1 000 000 000	=10⁹	miliard	giga	G
1 000 000	=10⁶	milion	mega	M
1 000	=10³	tysiąc	kilo	k
100	=10²	sto	hekto	h
10	=10¹	dziesięć	deka	da
0,1	=10^-1	dziesiąta	decy	d
0,01	=10^-2	setna	centy	c
0,001	=10^-3	tysięczna	mili	m
0,000 001	=10^-6	milionowa	mikro	µ
0,000 000 001	=10^-9	miliardowa	nano	n
0,000 000 000 001	=10^-12	trylionowa	piko	p
0,000 000 000 000 001	=10^-15	kwadrylionowa	femto	f
0,000 000 000 000 000 001	=10^-18	kwintylionowa	atto	a

UWAGA: 10⁹ = 1 bilion jest nazewnictwem Narodów Zjednoczonych stosowanym w języku angielskim. Analogicznie, 10^-9 = 1 bilionowa

1.2.2.2 Jeżeli wyraźnie nie stwierdzono inaczej, znak "%" w ADN przedstawia:

(a) W przypadku mieszanin ciał stałych i ciekłych, a także w przypadku roztworów i ciał stałych zmoczonych przez ciecz, masa procentowa oparta o całkowitą masę mieszanki, roztworu lub zamoczone ciało stałe;

(b) W przypadku mieszanin sprężonych gazów, przy wypełnieniu ciśnieniem, proporcja objętości wskazana jako procent całkowitej objętości mieszaniny gazowej, lub, przy wypełnieniu masą, proporcja masy wskazana jako procent całkowitej masy mieszaniny;

(c) W przypadku mieszanin skroplonych gazów oraz rozpuszczonych gazów, proporcja masy wskazana jako procent całkowitej masy mieszaniny.

1.2.2.3 Ciśnienia wszelkiego rodzaju odnoszące się do pojemników (takie jak ciśnienie próbne, ciśnienie wewnętrzne, ciśnienie otwarcia zaworu bezpieczeństwa) są zawsze wskazywane jako nadciśnienie (ciśnienie nadmierne w stosunku do ciśnienia atmosferycznego); jednakże, ciśnienie pary substancji jest zawsze wyrażane jako ciśnienie absolutne.

1.2.2.4 Tam, gdzie ADN wyszczególnia stopień napełnienia dla pojemników, jest to zawsze związane z temperaturą odniesienia substancji 15°C, o ile nie jest wskazana jakaś inna temperatura.

DZIAŁ 1.3

SZKOLENIE OSÓB ZAANGAŻOWANYCH W PRZEWÓZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

1.3.1 Zakres i stosowalność

Osoby zatrudnione przez uczestników wymienionych w Rozdziale 1.4, których obowiązki dotyczą przewozu towarów niebezpiecznych, winny zostać przeszkolone w zakresie wymagań dotyczących przewozu takich towarów stosownie do ich odpowiedzialności i obowiązków. Trzeba także wziąć pod uwagę wymagania szkoleniowe typowe dla bezpieczeństwa towarów niebezpiecznych w Rozdziale 1.10.

UWAGA 1: Odnośnie szkolenia doradcy w sprawach bezpieczeństwa zob. 1.8.3.

UWAGA 2: Odnośnie szkolenia ekspertów zob. Rozdział 8.2.1.8.3.

UWAGA 3: Odnośnie do szkolenia wymagań klasy 7, patrz także 1.7.2.5

UWAGA 4: Przed podjęciem działania osoba odpowiedzialna za przewóz towarów niebezpiecznych powinna ukończyć szkolenie

1.3.2 Charakter szkolenia

Szkolenie powinno mieć formę określoną poniżej, odpowiednio do zakresu odpowiedzialności i obowiązków osoby, której dotyczy.

1.3.2.1 Szkolenie ogólne

Personel powinien być zaznajomiony z wymaganiami ogólnymi zawartymi w przepisach o przewozie towarów niebezpiecznych.

1.3.2.2 Szkolenie stanowiskowe

1.3.2.2.1 Pracownicy powinni przejść szczegółowe szkolenie z zakresu przepisów o przewozie towarów niebezpiecznych, ściśle odpowiadające ich odpowiedzialności i obowiązkom.

W przypadkach, gdy przewóz towarów niebezpiecznych związany jest z transportem multimodalnym, pracownicy powinni być zaznajomieni z wymaganiami dotyczącymi innych rodzajów transportu.

1.3.2.2.2 Załogę należy zaznajomić z obsługą systemów przeciwpożarowych i gaśnic przeciwpożarowych.

1.3.2.2.3 Załogę należy zaznajomić z obsługą wyposażenia szczególnego, o którym mowa w 8.1.5.

1.3.2.2.4 Osoby noszące samowystarczalne aparaty oddechowe powinny być fizycznie zdolne do podejmowania dodatkowych działań.

Powinny one:

- w przypadku urządzeń działających ze sprężonym powietrzem, być przeszkolone w zakresie ich obsługi i konserwacji;

- w przypadku urządzeń działających ze sprężonym powietrzem dostarczanym przewodem, być poinstruowane w zakresie ich obsługi i konserwacji. Instrukcja powinna być uzupełniona ćwiczeniami praktycznymi.

1.3.2.2.5 Kapitan powinien dostarczyć instrukcje pisemne wymienione w 5.4.3. w celu zapoznania z nimi załogę statku i zapewnienia, że są w stanie poprawnie je zastosować.

1.3.2.3 Szkolenie w zakresie bezpieczeństwa

Pracownicy powinni przejść szkolenie na temat zagrożeń stwarzanych przez towary niebezpieczne, odpowiednio do stopnia ryzyka utraty zdrowia lub narażenia, mogących być skutkiem wypadku przy przewozie takich towarów, z uwzględnieniem ich załadunku i rozładunku.

Celem szkolenia powinno być zapoznanie pracowników z bezpiecznymi sposobami postępowania oraz z procedurami ratowniczymi.

1.3.3 Dokumentacja

Dane dotyczące przeprowadzonych szkoleń powinny być przechowywane zarówno przez pracodawcę jak i pracobiorcę, i powinny być weryfikowane przy podjęciu nowego zatrudnienia. Szkolenie powinno być okresowo uzupełniane przez kursy dokształcające, uwzględniające zmiany w przepisach.

DZIAŁ 1.4

ZOBOWIĄZANIA UCZESTNIKÓW W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA

1.4.1 Ogólne środki bezpieczeństwa

1.4.1.1 Uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych winni podjąć odpowiednie środki stosownie do charakteru i zakresu, by uniknąć szkód i obrażeń spowodowanych przez przewidywalne niebezpieczeństwa, a jeżeli to konieczne, by zminimalizować ich skutki. W każdym wypadku winni oni dostosować się do wymagań ADN w odpowiednich zakresach.

1.4.1.2 Kiedy istnieje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa publicznego, uczestnicy winni natychmiast zawiadomić służby ratownicze i udostępnić im informacje potrzebne do podjęcia działań.

1.4.1.3 ADN może wyszczególnić pewne zobowiązania przypadające na poszczególnych uczestników.

Jeżeli Strona Umowy uważa, że nie zachodzi pogorszenie bezpieczeństwa, może ona w prawodawstwie krajowym przenieść zobowiązania przypadające na konkretnego uczestnika na jednego lub kilku innych uczestników, pod warunkiem spełnienia zobowiązań wymienionych w punktach 1.4.2 i 1.4.3. Strona Umowy powinna zawiadomić o tych odstępstwach sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który powiadomi o tym Stron Umowy.

Wymagania wymienione w 1.2.1, 1.4.2 i 1.4.3 dotyczące definicji pojęcia uczestników i ich odnośnych zobowiązań nie powinny wpływać na postanowienia prawa krajowego dotyczące konsekwencji prawnych (charakter przestępczy, odpowiedzialność itd.) wywodzące się z faktu, że rzeczony uczestnik stanowi np. podmiot prawny, pracuje na własny rachunek, jest pracodawcą lub pracobiorcą.

1.4.2 Obowiązki głównych uczestników

UWAGA: Odnośnie materiałów radioaktywnych patrz także 1.7.6.

1.4.2.1 Nadawca

1.4.2.1.1 Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest do przekazania do przewozu jedynie przesyłek zgodnych z wymaganiami ADN. W kontekście 1.4.1, powinien on w szczególności:

(a) upewnić się, że towary niebezpieczne są sklasyfikowane i zatwierdzone do przewozu zgodnie z przepisami ADN;

(b) dostarczyć przewoźnikowi informacji i danych oraz, o ile to konieczne, wymaganych dokumentów transportowych, jak i dokumentów towarzyszących (upoważnień, zatwierdzeń, zawiadomień, świadectw itd.), ze szczególnym uwzględnieniem wymagań działu 5.4 i tabel w części 3;

(c) używać tylko opakowań, dużych opakowań, dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) i cystern (pojazdów-cystern, cystern odejmowalnych, pojazdów baterii, wieloelementowych kontenerów do gazu (ang. MGEC), cystern przenośnych, kontenerów-cystern, wagonów-cystern i wagonów-baterii) zatwierdzonych i przystosowanych do przewozu odnośnych materiałów i zaopatrzonych w oznakowania ustanowione przepisami międzynarodowymi, oraz stosować tylko odpowiednie statki lub zbiornikowce zatwierdzone dla przewozu rzeczonych towarów;

(d) stosować się do wymagań dotyczących sposobów nadania oraz ograniczeń wysyłkowych;

(e) zapewnić, aby nawet próżne nieoczyszczone i nieodgazowane cysterny (pojazdy-cysterny, cysterny odejmowalne, pojazdy-baterie, wieloelementowe zbiorniki do gazu (MGEC), cysterny przenośne, kontenery-cysterny, wagony-cysterny i pojazdy-cysterny) lub próżne nieoczyszczone pojazdy, wagony oraz duże i małe kontenery do przewozu towarów sypkich luzem, zostały właściwie oznakowane i zaopatrzone w wymagane nalepki ostrzegawcze, oraz aby próżne nieoczyszczone cysterny były tak samo zamknięte i szczelne jak w stanie ładownym.

1.4.2.1.2 Jeżeli nadawca korzysta z usług innych uczestników przewozu (pakującego, załadowcy, napełniającego, itd.), powinien on podjąć odpowiednie środki dla zapewnienia, aby przesyłka spełniała wymagania ADN. Jednakże w przypadku wymagań podanych pod 1.4.2.1.1(a), (b), (c) i (e), nadawca może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.

1.4.2.1.3 W przypadku, gdy nadawca działa w imieniu osoby trzeciej, osoba ta powinna poinformować nadawcę na piśmie o tym, że przewóz dotyczy towarów niebezpiecznych oraz powinna udostępnić mu wszystkie informacje i dokumenty potrzebne do wypełnienia jego obowiązków.

1.4.2.2 Przewoźnik

1.4.2.2.1 Odpowiednio do zakresu podanego pod 1.4.1, przewoźnik powinien w szczególności:

(a) upewnić się, że towary niebezpieczne przeznaczone do przewozu są dopuszczone do przewozu zgodnie z ADN;

(b) upewnić się, że na pokładzie statku znajduje się wymagana dokumentacja;

(d) (zarezerwowany);

(e) sprawdzić, czy statki nie są nadmiernie załadowane;

(f) (zarezerwowany);

(g) dostarczyć kapitanowi wymagane instrukcje pisemne i upewnić się, że na pokładzie statku znajduje się wyszczególnione wyposażenie;

(h) upewnić się, że na statku zostało umieszczone wymagane oznakowanie;

(i) upewnić się, że w czasie załadunku, przewozu, rozładunku oraz jakiegokolwiek rodzaju przeładunku towarów niebezpiecznych w ładowniach lub zbiornikach ładunkowych, dostosowano się do specjalnych wymagań.

Tam gdzie to konieczne, obowiązki te powinny być wykonywane odpowiednio w oparciu o dokumenty przewozowe i dokumenty towarzyszące, kontrolę wzrokową statku lub zbiorników oraz, jeżeli to konieczne, ładunku.

1.4.2.2.2 Jednakże, w przypadku wymagań podanych pod 1.4.2.2.1(a), (b), i (i), przewoźnik może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.

1.4.2.2.3 Jeżeli przewoźnik zauważy naruszenie wymagań ADN, o których mowa pod 1.4.2.2.1, to nie powinien podejmować się przewozu przesyłki do czasu usunięcia nieprawidłowości.

1.4.2.2.4 (Zarezerwowany);

1.4.2.2.5 (Zarezerwowany);

1.4.2.3 Odbiorca

1.4.2.3.1 Odbiorca ma obowiązek nie opóźniać przyjęcia towarów bez istotnych powodów oraz sprawdzić przed, podczas lub po rozładunku, czy zostały spełnione należące do niego wymagania ADN.

W zakresie podanym pod 1.4.1, powinien on w szczególności:

(a) dokonać, w przypadkach wskazanych w ADN, określonych czynności w zakresie rozładunku statków;

(b) dokonać, w przypadkach wskazanych w ADN, określonych czynności w zakresie oczyszczenia i odkażenia statków;

(c) zapewnić, aby kontenery, pojazdy i wagony, które zostały całkowicie rozładowane, oczyszczone i odkażone, nie posiadały oznakowania wskazanego w dziale 5.3;

(d) upewnić się, że w części dziobowej i rufowej statku podjęto działania na wypadek konieczności ewakuacji w sytuacji zagrożenia;

(e) upewnić się, że w przypadkach wskazanych przez ADN zainstalowano przerywacz płomienia w rurze wylotowej gazu lub w rurze kompensacyjnej, by uchronić statek przed detonacjami i czołowym uderzeniem płomienia od strony lądu;

(f) upewnić się, że zastosowane uszczelnienia, w celu zapewnienia szczelności połączeń między wężami ładunkowymi i rozładunkowymi statku, są wykonane z materiału odpornego na działanie ładunku i nie powodują rozkładu ładunku oraz szkodliwych lub niebezpiecznych reakcji z ładunkiem;

(g) upewnić się, że zapewniony jest ciągły i właściwy nadzór podczas całego czasu trwania załadunku i rozładunku

(h) upewnić się, że podczas rozładunku za pomocą pompy pokładowej, jest możliwe wyłączenie jej z poziomu lądu.

1.4.2.3.2 Jeżeli odbiorca korzysta z usług innych uczestników przewozu (w zakresie rozładunku, czyszczenia, odkażania, itp.), powinien on podjąć odpowiednie środki w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami ADN.

1.4.2.3.3 Jeżeli sprawdzenie ujawniło naruszenie wymagań ADN, odbiorca może zwrócić kontener nadawcy tylko wtedy, gdy zostało ono usunięte.

1.4.3 Obowiązki innych uczestników przewozu

Podana poniżej lista innych uczestników przewozu i odpowiednio ich obowiązków nie jest wyczerpująca. Obowiązki tych uczestników wynikają z przepisów podanych powyżej w rozdziale 1.4.1 na tyle, na ile wiedzą oni lub powinni wiedzieć, że wykonywane przez nich czynności stanowią część operacji transportowych regulowanych przez ADN.

1.4.3.1 Załadowca

1.4.3.1.1 W zakresie podanym pod 1.4.1, załadowca powinien w szczególności:

(a) wydać przewoźnikowi towary niebezpieczne tylko w przypadku, gdy są one dopuszczone do przewozu zgodnie z ADN;

(b) przy wydawaniu do przewozu opakowanych towarów niebezpiecznych lub próżnych, nieoczyszczonych opakowań, sprawdzić czy opakowania nie są uszkodzone. Nie powinien on wydać sztuki przesyłki, której opakowanie jest uszkodzone, dopóki nie zostaną usunięte uszkodzenia, w szczególności, jeżeli opakowanie jest nieszczelne, są wycieki materiału niebezpiecznego lub istnieje możliwość ich wystąpienia; obowiązek ten dotyczy również próżnych nieoczyszczonych opakowań;

(c) postępować zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi załadunku i manipulowania ładunkiem podczas załadunku towarów niebezpiecznych na statek, pojazd, wagon albo do dużego lub małego kontenera;

(d) po załadunku towarów niebezpiecznych do kontenera, spełnić wymagania dotyczące oznakowania podane w dziale 5.3;

(e) przy załadunku sztuk przesyłki, stosować się do zakazów ładowania razem oraz do wymagań dotyczących oddzielania towarów niebezpiecznych od żywności, innych artykułów spożywczych oraz karmy dla zwierząt, uwzględniając przy tym towary niebezpieczne znajdujące się już na statku, pojeździe, wagonie lub w dużym kontenerze;

(f) upewnić się, że w części dziobowej i rufowej statku podjęto działania na wypadek konieczności ewakuacji w sytuacji awaryjnej;

(g) (Zarezerwowany)

1.4.3.1.2 Jednakże, w przypadku wymagań podanych pod 1.4.3.1.1(a), (d) i (e), załadowca może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.

1.4.3.2 Pakujący

W zakresie podanym pod 1.4.1, pakujący powinien stosować się w szczególności do:

(a) wymagań dotyczących warunków pakowania, w tym pakowania razem; oraz

(b) wymagań dotyczących oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, w przypadku, gdy przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu.

1.4.3.3 Napełniający

W zakresie podanym pod 1.4.1, napełniający powinien w szczególności:

Obowiązki dotyczące napełniania cystern (pojazdów-cystern, pojazdów-baterii, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych, kontenerów-cystern, MEGC, wagonów-cystern i wagonów-baterii):

(a) przed napełnieniem upewnić się, że cysterny i ich wyposażenie są w dobrym stanie technicznym;

(b) w przypadku cystern upewnić się, że nie został przekroczony termin ich następnego badania;

(d) przy napełnianiu cysterny stosować się do wymagań dotyczących załadunku materiałów niebezpiecznych do sąsiednich komór cysterny;

(e) podczas napełniania cysterny przestrzegać określonego dla danego materiału maksymalnego dopuszczalnego stopnia napełnienia lub maksymalnej dopuszczalnej masy zawartości na litr pojemności cysterny;

(f) po napełnieniu cysterny sprawdzić szczelność jej zamknięć;

(g) zapewnić, aby na powierzchni zewnętrznej napełnionej cysterny, nie było niebezpiecznych pozostałości ładowanego materiału;

(h) przygotowując towary niebezpieczne do przewozu zapewnić, aby na cysternach, zostały umieszczone tablice barwy pomarańczowej oraz nalepki ostrzegawcze wymagane przepisami działu 5.3;

Obowiązki dotyczące załadunku luzem towarów niebezpiecznych stałych w pojazdach, wagonach lub kontenerach:

(i) przed załadunkiem upewnić się, że pojazdy, wagony i kontenery, a w razie konieczności ich wyposażenie, są w zadawalającym stanie technicznym, i że przewóz luzem rzeczonych towarów niebezpiecznych jest dozwolony w tych pojazdach, wagonach lub kontenerach;

(j) po załadunku zapewnić, aby wymagane przepisami tablice barwy pomarańczowej oraz nalepki ostrzegawcze były umieszczone zgodnie z wymaganiami działu 5.3 odnoszącymi się do tych pojazdów, wagonów lub kontenerów;

(k) w przypadku załadunku towarów niebezpiecznych luzem do pojazdów, wagonów lub kontenerów, upewnić się, że przestrzegane są odpowiednie przepisy działu 7.3 RID lub ADR;

Obowiązki dotyczące napełniania zbiorników ładunkowych:

(l) (Zarezerwowany);

(m) przed napełnieniem zbiorników ładunkowych zbiornikowca uzupełnić swoją część listy kontrolnej wymienionej w 7.2.4.10;

(n) napełniać zbiorniki ładunkowe jedynie towarami niebezpiecznymi dopuszczanymi do przewozu w tych cysternach;

(o) w razie konieczności wydać instrukcję dotyczącą podgrzewania w przypadku przewozu materiałów o punkcie topnienia 0°C lub wyższym;

(p) upewnić się, aby w czasie załadunku spust urządzenia automatycznego zapobiegającego przepełnieniu, odłączył założoną linie elektryczną zasilaną przez instalację brzegową, i aby było możliwe podjęcie działań zapobiegających przepełnieniu;

(q) upewnić się, że w części dziobowej i rufowej statku podjęto działania, przy zastosowaniu odpowiednich środków, na wypadek konieczności ewakuacji w sytuacji zagrożenia;

(r) upewnić się, że w przypadkach wskazanych w 7.2.4.25.5. zainstalowano przerywacz płomienia w rurze wylotowej gazu lub w rurze kompensacyjnej, by uchronić statek przed detonacjami i czołowym uderzeniem płomienia od strony lądu;

(s) upewnić się, że przepływ ładunku jest zgodny z instrukcjami dotyczącymi ładowania zawartymi w 9.3.2.25.9 lub 9.3.3.25.9, i że ciśnienie w rurze wylotowej gazu lub rurze kompensacyjnej nie będzie większe niż ciśnienie otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu;

(t) upewnić się, że złącza dostarczone przez niego w celu połączenia rur załadunkowych i rozładunkowych statek/nabrzeże są wykonane z materiału, który nie jest podatny na uszkodzenia ładunkiem lub powoduje rozkład ładunku a także nie tworzą z nimi szkodliwych lub niebezpiecznych składników;

(u) upewnić się, że zapewniony jest ciągły i właściwy nadzór podczas całego czasu trwania załadunku i rozładunku.

Obowiązki dotyczące załadunku luzem towarów niebezpiecznych stałych na statki:

(v) (Zarezerwowany);

(w) ładować na statek tylko towary niebezpieczne dopuszczone do przewozu luzem tym statkiem;

(x) upewnić się, że w części dziobowej i rufowej statku podjęto działania, przy zastosowaniu odpowiednich środków, na wypadek konieczności ewakuacji w sytuacji zagrożenia.

1.4.3.4 Operator kontenera-cysterny/cysterny przenośnej

W zakresie podanym pod 1.4.1, operator kontenera-cysterny/cysterny przenośnej powinien w szczególności:

(a) zapewnić, aby kontener-cysterna/cysterna przenośna odpowiadały obowiązującym wymaganiom w zakresie konstrukcji, wyposażenia, badań i oznakowania;

(b) zapewnić, aby konserwacja zbiornika i jego wyposażenia była przeprowadzana w sposób, który gwarantuje, że w normalnych warunkach użytkowania kontener-cysterna/cysterny przenośny będą spełniać wymagania ADR, RID lub IMDG do czasu następnego badania;

(c) zapewnić przeprowadzenie nadzwyczajnej kontroli kontenera-cysterny/cysterny przenośnej w przypadku, gdy istnieje podejrzenie, że bezpieczeństwo zbiornika lub jego wyposażenia zostało naruszone w wyniku naprawy, dokonanych zmian lub wskutek wypadku.

1.4.3.5 (Zarezerwowany)

DZIAŁ 1.5

PRZEPISY SZCZEGÓLNE, ODSTĘPSTWA

1.5.1 Dwustronne i wielostronne porozumienia

1.5.1.1 Zgodnie z artykułem 7 ustęp 1 ADN, właściwe władze Umawiających się Stron mogą uzgodnić bezpośrednio między sobą dopuszczenie niektórych operacji transportowych na swoich terytoriach na zasadach czasowego odstępstwa od wymagań ADN, pod warunkiem, że nie zostanie przez to obniżony poziom bezpieczeństwa. Władza inicjująca takie odstępstwo powinna zawiadomić o nim Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który następnie powinien podać je do wiadomości innych Umawiających się Stron.

UWAGA: W rozumieniu niniejszego rozdziału "Warunki specjalne" określone pod 1.7.4 nie są uważane za odstępstwa czasowe.

1.5.1.2 Okres ważności odstępstwa czasowego nie powinien być dłuższy niż 5 lat, licząc od dnia jego wejścia w życie. Odstępstwo czasowe wygasa automatycznie z dniem wejścia w życie odpowiedniej zmiany do ADN.

1.5.1.3 Operacje transportowe wykonywane na podstawie odstępstw czasowych uważa się za operacje transportowe w rozumieniu ADN.

1.5.2 Zezwolenia specjalne dotyczące transportu zbiornikowcami

1.5.2.1 Zezwolenia specjalne

1.5.2.1.1 Zgodnie z artykułem 7 ustęp 2, właściwa władza, zgodnie z procedurą wytyczoną poniżej, będzie mieć prawo wydawania zezwoleń specjalnych, przewoźnikowi lub nadawcy, do przewozu międzynarodowego w zbiornikowcach materiałów niebezpiecznych, łącznie z mieszaninami, których przewóz nie jest dozwolony w zbiornikowcach według tych przepisów.

1.5.2.1.2 Zezwolenie specjalne powinno być ważne, dla Umawiających się Stron i na terytorium których operacja transportowa będzie mieć miejsce, przez okres nie dłuższy niż dwa lata, z właściwym uwzględnieniem zawartych w nim ograniczeń, o ile nie zostanie uchylone wcześniej. Przy aprobacie właściwych władz tych Umawiających się Stron, zezwolenie specjalne może być odnowione na okres nie dłuższy niż jeden rok.

1.5.2.1.3 Zezwolenie specjalne powinno zawierać oświadczenie dotyczące jego uchylenia z wcześniejszą datą i powinno być zgodne ze wzorem zawartym w podrozdziale 3.2.4.1.

1.5.2.2 Procedura

1.5.2.2.1 Przewoźnik lub nadawca winien zwrócić się do właściwej władzy Umawiającej się Strony, na terytorium której odbędzie się operacja transportowa, o wydanie zezwolenia specjalnego.

Wniosek powinien być zgodny ze wzorem zawartym w podrozdziale 3.2.4.1. Ubiegający się będzie ponosił odpowiedzialność za poprawność szczegółowych danych.

1.5.2.2.2 Właściwa władza powinna rozpatrzyć wniosek z punktu widzenia technicznego i bezpieczeństwa. Jeżeli nie ma zastrzeżeń, to powinna sporządzić zezwolenie specjalne zgodne z kryteriami zawartymi w podrozdziale 3.2.4.1 i niezwłocznie poinformuje inne właściwe władze zaangażowane w rzeczony przewóz. Zezwolenie specjalne powinno być wydane tylko wówczas, jeżeli zaangażowane władze zgodzą się na to, lub nie wyraziły sprzeciwu w okresie dwóch miesięcy od otrzymania informacji. Ubiegający się powinien otrzymać oryginał zezwolenia specjalnego i przechowywać jego kopię na pokładzie statku (ów), którego ten przewóz dotyczy. Właściwe władze powinny natychmiast zawiadamiać Komitet Wykonawczy o wnioskach o zezwolenie specjalne, wnioskach odrzuconych i zezwoleniach specjalnych przyznanych.

1.5.2.2.3 Jeżeli zezwolenie specjalne nie zostało wydane z powodu wyrażonych wątpliwości bądź sprzeciwu, Komitet Wykonawczy powinien zdecydować, czy takie zezwolenie wydać.

1.5.2.3 Uaktualnienie listy materiałów dopuszczonych do przewozu w zbiornikowcach

1.5.2.3.1 Komitet Wykonawczy powinien rozważyć wszystkie przekazane mu zezwolenia specjalne i wnioski oraz zdecydować, czy materiał powinien znaleźć się na liście materiałów w tych przepisach, dopuszczonych do przewozu w zbiornikowcach.

1.5.2.3.2 Jeżeli Komitet Wykonawczy wniesie zastrzeżenia techniczne lub dotyczące bezpieczeństwa odnoszące się do umieszczenia materiału na liście materiałów dopuszczonych, według tych przepisów, do przewozu w zbiornikowcach, lub dotyczące pewnych warunków, to właściwa władza powinna być o tym zawiadomiona. Właściwa władza powinna niezwłocznie wycofać lub w razie konieczności, zmodyfikować zezwolenie specjalne.

1.5.3 Równoważniki i odstępstwa (Artykuł 7, ustęp 3 ADN)

1.5.3.1 Procedura dotycząca równoważników

Gdy postanowienia przepisów zalecają stosowanie na statku lub utrzymywanie na pokładzie pewnych materiałów, instalacji lub wyposażenia lub przyjęcie pewnych środków konstrukcyjnych lub pewnych elementów wyposażenia, to właściwa władza może zgodzić się na stosowanie lub obecność na pokładzie innych materiałów, instalacji lub wyposażenia lub przyjęcie innych środków konstrukcyjnych, lub innych stałych elementów tego statku, jeżeli zgodnie z zaleceniami ustanowionymi przez Komitet Wykonawczy, są one akceptowane jako równoważne.

1.5.3.2 Odstępstwa na podstawie prób

Właściwa władza może, na podstawie zaleceń Komitetu Wykonawczego, wydać próbne świadectwo dopuszczenia na ograniczony okres dla konkretnego statku, który ma nową charakterystykę techniczną odbiegającą od wymagań tych przepisów, pod warunkiem, że charakterystyka ta jest dostatecznie bezpieczna.

1.5.3.3 Szczegóły dotyczące równoważników i odstępstw

Równoważniki i odstępstwa wspomniane w 1.5.3.1 i 1.5.3.2 powinny być ujęte w świadectwie dopuszczenia.

DZIAŁ 1.6

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

1.6.1 Przepisy ogólne

1.6.1.1 O ile nie postanowiono inaczej, materiały i przedmioty ADN mogą być przewożone do dnia 30 czerwca 2010 r., zgodnie z przepisami ADN obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2008 r.

1.6.1.2 (a) Nalepki ostrzegawcze zgodne z wzorami nr 7A, 7B, 7C, 7D lub 7E, obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r., mogą być używane do dnia 31 grudnia 2010 r.

(b) Nalepki ostrzegawcze zgodne z wzorem nr 5.2, obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., mogą być używane do dnia 31 grudnia 2010 r.

1.6.1.3 Przepisy przejściowe 1.6.1.3 i 1.6.1.4 ADR i RID, lub wchodzące w zakres 4.1.5.19 Kodeksu IMDG, dotyczące opakowań materiałów i przedmiotów klasy 1 obowiązują również przewozy podlegające ADN.

1.6.1.4 - 1.6.1.7 (Zarezerwowany)

1.6.1.8 Tablice barwy pomarańczowej spełniające wymagania podrozdziału 5.3.2.2 obowiązujące do dnia 31 grudnia 2004 r. mogą być używane nadal.

1.6.1.9 (Zarezerwowany)

1.6.1.10 Ogniwa litowe i baterie litowe wyprodukowane przed dniem 1 stycznia 2003 r., które były badane zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., ale nie były badane zgodnie z wymaganiami ADR lub RID obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2003 r., a także urządzenia zawierające takie ogniwa lub baterie, mogą być przewożone nadal do dnia 30 czerwca 2013 r., o ile spełniają pozostałe obowiązujące wymagania.

1.6.1.11-12 (Zarezerwowany)

1.6.1.13 Tablice zgodnie z wymaganiami przepisów 5.3.2.2.1 i 5.3.2.2.2 obowiązujących przed 31 grudnia 2008 mogą być używane do dnia 31 grudnia 2009 r.

1.6.1.14 DPPL wykonane przed dniem 1 stycznia 2011 r., zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2010 r., odpowiadające typowi konstrukcji, który nie przeszedł badania wibracyjnego określonego pod 6.5.6.13 ADR, mogą być używane nadal.

1.6.1.15 DPPL wykonane, przerobione lub naprawione przed 1 stycznia 2011 r. nie muszą być oznakowane maksymalnym dopuszczalnym obciążeniem na spiętrzanie, zgodnie z 6.5.2.2.2 ADR. Takie DPPL, nieoznakowane zgodnie z 6.5.2.2.2 ADR, mogą być nadal używane po dniu 31 grudnia 2010 r., jednak oznakowanie zgodne z 6.5.2.2.2 ADR powinno być na nie naniesione w przypadku, gdy zostaną one przerobione lub naprawione po tej dacie.

1.6.1.16 Materiał zwierzęcy zakażony patogenami należącymi do kategorii B, innymi niż te, które należałyby do kategorii A, jeżeli w hodowlach (patrz 2.2.62.1.12.2), może być przewożony do dnia 31 grudnia 2014 r.¹ zgodnie z przepisami określonymi przez właściwą władzę.

______

¹ Regulacje dotyczące padłych zakażonych zwierząt zawarte są np. w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1774/2002 z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 37, str. 92).

1.6.1.17 Do przewozu w sztukach przesyłki, materiały klas od 1 do 9, inne niż zaklasyfikowane do UN 3077 lub 3082, do których nie zastosowano kryteriów klasyfikacyjnych określonych pod 2.2.9.1.10 i które nie są oznakowane zgodnie z 5.2.1.8 i 5.3.6, mogą być nadal przewożone do dnia 31 grudnia 2010 r. bez stosowania przepisów dotyczących przewozu materiałów zagrażających środowisku.

1.6.1.18 Przepisy rozdziałów od 3.4.9 do 3.4.13 powinny być stosowane od dnia 1 stycznia 2011 r.

1.6.2 Naczynia ciśnieniowe i naczynia do klasy 2

Przepisy przejściowe rozdziałów 1.6.2 ADR i RID obowiązują również przewozy podlegające ADN.

1.6.3 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny i wagony-cysterny), cysterny odejmowalne, pojazdy-baterie i wagony- baterie

Przepisy przejściowe rozdziałów 1.6.3 ADR i RID obowiązują również przewozy podlegające ADN.

1.6.4 Kontenery-cysterny, cysterny przenośne i MEGC

Przepisy przejściowe rozdziałów 1.6.4 ADR i RID lub rozdziału 4.2.0 Kodeksu IMDG, w zależnie od przypadków, obowiązują również przewozy podlegające ADN.

1.6.5 Pojazdy

Przepisy przejściowe rozdziału 1.6.5 ADR obowiązują również przewozy podlegające ADN.

1.6.6 Klasa 7

Przepisy przejściowe rozdziałów 1.6.6 ADR i RID, lub rozdziału 6.4.24 Kodeksu IMDG, obowiązują również przewozy podlegające ADN.

1.6.7 Postanowienia przejściowe dotyczące statków

1.6.7.1 Ogólne

1.6.7.1.1 Dla celów Artykułu 8 ADN, rozdział 1.6.7 wyznacza ogólne postanowienia przejściowe w 1.6.7.2 (patrz artykuł 8, ustępy 1, 2 i 4) oraz dodatkowe postanowienia przejściowe w 1.6.7.3 (patrz Artykuł 8, ustęp 3).

1.6.7.1.2 W tym rozdziale:

(a) "Statek w eksploatacji" oznacza statek zgodnie z artykułem 8, ustęp 2 ADN;

(b) "N.W.Z." oznacza, że dany wymóg ma zastosowanie do statków w eksploatacji tylko w przypadku, gdy odpowiednie części zostały wymienione lub zmodyfikowane, tzn. dotyczy tylko statków nowych, części wymienionych lub zmodyfikowanych; jeżeli istniejące części zostały zastąpione częściami zapasowymi lub zamiennymi, tego samego typu i wykonanymi przez tego samego producenta, to w rozumieniu niniejszych postanowień przejściowych nie stanowią one wymiany "W".

Modyfikacja będzie też oznaczać zamianę istniejącego typu zbiornikowca, typu zbiornika ładunkowego lub projektu zbiornika ładunkowego na inny typ lub projekt o wyższym poziomie.

(c) "Odnowienie świadectwa dopuszczenia po......" oznacza, że wymaganie powinno być spełnione przy następnym odnowieniu świadectwa dopuszczenia, następującym po wskazanej dacie. Jeżeli świadectwo dopuszczenia wygaśnie w ciągu pierwszego roku po dacie zastosowania tych przepisów, to wymaganie będzie obowiązkowe dopiero po minięciu tego pierwszego roku.

1.6.7.2 Ogólne postanowienia przejściowe

1.6.7.2.1 Ogólne postanowienia przejściowe dla statków do przewozu ładunków suchych

1.6.7.2.1.1 Statki w eksploatacji powinny spełniać:

(a) wymagania podane w punktach wymienionych w poniższej tabeli w ciągu okresu tam ustalonego;

(b) wymagania nie podane w punktach wymienionych w poniższej tabeli przy dacie zastosowania tych przepisów.

Konstrukcja i wyposażenie statków w eksploatacji powinny być utrzymane przynajmniej na poprzednim poziomie bezpieczeństwa.

1.6.7.2.1.1 Tabela ogólnych postanowień przejściowych: Ładunek suchy
Punkty	Temat	Terminy i uwagi
9.1.0.12.1	Wentylacja ładowni	N.W.Z. Następujące wymogi obowiązują na pokładzie statków w eksploatacji: Każda ładownia powinna mieć odpowiednią naturalną lub sztuczną wentylację; do przewozu materiałów Klasy 4.3, każda ładownia winna być wyposażona w wentylację z powietrzem tłoczonym; urządzenia używane w tym celu muszą być tak skonstruowane, żeby woda nie mogła przedostać się do ładowni.
9.1.0.12.3	Wentylacja przestrzeni eksploatacyjnych	N.W.Z.
9.1.0.17.2	Gazoszczelne otwory zwrócone ku ładowniom	N.W.Z. Następujące wymagania mają zastosowanie na pokładzie statków w eksploatacji: Musi być możliwość szczelnego zamknięcia otworów pomieszczeń załogi i sterówki zwróconych ku ładowniom.
9.1.0.17.3	Wejścia i otwory w obszarze chronionym	N.W.Z. Następujące wymagania mają zastosowanie na pokładzie statków w eksploatacji: Musi być możliwość szczelnego zamknięcia otworów pomieszczeń załogi i sterówki zwróconych ku ładowniom.
9.1.0.31.2	Czerpnie powietrza silników	N.W.Z.
9.1.0.32.2	Rury powietrzne 50 cm nad pokładem	N.W.Z.
9.1.0.34.1	Usytuowanie rurociągów spalinowych	N.W.Z.
9.1.0.35	Pompy resztkowe w obszarze chronionym	N.W.Z. Następujące wymagania mają zastosowanie na pokładzie statków w eksploatacji: W przypadku przewożenia materiałów klasy 4.1 o numerze UN 3175, wszystkich materiałów klasy 4.3 luzem lub bez opakowania, oraz kulek polimerycznych ekspandujących, klasy 9 o numerze UN 2211, resztkowanie ładowni można wykonać tylko z zastosowaniem instalacji resztkującej umieszczonej w obszarze chronionym. Instalacja resztkująca umieszczona nad siłownią musi być zaciśnięta.
9.1.0.40.1	Gaśnice przeciwpożarowe, dwie pompy itd.	N.W.Z.
9.1.0.40.2	Instalacje gaśnicze na stałe zamontowane w maszynowni	N.W.Z.
9.1.0.41 w związku z 7.1.3.41	Ogień i światło nieosłonięte	N.W.Z. Następujące wymagania obowiązują na pokładzie statków w eksploatacji: Otwory wylotowe kominów powinny być umieszczone nie mniej niż 2,00 m od najbliższego punktu na lukach ładowni. Urządzenia do grzania i gotowania powinny być dopuszczone jedynie w pomieszczeniach załogi i sterówkach o podstawie metalowej. Jednakże: Urządzenia grzewcze zasilane paliwem płynnym o temperaturze zapłonu powyżej 55°C powinny być dozwolone w maszynowniach; Kotły centralnego ogrzewania zasilane paliwem stałym powinny być dozwolone w przestrzeniach poniżej pokładu i dostępnych jedynie z pokładu.
9.2.0.31.2	Czerpnie powietrza silników	N.W.Z.
9.2.0.34.1	Usytuowanie rurociągów spalinowych	N.W.Z.
9.2.0.41 w związku z 7.1.3.4.1	Ogień i światło nieosłonięte	N.W.Z. Następujące wymagania obowiązują na pokładzie statków w eksploatacji: Otwory wylotowe kominów powinny być umieszczone nie mniej niż 2,00 m od najbliższego punktu na lukach ładowni. Urządzenia do grzania i gotowania powinny być dopuszczone jedynie w pomieszczeniach załogi i sterówkach o podstawie metalowej. Jednakże: Urządzenia grzewcze zasilane płynnym paliwem o temperaturze zapłonu powyżej 55°C powinny być dozwolone w maszynowniach; Kotły centralnego ogrzewania zasilane stałym paliwem powinny być dozwolone w przestrzeniach poniżej pokładu i dostępnych jedynie z pokładu.

1.6.7.2.1.2 (Usunięty)

1.6.7.2.2 Ogólne postanowienia przejściowe dla zbiornikowców

1.6.7.2.2.1 Statki w eksploatacji powinny spełniać:

(d) wymagania nie podane w punktach wymienionych w poniższej tabeli przy dacie zastosowania tych przepisów.

Konstrukcja i wyposażenie statków w eksploatacji powinny być utrzymane przynajmniej na poprzednim poziomie bezpieczeństwa.

1.6.7.2.2.2 Tabela ogólnych postanowień przejściowych dla zbiornikowców

1.6.7.2.2.2	Tabela ogólnych postanowień przejściowych: Zbiornikowce
Punkty	Temat	Terminy i uwagi
1.2.1	Urządzenia elektryczne o ograniczonym zagrożeniu wybuchem	N.W.Z. Następujące wymagania obowiązują na pokładzie statków w eksploatacji: Urządzeniem elektrycznym o ograniczonym zagrożeniu wybuchem jest: - Urządzenie elektryczne, które podczas normalnej eksploatacji nie powoduje iskrzenia, albo temperatura jego powierzchni nie przekracza 200°C; lub - Urządzenie elektryczne z obudową chronioną rozpylaczem wody, które podczas normalnej eksploatacji nie powoduje temperatur powierzchniowych przekraczających 200°C.
1.2.1	Przestrzeń ładunkowa	Nie dotyczy otwartych statków Typu N, których przestrzenie ładunkowe zawierają urządzenia pomocnicze i które przewożą jedynie materiały klasy 8, z uwagą 30 w kolumnie (20) tabeli C w dziale 3.2.
1.2.1	Przerywacz płomienia Zawór odciążający o dużej prędkości przepływu zgodnie z normą EN 12 874 (1999)	N.W.Z. Następujące wymagania obowiązują na pokładzie statków w eksploatacji: Typy przerywaczy płomienia i zaworów odciążających o dużej prędkości przepływu powinny być zatwierdzone przez właściwe władze do zalecanego użytku.
7.2.2.6	Zatwierdzony system wykrywania gazu	N.W.Z.
7.2.2.19.3	Statki używane do napędu	N.W.Z.
7.2.3.20	Zastosowanie koferdamów do balastowania	Na pokładzie statków w eksploatacji koferdamy mogą być wypełnione wodą w czasie wyładunku, by zapewnić przegłębienie i pozwolić, w miarę możliwości, na odsączenie pozostałości.
7.2.3.20.1	Balast wodny Zakaz napełniania koferdamów wodą	N.W.Z. Następujące wymagania obowiązują na pokładzie statków w eksploatacji: Koferdamy mogą być napełnione wodą balastową tylko wtedy, kiedy zbiorniki ładunkowe są puste.
7.2.3.20.1	Potwierdzenie stateczności w przypadku przecieku w związku z przyjęciem wody balastowej dla statków typu G	N.W.Z.
7.2.3.25.1 (c)	Zabronione połączenia pomiędzy rurociągami do ładowania i wyładowania oraz rurociągami umieszczonymi poza obszarem ładunkowym	N.W.Z. dla statków do zbierania odpadów ropopochodnych.
7.2.3.31.2	Pojazdy motorowe tylko poza obszarem ładunkowym: Typ N otwarty	N.W.Z. Następujące wymagania obowiązują na pokładzie statków w eksploatacji: Pojazdu nie wolno uruchamiać na pokładzie.
7.2.3.42.3	Zastosowanie systemu grzania ładunku	Nie stosuje się na statkach Typu N otwartego.
7.2.3.51.3	Gniazda pod napięciem dla statków Typu G i Typu N	N.W.Z.
7.2.4.16.15	Start przepływu ładunkowego	N.W.Z.
7.2.4.22.1	Otwarcie otworów Typ N otwarty	N.W.Z. Na pokładzie statków w eksploatacji luki zbiorników ładunkowych mogą być otwarte w czasie załadunku dla kontroli i pobierania próbek.
8.1.2.3 (c)	Plan zabezpieczenia niezatapialności statku: Typ G	N.W.Z.
8.1.2.3 (c)	Dokumenty dotyczące stateczności początkowej	N.W.Z.
8.1.2.3 (i)	Instrukcje dotyczące załadowania i wyładowania	N.W.Z.
8.1.6.2	Zgodność węży gumowych z normami EN 12115:1999, EN 13765:2003, EN ISO 10380:2003	Węże na pokładzie na dzień 1 stycznia 2007 które nie są zgodne z wymienionymi normami mogą być użytkowane najpóźniej do 31 grudnia 2009 r.
9.3.2.0.1 (c) 9.3.3.0.1 (c)	Ochrona rur parowych przed korozją	N.W.Z.
9.3.1.0.3 (d) 9.3.2.0.3 (d) 9.3.3.0.3 (d)	Materiały ogniotrwałe, stosowane w pomieszczeniach mieszkalnych i sterówce	N.W.Z.
9.3.3.8.1	Klasyfikacja statków typu N otwartych z przerywaczami płomienia i statków typu N otwartych	N.W.Z.
9.3.3.8.1	Kontynuacja klasyfikacji statków typu N otwartych z przerywaczami płomienia i statków typu N otwartych	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji, stosowane są następujące wymagania: Za wyjątkiem, gdy zapewnione jest to z innych powodów, typ konstrukcji, wytrzymałość, podział na mniejsze części, wyposażenie i mechanizm statku powinny być zgodne lub równorzędne wymaganiom konstrukcji zakwalifikowanej w wyższej klasie przez uznaną instytucję klasyfikacyjną.
9.3.1.10.2 9.3.2.10.2 9.3.3.10.2	Zrębnice drzwi itd.	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji, z wyjątkiem statków typu N otwartych, stosowane są następujące wymagania: Niniejszy wymóg może być spełniony przez zamontowanie pionowych ścianek ochronnych o wysokości nie mniejszej niż 0,50 m; Na statkach w eksploatacji, o długości mniejszej niż 50,00 m wysokość ścianek 0,50 m może być zmniejszona do 0,30 m w przejściach wychodzących na pokład
9.3.1.10.3 9.3.2.10.3 9.3.3.10.3	Wysokość progów luków i otworów ponad pokładem	N.W.Z.
9.3.1.11.1 (b)	Stosunek długości do średnicy ciśnieniowych zbiorników ładunkowych	Nie ma zastosowania do statków typu G, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.
9.3.3.11.1 (d)	Ograniczenie długości ciśnieniowych zbiorników ładunkowych	N.W.Z.
9.3.1.11.2 (a)	Rozmieszczenie zbiorników ładunkowych. Odległość pomiędzy zbiornikami ładunkowymi a ściankami bocznymi	N.W.Z. Nie ma zastosowania do statków typu G, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.
	Wysokość podpór, podkładki wyrównawcze	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Jeżeli objętość zbiorników ładunkowych przekracza 200 m³ lub jeśli stosunek długości do średnicy jest mniejszy niż 7, lecz większy niż 5, to kadłub w rejonie zbiorników ładunkowych powinien być tak skonstruowany, aby w przypadku kolizji pozostały, w miarę możliwości, nieuszkodzone. Wymaganie to powinno być uważane za spełnione, jeżeli statek w rejonie zbiorników ładunkowych: - posiada podwójną burtę, w której odległość pomiędzy poszyciem burty a grodzią wzdłużną wynosi nie mniej niż 80 cm; - lub jest skonstruowany w sposób następujący: (a) pomiędzy pokładem a górną powierzchnią denników, w równych odstępach wynoszących nie więcej niż 60 cm, rozmieszczone są wzdłużniki burtowe; (b) wzdłużniki burtowe oparte są na wręgach ramowych rozmieszczonych w odstępach nie przekraczających 2,00 m. Wysokość tych wręgów nie powinna być mniejsza niż 10% wysokości burty i w żadnym razie nie mniejsza niż 30 cm. Powinny one posiadać nie przylegający do poszycia mocnik wykonany z płaskownika stalowego o przekroju poprzecznym nie mniejszym niż 15 cm²; (c) wzdłużniki burtowe wspomniane w lit. a powinny mieć taką samą wysokość co wręgi ramowe oraz nie przylegający do poszycia mocnik wykonany z płaskownika stalowego o przekroju poprzecznym nie mniejszym niż 7,5 cm².
9.3.1.11.2 (b) 9.3.2.11.2 (b) 9.3.3.11.2 (a)	Zamocowania zbiorników ładunkowych	N.W.Z.
9.3.1.11.2 (c) 9.3.2.11.2 (c) 9.3.3.11.2 (b)	Pojemność studzienki zęzowej	N.W.Z.
9.3.1.11.2 (d) 9.3.2.11.2 (d)	Wzdłużniki boczne między kadłubem a zbiornikami ładunkowymi	N.W.Z.
9.3.1.11.3 (a)	Grodzie końcowe przestrzeni ładunkowej z izolacją "A-60". Odległość 0,50 m od zbiorników ładunkowych w pomieszczeniach ładowni	N.W.Z.
9.3.2.11.3 (a) 9.3.3.11.3 (a)	Szerokość koferdamów 0,60 m Pomieszczenia ładowni z koferdamami lub grodziami izolowanymi "A-60" Odległość 0,50 m między zbiornikami ładunkowymi a pomieszczeniami ładowni	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Typ C: minimalna szerokość koferdamów - 0,50 m; Typ N: minimalna szerokość koferdamów - 0,50m, a na statkach o wyporności do 150 t - 0,40 m; Typ otwarty N: przy wyporności do 150 t koferdamy nie są wymagane: Odległość pomiędzy zbiornikami ładunkowymi a grodziami końcowymi pomieszczeń ładowni powinna wynosić nie mniej niż 0,40 m.
9.3.3.11.4	Przejścia przez grodzie końcowe pomieszczeń ładowni	Nie ma zastosowania do statków typu N, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.
9.3.3.11.4	Odległość orurowania w relacji do podłogi	N.W.Z.
9.3.3.11.6 (a)	Koferdam jako pompownia	Nie ma zastosowania do statków typu N, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.
9.3.1.11.7 9.3.3.11.8	Układ pomieszczeń służbowych usytuowanych w przestrzeni ładunkowej pod pokładami	N.W.Z.
9.3.3.11.7	Odległość pomiędzy zbiornikami ładunkowymi i zewnętrzną ścianą statku Szerokość podwójnego kadłuba Odległość miedzy pompą i dnem	N.W.Z.. po 01-01-2001 Odnowienie świadectw dopuszczenia po 31-12-2038 N.W.Z.. po 01-01-2007 Odnowienie świadectw dopuszczenia po 31-12-2038 N.W.Z.. po 01-01-2003 Odnowienie świadectw dopuszczenia po 01-01-2038
9.3.3.11.7	Wolne przestrzenie	N.W.Z. po 1 stycznia 2007 Te wymagania są przeznaczone dla zbiorników posiadających świadectwo dopuszczenia ważne do 1 stycznia 2007 Kiedy zbiornik jest zbudowany z wolnymi przestrzeniami zawierającymi zbiorniki ładunkowe które są niezależne od struktury zbiornika, przestrzeń pomiędzy ścianą wolnej przestrzeni i ścianą zbiornika transportowego powinna być nie mniejsza niż 0,60 m. Przestrzeń pomiędzy dnem wolnej przestrzeni i dnem zbiornika powinna być nie mniejsza niż 0,50 m. Przestrzeń może być zredukowana do 0,40 m pod pompą Przestrzeń miedzy pompą i dnem powinna być nie mniejsza niż 0,10 m Jeśli wyżej wymienione przestrzenie nie są wykonalne powinno być możliwe przesuniecie zbiorników transportowych do inspekcji
9.3.1.11.8 9.3.3.11.9	Wymiary otworów wejściowych do pomieszczeń usytuowanych w przestrzeni ładunkowej	N.W.Z.
9.3.1.11.8 9.3.2.11.10 9.3.3.11.9	Odstępy pomiędzy elementami wzmacniającymi	N.W.Z.
9.3.2.12.1 9.3.3.12.1	Otwór wentylacyjny w przestrzeni ładowni	N.W.Z.
9.3.1.12.2 9.3.3.12.2	Systemy wentylacyjne w przestrzeniach podwójnej burty i dna podwójnego	N.W.Z.
9.3.1.12.3 9.3.2.12.3 9.3.3.12.3	Wysokość nad pokładem czerpni powietrza pomieszczeń służbowych usytuowanych pod pokładem	N.W.Z.
9.3.1.12.6 9.3.2.12.6 9.3.3.12.6	Odległość między wlotami wentylacyjnymi a przestrzenią ładunkową	N.W.Z.
9.3.1.12.6 9.3.2.12.6 9.3.3.12.6	Ekrany płomienia zamontowane na stałe	N.W.Z.
9.3.3.12.7	Zatwierdzenie typu przerywaczy płomienia	Nie ma zastosowania do statków typu N, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.
9.3.1.13 9.3.3.13	Stateczność (postanowienia ogólne)	N.W.Z.
9.3.3.13.3 paragraf 2	Stateczność (ogólna)	N.W.Z. po 1 Stycznia 2007 r.
9.3.1.14 9.3.3.14	Stateczność statku w stanie nieuszkodzonym	N.W.Z.
9.3.2.14.2	Stateczność statku (w stanie nieuszkodzonym)	N.W.Z.
9.3.2.14.2 (b) i (c)	Stateczność statku (w stanie nieuszkodzonym)	N.W.Z. po 1 stycznia 2007 r.
9.3.3.15	Stateczność w stanie uszkodzonym	N.W.Z.
9.3.3.15	Stateczność w stanie uszkodzonym	N.W.Z. po 01-01-2007 Odnowienie świadectw dopuszczenia po 01-01-2038
9.3.1.16.1 9.3.3.16.1	Odległość pomiędzy otworami siłowni a przestrzenią ładunkową	N.W.Z.
9.3.3.16.1	Silniki spalinowe statku usytuowane poza przestrzenią ładunkową dla statków typu N otwartych	N.W.Z.
9.3.1.16.2 9.3.3.16.2	Rozmieszczenie zawiasów drzwi od strony przestrzeni ładunkowej	Nie ma zastosowania do statków typu N, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.,jeżeli przebudowa może utrudnić dostęp przez inne główne otwory.
	Dostęp do siłowni z pokładu dla statków typu N otwartych	N.W.Z.
9.3.1.17.1 9.3.3.17.1	Pomieszczenia mieszkalne i sterówka usytuowane poza przestrzenią ładunkową	Nie ma zastosowania do statków typu N, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r., pod warunkiem, że sterówka nie jest połączona z innymi pomieszczeniami zamkniętymi. Nie ma zastosowania do statków o długości mniejszej niż 50,00 m, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r. i których sterówka znajduje się w przestrzeni ładunkowej, nawet jeśli w niej znajduje się wejście do jakiegoś innego pomieszczenia zamkniętego, pod warunkiem zapewnienia bezpieczeństwa przez odpowiednie wymagania eksploatacyjne określone przez właściwy organ.
	Statki typu N otwarte	N.W.Z.
9.3.1.17.2 9.3.2.17.2 9.3.3.17.2	Usytuowanie wejść i otworów nadbudówek w dziobowej części statku	N.W.Z.
	Wejścia od strony przestrzeni ładunkowej	Nie ma zastosowania do statków o długości mniejszej niż 50,00 m, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r., pod warunkiem zainstalowania ekranów zabezpieczających przed przenikaniem gazów.
	Wejścia i otwory na statkach typu N otwartych	N.W.Z.
9.3.1.17.3	Zapewnienie możliwości zamknięcia wejść i otworów na statkach typu N otwartych	N.W.Z.
9.3.1.17.4 9.3.3.17.4	Odległość pomiędzy otworami a przestrzenią ładunkową	N.W.Z.
9.3.3.17.5 (b), (c)	Zatwierdzenie przejść linii wałów i rozmieszczenie instrukcji na statkach typu N otwartych	N.W.Z.
9.3.1.17.6 9.3.3.17.6	Pompownia pod pokładem	N.W.Z. Na statkach będących w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Pompownia pod pokładem powinna spełniać wymagania dla pomieszczeń służbowych: - dla statków typu G: punkt 9.3.1.12.3 dla statków typu N: punkt 9.3.3.12.3 - być wyposażona w system wykrywania gazu wymieniony w 9.3.1.17.6 lub 9.3.3.17.6.
9.3.2.20.1 9.3.3.20.1	Rozmieszczenie luków wejściowych i otworów wentylacyjnych na wysokości 0,50 m nad pokładem	N.W.Z.
9.3.2.20.2 9.3.3.20.2	Zawory wlotowe	N.W.Z.
9.3.3.20.2	Napełnianie koferdamów przy pomocy pompy dla statków typu N otwartych	N.W.Z.
9.3.2.20.2 9.3.3.20.2	Napełnianie koferdamów w ciągu 30 min.	N.W.Z.
9.3.3.21.1 (b)	Wskaźnik poziomu cieczy dla statków typu N otwartych z przerywaczami płomienia i dla statków typu N otwartych	N.W.Z. Otwory do pomiaru poziomu cieczy w zbiornikach na statkach będących w eksploatacji powinny: - być tak wykonane, że stopień napełnienia może być mierzony za pomocą listwy pomiarowej; - być wyposażone w pokrywy zamykające się automatycznie.
9.3.3.21.1 (c)	Urządzenie alarmowe wysokiego poziomu cieczy	Nie ma zastosowania do statków w eksploatacji typu N otwartych, dopuszczonych tylko do przewozu SIARKI STOPIONEJ UN 2448.
9.3.1.21.1 (d) 9.3.2.21.1 (d) 9.3.3.21.1 (d)	Czujnik wysokiego poziomu cieczy	Ma zastosowanie tylko do statków załadowywanych w kraju jednej z Umawiających się Stron, która powinna w związku z tym dysponować odpowiednimi urządzeniami brzegowymi.
9.3.2.21.1 (e) 9.3.3.21.1 (e)	Przyrząd do pomiaru ciśnienia w zbiorniku ładunkowym	Do 31 grudnia 2010 r. na pokładzie statków w eksploatacji nie przewożących materiałów, dla których zawarto uwagi 5, 6 lub 7 w kolumnie (20) tabeli C działu 3.2, przyrząd do pomiaru ciśnienia w zbiorniku ładunkowym dostosowany jest do wymagań, gdy rura parowa wyposażona jest w taki przyrząd na swoim przednim i tylnym skraju.
9.3.3.21.1 (g)	Otwór do pobierania próbek dla statków typu N otwartych	N.W.Z.
9.3.1.21.4 9.3.2.21.4 9.3.3.21.4	Samodzielne urządzenie alarmowe wysokiego poziomu cieczy	N.W.Z.
9.3.1.21.5 (a) 9.3.2.21.5 (a) 9.3.3.21.5 (a)	Gniazdo wtyczkowe umieszczone w pobliżu połączeń brzegowych i odcięcie pompy statku	N.W.Z.
9.3.1.21.5 (b) 9.3.2.21.5 (b) 9.3.3.21.5 (d)	Instalacja pompy pokładowej wyłączana z poziomu lądu	Odnowienie świadectwa dopuszczenia po 1 stycznia 2007 r.
9.3.3.21.5 (c)	Urządzenie do szybkiego rozłączania	Odnowienie świadectwa dopuszczenia po 31 grudnia 2008 r.
9.3.1.21.7 9.3.2.21.7 9.3.3.21.7	Próżniowe lub nadciśnieniowe urządzenia alarmowe w zbiornikach ładunkowych do przewozu materiałów bez uwagi 5 w kolumnie (20) tabeli C działu 3.2.	N.W.Z.
9.3.2.21.7 9.3.3.21.7	Próżniowe lub nadciśnieniowe urządzenia alarmowe w zbiornikach ładunkowych do przewozu substancji z uwagą 5 w kolumnie (20) tabeli C działu 3.2.	N.W.Z. Statki posiadające świadectwo dopuszczenia ważne 31 grudnia 2000 r. powinny spełniać te wymagania nie później niż 31 grudnia 2010 r.
9.3.1.21.7 9.3.2.21.7 9.3.3.21.7	Urządzenia alarmowe temperatury w zbiornikach ładunkowych	N.W.Z.
9.3.3.21.12	Pokrywa samozamykająca się	N.W.Z.
9.3.3.22.1 (b)	Odległość otworów zbiorników ładunkowych umieszczonych nad pokładem	N.W.Z.
9.3.3.22.1 (b)	Otwory w zbiornikach ładunkowych rozmieszczone na wysokości 0,50 m nad pokładem	Nie ma zastosowania do statków, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.
9.3.1.22.4	Zapobieganie iskrzeniu urządzeń zamykających	N.W.Z.
9.3.1.22.3 9.3.2.22.4 (b) 9.3.3.22.4 (b)	Rozmieszczenie wylotów zaworów nad pokładem	N.W.Z.
9.3.2.22.4 (b) 9.3.3.22.4 (b)	Ustawienie ciśnienia zaworów odciążających o dużej prędkości przepływu	N.W.Z.
9.3.2.22.5 9.3.3.22.5	Przerywacz płomienia lub zawory lub Indywidualne rury wylotowe gazu lub urządzenia odcinające	N.W.Z. Statki posiadające świadectwo dopuszczenia ważne 31 grudnia 1998 r. powinny spełniać te wymagania nie później niż 31 grudnia 2010 r.
9.3.2.22.5 (a)	Instalacja przeciwpożarowa	31 grudnia 2010 r.
9.3.3.23.2	Ciśnienie próbne zbiorników ładunkowych	Nie ma zastosowania do statków, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r. i dla których ustalono ciśnienie próbne 15 kPa (0,15 bar). Ciśnienie próbne 10 kPa (0,10 bar) jest wystarczające. Dla statków do zbierania odpadów ropopochodnych będących w eksploatacji przed 1 stycznia 1999 r. ciśnienie próbne 5 kPa (0,05 bar) jest wystarczające.
9.3.3.23.3	Ciśnienie próbne rurociągów ładunkowych i wyładunkowych	Na statkach do zbierania odpadów ropopochodnych będących w eksploatacji przed 1 stycznia 1999 r. ciśnienie próbne 400 kPa jest wystarczające.
9.3.2.25.1 9.3.3.25.1	Wyłączenie pomp ładunkowych	N.W.Z.
9.3.1.25.1 9.3.2.25.1 9.3.3.25.1	Odległość pomp itd. od pomieszczeń mieszkalnych itd.	N.W.Z.
9.3.3.25.2 (a)	Rurociągi ładunkowe i wyładunkowe umieszczone pod pokładem	N.W.Z. dla statków do zbierania odpadów ropopochodnych.
9.3.1.25.2 (d) 9.3.2.25.2 (d)	Rozmieszczenie rurociągów ładunkowych i wyładunkowych na pokładzie	N.W.Z.
9.3.1.25.2 (e) 9.3.2.25.2 (e) 9.3.2.25.2 (e)	Odległość pomiędzy przyłączem lądowym a pomieszczeniami mieszkalnymi itd.	N.W.Z.
9.3.2.25.2 (g)	Rury ładunkowe i wyładunkowe oraz rury do par, nie powinny mieć elastycznych połączeń wyposażonych w uszczelnienia ślizgowe	N.W.Z. po dniu 31-12-2008 r. Jeżeli po 31-12-2008 r. świadectwo dopuszczenia zostanie odnowione, to na pokładzie zbiornikowców posiadających elastyczne połączenia wyposażone w uszczelnienia ślizgowe, nie mogą być dłużej przewożone materiały mające właściwości trujące lub korodujące (patrz kolumna (5) tabela C dział 3.2, nalepki 6.1 i 8).
9.3.3.25.2 (h)	Rury ładunkowe i wyładunkowe oraz rury do par, nie powinny mieć elastycznych połączeń wyposażonych w uszczelnienia ślizgowe, jeżeli są transportowane materiały mające właściwości korodujące (patrz kolumna (5) tabela C dział 3.2, nalepka 8)	N.W.Z. po dniu 31-12-2008 r. Jeżeli po 31-12-2008 r. świadectwo dopuszczenia zostanie odnowione, to na pokładzie zbiornikowców posiadających elastyczne połączenia wyposażone w uszczelnienia ślizgowe, nie mogą być dłużej przewożone materiały mające właściwości korodujące (patrz kolumna (5) tabela C dział 3.2, nalepka 8).
9.3.1.25.2 (i) 9.3.2.25.2 (j) 9.3.2.25.2 (k)	Położenie rurociągów ładunkowych	N.W.Z.
9.3.2.25.8 (a)	Rurociągi ssące wody balastowej, usytuowane w przestrzeni ładunkowej lecz poza zbiornikami ładunkowymi	N.W.Z.
9.3.2.25.9 9.3.3.25.9	Przepływ załadunkowo-wyładunkowy	N.W.Z. Przepływy ładunkowe wspomniane w świadectwie dopuszczenia powinny być w razie konieczności sprawdzone, kiedy świadectwo dopuszczenia zostanie odnowione.
9.3.3.25.12	9.3.3.25.1 (a) i (c), 9.3.3.25.2 (e), 9.3.3.25.3 i 9.3.3.25.4 (a) nie mają zastosowania z wyjątkiem typu N otwartego przewożącego materiały korozyjne (zob. Rozdział 3.2, Tabela C, kolumna (5), zagrożenie 8)	N.W.Z. Ograniczenie terminowe dotyczy jedynie statków typu N otwartego przewożących materiały korozyjne (zob. dział 3.2, tabela C, kolumna (5), nalepka 8)
9.3.1.27.2	System chłodzenia ładunku Przechył statku 12° zamiast 10°	N.W.Z.
9.3.2.28	Instalacja zraszania wodnego wymagana w tabeli C działu 3.2	Odnowienie świadectwa dopuszczenia po 31 grudnia 2004 r.
9.3.1.31.2 9.3.2.31.2 9.3.3.31.2	Odległość pomiędzy czerpniami powietrza silników a przestrzenią ładunkową	N.W.Z.
9.3.1.31.4 9.3.2.31.4 9.3.3.31.4	Temperatura powierzchni zewnętrznych silników itd.	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Temperatura części zewnętrznych nie powinna przekraczać 300°C.
9.3.1.31.5 9.3.2.31.5 9.3.3.31.5	Temperatura w siłowni	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Temperatura w siłowni nie powinna przekraczać 45°C
9.3.1.32.2 9.3.2.32.2 9.3.3.32.2	Rozmieszczenie rurociągów odpowietrzających na wysokości 0,50 m nad pokładem	N.W.Z.
9.3.3.34.1	Rurociągi spalinowe	N.W.Z.
9.3.1.35.1 9.3.3.35.1	Pompy resztkowe i balastowe w przestrzeni ładunkowej	N.W.Z.
9.3.3.35.3	Rurociągi ssące wody balastowej w przestrzeni ładunkowej lecz poza zbiornikami ładunkowymi	N.W.Z.
9.3.1.35.4	Instalacja pomp resztkowych pompowni poza pompownią	N.W.Z.
9.3.1.40.1 9.3.2.40.1 9.3.3.40.1	Instalacje gaśnicze, dwie pompy itd.	N.W.Z.
9.3.1.40.2 9.3.2.40.2 9.3.3.40.2	Stała instalacja gaśnicza w siłowni	N.W.Z.
9.3.1.41.1 9.3.3.41.1	Otwory wylotowe kominów usytuowane w odległości nie mniejszej niż 2,00 m od przestrzeni ładunkowej	Nie ma zastosowania do statków, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.
9.3.3.41.1	Otwory wylotowe kominów	N.W.Z. dla statków do zbierania odpadów ropopochodnych.
9.3.1.41.2 9.3.2.41.3 9.3.3.41.2 w związku z 7.2.3.41	Urządzenia do grzania, gotowania i chłodzenia	N.W.Z.
9.3.3.42.2	System grzania ładunku: typ N otwarty	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Może być to osiągnięte przez zainstalowanie oddzielacza oleju na rurociągu powrotu skroplin do kotła.
9.3.1.51.2 9.3.2.51.2 9.3.3.51.2	Sygnalizator optyczny i dźwiękowy	N.W.Z.
9.3.1.51.3 9.3.2.51.3 9.3.3.51.3	Klasa temperaturowa i grupa zagrożenia wybuchem	N.W.Z.
9.3.3.52.1 (b), (c),(d) i (e)	Instalacje elektryczne: typ N otwarty	N.W.Z.
9.3.1.52.1 (e) 9.3.3.52.1 (e)	Atestowane instalacje elektryczne rozmieszczone w przestrzeni ładunkowej	Nie ma zastosowania do statków, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r. Podczas załadunku, wyładunku i odgazowywania statków, w których jakikolwiek otwór w sterówce nie mający zamknięcia gazoszczelnego (np. drzwi, okna itd.) ma wylot w przestrzeni ładunkowej, powinny być spełnione następujące wymagania: a) Wszystkie instalacje elektryczne przeznaczone do korzystania z nich powinny być typu o ograniczonym zagrożeniu wybuchem, tzn. powinny być tak skonstruowane, aby podczas normalnej pracy nie powstawało iskrzenie, a temperatura powierzchni zewnętrznej nie przekraczała 200°C lub żeby instalacje elektryczne były wodoszczelne, a temperatura powierzchni zewnętrznej podczas normalnej eksploatacji nie przekraczała 200°C. b) Instalacje elektryczne nie spełniające wymagań wymienionych powyżej w lit. a powinny mieć oznakowanie w kolorze czerwonym, a ich wyłączenie powinno być możliwe przy pomocy wyłącznika głównego.
9.3.3.52.2	Akumulatory usytuowane poza przestrzenią ładunkową Typ N otwarty	N.W.Z.
9.3.1.52.3 (a) 9.3.1.52.3 (b) 9.3.3.52.3 (a) 9.3.3.52.3 (b)	Instalacje elektryczne wykorzystywane podczas załadunku, wyładunku lub odgazowywania	Nie ma zastosowania do następujących instalacji na statkach, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.: Instalacji oświetleniowych w pomieszczeniach mieszkalnych, z wyjątkiem wyłączników usytuowanych przy wejściu do pomieszczeń mieszkalnych; Instalacji łączności radiotelefonicznej w pomieszczeniach mieszkalnych, sterówce, a także urządzeń sterowania silnikami spalinowymi. Wszystkie pozostałe instalacje powinny spełniać następujące wymagania: a) prądnice, silniki itd. rodzaj ochrony IP13; b) pulpity sterownicze, lampy itd. rodzaj ochrony IP23; c) urządzenia itd. rodzaj ochrony IP55;
	Typ N otwarty	N.W.Z.
9.3.1.52.3 (b) 9.3.2.52.3 (b) 9.3.3.52.3 (b) w związku z 3 (a)	Instalacje elektryczne wykorzystywane podczas załadunku, wyładunku lub odgazowywania	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji postanowień punktu (3) a) nie stosuje się do: - instalacji oświetleniowych w pomieszczeniach mieszkalnych, z wyjątkiem wyłączników przy wejściach do pomieszczeń mieszkalnych; - instalacji łączności radiotelefonicznej w pomieszczeniach mieszkalnych i sterówkach.
9.3.1.52.4 9.3.2.52.4 9.3.3.52.4 ostatnie zdanie	Wyłączanie takich instalacji z głównej tablicy rozdzielczej	N.W.Z.
9.3.3.52.4	Oznakowanie czerwonym kolorem instalacji elektrycznych typ N otwarty	N.W.Z.
9.3.3.52.5	Wyłącznik prądnicy pracującej w trybie ciągłym: typ N otwarty	N.W.Z.
9.3.3.52.6	Gniazda wtyczkowe zamontowane na stałe: typ N otwarty	N.W.Z.
9.3.1.56.1 9.3.3.56.1	Osłony metalowe dla wszystkich kabli w przestrzeni ładunkowej	Nie ma zastosowania do statków, których budowa została rozpoczęta przed 1 stycznia 1977 r.
9.3.3.56.1	Osłony metalowe dla wszystkich kabli w przestrzeni ładunkowej	N.W.Z. dla statków do zbierania odpadów ropopochodnych.
9.3.1.56.3 9.3.2.56.3 9.3.3.56.3	Kable przenośne w przestrzeni ładunkowej	N.W.Z.

1.6.7.2.2.3 Postanowienia przejściowe dotyczące zastosowania wymagań tabeli C działu 3.2 do przewozu towarów w zbiornikowcach.

1.6.7.2.2.3.1 Materiały wymagające, zgodnie z wykazem materiałów (tabela C działu 3.2), przewozu statkami typu N zamkniętymi z zaworami o minimalnie nastawionym ciśnieniu 10 kPa (0,10 bar), mogą być przewożone będącymi w eksploatacji zbiornikowcami typu N zamkniętymi z zaworami o minimalnie nastawionym ciśnieniu 6 kPa (0,06 bar (ciśnienie próbne zbiorników ładunkowych – 10 kPa (0,10 bar)).

1.6.7.2.2.3.2 (Uwaga 5)

Na pokładzie zbiornikowców w eksploatacji, dopuszczalny jest demontaż stałych przegród ogniowych przerywaczy płomienia w wypadku przewożenia materiałów, dla których uwaga 5 zawarta jest w kolumnie (20) tabeli C działu 3.2. To postanowienie przejściowe obowiązuje do 31 grudnia 2010 r.

1.6.7.2.2.3.3 (Uwagi 6 i 7)

Na pokładzie zbiornikowców w eksploatacji rury parowe oraz zawory bezpieczeństwa nadciśnieniowe/podciśnieniowe nie muszą być podgrzewane w wypadku przewożenia materiałów, dla których uwagi 6 i 7 zawarte są w kolumnie (20) tabeli C działu 3.2. To postanowienie przejściowe obowiązuje do 31 grudnia 2010 r.

Na pokładzie zbiornikowców w eksploatacji, dopuszczalny jest demontaż stałych przegród ogniowych przerywaczy płomienia w wypadku przewożenia wyżej wymienionych materiałów. Ten przepis przejściowy obowiązuje do 31 grudnia 2010 r.

1.6.7.3 Dodatkowe postanowienia przejściowe stosowane na określonych śródlądowych drogach wodnych

1.6.7.3.1 Statki w eksploatacji, do których mają zastosowanie postanowienia przejściowe niniejszego podrozdziału, powinny spełniać:

- wymagania podane w punktach i podpunktach, przytoczonych w poniższej tabeli i w tabeli ogólnych postanowień przejściowych (patrz 1.6.7.2.1.1 i 1.6.7.2.3.1) w ustalonych w nich terminach;

- wymagania podane w punktach i podpunktach nie przytoczonych w poniższej tabeli i w tabeli ogólnych postanowień przejściowych, od dnia wejścia w życie niniejszych przepisów.

Konstrukcja i wyposażenie statków w eksploatacji powinny być utrzymane co najmniej na poprzednim poziomie bezpieczeństwa.

Tabela postanowień przejściowych
Punkt	Temat	Terminy i uwagi
9.1.0.11.1 (b)	Ładownie, wspólne grodzie ze zbiornikami paliwa	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Ładownie mogą mieć wspólną gródź ze zbiornikami paliwa, pod warunkiem, że przewożony materiał lub jego opakowanie nie wchodzą w reakcję chemiczną z paliwem.
9.1.0.92	Wyjście awaryjne	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Pomieszczenia, których wejścia lub wyjścia w stanie uszkodzonym są częściowo lub całkowicie zanurzone, powinny posiadać wyjście zapasowe na wysokości nie mniejszej niż 0,075 m nad wodnicą awaryjną.
9.1.0.95.1 (c)	Wysokość otworów nad wodnicą awaryjną	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Dolna krawędź wszystkich otworów, które nie posiadają zamknięć wodoszczelnych (np. drzwi, iluminatory, włazy), powinna znajdować się w końcowym stanie zatopienia na wysokości nie mniejszej niż 0,075 m nad wodnicą awaryjną.
9.1.0.95.2 9.3.2.15.2	Wykres stateczności (w stanie uszkodzonym)	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: W końcowym stanie zatopienia kąt przechyłu nie powinien przekraczać: 20° przed dokonaniem czynności w celu wyprostowania statku; 12° po dokonaniu czynności w celu wyprostowania statku.
9.3.1.11.1 (a) 9.3.2.11.1 (a) 9.3.3.11.1 (a)	Maksymalna pojemność zbiorników ładunkowych	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Maksymalna dopuszczalna pojemność zbiornika ładunkowego powinna wynosić 760 m³.
9.3.2.11.1 (d)	Długość zbiorników ładunkowych	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Długość zbiornika ładunkowego może przekraczać 10 m i 0,2 l.
9.3.1.12.3 9.3.2.12.3 9.3.3.12.3	Rozmieszczenie wlotów powietrza	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Wloty powietrza powinny być rozmieszczone w odległości nie mniejszej niż 5,00 m od wylotów zaworów bezpieczeństwa.
9.3.2.15.1 (c)	Wysokość otworów nad wodnicą awaryjną	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Dolna krawędź wszystkich otworów, które nie posiadają zamknięć wodoszczelnych (np. drzwi, iluminatory, włazy), powinna znajdować się w końcowej fazie zatopienia na wysokości nie mniejszej niż 0,075 m nad wodnicą awaryjną.
9.3.2.20.2 9.3.3.20.2	Napełnianie koferdamów wodą	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Koferdamy powinny być wyposażone w system napełniania wodą lub gazem obojętnym.
9.3.1.92 9.3.2.92	Wyjście awaryjne	N.W.Z. Na statkach w eksploatacji stosowane są następujące wymagania: Pomieszczenia, których wejścia lub wyjścia w stanie uszkodzonym są częściowo lub całkowicie zanurzone, powinny posiadać wyjście zapasowe na wysokości nie mniejszej niż 0,075 m nad wodnicą awaryjną.

1.6.7.4 Przepisy przejściowe dla materiałów stwarzających zagrożenia dla środowiska lub zdrowia

1.6.7.4.1 Przepisy przejściowe: statki

Jednokadłubowe zbiornikowce używane 1 stycznia 2009 z nośnością mniejszą niż 1,000 ton, dopuszczalną 1 stycznia 2007 r. mogą w dalszym ciągu, aż do 31 grudnia 2018 r., przewozić te materiały, które były dopuszczone do przewozu 31 grudnia 2008 r.

Statki zaopatrzeniowe i statki do zbierania odpadów ropopochodnych używane 1 stycznia 2009 z nośnością mniejszą niż 300 ton, dopuszczalną 1 stycznia 2007 r., mogą w dalszym ciągu, aż do 31 grudnia 2038 r., przewozić te materiały, które były dopuszczone do przewozu 31 grudnia 2008 r.

1.6.7.4.2 Przejściowe okresy dla materiałów

Na podstawie odstępstwa z części 3, tabela C, materiały wymienione poniżej mogą być transportowane do określonej daty, zgodnie z wymaganiami zawartymi w poniższych tabelach.

1. Do 31.12.2012

Numer UN lub nr identyfikacyjny materiału	Nazwa i opis	Klasa	Kod klasyfikacyjny	Grupa pakowania	Zagrożenia	Typ zbiornikowca	Konstrukcja zbiornika ładunkowego	Typ zbiornika ładunkowego		Wyposażenie zbiornika ładunkowego		Ciśnienie otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu w kPa		Maksymalny stopień napełnienia w %	Gęstość względna przy 20 °C		Typ urządzenia do pobierania próbek		Dopuszczalne położenie pompowni pod pokładem		Klasa temperaturowa		Grupa zagrożenia wybuchem	Wymagane zabezpieczenie przed wybuchem		Wymagane wyposażenie	Ilość stożków niebieskich / świateł	Wymagania dodatkowe lub uwagi
(1)	(2)	(3a)	(3b)	(4)	(5)	(6)	(7)	(8)		(9)		(10)		(11)	(12)		(13)		(14)		(15)		(16)	(17)		(18)	(19)	(20)
1145	CYKLOHEKSAN	3	F1	II	3+N1	N	2	2				10		97	0.78		3		tak		T3		II A	tak		PP, EX, A	1	6:+11 °C; 17
1146	CYKLOPENTAN	3	F1	II	3+N2	N	2	2			10		97		0.75	3		tak		T2		II A		tak	PP, EX, A		1
1157	KETON IZOBUTYLOWY	3	F1	III	3+N3+F	N	3	2					97		0.81	3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0
1159	ETER DIIZOPROPYLOWY	3	F1	II	3+N2	N	2	2			10		97		0.72	3		tak		T2		II A		tak	PP, EX, A		1
1171	ETER JEDNOMETYLOWEGO GLIKOLU ETYLENOWEGO	3	F1	III	3+CMR	N	3	2					97		0.93	3		tak		T3		II B		tak	PP, EX, A		0
1172	OCTAN ETEROWY JEDNOMETYLOWEGO GLIKOLU ETYLENOWEGO	3	F1	III	3+N3+CMR	N	3	2					97		0.98	3		tak		T2		II A		tak	PP, EX, A		0
1188	ETER JEDNOMETYLOWEGO GLIKOLU ETYLENOWEGO	3	F1	III	3+CMR	N	3	2					97		0.97	3		tak		T3		II B		tak	PP, EX, A		0
1191	ALDEHYDY OKTYLOWE (2-etylokapronaldehyd)	3	F1	III	3+N3+F	N	3	2					97		0.82	3		tak		T3		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0
1206	HEPTANY(n-heptan)	3	F1	II	3+N1	N	2	2			10		97		0.68	3		tak		T3		II A		tak	PP, EX, A		1
1208	HEKSANY (n-heksan)	3	F1	II	3+N1	N	2	2			10		97		0.66	3		tak		T3		II A		tak	PP, EX, A		1
1216	IZOOKTEN	3	F1	II	3+N2	N	2	2			10		97		0.73	3		tak		T3		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1
1224	KETONY CIEKŁE, n.w.i 110 kPa < pp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			50		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1224	KETONY CIEKŁE, n.w.i. 110 kPa < pp50 ≤ 150 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3		10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1224	KETONY CIEKŁE, n.w.i pp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1224	KETONY CIEKŁE, n.w.i.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2					97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0	14; 27
1262	OKTANY (n-octan)	3	F1	II	3+N1	N	2	2			10		97		0.7	3		tak		T3		II A		tak	PP, EX, A		1
1265	PENTANY, ciecz (n-pentan)	3	F1	II	3+N2	N	2	2			50		97		0.63	3		tak		T3		II A		tak	PP, EX, A		1
1265	PENTANY, ciecz (n-pentan)	3	F1	II	3+N2	N	2	2	3		10		97		0.63	3		tak		T3		II A		tak	PP, EX, A		1
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA pp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	1	1					97			1		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA pp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	1		50		97			2		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA 110 kPa < pp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			50		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA 110 kPa < pp50 ≤ 150 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3		10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA pp50 ≤ 110 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA pp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2					97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0	14
1307	KSYLENY (o- ksylen)	3	F1	III	3+N2	N	3	2					97		0.88	3		tak		T1		II A		tak	PP, EX, A		0
1307	KSYLENY (m-ksylen)	3	F1	III	3+N2	N	3	2					97		0.86	3		tak		T1		II A		tak	PP, EX, A		0
1307	KSYLENY (p- ksylen)	3	F1	III	3+N2	N	3	2	2				97		0.86	3		tak		T1		II A		tak	PP, EX, A		0	6: +17 °C; 17
1307	KSYLENY (mieszanina o temperaturze wrzenia ≤ 0° C)	3	F1	II	3+N2	N	3	2					97			3		tak		T1		II A		tak	PP, EX, A		1
1307	KSYLENY (mieszanina o temperaturze wrzenia ≤ 0 °C)	3	F1	III	3+N2	N	3	2					97			3		tak		T1		II A		tak	PP, EX, A		0
1307	XYLENES (mieszanina o 0° C < temperatura wrzenia < 13° C)	3	F1	I	3+N2	N	3	2	2				97			3		tak		T1		II A		tak	PP, EX, A		0	6: +17 °C;17
1719	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, I.N.O.	8	C5	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie	PP, EP		0	27; 30; 34
1719	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, I.N.O.	8	C5	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie	PP, EP		0	27; 30; 34
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O.	8	C9	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	3			10		97			3		tak						nie	PP, EP		0	27; 34
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O.	8	C9	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	3			10		97			3		tak						nie	PP, EP		0	27; 34
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O.	8	C9	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	3					97			3		tak						nie	PP, EP		0	27; 34
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O. (MERKAPTOBENZOTIAZOL SODOWY, 50% ROZTWÓR WODNY)	8	C9	II	8+N1+S	N	4	2					97		1.25	3		tak						nie	PP, EP		0	34
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O. (ALKOHOL TŁUSZCZOWY, C₁₂-C₁₄)	8	C9	III	8+F	N	4	2					97		0.89	3		tak						nie	PP, EP		0	34
1764	KWAS DWUCHLOROOCTOWY	8	C3	II	8+N1	N	3	3					97		1.56	3		tak		T1		II A		tak	PP, EP, EX, A		0	17; 34
1918	IZOPROPYLOBENZEN (KUMEN)	3	F1	III	3+N2	N	3	2					97		0.86	3		tak		T2		II A⁸⁾		tak	PP, EX, A		0
1920	NONANY	3	F1	III	3+N2+F	N	3	2					97		0,70-0,75	3		tak		T3		II A		tak	PP, EX, A		0
1987	ALKOHOLE, I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			50		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1987	ALKOHOLE, I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 150 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3		10		97			3		tak		T4³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1987	ALKOHOLE, I.N.O. vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1987	ALKOHOLE, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2					97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0	14; 27
1987	ALKOHOLE, I.N.O. (CYKLOHEXANOL)	3	F1	III	3+N3+F	N	3	2	2				95		0.95	3		tak		T3		II A		tak	PP, EX, A		0	7; 17
1989	ALDEHYDY, I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			50		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1989	ALDEHYDY, I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 150 kPa	3	FI	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3		10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0	14; 27; 29
1989	ALDEHYDY, I.N.O. 110 kPa < vp50	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0	14; 27; 29
1989	ALDEHYDY, I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 175 kPa	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2					97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0	14; 27
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O.. vp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	1	1					97			1		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. vp50 ≥ 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	1		50		97			2		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			50		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			50		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 150 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3		10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 150 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3		10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1	14; 27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2					97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0	14; 27
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (CYKLOHEXANIEN/ CYKLOHEXANIEL MIESZANINA)	3	F1	III	3+F	N	3	2					97		0.95	3		tak		_T3		II A		tak	PP, EX, A		0
1999	SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami	3	F1	III	3+S	N	4	2	2				97			3		tak		_T3		II A⁷⁾		tak	PP, EX, A		0
2046	CYMENY	3	F1	III	3+N2+F	N	3	2					97		0.88	3		tak		T2		II A		tak	PP, EX, A		0
2048	DWUCYKLOPENTADIEN	3	F1	III	3+N2+F	N	3	2	2				95		0.94	3		tak		T1		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0	7; 17
2050	DWUIZOBUTYLEN, ZWIĄZKI IZOMERYCZNE	3	F1	II	3+N2+F	N	2	2			10		97		0.72	3		tak		T3²⁾		II A⁷⁾		tak	PP, EX, A		1
2241	CYKLOHEPTAN	3	F1	II	3+N2	N	2	2			10		97		0.81	3		tak		T4 ³⁾		II A		tak	PP, EX, A		1
2247	n-DEKAN	3	F1	III	3+F	N	3	2					97		0.73	3		tak		T4		II A		tak	PP, EX, A		0
2259	TRÓJETYLENO-CZTEROAMINA	8	C7	II	8+N2	N	3	2					97		0.98	3		tak		T2		II B⁴⁾		tak	PP, EP, EX, A		1	34
2264	N,N-DWUMETYLOCYKLOHEKSYLOAMINA	8	CF1	II	8+3+N2	N	3	2					97		0.85	3		tak		T3		II B⁴⁾		tak	PP, EP, EX, A		1	34
2265	N,N-DWUMETYLOFORMAMID	3	F1	III	3+CMR	N	3	2					97		0.95	3		tak		T2		II A		tak	PP, EX, A		0
2286	PIĘCIOMETYLOHEPTAN	3	F1	III	3+F	N	3	2					97		0.75	3		tak		T2		II A⁷⁾		tak	PP, EX, A		0
2289	IZOFORONODWUAMINA	8	C7	III	8+N2	N	3	2					97		0.92	3		tak		T2		II A		tak	PP, EP, EX, A		0	17; 34
2303	IZOPROPENYLOBENZEN	3	F1	III	3+N2+F	N	3	2					97		0.91	3		tak		T2		II B		tak	PP, EX, A		0
2309	OKTADIENY (1,7-OKTADIEN)	3	F1	II	3+N2	N	2	2			10		97		0.75	3		tak		T3		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		1
2320	CZTEROETYLENOPIĘCIOAMINA	8	C7	III	8+N2	N	4	2					97		1	3		tak						nie	PP, EP		0	34
2324	TRÓJIZOBUTYLEN	3	F1	III	3+N1+F	N	3	2					97		0.76	3		tak		T2		II B⁴⁾		tak	PP, EX, A		0
2325	1,3,5-TRÓJMETYLOBENZEN	3	F1	III	3+N1	N	3	2					97		0.87	3		tak		T1		II A		tak	PP, EX, A		0
2414	TIOFEN	3	F1	II	3+N3+S	N	2	2			10		97		1.06	3		tak		T2		II A		tak	PP, EX, A		1
2430	ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (nonylofenol, mieszanina izomeryczna stopiona)	8	C4	II	8+N1+F	N	3	3	2				95		0.95	3		tak		T2		II A⁷⁾		tak		PP, EP, EX, A	0	7; 17; 34
2564	KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY W ROZTWORZE	8	C3	II	8+N1	N	3	3	2				95		1,62¹¹⁾	3		tak		T1		II A⁷⁾		tak		PP, EP, EX, A	0	7; 17; 22; 34
2564	KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY W ROZTWORZE	8	C3	III	8+N1	N	4	3					97		1,62¹¹⁾	3		tak		T1		II A⁷⁾		tak		PP, EP, EX, A	0	22; 34
2672	AMONIAK W ROZTWORZE WODNYM, gęstość w 15°C pomiędzy 0,880 i 0,957 g/ml, zawierającym więcej niż 10%, ale nie więcej niż 35% amoniaku	8	C5	III	8+N1	N	2	2			10		97		0,88¹⁰⁾ –0,96¹⁰⁾	3		tak						nie		PP, EP	0	34
2709	BUTYLOBENZENY	3	F1	III	3+N1+F	N	3	2					97		0.87	3		tak		T2		II A		tak		PP, EX, A	0
2735	AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O.	8	C7	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
2735	AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O	8	C7	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
2735	AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O	8	C7	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
2815	N-AMINO-ETYLOPIPERAZYNA	8	C7	III	8+N2	N	4	2					97		0.98	3		tak						nie		PP, EP	0	34
2850	TETRAMER PROPYLENU	3	F1	III	3+N1+F	N	4	2					97		0.76	3		tak						nie		PP	0
2924	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.	3	FC	III	3+8+ (N1,N2,N3, CMR, F lub S)	N	3	2					97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak		PP, EP, EX, A	0	27; 34
3256	CIECZ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, ŁATWOPALNA, I.N.O. z punktem zapłonu powyżej 60°C, lub mający tempoeraturę równą lub powyżej swego punktu zapłonu	3	F2	III	3+8+ (N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2	2				95			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak		PP, EX, A	0	7; 27
3256	CIECZ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, ŁATWOPALNA, I.N.O. z punktem zapłonu powyżej 60°C, lub mający tempoeraturę równą lub powyżej swego punktu zapłonu (SUROWIEC SADZOWY) (OLEJ PIROLIZOWY)	3	F2	III	3+F	N	3	2	2				95			3		tak		T 1		II B		tak		PP, EX, A	0	7
3256	CIECZ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, ŁATWOPALNA, I.N.O. z punktem zapłonu powyżej 60°C, lub mający tempoeraturę równą lub powyżej swego punktu zapłonu (OLEJ PIROLIZOWY A)	3	F2	III	3+F	N	3	2	2				95			3		tak		T 1		II B		tak		PP, EX, A	0	7
3256	CIECZ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, ŁATWOPALNA, I.N.O. z punktem zapłonu powyżej 60°C, lub mający tempoeraturę równą lub powyżej swego punktu zapłonu (OLEJ RESZTKOWY)	3	F2	III	3+F	N	3	2	2				95			3		tak		T 1		II B		tak		PP, EX, A	0	7
3256	CIECZ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, ŁATWOPALNA, I.N.O. z punktem zapłonu powyżej 60°C, lub mający tempoeraturę równą lub powyżej swego punktu zapłonu (MIESZANKA SUROWEJ NAFTALINY)	3	F2	III	3+F	N	3	2	2				95			3		tak		T 1		II B		tak		PP, EX, A	0	7
3256	CIECZ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, ŁATWOPALNA, I.N.O. z punktem zapłonu powyżej 60°C, lub mający tempoeraturę równą lub powyżej swego punktu zapłonu (OLEJ KREOZOTOWY)	3	F2	III	3+N2+ CMR+5	N	3	2	2				95			3		tak		T 2		II B		tak		PP, EX, A	0	7
3264	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C1	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	3			10		97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3264	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C1	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	3			10		97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3264	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C1	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	3					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3265	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C3	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	3			10		97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3265	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C3	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	3			10		97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3265	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C3	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	3					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3266	CORROSIVE LIQUID, BASIC, INIERGANIC, N.O.S.	8	C5	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3266	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C5	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3266	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C5	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3267	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C7	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3267	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C7	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3267	MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C7	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP, EP	0	27; 34
3271	ETERY, I.N.O. vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			10		97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak		PP, EX, A	1	14, 27; 29
3271	ETERY, I.N.O. (ETER AMYLOMETYLU TRZECIORZĘDOWEGO)	3	F1	II	3+N1	N	2	2			10		97		0.77	3		tak		T2		II B⁴⁾		tak		PP, EX, A	1
3271	ETERY, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2					97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak		PP, EX, A	0	14, 27
3272	ESTRY, I.N.O. vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2			10		97		0.77	3		tak		T2		II B⁴⁾		tak		PP, EX, A	1	14, 27; 29
3272	ESTRY, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2					97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak		PP, EX, A	0	14, 27
9001	MATERIAŁY O TEMPERATURZE ZAPŁONU POWYŻEJ 60 °C, podgrzewane w ograniczonym zakresie 15K PONIŻEJ ICH TEMPERATURY ZAPŁONU lub MATERIAŁY O TEMPERATURZE ZAPŁONU > 60 °C, podgrzewane w ograniczonym zakresie 15K PONIŻEJ ICH TEMPERATURY ZAPŁONU	3	F3		3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2					97			3		tak		T4 ³⁾		II B⁴⁾		tak		PP, EX, A	0	27
9003	MATERIAŁY O TEMPERATURZE ZAPŁONU POWYŻEJ 60 °C I NIE WYŻSZEJN NIŻ 100 °C, lub SUBSTANCJE GDZIE 60° C < TEMPERATURA ZAPŁONU < 100° C, jeżeli nie należą do pozostałych klas	9			9+(N3+F)	N	4	2					97			3		tak						nie		PP	0	27
9003	MATERIAŁY O TEMPERATURZE ZAPŁONU POWYŻEJ 60 °C INIE WYŻSZEJN NIŻ 100 °C, lub SUBSTANCJE GDZIE 60 °C < TEMPERATURA ZAPŁONU < 100° C, jeżeli nie należą do pozostałych klas (ETER JEDNOBUTYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO)	9			9+(N3+F)	N	4	2					97		0.9	3		tak						nie		PP	0
9003	MATERIAŁY O TEMPERATURZE ZAPŁONU POWYŻEJ 60 °C I NIE WYŻSZEJN NIŻ 100 °C, lub SUBSTANCJE GDZIE 60° C < TEMPERATURA ZAPŁONU ≤ 100° C, jeżeli nie należą do pozostałych klas (2-ETYLOHEKSANOLOAKRYLAN STABILIZOWANY)	9			9+(N3+F)	N	4	2					97		0.89	3		tak						nie		PP	0	3; 5; 16
9005	MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, I.N.O., STOPIONY	9			9+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	wolne
9006	MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, CIEKŁY, I.N.O.	9			9+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	wolne

2. Do 31.12.2015

Numer UN lub nr identyfikacyjny materiału	Nazwa i opis	Klasa	Kod klasyfikacyjny	Grupa pakowania	Zagrożenia	Typ zbiornikowca	Konstrukcja zbiornika ładunkowego	Typ zbiornika ładunkowego	Wyposażenie zbiornika ładunkowego	Ciśnienie otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu kPa	Maksymalny stopień napełnienia w %	Gęstość względna przy 20 °C	Typ urządzenia do pobierania próbek	Dopuszczalne położenie pompowni pod pokładem	Klasa temperaturowa	Grupa zagrożenia wybuchem	Wymagane zabezpieczenie przed wybuchem	Wymagane wyposażenie	Ilość stożków niebieskich / świateł	Wymagania dodatkowe lub uwagi
(1)	(2)	(3a)	(3b)	(4)	(5)	(6)	(7)	(8)	(9)	(10)	(11)	(12)	(13)	(14)	(15)	(16)	(17)	(18)	(19)	(20)
1203	PALIWO SILNIKOWE lub GAZOLINA lub BENZYNA	3	F1	II	3+N2+ CMR+F	N	2	2		10	97	0,68-0,72 10)	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	14
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. vp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	1	1			97		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. vp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	1	50	97		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2		50	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3	10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2		50	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. 110 kPa < vp50 ≤ 150 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3	10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2		10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2		10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	I	14; 27; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2			97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14; 27
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. (nafta) 110 kPa < vp50 ≤ 150 kPa	3	F1	II	3+N2+ CMR+F	N	2	2		50	97	0.735	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. (nafta) 110 kPa < vp50 ≤ 150 kPa	3	F1	II	3+N2+ CMR+F	N	2	2	3	10	97	0.735	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. (nafta) vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+N2+ CMR+F	N	2	2		10	97	0.735	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1268	DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE I.N.O. (benzen frakcja o wąskim zakresie wrzenia) vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+N2+ CMR+F	N	2	2		10	97	0.765	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1987	ALKOHOLE, I.N.O. (CYKLOHEXANOL)	3	F1	III	3+N3+F	N	3	2	4		95	0.95	3	tak			nie	PP	0	7; 17; 20: +46 °C
2430	ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (nonylofenol, mieszanina izomeryczna stopiona)	8	C4	II	8+N1+F	N	3	1	4		95	0.95	3	tak			nie	PP, EP	0	7; 17; 20: +125 °C; 34
3256	MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O., o temperaturze zapłonu wyższej niż 60°C lub mający temperaturę równą lub wyższą od swojej temperatury zapłonu	3	F2	III	3+ (N2 lub N3) +F	N	3	1	4		95	1,1-1,3	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	0	7
3257	MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O., o temperaturze zapłonu wyższej niż 60°C lub mający temperaturę równą lub wyższą od swojej temperatury zapłonu (obejmuje stopione metale, stopione sole, itp.)	9	M9	III	9+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	1	4		95		3	tak			nie	PP	0	7; 20:+115 °C; 22; 24; 25; 27
3257	MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O., o temperaturze zapłonu wyższej niż 60°C lub mający temperaturę równą lub wyższą od swojej temperatury zapłonu (obejmuje stopione metale, stopione sole, itp.)	9	M9	III	9+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	1	4		95		3	tak			nie	PP	0	7; 20:+225 °C; 22; 24; 27
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. vp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	1	1			97		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. vp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	1	50	97		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. 110 kPa < vp50 < 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2		50	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. 110 kPa < vp50 < 150 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3	10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. 110 kPa < vp50 < 175 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2		50	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. 110 kPa < vp50 < 150 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2	3	10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2		10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	2	2		10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	3	2			97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14; 27
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (octan jednoalkilowoamonowy)	3	F1	II	3+N2+F	N	2	2		10	97	0.71	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14
3295	WOGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (policykliczna aromatyczna mieszanina węglowodorów)	3	F1	III	3+CMR+F	N	3	2			97	1.08	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0	14

3. Do 31.12.2018

Numer UN lub nr identyfikacyjny materiału	Nazwa i opis	Klasa	Kod klasyfikacyjny	Grupa pakowania	Zagrożenia	Typ zbiornikowca	Konstrukcja zbiornika ładunkowego	Typ zbiornika ładunkowego	Wyposażenie zbiornika ładunkowego	Ciśnienie otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu kPa	Maksymalny stopień napełnienia w %	Gęstość względna przy 20 °C	Typ urządzenia do pobierania próbek	Dopuszczalne położenie pompowni pod pokładem	Klasa temperaturowa	Grupa zagrożenia wybuchem	Wymagane zabezpieczenie przed wybuchem	Wymagane wyposażenie	Ilość stożków niebieskich / świateł	Wymagania dodatkowe lub uwagi
(1)	(2)	(3a)	(3b)	(4)	(5)	(6)	(7)	(8)	(9)	(10)	(11)	(12)	(13)	(14)	(15)	(16)	(17)	(18)	(19)	(20)
1202	PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI (o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 60°C)	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	N	4	2			97	< 0,85	3	tak			nie	PP	0
1202	PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA zgodne z normą EN 590:2004 lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI o temperaturze zapłonu zgodnej z normą EN 590:2004	3	F1	III	3+N2+F	N	4	2			97	0,82 -0,85	3	tak			nie	PP	0
1202	PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI (o temperaturze zapłonu wyższej niż 60°C, ale nie wyższej niż 100°C)	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	N	4	2			97	< 1,1	3	tak			nie	PP	0
1223	NAFTA LOTNICZA	3	F1	III	3+N2+F	N	3	2			97	≤ 0,83	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	0	14
1300	BENZYNA LAKIERNICZA	3	F1	III	3+N2+F	N	3	2			97	0.78	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH vp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	N	1	1			97		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH vp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	N	2	2	1	50	97		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH 110 kPa < vp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	N	2	2		50	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH 110 kPa < vp50 ≤ 150 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	N	2	2	3	10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH vp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	N	2	2		10	97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	N	3	2			97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14

DZIAŁ 1.7

OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE KLASY 7

1.7.1 Przepisy ogólne

UWAGA 1: W przypadku wypadków lub incydentu podczas przewozu materiałów radioaktywnych, przepisy ratunkowe, ustanowione przez właściwe organizacje, powinny zapewnić bezpieczeństwo ludzi, własności i środowisku. Stosowny przewodnik dla takich działań jest zawarty w "Planning and Preparing for Emergency Response to transport Accidents Involving Radioactive Material", Safety Standard Series No. TS-G-1.2 (ST-3), IAEA, Vienna (2002).

UWAGA 2: Procedury bezpieczeństwa powinny przewidzieć możliwość powstawania innych niebezpiecznych substancji które mogą powstać podczas wypadku z reakcji między zawartością przesyłki i środowiskiem naturalnym.

1.7.1.1 ADN ustala normy bezpieczeństwa, które zapewniają akceptowalny poziom ochrony ludzi mienia i środowiska przed promieniowaniem, zagrożeniem stanem krytycznym i wydzielaniem ciepła, związanymi z przewozem materiałów promieniotwórczych. Normy te opierają się na przepisach IAEA "Regulations for the Safe Transport of Radioactive Material, 2005 edition, Safety Standards Series No. TS-R-1, IAEA, Vienna (2005)". Objaśnienia TS-R-1 edycja 1996 zawarte są w dokumencie "Advisory Material for the IAEA Regulations for the Safe Transport of Radioactive Material, Safety Standard Series No. TS-G-1.1 (ST-2), IAEA, Vienna (2002)".

1.7.1.2 Celem ADN jest ochrona ludzi, mienia i środowiska przed skutkami promieniowania podczas przewozu materiałów promieniotwórczych. Ochronę tę osiąga się za pomocą następujących wymagań:

(a) szczelnego naczynia dla zawartości promieniotwórczej;

(b) kontroli poziomu promieniowania zewnętrznego;

(d) zapobiegania szkodom powodowanym przez ciepło.

Wymagania te są spełnione - po pierwsze - poprzez stopniowanie ograniczenia zawartości promieniotwórczej dla sztuk przesyłki i pojazdów oraz stosowanie norm wytrzymałościowych dla wzorów sztuk przesyłki w zależności od zagrożenia powodowanego przez zawartość promieniotwórczą. Po drugie - poprzez wprowadzenie wymagań dla wzorów sztuk przesyłki, ich eksploatacji i konserwacji opakowań, biorąc pod uwagę charakter zawartości promieniotwórczej. W fazie końcowej wymagania, o których mowa, są spełnione poprzez obowiązkową kontrolę administracyjną, obejmującą odpowiednie procedury zatwierdzania przez właściwą władzę.

1.7.1.3 ADN stosuje się do przewozu śródlądowymi drogami wodnymi materiałów promieniotwórczych, z uwzględnieniem przewozu incydentalnego związanego ze stosowaniem materiałów promieniotwórczych. Na przewóz składają się wszystkie czynności i warunki związane z przemieszczaniem materiałów promieniotwórczych; obejmuje to projektowanie, wytwarzanie, konserwację i naprawy opakowania transportowego oraz przygotowanie, wysyłkę, załadunek, przewóz wraz z przechowywaniem podczas tranzytu, rozładunek i odbiór ładunków i sztuk przesyłki z materiałami promieniotwórczymi w miejscu ich przeznaczenia. Do norm wytrzymałościowych w ADN stosuje się podejście stopniowane, które charakteryzuje się trzema poziomami wymagań:

(a) rutynowe warunki przewozu (bez awarii);

(b) normalne warunki przewozu (niewielkie awarie);

1.7.1.4 Przepisy zawarte w ADN nie mają zastosowania do przewozu:

(a) materiałów promieniotwórczych, które są integralną częścią środka transportu

(b) materiałów promieniotwórczych przemieszczanych wewnątrz instytucji, która jest podmiotem wprowadzającym w życie regulacje dotyczące bezpieczeństwa wewnątrz tej instytucji i gdy transport nie odbywa się na publicznych drogach i kolei;

(d) materiały promieniotwórcze w produktach konsumenckich, które otrzymały zatwierdzenie do sprzedaży dla konsumenta.

(e) naturalne materiały i złoża zawierające naturalnie radionuklidy, które są w ich naturalnym stanie lub są używane dla celów innych niż ekstrakcja radionuklidów oraz które nie są przeznaczone do użytkowania radionuklidów aby osiągnęły koncentracje 10 razy większą nić jest wyszczególnione w 2.2.7.2.2.1 (b), albo wyliczone zgodnie z 2.2.7.2.2.2 do 2.2.7.2.2.6.

(f) nie promieniotwórcze obiekty stałe na powierzchni, których znajdują się substancje promieniotwórcze w ilościach nie przekraczających limitów określonych w definicji skażenia zawartej w 2.2.7.1.2

1.7.1.5 Wymagania specjalne dotyczące wyłączonych sztuk przesyłki.

Wyłączona sztuka przesyłki określona w 2.2.7.2.4.1, powinna podlegać jedynie następującym przepisom części 5 do 7:

(a) obowiązujące wymagania w 5.1.2, 5.1.3.2, 5.1.4, 5.2.1.2, od 5.2.1.7.1 do 5.2.1.7.3, 5.2.1.9, 5.4.1.1.1 (a), (g) i (h) oraz 7.1.4.14.7.5.2;

(b) wymagania dotyczące wyłączonych sztuk przesyłki wyszczególnione w 6.4.4 ADR; oraz

(c) jeżeli wyłączona sztuka przesyłki zawiera materiał rozszczepialny, jeden z przepisów szczególnych, dotyczący materiałów rozszczepialnych zawartych w 2.2.7.2.3.5 powinien zostać zastosowany w zgodności z paragrafem 6.4.7.2 ADR.

Wyłączone sztuki przesyłki muszą spełniać odpowiednie przepisy wszystkich innych części ADN.

1.7.2 Program ochrony przed promieniowaniem

1.7.2.1. Przewóz materiałów promieniotwórczych powinien być zgodny z programem ochrony przed promieniowaniem, który składa się z systematycznych działań mających na celu zapewnienie odpowiedniego stosowania środków ochrony przed promieniowaniem.

1.7.2.2. Dawki dla ludzi powinny być niższe od odpowiednich dawek granicznych. Ochrona i bezpieczeństwo powinny być tak zoptymalizowane, aby wielkości dawek indywidualnych, liczba osób narażonych i prawdopodobieństwo wystąpienia narażenia było tak małe jak to jest rozsądnie osiągalne, biorąc pod uwagę czynniki ekonomiczne i społeczne, a dawki dla ludzi powinny być poniżej odpowiednich dawek granicznych. Powinno się stosować podejście systematyczne i konstruktywne, z uwzględnieniem związków między transportem i innymi formami działalności.

1.7.2.3 Rodzaj i zakres środków przyjętych w programie powinien być odpowiedni do wielkości i prawdopodobieństwa narażenia na promieniowanie. Program powinien zawierać wymagania podane pod 1.7.2.2, 1.7.2.4 oraz 1.7.2.5. Na żądanie właściwej władzy, program ten powinien być udostępniony do kontroli.

1.7.2.4 W przypadku narażenia zawodowego wynikającego z działalności transportowej, jeżeli ocenia się, że otrzymanie dawki skutecznej:

(a) od 1 mSv do 6 mSv na rok jest prawdopodobne, to wymaga się programu dla oceny dawek indywidualnych poprzez kontrolę środowiska pracy lub prowadzenia kontroli dawek indywidualnych;

(b) większej niż 6 mSv na rok jest prawdopodobne, to wymaga się prowadzenia kontroli dawek indywidualnych.

Jeżeli prowadzona jest kontrola dawek indywidualnych lub kontrola miejsca pracy, to powinny być przechowywane odpowiednie rejestry tych czynności.

UWAGA: W przypadku, narażenia zawodowego wynikającego z działalności transportowej, jeżeli ocenia się że, otrzymanie dawki skutecznej zbliżonej do 1 mSv na rok jest mało prawdopodobne, nie wymaga się programu dla oceny dawek indywidualnych poprzez kontrolę środowiska pracy lub prowadzenia kontroli dawek indywidualnych;

1.7.2.5 Pracownicy (patrz 7.1.4.14.7, UWAGA 3) powinni uzyskać odpowiedni kurs dotyczący zabezpieczania przed promieniowaniem, zawierającym problematykę zapobiegania, w celu zapobieżenia ich napromieniowaniu oraz napromieniowaniu innych osób mogących zostać narażonych ich działaniem.

1.7.3 Zapewnienie jakości

W celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami ADN, powinny być opracowane i wdrożone programy zapewnienia jakości w zakresie projektowania, wytwarzania, badania, sporządzania dokumentacji, stosowania, konserwacji i kontroli wszystkich materiałów promieniotwórczych w specjalnej postaci, materiałów promieniotwórczych słabo rozpraszalnych i sztuk przesyłki oraz programy w zakresie przewozu i czynności związanych z przechowywaniem podczas tranzytu. Programy te powinny być oparte na międzynarodowych, krajowych lub innych normach akceptowanych przez właściwą władzę. Właściwa władza powinna mieć możliwość uzyskania potwierdzenia, że specyfikacja wzoru została w pełni wdrożona. Producent, nadawca lub użytkownik powinien umożliwić właściwej władzy przeprowadzenie kontroli podczas wytwarzania i stosowania materiałów, o których mowa, oraz wykazać, że

(a) stosowane metody wytwarzania i materiały odpowiadają specyfikacjom zatwierdzonego wzoru; oraz

(b) wszystkie opakowania są okresowo kontrolowane, a w razie konieczności naprawiane i utrzymywane w dobrym stanie tak, aby spełniały one zawsze, również po wielokrotnym użyciu, wszystkie mające zastosowanie wymagania i specyfikacje.

Jeżeli wymagane jest zatwierdzenie przez właściwą władzę, to takie zatwierdzenie powinno być uwarunkowane istnieniem właściwego programu zapewnienia jakości.

1.7.4 Warunki specjalne

1.7.4.1 Warunki specjalne oznaczają przepisy zatwierdzone przez właściwą władzę, na podstawie których mogą być przewożone przesyłki niespełniające wszystkich odpowiednich wymagań ADN.

UWAGA: Warunki specjalne nie są traktowane jako odstępstwa czasowe zgodne z 1.5.1.

1.7.4.2 Przesyłki, dla których zapewnienie zgodności z przepisami mającymi zastosowanie do klasy 7 jest niemożliwe do spełnienia w praktyce, nie powinny być przewożone, z wyjątkiem przewozu na warunkach specjalnych. Właściwa władza może zatwierdzić specjalne warunki przewozu dla pojedynczej przesyłki lub dla planowanej serii wielu przesyłek, pod warunkiem, że jest przekonana o praktycznej niemożliwości zapewnienia zgodności z ADN, a wymagany poziom bezpieczeństwa ustalony w ADN zostanie udokumentowany zastosowaniem innych, alternatywnych środków. Ogólny poziom bezpieczeństwa podczas przewozu powinien być co najmniej równoważny temu, który byłby zapewniony przy spełnieniu wszystkich mających zastosowanie wymagań. Dla realizacji takich przewozów w ruchu międzynarodowym wymagane jest zatwierdzenie wielostronne.

1.7.5 Materiały promieniotwórcze o innych, niebezpiecznych właściwościach

W celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami ADN, przy sporządzaniu dokumentacji, pakowaniu, znakowaniu, stosowaniu nalepek ostrzegawczych, przechowywaniu, segregacji i przewozie, poza właściwościami promieniotwórczymi i rozszczepialnymi, należy uwzględniać każde zagrożenie dodatkowe stwarzane przez zawartość sztuki przesyłki, np. właściwości palne, piroforyczne, trujące i żrące.

1.7.6 Niezgodności

1.7.6.1 W przypadku stwierdzenia przekroczenia wartości granicznych poziomu promieniowania lub skażenia podanych w przepisach ADN,

(a) nadawca powinien być poinformowany o niezgodności przez:

(i) przewoźnika, jeżeli niezgodność została stwierdzona podczas przewozu; lub

(ii) przez odbiorcę, jeżeli niezgodność została stwierdzona przy odbiorze;

(b) przewoźnik, lub odpowiednio nadawca lub odbiorca, powinien:

(i) podjąć natychmiast działania w celu ograniczenia skutków niezgodności;

(ii) zbadać przyczyny, okoliczności i skutki niezgodności;

(iii) podjąć odpowiednie działania dla usunięcia przyczyn i okoliczności, które doprowadziły do niezgodności oraz odpowiednie działania zapobiegawcze; oraz

(iv) przekazać właściwej władzy informację o przyczynach niezgodności i działaniach korygujących lub prewencyjnych, które zostały podjęte lub mają być podjęte;

(c) informacja o niezgodności powinna być przekazana nadawcy i właściwej władzy możliwie szybko, a w przypadku wystąpienia narażenia spowodowanego zdarzeniem radiacyjnym lub zaistnienia sytuacji prowadzącej do takiego narażenia - natychmiast.

DZIAŁ 1.8

KONTROLE I INNE ŚRODKI WSPOMAGAJĄCE, STOSOWANE W CELU ZAPEWNIENIA ZGODNOŚCI Z WYMAGANIAMI BEZPIECZEŃSTWA

1.8.1 Kontrola przestrzegania przepisów

1.8.1.1 Ogólne

1.8.1.1.1 Zgodnie z artykułem 4, ustęp 3 ADN, Umawiające się Strony powinny zapewnić, aby reprezentatywna część partii niebezpiecznych materiałów przewożonych śródlądowymi drogami wodnymi została poddana kontroli na zgodność z postanowieniami niniejszego działu i wymaganiami zawartymi w 1.10.1.5.

1.8.1.1.2 Uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych (patrz dział 1.4) powinni niezwłocznie, w kontekście swoich odpowiednich obowiązków, dostarczyć kompetentnym władzom i ich agentom informacji niezbędnych do przeprowadzenia kontroli.

1.8.1.2 Procedura kontroli

1.8.1.2.1 W celu dokonania kontroli przewidzianych w artykule 4, ustęp 3 ADN, Umawiające się Strony powinny stosować kwestionariusz kontrolny, który będzie opracowany przez Komitet Wykonawczy. Egzemplarz takiego kwestionariusza kontrolnego lub świadectwa zawierającego wyniki kontroli wystawione przez przeprowadzającą ją właściwą władzę powinien zostać przekazany kapitanowi statku i być okazywany na żądanie w celu ułatwienia lub, o ile to możliwe, uniknięcia kolejnych kontroli. Niniejszy punkt nie narusza prawa Umawiających się Stron do podejmowania konkretnych kroków w celu przeprowadzania kontroli szczegółowych.

1.8.1.2.2 Kontrole przeprowadzane są na zasadzie wyrywkowej i obejmują, w miarę możliwości, znaczną część sieci śródlądowych dróg wodnych.

1.8.1.2.3 Podczas korzystania z prawa do kontroli władze powinny czynić wszelkie możliwe wysiłki w celu uniknięcia nieuzasadnionego zatrzymania lub opóźnienia statku.

1.8.1.3 Naruszenie wymagań

Niezależnie od możliwości nałożenia innych sankcji, statki wobec których ujawniono jedno lub więcej naruszeń w toku przewozu materiałów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi mogą zostać aresztowane w miejscu wyznaczonym do tego celu przez organy dokonujące kontroli i, jako warunek kontynuowania rejsu, może im zostać postawiony wymóg usunięcia tych naruszeń, względnie mogą zostać zastosowane inne właściwe środki, w zależności od okoliczności lub wymagań bezpieczeństwa.

1.8.1.4 Kontrole w zakładach i w miejscach załadunku i wyładunku

1.8.1.4.1 W celach profilaktycznych lub w przypadku ujawnienia w czasie rejsu naruszeń, stwarzających zagrożenie dla bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych, kontrole mogą być przeprowadzane na terenie przedsiębiorstw.

1.8.1.4.2 Celem takich kontroli jest zapewnienie zgodności warunków bezpieczeństwa dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi z wymaganiami odpowiednich przepisów prawnych.

1.8.1.4.3 Pobieranie próbek

W odpowiednich przypadkach i pod warunkiem, że nie stwarza to zagrożenia dla bezpieczeństwa, możliwe jest pobieranie próbek przewożonych materiałów w celu ich analizy przez laboratoria uznane przez właściwy organ.

1.8.1.4.4 Współpraca właściwych organów

1.8.1.4.4.1 W celu należytej realizacji niniejszych postanowień Umawiające się Strony powinny udzielać sobie wzajemnie pomocy.

1.8.1.4.4.2 Popełnienie przez zagraniczny statek lub zagraniczne przedsiębiorstwo poważnych lub wielokrotnych naruszeń, stwarzających zagrożenie dla bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych, powinno być zgłoszone właściwej władzy w kraju Umawiającej się Strony, w którym było wydane świadectwo dopuszczenia danego statku lub w którym znajduje się dane przedsiębiorstwo.

1.8.1.4.4.3 Właściwa władza w kraju Umawiającej się Strony, w którym odnotowano poważne lub wielokrotne naruszenia może zwrócić się do właściwej władzy w kraju Umawiającej się Strony, w którym było wydane świadectwo dopuszczenia danego statku lub w którym znajduje się dane przedsiębiorstwo, z prośbą o przedsięwzięcie odpowiednich środków wobec sprawcy lub sprawców naruszenia.

1.8.1.4.4.4 Ostatnia ze wspomnianych właściwych władz powinna powiadomić właściwe władze w krajach Umawiających się Stron, w których były odnotowane naruszenia, o wszelkich krokach podjętych wobec sprawcy lub sprawców naruszenia.

1.8.2 Pomoc administracyjna podczas kontroli statku zagranicznego

W przypadku gdy wyniki kontroli statku zagranicznego dają podstawy do przypuszczeń, że popełnione zostały poważne lub wielokrotne naruszenia, których nie można ustalić w toku danej kontroli ze względu na brak niezbędnych informacji, właściwe władze Umawiających się Stron powinny udzielać sobie wzajemnie pomocy w celu wyjaśnienia sytuacji.

1.8.3 Doradca do spraw bezpieczeństwa

1.8.3.1 Każde przedsiębiorstwo, którego działania obejmują przewóz, lub związane z tym pakowanie, ładowanie, napełnianie lub wyładowanie niebezpiecznych towarów śródlądowymi drogami wodnymi, powinno wyznaczyć jednego lub więcej doradców do spraw bezpieczeństwa, odtąd nazywanych "doradcami", do przewozu towarów niebezpiecznych, odpowiedzialnych za pomoc w unikaniu ryzyka związanego z takimi działaniami odnośnie osób, własności i środowiska.

1.8.3.2 Właściwe władze Umawiających się Stron mogą spowodować, aby te wymagania nie stosowały się do przedsiębiorstw:

(a) których działania dotyczą:

(i) przewozu towarów niebezpiecznych przy pełnych lub częściowych wyłączeniach zgodnie z postanowieniami 1.7.1.4 lub działów 3.3, 3.4 lub 3.5;

(ii) wyłączenia ilości przewożonych w jednostce transportowej, wagonie lub małym kontenerze w odniesieniu do 1.1.3.6 ADR lub RID;

(iii) jeżeli powyższy (ii) nie ma zastosowania, ilości na statek mniejszych niż te do których odnosi się 1.1.3.6 niniejszych przepisów.

(b) których główne lub wtórne działania nie polegają na przewozach ani na związanych z nimi ładunkach i wyładunkach towarów niebezpiecznych, lecz które sporadycznie zajmują się krajowymi przewozami lub związanym z nimi ładunkiem i wyładunkiem towarów niebezpiecznych, stanowiąc niewielkie niebezpieczeństwo lub ryzyko zanieczyszczenia.

1.8.3.3 Głównym zadaniem doradcy, przy zachowaniu odpowiedzialności kierującego przedsiębiorstwem, powinno być dążenie, poprzez zastosowanie wszystkich niezbędnych środków i działań oraz w granicach określonych zakresem działalności przedsiębiorstwa, do ułatwienia prowadzenia tej działalności zgodnie z odpowiednimi wymaganiami i w możliwie najbezpieczniejszy sposób.

Odnośnie do działalności przedsiębiorstwa, doradca ma w szczególności następujące obowiązki:

- śledzenie zgodności z wymaganiami dotyczącymi przewozu towarów niebezpiecznych;

- doradzanie przedsiębiorstwu w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych;

- przygotowywanie rocznego sprawozdania z działalności przedsiębiorstwa w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych dla kierownictwa tego przedsiębiorstwa lub odpowiednio dla władz lokalnych. Sprawozdanie powinno być przechowywane przez pięć lat i udostępniane władzom krajowym na ich żądanie.

Obowiązki doradcy obejmują również śledzenie następujących praktyk i procedur związanych z działalnością przedsiębiorstwa:

- procedur służących zachowaniu zgodności z wymaganiami dotyczącymi identyfikacji przewożonych towarów niebezpiecznych;

- praktyk przedsiębiorstwa w zakresie uwzględniania wymagań specjalnych związanych z przewożonym towarem w przypadku zakupu środków transportu;

- procedur służących sprawdzeniu wyposażenia używanego w związku z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;

- prawidłowego szkolenia pracowników przedsiębiorstwa oraz przechowywania dokumentacji szkoleniowej;

- wprowadzania prawidłowych procedur ratowniczych w zakresie wypadków i awarii, które mogą zagrażać bezpieczeństwu podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;

- prowadzenia dochodzeń oraz, jeżeli ma to zastosowanie, przygotowywania sprawozdań na temat poważnych wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;

- wprowadzania odpowiednich środków w celu przeciwdziałania powtarzaniu się wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów;

- uwzględniania przepisów oraz wymagań specjalnych odnoszących się do przewozu towarów niebezpiecznych przy wyborze podwykonawców oraz partnerów;

- sprawdzania, czy pracownicy zaangażowani w przewóz, załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych otrzymali szczegółowe procedury postępowania i instrukcje;

- stosowania środków mających na celu zwiększanie wiedzy w zakresie zagrożeń związanych z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;

- wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu czy środek transportu zaopatrzony jest w wymagane dokumenty i sprzęt awaryjny oraz czy takie dokumenty i sprzęt odpowiadają przepisom;

- wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu przestrzegania wymagań dotyczących załadunku i rozładunku;

- istnienia planu ochrony, o którym mowa pod 1.10.3.2.

1.8.3.4 Doradcą może być także kierujący przedsiębiorstwem, osoba pełniąca inne obowiązki w przedsiębiorstwie lub osoba niezatrudniona bezpośrednio przez to przedsiębiorstwo, pod warunkiem, że osoba ta jest w stanie wykonywać obowiązki doradcy.

1.8.3.5 Na żądanie właściwej władzy lub jednostki wyznaczonej w tym celu przez każdą Umawiającą się Stronę, każde przedsiębiorstwo, o którym mowa, powinno podać dane dotyczące tożsamości doradcy.

1.8.3.6 Jeżeli na skutek wypadku doznali szkody ludzie, majątek lub środowisko, albo doszło do zniszczeń majątku lub środowiska podczas przewozu, załadunku lub rozładunku wykonywanego przez przedsiębiorstwo, o którym mowa, doradca - po zebraniu potrzebnych informacji - powinien przygotować raport powypadkowy odpowiednio dla kierownictwa przedsiębiorstwa lub dla lokalnych władz. Raport ten nie zastępuje innych raportów, które mogą być wymagane od kierownictwa przedsiębiorstwa na podstawie innych przepisów międzynarodowych lub krajowych.

1.8.3.7 Doradca powinien posiadać świadectwo szkolenia zawodowego ważne dla transportu śródlądowymi drogami wodnymi. Świadectwo to powinno być wystawione przez właściwą władzę lub jednostkę upoważnioną w tym celu przez każdą Umawiającą się Stronę.

1.8.3.8 W celu otrzymania świadectwa kandydat powinien przejść szkolenie oraz zdać egzamin zatwierdzony przez właściwą władzę Umawiającej się Strony.

1.8.3.9 Głównym celem szkolenia powinno być dostarczenie kandydatom wystarczającej wiedzy z zakresu zagrożeń związanych z przewozem towarów niebezpiecznych, ustaw i innych przepisów mających zastosowanie do danego rodzaju transportu oraz obowiązków podanych pod 1.8.3.3.

1.8.3.10 Egzamin powinien być zorganizowany przez właściwą władzę lub jednostkę upoważnioną przez tę władzę. Jednostka egzaminująca nie powinna prowadzić szkoleń.

Upoważnienie dla jednostki egzaminującej powinno mieć formę pisemną. Może mieć ono ograniczony okres ważności. Wydanie upoważnienia powinno opierać się o następujące kryteria:

- kompetencje jednostki egzaminującej;

- wyszczególnienie form egzaminów proponowanych przez tę jednostkę;

- środki mające na celu zapewnienie bezstronności egzaminów;

- niezależność jednostki egzaminującej od jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych zatrudniających doradców do spraw bezpieczeństwa.

1.8.3.11 Celem egzaminu jest sprawdzenie czy kandydaci posiadają zasób wiedzy niezbędny do wykonywania obowiązków nałożonych na doradcę zgodnie z wykazem podanym pod 1.8.3.3 i konieczny do uzyskania świadectwa wymaganego zgodnie z 1.8.3.7. Egzamin powinien obejmować co najmniej następujące zagadnienia:

(a) wiedzę na temat różnych następstw wypadków z towarami niebezpiecznymi oraz głównych przyczyn takich wypadków;

(b) wymagania przepisów krajowych oraz umów międzynarodowych, w szczególności w zakresie:

- klasyfikacji towarów niebezpiecznych (procedur klasyfikacyjnych dla roztworów i mieszanin, struktury wykazu materiałów, klas materiałów niebezpiecznych i zasad ich klasyfikacji, rodzajów przewożonych towarów niebezpiecznych, właściwości fizycznych, chemicznych i toksykologicznych materiałów niebezpiecznych);

- ogólnych przepisów pakowania, przepisów dotyczących cystern i kontenerów-cystern (typów, kodów, oznakowania, konstrukcji, badań i prób wstępnych i okresowych);

- oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, oznakowania tablicami barwy pomarańczowej (oznakowania i stosowania nalepek na sztukach przesyłki, umieszczania i usuwania takich nalepek i tablic);

- zapisów w dokumentach przewozowych (wymaganych informacji);

- sposobu nadania i ograniczeń przy wysyłce (dotyczące ładunku całkowitego, przewozu luzem, przewozu w dużych pojemnikach do przewozu luzem, w kontenerach oraz w cysternach stałych lub odejmowalnych);

- przewozu pasażerów;

- zakazów i środków ostrożności przy ładowaniu razem;

- segregacji towarów;

- ograniczeń ilości przewożonych oraz ilości wyłączonych;

- manipulowania ładunkiem i jego rozmieszczenia (załadunku i rozładunku, stopni napełnienia, rozmieszczenia i segregacji ładunku);

- czyszczenia lub odgazowania przed załadunkiem i po rozładunku;

- pracowników, szkolenia zawodowego;

- dokumentów przewożonych w pojeździe (dokumentu przewozowego, instrukcji pisemnych, świadectwa dopuszczenia statku, zaświadczenia o przeszkoleniu dla przewozu towarów niebezpiecznych ADN, kopii dokumentów dotyczących odstępstw, innych dokumentów);

- instrukcji pisemnych (stosowania instrukcji oraz środków ochronny indywidualnej dla załogi pojazdu);

- wymagań w zakresie nadzoru (cumowania);

- regulacji i ograniczeń dotyczących transportu;

- planowego rozładunku oraz awaryjnego wycieku materiałów zanieczyszczających środowisko;

- wymagań dotyczących wyposażenia transportowego (statku).

1.8.3.12 Egzaminy

1.8.3.12.1 Egzamin powinien mieć formę pisemną, która może być uzupełniona częścią ustną.

1.8.3.12.2 Podczas egzaminu pisemnego nie zezwala się na korzystanie z jakichkolwiek źródeł informacji pisemnej z wyjątkiem przepisów międzynarodowych i krajowych.

1.8.3.12.3 Urządzenia elektroniczne mogą być używane wyłącznie w przypadku, gdy zostały one udostępnione przez jednostkę egzaminującą. Do udostępnionych urządzeń elektronicznych zdający nie powinien wprowadzać żadnych danych z wyjątkiem odpowiedzi na zadane pytania.

1.8.3.12.4 Egzamin pisemny powinien zawierać dwie części:

(a) kandydaci powinni otrzymać zestaw pytań składający się z co najmniej 20 pytań typu otwartego i obejmujących co najmniej zagadnienia podane pod 1.8.3.11. Mogą być również użyte pytania typu testowego z podanymi do wyboru odpowiedziami. W takim przypadku dwa pytania typu testowego są równoważne jednemu pytaniu typu otwartego. Spośród zagadnień objętych egzaminem szczególną uwagę należy zwrócić na:

- ogólne środki zapobiegawcze i środki bezpieczeństwa;

- klasyfikację materiałów niebezpiecznych;

- ogólne przepisy dotyczące pakowania, z uwzględnieniem cystern, kontenerów-cystern, pojazdów-cystern, itp.;

- oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;

- informacje zawarte w dokumencie przewozowym;

- manipulowanie i rozmieszczanie ładunku;

- wymagania dotyczące pracowników, szkolenie zawodowe;

- dokumenty dotyczące pojazdu i transportu;

- instrukcje pisemne;

- wymagania dotyczące wyposażenia transportowego statku,

(b) kandydaci powinni otrzymać do rozwiązania ćwiczenie praktyczne związane z obowiązkami doradcy, o których mowa pod 1.8.3.3, w celu wykazania, że posiadają oni kwalifikacje wystarczające do pełnienia funkcji doradcy.

1.8.3.13 Umawiające się Strony mogą zdecydować, że kandydaci, którzy zamierzają pracować dla przedsiębiorstw specjalizujących się w przewozie określonych rodzajów towarów niebezpiecznych, będą egzaminowani jedynie z zakresu dotyczącego towarów, które obejmuje ich działalność. Rodzaje towarów, o których mowa, to:

- klasa 1;

- klasa 2;

- klasa 7;

- klasy 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9;

- UN1202, 1203, 1223, 3475 oraz paliwo lotnicze zaklasyfikowane do UN 1268 lub 1863.

W świadectwie wymaganym zgodnie z 1.8.3.7 należy wyraźnie zaznaczyć, że jest ono ważne tylko dla jednego rodzaju towarów niebezpiecznych, określonego w niniejszym podrozdziale, z zakresu którego doradca był egzaminowany na warunkach podanych pod 1.8.3.12.

Świadectwa przeszkolenia doradców do spraw bezpieczeństwa wydane przed dniem 1 stycznia 2009 r., ważne dla UN 1202, 1203 i 1223, są ważne również dla UN 3475 oraz paliwa lotniczego zaklasyfikowanego do UN 1268 lub 1863.

1.8.3.14 Katalog pytań egzaminacyjnych powinien być przechowywany przez właściwą władzę lub jednostkę egzaminującą.

1.8.3.15 Świadectwo wymagane zgodnie z 1.8.3.7 powinno być zgodne z wzorem podanym pod 1.8.3.18 i powinno być uznawane przez wszystkie Umawiające się Strony.

1.8.3.16 Okres ważności świadectwa i jego przedłużanie

1.8.3.16.1 Świadectwo ważne jest przez pięć lat. Okres ważności świadectwa powinien być przedłużony o pięć kolejnych lat licząc od daty upływu jego ważności, jeżeli w ciągu roku poprzedzającego tę datę posiadacz ważnego świadectwa zdał wymagany egzamin. Egzamin powinien być zatwierdzony przez właściwą władzę.

1.8.3.16.2 Celem egzaminu jest upewnienie się, że posiadacz ważnego świadectwa dysponuje wiedzą niezbędną do wykonania obowiązków doradcy określonych pod 1.8.3.3. Zakres wymaganej wiedzy określony jest pod 1.8.3.11 (b) i powinien obejmować zmiany przepisów wprowadzone po dacie uzyskania ostatniego świadectwa. Egzamin powinien być przeprowadzony i nadzorowany na zasadach określonych pod 1.8.3.10 oraz od 1.8.3.12 do 1.8.3.14. Posiadacz ważnego świadectwa nie jest zobowiązany do rozwiązania ćwiczenia praktycznego określonego pod 1.8.3.12.4 (b).

1.8.3.17 Wymagania podane pod 1.8.3.1 do 1.8.3.16 uważa się za spełnione, jeżeli spełnione są odpowiednie wymagania Dyrektywy Rady 96/35/WE z dnia 3 czerwca 1996 r. w sprawie wyznaczania i kwalifikacji zawodowych doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie drogowym, kolejowym i śródlądowym towarów niebezpiecznych¹ Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/18/WE z dnia 17 kwietnia 2000 r. w sprawie minimalnych wymogów egzaminacyjnych dla doradców do spraw bezpieczeństwa w drogowym, kolejowym i śródlądowym transporcie towarów niebezpiecznych²

______

¹ Opublikowana w Dz. Urz. WE L 145 z 19.06.1996, str. 10; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 2, str. 346.

² Opublikowana w Dz. Urz. WE L 118 z 19.05.2000, str. 41; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 5, str. 31.

1.8.3.18 Wzór świadectwa

Świadectwo szkolenia doradcy

do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu towarów niebezpiecznych

Świadectwo Nr .............................................................................................................................

Znak wyróżniający państwo wydające świadectwo ....................................................................

Nazwisko ......................................................................................................................................

Imię (imiona) ................................................................................................................................

Data i miejsce urodzenia ..............................................................................................................

Obywatelstwo ..............................................................................................................................

Podpis posiadacza ........................................................................................................................

Ważne do ................. dla przedsiębiorstw, które przewożą towary niebezpieczne lub dokonują związanego z tym załadunku i wyładunku:

[] w transporcie drogowym [] w transporcie kolejowym [] w żegludze śródlądowej

Wydane przez ...............................................................................................................................

Data .................................................................... Podpis .............................................................

Przedłużono do ................................................... Przez ...............................................................

Data .................................................................... Podpis .............................................................

1.8.4 Wykaz właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych

Umawiające się Strony powinny poinformować Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych o adresach właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych, które zgodnie z przepisami krajowymi są właściwe dla wdrażania ADN, podając w każdym przypadku zakres wymagań ADN oraz adresy, na które powinny być kierowane odpowiednie zgłoszenia.

Na podstawie otrzymanych informacji, Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych sporządza wykaz, który powinien być aktualizowany. Wykaz wraz ze zmianami jest podawany do wiadomości Umawiających się Stron.

1.8.5 Powiadamianie o zdarzeniach dotyczących towarów niebezpiecznych

1.8.5.1 Jeżeli podczas załadunku, przewozu lub rozładunku towarów niebezpiecznych na terytorium Umawiającej się Strony miał miejsce poważny wypadek lub awaria, to załadowca, lub odpowiednio, napełniający, przewoźnik lub odbiorca, zobowiązany jest upewnić się, czy został sporządzony raport dla właściwej władzy tej Umawiającej się Strony, najpóźniej sześć miesięcy po zdarzeniu.

1.8.5.2 Jeżeli jest to konieczne, Umawiająca się Strona sporządza następnie raport dla Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu poinformowania innych Umawiających się Stron.

1.8.5.3 Zdarzenie, po zaistnieniu którego wymagane jest sporządzenie raportu zgodnie z 1.8.5.1, ma miejsce wówczas, gdy doszło do uwolnienia towarów niebezpiecznych lub bezpośredniego zagrożenia takim uwolnieniem, zranienia osób, szkody materialnej, zniszczenia środowiska, lub gdy konieczne było zaangażowanie właściwych władz, i gdy spełnione zostało co najmniej jedno z następujących kryteriów.

Zranienie osób oznacza zdarzenie, które spowodowało śmierć lub obrażenia ciała w wyniku bezpośredniego oddziaływania przewożonego towaru niebezpiecznego, przy czym obrażenia, o których mowa:

(a) wymagają zastosowania intensywnej opieki medycznej;

(b) wymagają leczenia szpitalnego przez co najmniej jedną dobę; lub

Uwolnienie towarów niebezpiecznych oznacza uwolnienie:

(a) co najmniej 50 kg lub 50 litrów towarów zaliczonych do klasy 1 lub 2 lub I grupy pakowania oraz innych substancji o nie określonych grupach pakowania;

(b) co najmniej 333 kg lub 333 litrów towarów zaliczonych do II grupy pakowania 2; lub

Kryterium dotyczące uwolnienia towarów niebezpiecznych ma zastosowanie również w przypadku wystąpienia bezpośredniego ryzyka ich uwolnienia w ilościach podanych powyżej. Ryzyko takie występuje w szczególności wtedy, gdy uległy uszkodzeniu urządzenia chroniące ładunek w wyniku czego nie są one wystarczające do kontynuowania przewozu, lub gdy z jakiegokolwiek innego powodu nie można zapewnić odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa (np. z powodu uszkodzenia cysterny lub kontenera, przewrócenia się cysterny lub wystąpienia pożaru w bezpośrednim sąsiedztwie zdarzenia).

W przypadku zdarzeń z udziałem towarów klasy 6.2, obowiązek sporządzenia raportu istnieje niezależnie od ilości uwolnionego towaru.

W przypadku zdarzeń obejmujących towary klasy 7, stosuje się następujące kryteria dotyczące uwolnienia towarów niebezpiecznych:

(a) jakiekolwiek uwolnienie materiału promieniotwórczego ze sztuki przesyłki;

(b) narażenie prowadzące do przekroczenia limitów określonych w przepisach dotyczących ochrony pracowników i ludności przed promieniowaniem jonizującym (Karta II przepisów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, Seria Bezpieczeństwo Nr 115 - "Międzynarodowe podstawowe normy ochrony przed promieniowaniem jonizującym i bezpieczeństwa źródeł promieniowania"); lub

(c) istnieje uzasadnione podejrzenie, że nastąpiło znaczące naruszenie funkcji ochronnych jakiejkolwiek sztuki przesyłki (w zakresie jej szczelności, osłony, ochrony termicznej lub krytyczności) mogące doprowadzić do sytuacji, w której bez zastosowania dodatkowych środków zabezpieczających dalszy przewóz takiej sztuki przesyłki nie jest możliwy.

UWAGA: Odnośnie do przesyłek, które nie mogą być dostarczone do odbiorcy, patrz przepis 7.1.4.14.7.7.

Szkoda materialna lub zniszczenie środowiska oznaczają uwolnienie towarów niebezpiecznych, niezależnie od ich ilości, powodujące straty oceniane na kwotę większą niż 50.000 euro. Dla potrzeb oceny strat nie powinny być brane pod uwagę uszkodzenia uczestniczących w zdarzeniu środków transportu przewożących towary niebezpieczne oraz uszkodzenia infrastruktury transportowej.

Zaangażowanie właściwych władz oznacza bezpośrednie działania podjęte podczas zdarzenia przez właściwe władze lub służby ratownicze, połączone z ewakuacją ludności lub zamknięciem szlaków komunikacyjnych (dróg kołowych / kolejowych / śródlądowych szlaków wodnych) na okres co najmniej trzech godzin z powodu zagrożenia stwarzanego przez towary niebezpieczne.

Jeżeli jest to konieczne, właściwa władza może zażądać dodatkowych informacji na temat zaistniałego zdarzenia.

1.8.5.4 Wzór raportu o zdarzeniu zaistniałym podczas przewozu towarów niebezpiecznych

Raport o zdarzeniu zaistniałym podczas przewozu towarów niebezpiecznych, zgodnie z przepisami rozdziału 1.8.5 ADN

Nr raportu: ....................................................................................................................................

Przewoźnik / Pakujący / Odbiorca / Ładowacz: ..........................................................................

Urzędowy numer statku: ..............................................................................................................

Statek do przewozu ładunków suchych (pojedynczy kadłub, podwójny kadłub): ......................

Zbiornikowiec (typ): ....................................................................................................................

Adres:

Nazwisko kontaktowe: ...................................................... Telefon: ...........................................

Fax / e-mail: ..................................................................................................................................

(Przed wysłaniem raportu niniejsza strona tytułowa powinna zostać usunięta przez właściwą władzę.)

1. Rodzaj transportu
Śródlądowa droga wodna								Urzędowy numer statku /nazwa statku (nie jest konieczny)
.................................................								..................................................
2. Data i miejsce zdarzenia
Rok: ............ Miesiąc: ...................... Dzień: ................... Godzina: ..................
[]	Port							Komentarz dotyczący opisu miejsca:
[]	Miejsce załadunku/rozładunku/przeładunku							....................................................
	Miejscowość/Kraj: ..............................							....................................................
	lub
[]	Wolna strefa
	Nazwa strefy: ..................................
	Kilometr-punkt: ................................
	lub
[]	Konstrukcja taka jak most lub ściana prowadząca
3. Warunki śródlądowej drogi wodnej
	Poziom wody (miara odniesienia): ....................................................................
	Szacowana szybkość wody: ............................................................................
[]	Wysoka woda
[]	Niska woda
4. Szczególne warunki pogodowe
[]	Deszcz
[]	Śnieg
[]	Mgła
[]	Burza z piorunami
[]	Burza
	Temperatura: ................... °C
5. Opis zdarzenia
[]	Kolizja z brzegiem, konstrukcją lub urządzeniem cumowniczym
[]	Kolizja z inny statkiem towarowym (kolizja / zderzenie)
[]	Kolizja ze statkiem pasażerskim (kolizja / zderzenie)
[]	Kontakt z podłożem (dnem) drogi wodnej, lub statek wszedł na mieliznę
[]	Pożar
[]	Wybuch
[]	Wyciek / Miejsce i obszar zanieczyszczenia (z dodatkowym opisem)
[]	Zniszczenie
[]	Wywrócenie
[]	Techniczny defekt (opcjonalny)
[]	Ludzki błąd (opcjonalny)
	Dodatkowy opis zdarzenia: .........................................................................
	...................................................................................................
	...................................................................................................
	...................................................................................................
6. Towary niebezpieczne uczestniczące w wypadku
Numer UN⁽¹⁾ lub nr identyfikacyjny materiału		Klasa	Grupa pakowania jeśli jest znana			Szacunkowa ilość uwolnionego towaru (kg lub l)⁽²⁾	Jednostka ładunkowa zgodnie z ADN, 1.2.1⁽³⁾		Materiał jednostki ładunkowej	Rodzaj uszkodzenia jednostki ładunkowej⁽⁴⁾



(1) W przypadku towarów niebezpiecznych zaliczonych do pozycji grupowych, do których stosuje się przepis szczególny 274, należy również podać ich nazwy techniczne.							⁽²⁾ W przypadku klasy 7 należy podać wartości zgodne z kryteriami określonymi pod 1.8.5.3.
⁽³⁾ Należy podać odpowiedni numer: 1 Opakowanie 2 DPPL 3 Duże opakowanie 4 Mały kontener 5 Wagon 6 Pojazd 7 Wagon-cysterna 8 Pojazd-cysterna 9 Wagon-bateria							⁽⁴⁾ Należy podać odpowiedni numer: 1 Uwolnienie ładunku 2 Pożar 3 Wybuch 4 Defekt techniczny
10 Pojazd-bateria 11 Wagon z cysternami odejmowalnymi 12 Cysterna odejmowalna 13 Duży kontener 14 Kontener-cysterna 15 MEGC 16 Cysterna przenośna 17 Statek do przewozu ładunków suchych (pojedynczy kadłub, podwójny kadłub) 18 Zbiornikowiec (typ)
7. Przyczyna zdarzenia (jeżeli jest znana)
[]	Defekt techniczny
[]	Wadliwe zabezpieczenie ładunku
[]	Przyczyna eksploatacyjna
[]	Inna: .............................................................................................
	...................................................................................................
	...................................................................................................
	...................................................................................................
8. Skutki zdarzenia
Ofiary oddziaływania towarów niebezpiecznych:
[]	Zabici (liczba .............)
[]	Ranni (liczba: .............)
Uwolnienie towaru niebezpiecznego:
[]	Tak
[]	Nie
[]	Bezpośrednie zagrożenie uwolnieniem towaru niebezpiecznego
Szkody materialne / zniszczenie środowiska:
[]	Szacowana wielkość szkód < 50.000 euro
[]	Szacowana wielkość szkód > 50.000 euro
Zaangażowanie właściwych władz:
[]	Tak			[]	Ewakuacja ludności na okres co najmniej trzech godzin z powodu zagrożenia stwarzanego przez przewożone towary niebezpieczne.
				[]	Zamknięcie szlaków komunikacyjnych na okres co najmniej trzech godzin z powodu zagrożenia stwarzanego przez przewożone towary niebezpieczne.
[]	Nie

W razie potrzeby właściwa władza może zażądać dodatkowych informacji

DZIAŁ 1.9

OGRANICZENIA W TRANSPORCIE WPROWADZANE PRZEZ WŁAŚCIWE WŁADZE

1.9.1 Zgodnie z artykułem 6, ustęp 1 ADN, wwóz towarów niebezpiecznych na terytorium Umawiających się Stron może być przedmiotem regulacji lub zakazów wynikających z przyczyn innych niż bezpieczeństwo podczas przewozu. Takie regulacje i zakazy powinny być opublikowane w odpowiedniej formie.

1.9.2 Z zastrzeżeniem przepisów podanych pod 1.9.3, Umawiająca się Strona może stosować wobec statków przewożących śródlądowymi drogami wodnymi na jej terytorium towary niebezpieczne w międzynarodowym ruchu dodatkowe przepisy, które nie są zawarte w ADN, pod warunkiem, że przepisy te nie są sprzeczne z artykułem 4, ustęp 2 ADN oraz, że są one zawarte w ustawodawstwie krajowym odnoszącym się w równym stopniu do statków wykonujących przewozy towarów niebezpiecznych w krajowymi śródlądowymi drogami wodnymi na terytorium tej Umawiającej się Strony.

1.9.3 Zakres przepisów dodatkowych, o których mowa pod 1.9.2, obejmuje:

(a) wymagania dodatkowe w zakresie bezpieczeństwa lub ograniczenia dotyczące statków poruszających się przy budowlach takich jak mosty czy tunele, albo statków wchodzących lub opuszczających porty lub inne terminale transportowe;

(b) wymagania dotyczące przestrzegania wyznaczonych dróg wodnych w celu ominięcia obszarów handlowych lub zamieszkałych, obszarów o dużej wrażliwości ekologicznej, obszarów zawierających niebezpieczne instalacje przemysłowe lub śródlądowych dróg wodnych stwarzających poważne zagrożenie;

(c) wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczące poruszających się lub zacumowanych statków przewożących towary niebezpieczne w przypadku wystąpienia ekstremalnych warunków pogodowych, trzęsienia ziemi, wypadku, działań technicznych, niepokojów społecznych lub działań wojennych;

(d) ograniczenia w ruchu statków przewożących towary niebezpieczne w niektóre dni tygodnia lub roku.

1.9.4 Właściwa władza Umawiającej się Strony, która stosuje na swoim terytorium jakiekolwiek przepisy dodatkowe, o których mowa pod 1.9.3(a) i (d) powyżej, powinna powiadomić o tych przepisach Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.

DZIAŁ 1.10

PRZEPISY DOTYCZĄCE OCHRONY TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

UWAGA: W rozumieniu niniejszego działu, "ochrona" oznacza środki ostrożności podejmowane w celu zminimalizowania ryzyka kradzieży lub użycia towarów niebezpiecznych niezgodnie z ich przeznaczeniem, prowadzącego do zagrożenia ludzi, mienia lub środowiska.

1.10.1 Przepisy ogólne

1.10.1.1 Wszystkie osoby uczestniczące w przewozie towarów niebezpiecznych powinny stosować się, odpowiednio do zakresu swoich obowiązków, do wymagań niniejszego działu dotyczących ochrony tych towarów.

1.10.1.2 Towary niebezpieczne mogą być wydane do przewozu wyłącznie przewoźnikowi o ustalonej tożsamości.

1.10.1.3 Miejsca używane do czasowego przechowywania towarów niebezpiecznych podczas ich przewozu, powinny być odpowiednio chronione, dobrze oświetlone, a także - o ile jest to możliwe i wskazane - niedostępne dla osób postronnych.

1.10.1.4 Każdy członek załogi statku będąc na pokładzie podczas powozu towarów niebezpiecznych, powinien posiadać przy sobie dokument z fotografią potwierdzający jego tożsamość.

1.10.1.5 Kontrole stanu bezpieczeństwa określone pod 1.8.1 powinny obejmować sprawdzenie, czy zostały zastosowane odpowiednie środki ochrony.

1.10.1.6 Właściwa władza powinna prowadzić bieżącą ewidencję ważnych zaświadczeń o specjalistycznym przeszkoleniu ekspertów, określonych pod 8.2.1, wydanych przez tę władzę lub przez inną upoważnioną jednostkę.

1.10.2 Szkolenie w zakresie ochrony

1.10.2.1 Szkolenie określone w dziale 1.3 powinno obejmować wiedzę na temat ochrony. Szkolenie doskonalące w zakresie ochrony nie jest ograniczone wyłącznie do zmian w przepisach.

1.10.2.2 Szkolenie w zakresie ochrony powinno obejmować rozpoznanie i charakterystykę zagrożeń, metody wykrywania i usuwania zagrożeń oraz działania podejmowane w przypadku naruszenia bezpieczeństwa. Jeżeli wymagane jest sporządzenie planu ochrony, to szkolenie powinno zawierać informacje o tym planie odpowiednio do zakresu obowiązków i odpowiedzialności osób szkolonych oraz do ich funkcji związanych z wykonaniem planu.

1.10.3 Przepisy dotyczące towarów niebezpiecznych dużego ryzyka

UWAGA: "Towarami niebezpiecznymi dużego ryzyka" są towary, które mogą być użyte, niezgodnie ze swoim przeznaczeniem, w zamachach terrorystycznych i spowodować w ten sposób poważne następstwa w postaci licznych ofiar lub masowych zniszczeń.

1.10.3.1 Wykaz towarów niebezpiecznych dużego ryzyka zawiera tabela 1.10.5.

1.10.3.2 Plany ochrony

1.10.3.2.1 Przewoźnicy, nadawcy i inni uczestnicy przewozu wymienieni pod 1.4.2 i 1.4.3, biorący udział w przewozie towarów niebezpiecznych dużego ryzyka (patrz tabela 1.10.5), powinni przyjąć, wdrożyć i stosować plan ochrony, który powinien obejmować co najmniej elementy określone pod 1.10.3.2.2.

1.10.3.2.2 Plan ochrony powinien zawierać co najmniej następujące elementy:

(a) szczegółowy podział obowiązków w zakresie ochrony wraz ze wskazaniem kompetentnych i wykwalifikowanych osób, które posiadają odpowiednie uprawnienia do ich wykonywania;

(b) wykaz towarów niebezpiecznych podlegających ochronie lub wykaz rodzajów towarów niebezpiecznych podlegających ochronie;

(c) opis wykonywanych czynności i ocenę związanych z nimi zagrożeń, z uwzględnieniem postojów niezbędnych do wykonania operacji transportowych, przechowywania towarów niebezpiecznych - przed, podczas i po przewozie - na statku, w cysternie lub w kontenerze, a także czasowego przechowywania towarów niebezpiecznych związanego ze zmianą rodzaju transportu lub środka transportu;

(d) szczegółowy wykaz środków, które powinny być zastosowane w celu zminimalizowania zagrożeń, odpowiednio do zakresu obowiązków i odpowiedzialności uczestnika przewozu, obejmujący:

- szkolenie;

- procedury postępowania (np. reagowanie w stanach podwyższonego zagrożenia, kontrola pracowników nowoprzyjętych i zmieniających stanowiska);

- działania praktyczne (np. wybór i korzystanie ze znanych tras przewozu, z uwzględnieniem dostępu do miejsc czasowego przechowywania towarów niebezpiecznych (określonych pod literą (c) oraz bliskości wrażliwych elementów infrastruktury);

- wyposażenie i inne środki, które powinny być użyte w celu zminimalizowania zagrożeń;

(e) skuteczne i aktualne procedury powiadamiania i postępowania w przypadkach zagrożeń, nieprzestrzegania zasad bezpieczeństwa i związanych z nimi zdarzeń;

(f) procedury oceny i testowania planów ochrony oraz procedury przeglądów okresowych i aktualizacji tych planów;

(g) środki zapewniające ochronę fizyczną informacji o transporcie zawartych w planie ochrony; oraz

(h) środki zapewniające ograniczenie dostępu do informacji o operacjach transportowych zawartych w planie ochrony wyłącznie do osób upoważnionych. Środki te nie powinny pozostawać w sprzeczności z wymaganiami dotyczącymi podawania informacji zawartymi w innych przepisach ADN.

UWAGA: Przewoźnicy, nadawcy i odbiorcy powinni współpracować ze sobą oraz z właściwymi władzami w zakresie wymiany informacji o zagrożeniach, stosowania odpowiednich środków ochrony oraz postępowania w przypadku zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu.

1.10.3.3 W przypadku statków przewożących towary niebezpieczne dużego ryzyka podane w tabeli 1.10.5 powinny być zastosowane urządzenia, układy lub działania skutecznie zapobiegające kradzieży tych pojazdów i ich ładunku. Zastosowanie wymienionych środków nie powinno utrudniać prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczej.

UWAGA: W razie potrzeby, w przypadku, gdy odpowiednie urządzenia zostały już zainstalowane, do monitorowania towarów niebezpiecznych dużego ryzyka (patrz tabela 1.10.5) powinny być użyte systemy telemetryczne lub inne metody lub urządzenia służące do śledzenia przemieszczania tych towarów.

1.10.4 Wymagania 1.10.1, 1.10,2 oraz 1.10.3 nie mają zastosowania, kiedy ilości przewożone w sztukach przesyłki na statku nie przekraczają tych wymienionych w podpunkcie 1.1.3.6.1.

1.10.5 Za towary niebezpieczne dużego ryzyka uważa się towary wymienione w poniższej tabeli, przewożone w ilościach większych niż podane.

Tabela 1.10.5: Wykaz towarów niebezpiecznych dużego ryzyka

Klasa	Podklasa	Materiał lub przedmiot	Ilość
Klasa	Podklasa	Materiał lub przedmiot	Cysterna lub zbiornik ładunkowy (litry)^c	Luzem ^/(kg)^d*	Towary w sztukach przesyłki (kg)
1	1.1	materiały i przedmioty	^a	a	0
	1.2	materiały i przedmioty	^a	a	0
	1.3	materiały i przedmioty grupy zgodności C	^a	a	0
	1.4	Materiały wybuchowe UN 0104, UN 0237, UN 0255, UN 0267, UN 0289, UN 0361, UN 0365, UN 0366, UN 0440, UN 0441, UN 0455, UN 0456 oraz UN 0500	^a	a	0
	1.5	materiały i przedmioty	0	^a	0
2		gazy palne (kod klasyfikacyjny F)	3000	^a	b
2		gazy trujące (kody klasyfikacyjne zawierające litery T, TF, TC, TO, TFC lub TOC) z wyłączeniem aerozoli	0	^a	0
3		materiały ciekłe zapalne I i II grupy pakowania	3000	^a	b
3		materiały wybuchowe odczulone	0	^a	0
4.1		materiały wybuchowe odczulone	^a	a	0
4.2		materiały I grupy pakowania	3000	^a	b
4.3		materiały I grupy pakowania	3000	^a	b
5.1		materiały ciekłe utleniające I grupy pakowania	3000	^a	b
5.1		nadchlorany, azotan amonowy oraz nawozy na bazie azotanu amonowego	3000	3000	^b
6.1		materiały trujące I grupy pakowania	0	^a	0
6.2		materiały zakaźne kategorii A (UN 2814 i UN 2900)	^a	0	0
7		materiały promieniotwórcze	3000 A₁ (materiał w specjalnej postaci) lub odpowiednio 3000 A₂, w sztukach przesyłki typu B(U), B(M) lub typu C
8		materiały żrące I grupy pakowania	3000	^a	b

^*/ Luzem znaczy luzem na statku, lub luzem w pojeździe lub kontenerze.

a Nie dotyczy.

b Niezależnie od ilości towarów, przepisy rozdziału 1.1 0. 3 nie mają zastosowania.

c Wartość umieszczona w tej kolumnie ma zastosowanie tylko i wyłącznie w sytuacji gdy przewóz w cysternie jest dopuszczony, zgodnie z rozdziałem 3.2, tabela A, kolumna (10) lub (12) ADR lub RID, bądź jeżeli jest wskazana litera "T" w rozdziale 3.2, tabela A, kolumna 8 ADN. Dla substancji które nie są dopuszczone do przewozu w cysternach, instrukcje zawarte w tej kolumnie nie mają zastosowania.

d Wartość umieszczona w tej kolumnie ma zastosowanie tylko i wyłącznie w sytuacji gdy przewóz luzem jest dopuszczony zgodnie z rozdziałem 3.2 tabela A, kolumna (10) lub (17) ADR lub RID, bądź jeżeli jest wskazana litera "B" w rozdziale 3.2, tabela A, kolumna 8 ADN. Dla substancji które nie są dopuszczone do przewozu luzem, instrukcje zawarte w tej kolumnie nie mają zastosowania.

1.10.6 Wymagania niniejszego działu w odniesieniu do materiałów promieniotwórczych uważa się za spełnione, jeżeli zastosowano przepisy Konwencji o Ochronie Fizycznej Materiałów Jądrowych, uzupełnionej zaleceniami IAEA INFCIRC/225(Rev.4).

DZIAŁ 1.15

UZNAWANIE INSTYTUCJI KLASYFIKACYJNYCH

1.15.1 Postanowienia ogólne

W przypadku zawarcia porozumienia międzynarodowego, regulującego ogólniejsze kwestie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i zawierającego postanowienia dotyczące całego zakresu działalności instytucji klasyfikacyjnych i ich uznawania, każde postanowienie niniejszego działu sprzeczne z jakimkolwiek postanowieniem wspomnianego porozumienia międzynarodowego automatycznie traci moc w stosunkach pomiędzy Stronami niniejszej Umowy, które stały się stronami porozumienia międzynarodowego, poczynając od daty wejścia w życie tego ostatniego, i zostaje zastąpione tym samym przez odpowiednie postanowienie porozumienia międzynarodowego. Po wejściu w życie takiego porozumienia międzynarodowego niniejszy dział traci ważność, o ile wszystkie Strony niniejszej Umowy stały się stronami porozumienia międzynarodowego.

1.15.2 Procedura uznawania instytucji klasyfikacyjnych

1.15.2.1 Instytucja klasyfikacyjna, która pragnie uzyskać rekomendację w celu uznania jej w rozumieniu niniejszej Umowy, winna złożyć wniosek o uznanie jej zgodnie z postanowieniami niniejszego działu we właściwej władzy jednej z Umawiających się Stron.

Instytucja klasyfikacyjna przygotowuje odnośne informacje zgodnie z postanowieniami niniejszego działu. Powinna ona przedstawić je przynajmniej w jednym oficjalnym języku państwa, w którym wniosek został złożony, oraz w języku angielskim.

Umawiająca się Strona przesyła wniosek do Komitetu Wykonawczego, z wyjątkiem przypadków, w których jej zdaniem warunki i kryteria, przytoczone w 1.15.3, są w sposób oczywisty nie spełnione.

1.15.2.2 Komitet Wykonawczy wyznacza komitet ekspertów oraz określa jego skład i przepisy proceduralne. Komitet ekspertów rozpatruje wniosek, określa czy instytucja klasyfikacyjna spełnia kryteria przytoczone w 1.15.3 i w ciągu sześciu miesięcy ogłasza rekomendację Komitetowi Wykonawczemu

1.15.2.3 Po zapoznaniu się z raportem ekspertów Komitet Wykonawczy zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 17, punkt 7 c), podejmuje w terminie nie przekraczającym jednego roku decyzję o ewentualnym zarekomendowaniu Umawiającym się Stronom uznania odpowiedniej instytucji klasyfikacyjnej. Komitet Wykonawczy sporządza listę instytucji klasyfikacyjnych zarekomendowanych w celu uznania przez Umawiające się Strony.

1.15.2.4 Każda Umawiająca się Strona może podjąć decyzję o uznaniu lub nieuznaniu odpowiednich instytucji klasyfikacyjnych tylko na podstawie listy przytoczonej w 1.15.2.3. Powiadamia ona o swojej decyzji Komitet Wykonawczy i pozostałe Umawiające się Strony.

Komitet Wykonawczy powinien dokonywać aktualizacji listy instytucji klasyfikacyjnych uznanych przez Umawiające się Strony.

1.15.2.5 Jeżeli jedna z Umawiających się Stron uważa, że którakolwiek z uznanych instytucji klasyfikacyjnych nie spełnia już warunków i kryteriów ustalonych w 1.15.3, może ona przedstawić Komitetowi Wykonawczemu propozycję o usunięciu jej z listy instytucji rekomendowanych w celu uznania. Propozycja taka powinna być poparta przekonywującymi dowodami niespełnienia ustalonych warunków i kryteriów.

1.15.2.6 Komitet Wykonawczy powołuje w tym celu nowy komitet ekspertów zgodnie z procedurą opisaną w punkcie 1.15.2.2, który powinien w ciągu sześciu miesięcy przedstawić raport Komitetowi Wykonawczemu.

1.15.2.7 Komitet Wykonawczy może zgodnie z artykułem 17, punkt 7 (c), podjąć decyzję o usunięciu nazwy odpowiedniej instytucji z listy instytucji rekomendowanych w celu uznania.

W takim przypadku odpowiednia instytucja powinna o tym zostać niezwłocznie poinformowana. Komitet Wykonawczy powiadamia wszystkie Umawiające się Strony o tym, że dana instytucja klasyfikacyjna nie spełnia już stawianych wymagań odnośnie działania jako uznana instytucja klasyfikacyjna w ramach niniejszej Umowy i proponuje im podjęcie niezbędnych kroków w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami niniejszej Umowy.

1.15.3 Warunki i kryteria uznania instytucji klasyfikacyjnej wnioskującej o uznanie w ramach niniejszej Umowy

Instytucja klasyfikacyjna wnioskująca o uznanie jej w ramach niniejszej Umowy powinna spełniać wszystkie wymienione poniżej warunki i kryteria:

1.15.3.1 Instytucja klasyfikacyjna powinna być zdolna do zademonstrowania rozległej wiedzy i doświadczenia w dziedzinie oceny projektowania i konstrukcji statków żeglugi śródlądowej. Instytucja powinno posiadać pełen zestaw przepisów i norm dotyczących projektowania, budowy i okresowej inspekcji statków. Przepisy i normy, o których mowa, powinny być publikowane i ustawicznie aktualizowane i udoskonalane przy pomocy programów badawczo-rozwojowych.

1.15.3.2 Rejestr statków sklasyfikowanych przez instytucję klasyfikacyjną powinien być publikowany corocznie.

1.15.3.3 Instytucja klasyfikacyjna nie powinna znajdować się pod kontrolą armatorów, producentów statków czy innych osób, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie budowy, wyposażenia, remontu lub eksploatacji statków. Dochody instytucji klasyfikacyjnej nie powinny być uzależnione w znacznym stopniu od jakiegokolwiek jednego przedsiębiorstwa handlowego.

1.15.3.4 Centrala lub jakikolwiek oddział instytucji klasyfikacyjnej, które są upoważnione i uprawnione do podejmowania decyzji i działania we wszystkich dziedzinach dotyczących jej kompetencji w ramach przepisów regulujących żeglugę śródlądową, powinny znajdować się w kraju jednej z Umawiających się Stron.

1.15.3.5 Instytucja klasyfikacyjna, wraz ze swoimi ekspertami, powinna posiadać dobrą reputację w dziedzinie żeglugi śródlądowej; eksperci powinni być zdolni do udowodnienia swoich profesjonalnych kwalifikacji.

1.15.3.6 Instytucja klasyfikacyjna powinna:

- dysponować taką liczbą współpracowników i inżynierów do wykonywania zadań technicznych w zakresie nadzoru i inspekcji, jak również zarządzania, wspomagania i badań, która jest współmierna ze skalą zadań i liczbą klasyfikowanych statków, a ponadto, wystarczająca dla zapewnienia aktualizacji przepisów i ich rozwoju w świetle wymagań jakościowych;

- posiadać ekspertów w krajach co najmniej dwóch Umawiających się Stron.

1.15.3.7 Instytucja klasyfikacyjna powinna kierować się kodeksem etycznym.

1.15.3.8 Instytucja klasyfikacyjna powinna opracowywać, wdrażać i utrzymywać skuteczny wewnętrzny system jakości, oparty na odpowiednich aspektach międzynarodowych uznanych norm jakości i zgodną z normą EN 45004:1995 (mechanizmy kontroli) i ISO 9001 lub EN 29001:1997. Taki system jakości instytucji klasyfikacyjnej podlega certyfikacji przez niezależny organ audytorów uznany przez administrację państwa, w którym się znajduje.

1.15.4 Zobowiązania rekomendowanych instytucji klasyfikacyjnych

1.15.4.1 Rekomendowane instytucje klasyfikacyjne zobowiązują się do współpracy między sobą w celu zapewnienia równorzędności wykorzystywanych przez nie norm technicznych oraz ich wdrażania.

1.15.4.2 Rekomendowane instytucje klasyfikacyjne zobowiązują się do uzgadniania swoich wymagań z istniejącymi i przyszłymi postanowieniami niniejszej Umowy.

DZIAŁ 1.16

PROCEDURA WYDAWANIA ŚWIADECTW DOPUSZCZENIA

1.16.1 Świadectwo dopuszczenia

1.16.1.1 Postanowienia ogólne

1.16.1.1.1 Statki do przewozu ładunków suchych przewożący towary niebezpieczne w ilościach większych niż ilości zwolnione, statki o których mowa w 7.1.2.19.1, zbiornikowce przewożące towary niebezpieczne oraz statki o których mowa w 7.2.2.19.3 powinny być zaopatrzone we właściwe świadectwo dopuszczenia.

1.16.1.1.2 Świadectwo dopuszczenia powinno być ważne nie dłużej niż przez pięć lat, zgodnie z postanowieniami 1.16.11.

1.16.1.2 Format świadectw dopuszczenia oraz szczegóły, jakie powinno zawierać

1.16.1.2.1 Świadectwo dopuszczenia powinno być dostosowane do modeli 8.6.11 lub 8.6.1.3 i zawierać wymagane stosowne szczegóły. Powinno zawierać datę wygaśnięcia okresu ważności.

1.16.1.2.2 Świadectwo dopuszczenia powinno zaświadczać, że na statku dokonano inspekcji oraz że jego konstrukcja i wyposażenie dostosowane są do odnośnych postanowień Części 9 ADN.

1.16.1.2.3 Właściwa władza może wnieść wszystkie poprawki w świadectwie dopuszczenia przewidziane w tych Przepisach oraz w innych przepisach sporządzonych za wzajemną zgodą Umawiających się Stron.

1.16.1.2.4 Właściwa władza powinna zawrzeć następujące szczegóły w świadectwie dopuszczenia dla statków o podwójnym kadłubie spełniających dodatkowe wymagania od 9.1.0.80 do 9.1.0.95 lub 9.2.0.80 do 9.2.0.95:

"Statek spełnia dodatkowe wymagania dla statków o podwójnym kadłubie od 9.1.0.80 do 9.1.0.95" lub "Statek spełnia dodatkowe wymagania dla statków o podwójnym kadłubie 9.2.0.80 do 9.2.0.95."

1.16.1.2.5 Dla zbiornikowców, świadectwo dopuszczenia musi być uzupełnione o listę towarów niebezpiecznych przyjętych do przewozu zbiornikowcem, sporządzoną przez uznaną instytucję klasyfikacyjną, która dokonała klasyfikacji statku.

1.16.1.2.6 Kiedy właściwa władza wyda świadectwo dopuszczenia dla zbiornikowców, to powinna ona również wydać pierwszy dziennik załadowania.

1.16.1.3 Tymczasowe świadectwo dopuszczenia

1.16.1.3.1 Dla statku, który nie posiada świadectwa dopuszczenia, można wydać tymczasowe świadectwo dopuszczenia w następujących przypadkach przy spełnieniu następujących warunków:

(a) Statek spełnia odpowiednie wymagania tych Przepisów, ale świadectwo dopuszczenia nie mogło być wydane na czas. Tymczasowe świadectwo dopuszczenia będzie ważne na odpowiedni okres, lecz nie przekraczający trzech miesięcy;

(b) Statek po odniesieniu szkód nie spełnia wszystkich odpowiednich wymagań tych Przepisów. W tym przypadku tymczasowe świadectwo dopuszczenia będzie ważne tylko na okres jednej określonej podróży i dla określonego ładunku. Właściwa władza może nałożyć dodatkowe warunki.

1.16.1.3.2 Tymczasowe świadectwo dopuszczenia powinno być dostosowane do modelu w 8.6.1.2 lub 8.6.1.4 lub pojedynczego świadectwa wzorcowego łączącego tymczasowe świadectwo inspekcji i tymczasowe świadectwo dopuszczenia, pod warunkiem, że tymczasowe świadectwo wzorcowe zawiera te same informacje, co model w 8.6.1.2 lub 8.6.1.4 i jest aprobowane przez właściwą władzę.

1.16.2 Wydawanie i uznawanie świadectw dopuszczenia

1.16.2.1 Świadectwo dopuszczenia wymienione w 1.16.1 powinno być wydane przez właściwą władzę Umawiającej się Strony, gdzie statek jest zarejestrowany, a w wypadku jej braku, właściwą władzę Umawiającej się Strony, gdzie znajduje się jego port macierzysty, lub w wypadku jej braku, właściwą władzę Umawiającej się Strony, gdzie znajduje się siedziba armatora, lub w przypadku jej braku, przez właściwą władzę wybraną przez armatora lub jego przedstawiciela.

Inne Umawiające się Strony powinny uznawać takie tymczasowe świadectwa dopuszczenia.

Okres ważności nie będzie przekraczał pięciu lat zgodnie z postanowieniami 1.16.10.

1.16.2.2 Właściwa władza jakiejkolwiek Umawiającej się Strony może poprosić właściwą władzę jakiejkolwiek innej Umawiającej się Strony, aby w jej zastępstwie wydała świadectwo dopuszczenia.

1.16.2.3 Właściwa władza jakiejkolwiek Umawiającej się Strony może upoważnić jednostkę inspekcyjną, określoną w 1.16.4, do wydania świadectwa dopuszczenia.

1.16.2.4 Tymczasowe świadectwo dopuszczenia wymienione w 1.16.1.3 powinno być wydane przez właściwą władzę jednej z Umawiających się Stron w przypadkach i na warunkach wymienionych w tych Przepisach.

Takie tymczasowe świadectwa dopuszczenia powinny być uznawane przez inne Umawiające się Strony.

1.16.3 Procedura inspekcji

1.16.3.1 Inspekcja statku przeprowadzana jest pod nadzorem właściwej władzy Umawiającej się Strony. W ramach tej procedury inspekcja może być przeprowadzana przez jednostkę inspekcyjną wyznaczony przez Umawiającą się Stronę lub przez uznaną instytucję klasyfikacyjną. Jednostka inspekcyjna lub uznana instytucja klasyfikacyjna sporządzają sprawozdanie z inspekcji stwierdzające częściową lub całkowitą zgodność statku z postanowieniami niniejszych Przepisów.

1.16.3.2 Raport z inspekcji powinien być sporządzany w formie pisemnej w języku przyjętym przez właściwą władzę i zawierać wszystkie informacje niezbędne do sporządzenia świadectwa.

1.16.4 Jednostka inspekcyjna

1.16.4.1 Jednostki inspekcyjne powinny być uznane przez administrację Umawiającej się Strony jako jednostki zatrudniające ekspertów w dziedzinie budowy i inspekcji statków żeglugi śródlądowej i jako jednostki zatrudniające ekspertów w dziedzinie przewozu towarów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi. Powinny one spełniać następujące kryteria:

- przestrzeganie przez jednostkę wymagań w zakresie bezstronności;

- posiadanie struktur i personelu, które dowodzą w sposób obiektywny o profesjonalnych umiejętnościach i doświadczeniu jednostki;

- przestrzeganie istotnych treści normy EN 45004:1995 wspartych szczegółowymi procedurami kontrolnymi.

1.16.4.2 Jednostki inspekcyjne mogą korzystać z usług ekspertów (np. eksperta ds. instalacji elektrycznych) lub organów wyspecjalizowanych zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi (np. instytucji klasyfikacyjnych).

1.16.4.3 Komitet Wykonawczy prowadzi aktualny rejestr wyznaczonych jednostek inspekcyjnych.

1.16.5 Wniosek o wydanie świadectwa dopuszczenia

Armator statku lub jego przedstawiciel ubiegający się o wydanie świadectwa dopuszczenia powinien skierować wniosek do właściwej władzy wspomnianej w punkcie 1.16.2.1 Właściwa władza określa dokumenty, które powinny zostać jej przedłożone. W celu otrzymania świadectwa dopuszczenia do wniosku powinno być załączone ważne świadectwo statku.

1.16.6 Wpisy i zmiany w świadectwie dopuszczenia

1.16.6.1 Armator statku lub jego przedstawiciel powinien poinformować właściwą władzę o wszelkich zmianach w nazwie statku, a także wszelkich zmianach w jego oficjalnym lub rejestracyjnym numerze i przesłać jej świadectwo dopuszczenia w celu wniesienia odpowiednich poprawek.

1.16.6.2 Właściwa władza może dokonywać w świadectwie dopuszczenia wszelkich wpisów lub zmian przewidzianych w niniejszych przepisach względnie w innych przepisach opracowanych na podstawie wzajemnego uzgodnienia przez Umawiające się Strony.

1.16.6.3 Jeżeli armator statku lub jego przedstawiciel zarejestrował statek w innej Umawiającej się Stronie, powinien on zwrócić się do właściwej władzy tej Umawiającej się Strony z prośbą o wydanie nowego świadectwa dopuszczenia. Właściwa władza może wydać nowe świadectwo na pozostałą część okresu ważności istniejącego świadectwa bez przeprowadzania nowej inspekcji statku, pod warunkiem że stan i parametry techniczne statku nie uległy żadnym zmianom.

1.16.7 Zgłoszenie statku do badania

1.16.7.1 Armator statku lub jego przedstawiciel powinien zgłosić statek do badania w stanie pustym, czystym i wyposażonym; powinien on udzielać niezbędnej pomocy podczas przeprowadzania badań, zapewniając np. odpowiednią łódź i personel, otwierając te części statku lub wyposażenia, które nie są bezpośrednio dostępne lub widoczne.

1.16.7.2 Podczas badania wstępnego, specjalnej lub okresowej jednostka inspekcyjna lub uznana instytucja klasyfikacyjna może zażądać przeprowadzenia badania statku na lądzie.

1.16.8 Badanie wstępne

Jeżeli statek nie posiada świadectwa dopuszczenia lub jeżeli termin ważności świadectwa dopuszczenia upłynął przeszło sześć miesięcy wcześniej, statek podlega badaniu wstępnemu.

1.16.9 Badanie specjalne

Jeżeli kadłub lub wyposażenie statku uległy zmianom, które mogą obniżyć poziom bezpieczeństwa przy przewozie towarów niebezpiecznych, lub uległy uszkodzeniu mającemu wpływ na takie bezpieczeństwo, statek powinien być niezwłocznie zgłoszony przez armatora lub jego przedstawiciela do nowego badania.

1.16.10 Badanie okresowe i odnowienie świadectwa dopuszczenia

1.16.10.1 W celu odnowienia świadectwa dopuszczenia armator statku lub jego przedstawiciel zgłaszają statek do badania okresowego. Armator statku lub jego przedstawiciel mogą w dowolnym momencie zażądać przeprowadzenia badania statku.

1.16.10.2 Jeżeli prośba o przeprowadzenie badania okresowego została skierowana w ciągu ostatniego roku przed upływem terminu ważności świadectwa dopuszczenia, to termin ważności nowego świadectwa dopuszczenia rozpoczyna od daty upływu terminu ważności poprzedniego świadectwa dopuszczenia.

1.16.10.3 Prośba o przeprowadzenie badania okresowego może być także skierowana w ciągu sześciu miesięcy po upływie terminu ważności świadectwa dopuszczenia.

1.16.10.4 Na podstawie wyników takiego badania właściwa władza określa termin ważności nowego świadectwa dopuszczenia.

1.16.11 Przedłużenie terminu ważności świadectwa dopuszczenia bez badania

W odstępstwie od postanowień punktu 1.16.10 właściwa władza może, na podstawie uzasadnionej prośby armatora lub jego przedstawiciela, przedłużyć termin ważności świadectwa dopuszczenia bez przeprowadzania badania o nie więcej niż jeden rok. Dokument o przedłużeniu powinien posiadać formę pisemną i powinien być przechowywany na statku. Przedłużenie takie może mieć miejsce tylko jeden raz co drugi okres ważności świadectwa.

1.16.12 Badanie na żądanie władz

1.16.12.1 Jeżeli właściwa władza Umawiającej się Strony ma podstawy do uznania, że statek znajdujący się na jego terytorium może stanowić zagrożenie związane z przewozem towarów niebezpiecznych, dla znajdujących się na jego pokładzie ludzi, żeglugi lub środowiska, może ona zażądać przeprowadzenia badania statku zgodnie z punktem 1.16.3.

1.16.12.2 Przy korzystaniu z tego prawa do badania właściwe władze czynią wszelkie możliwe wysiłki w celu uniknięcia nieuzasadnionego zatrzymania lub opóźnienia statku. Nic w niniejszej Umowie nie ma wpływu na prawo do odszkodowania za nieuzasadnione zatrzymanie lub opóźnienie. W przypadku jakiejkolwiek skargi za nieuzasadnione zatrzymanie lub opóźnienie ciężar dowodu spoczywa na armatorze lub operatorze statku.

1.16.13 Cofnięcie i przywrócenie świadectwa dopuszczenia

1.16.13.1 Świadectwo dopuszczenia może być cofnięte, jeżeli statek nie jest właściwie konserwowany, lub jeżeli konstrukcja statku bądź wyposażenie nie odpowiada już stosownym postanowieniom tych przepisów.

1.16.13.2 Świadectwo dopuszczenia może być cofnięte jedynie przez władzę, która je wydała.

Jednakże, w przypadkach, o których mowa w 1.16.2.1 do 1.16.9, właściwa władza Państwa w którym statek przebywa, może zakazać użycia go do przewozu tych towarów niebezpiecznych, do których wymagane jest świadectwo. W tym celu może ona cofnąć świadectwo, aż do czasu gdy statek będzie ponownie w stanie zgodnym ze stosownymi postanowieniami tych przepisów. W tym przypadku powinna ona zawiadomić właściwą władzę, która wydała świadectwo.

1.16.13.3 Niezależnie od 1.16.2.2, każda właściwa władza może wprowadzić poprawki lub wycofać świadectwo dopuszczenia na życzenie armatora statku, pod warunkiem, że zawiadomi o tym właściwą władzę, która wydała świadectwo.

1.16.13.4 Jeżeli w toku przeprowadzania badania jednostka inspekcyjna lub instytucja klasyfikacyjna ustali, iż statek lub jego wyposażenie mają poważne usterki w związku z towarami niebezpiecznymi, stwarzające zagrożenie dla bezpieczeństwa znajdujących się na pokładzie osób lub dla żeglugi, względnie stanowiące niebezpieczeństwo dla środowiska, to powinna ona niezwłocznie powiadomić o tym właściwą władzę, której podlega, w celu podjęcia decyzji o cofnięciu świadectwa.

Jeżeli władza, która podjęła decyzję o cofnięciu świadectwa nie jest władzą, która wydała to świadectwo, to powinna on niezwłocznie powiadomić o tym władzę, która wydała świadectwo, a w razie potrzeby zwrócić jej to świadectwo, jeżeli zakłada ona, iż usterek w najbliższej przyszłości nie da się wyeliminować.

1.16.13.5 Jeżeli jednostka inspekcyjna lub instytucja klasyfikacyjna, o której mowa w 1.16.13.1, upewni się, w toku badania specjalnego zgodnie z ustaleniami w 1.16.9, że takie usterki zostały usunięte, to świadectwo dopuszczenia zostaje zwrócone przez właściwą władzę armatorowi lub jego przedstawicielowi.

Na prośbę armatora lub jego przedstawiciela badanie takie może być przeprowadzone przez inną jednostkę inspekcyjną lub inną instytucję klasyfikacyjną. W tym przypadku zwrot świadectwa dopuszczenia odbywa się przez właściwą władzę, której podlega taka jednostka inspekcyjna lub instytucja klasyfikacyjna.

1.16.13.6 Jeżeli statek zostaje ostatecznie wycofany z eksploatacji lub oddany na złom, armator zwraca świadectwo dopuszczenia właściwej władzy, która je wydała.

1.16.14 Duplikat

W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia świadectwa dopuszczenia, względnie niemożności jego używania z innego powodu, do właściwej władzy, która wydała to świadectwo, zostaje skierowany wniosek o wydanie duplikatu, do którego zostają załączone odpowiednie dokumenty uzasadniające.

Właściwa władza wydaje duplikat świadectwa dopuszczenia, które zostaje odpowiednio oznaczone.

1.16.15 Rejestr świadectw dopuszczenia

1.16.15.1 Właściwe władze nadają wydawanym przez siebie świadectwom numer seryjny. Prowadzą one rejestr wszystkich wydanych przez siebie świadectw dopuszczenia.

1.16.15.2 Właściwe władze przechowują kopie wszystkich wydanych przez siebie świadectw i dokonują w nich wszelkich wpisów i poprawek, jak również informacji o anulowaniu i wymianie świadectw.

CZĘŚĆ 3

LISTA TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH, POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE I ZWOLNIENIA ODNOSZĄCE SIĘ DO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W OGRANICZONYCH ILOŚCIACH

DZIAŁ 3.2

LISTA TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

3.2.1 Tabela A: Wykaz towarów niebezpiecznych w kolejności numerycznej

PATRZ. Tom II

3.2.2 Tabela B: Wykaz towarów niebezpiecznych w kolejności alfabetycznej

PATRZ. Tom II

3.2.3 Tabela C: Wykaz towarów niebezpiecznych przyjętych do przewozu w zbiornikowcach w kolejności numerycznej

Objaśnienia dotyczące tabeli C:

Przyjęto zasadę, że każdy wiersz tabeli C niniejszego działu dotyczy materiału (materiałów) objętego (objętych) odpowiednim numerem UN lub numerem identyfikacyjnym. Jednakże, w przypadku materiałów objętych jednym numerem UN lub numerem identyfikacyjnym, ale mających różne właściwości chemiczne, fizyczne i/lub odmienne warunki przewozowe, może występować kilka następujących po sobie wierszy z tym samym numerem UN lub numerem identyfikacyjnym.

Każda z kolumn tabeli C przeznaczona jest dla określonego zagadnienia, zgodnie ze objaśnieniami podanymi poniżej. Przecięcie kolumny i wiersza (komórka) zawiera informację dotyczącą zagadnienia objętego tą kolumną i odnoszącą się do materiału (materiałów) objętego (objętych) tym wierszem, przy czym:

- komórki w kolumnach (1) do (4) opisują materiał (materiały) objęty (objęte) tym wierszem;

- kolejne komórki podają odpowiednie przepisy szczególne w formie pełnej informacji lub kodów. Kody wskazują wymagania szczegółowe, które można znaleźć w numerach wskazanych w objaśnieniach podanych poniżej. Pusta komórka oznacza, że brak jest przepisów szczególnych i należy stosować tylko przepisy ogólne, albo, że pozostają w mocy ograniczenia przewozowe zawarte w objaśnieniach

W komórkach nie są podawane przepisy ogólne.

Objaśnienia dla poszczególnych kolumn:

Kolumna (1) "Numer UN/numer identyfikacyjny"

Zawiera nr UN lub numer identyfikacyjny:

- materiału niebezpiecznego, jeżeli został mu przydzielony własny szczegółowy numer UN, lub numer identyfikacyjny, albo

- pozycji ogólnej lub I.N.O., do której powinny być zaliczone materiały nie wymienione z nazwy, na podstawie kryteriów ("drzew decyzyjnych") podanych w Części 2.

Kolumna (2) "Nazwa i opis"

Zawiera pisaną wielkimi literami nazwę materiału, jeżeli został mu przydzielony własny szczegółowy numer UN lub numer identyfikacyjny albo nazwę pozycji ogólnej lub I.N.O., do której materiał został zaliczony na podstawie kryteriów ("drzew decyzyjnych") podanych w części 2. Nazwa ta powinna użyta jako prawidłowa nazwa przewozowa lub, jeśli jest to wymagane, jako część prawidłowej nazwy przewozowej (w odniesieniu do szczegółów dotyczących prawidłowej nazwy przewozowej, patrz 3.1.2).

Jeżeli dla określonego materiału występuje zróżnicowanie klasyfikacji lub warunków przewozu, to po prawidłowej nazwie przewozowej dodawany jest małymi literami opis wyjaśniający zakres danej pozycji w tabeli.

Kolumna (3a) "Klasa"

Zawiera numer klasy, której tytuł obejmuje materiał niebezpieczny. Numer klasy przypisany jest zgodnie z procedurami i kryteriami części 2.

Kolumna (3b) "Kod klasyfikacyjny"

Zawiera kod klasyfikacyjny materiału niebezpiecznego.

- dla materiałów niebezpiecznych klasy 2, kod składa się z numeru i jedną lub więcej liter przedstawiających grupę zagrożenia, które opisane są w 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.3.

- dla materiałów lub przedmiotów klas 3, 4.1, 6.1, 8 i 9 kody opisane są w 2.2.x.1.2.¹

Kolumna (4) "Grupa pakowania"

Zawiera numer (I, II lub III) grupy pakowania, do której został zaliczony materiał niebezpieczny. Numery grup pakowania określane są na podstawie procedur i kryteriów podanych w części 2. Niektóre materiały nie są zaliczone do grup pakowania.

Kolumna (5) "Zagrożenia"

Kolumna ta zawiera informacje dotyczące zagrożeń właściwych dla danego materiału niebezpiecznego. Rodzaj zagrożenia powinien być zawarty w nalepce, w kolumna (5) tabeli A.

W przypadku materiałów chemicznie niestabilnych, dodaje się skrót "niest.".

W przypadku materiałów lub mieszanin stwarzających zagrożenie dla środowiska wodnego, dodaje się kod "N1", "N2" lub "N3".

W przypadku materiałów lub mieszanin o własnościach CMR, dodaje się kod "CMR".

W przypadku materiałów lub mieszanin unoszących się na powierzchni wody, nie ulatniających się i trodnorozpuszczalnych w wodzie lub opadających na dno wody i trudnorozpuszczalnych, należy umieścić odpowiednio kod "F" (od "Floater" - unoszący się) lub "S" (od "Sinker" tonący).

______

¹ Gdzie "x" oznacza numer klasy materiału niebezpiecznego lub przedmiotu, pisany bez kropki, jeśli kropka występuje w numerze klasy.

Kolumna (6) "Typ zbiornikowca"

Zawiera typ zbiornikowca: G, C lub N.

Kolumna (7) "Konstrukcja zbiornika ładunkowego"

Zawiera informacje dotyczące konstrukcji zbiornika ładunkowego:

1 Zbiornik ładunkowy ciśnieniowy

2 Zbiornik ładunkowy zamknięty

3 Zbiornik ładunkowy otwarty, wyposażony w przerywacz płomienia

4 Zbiornik ładunkowy otwarty

Kolumna (8) "Typ zbiornika ładunkowego"

Zawiera informacje dotyczące typu zbiornika ładunkowego:

1 Zbiornik ładunkowy niezależny

2 Zbiornik ładunkowy wbudowany

3 Zbiornik ładunkowy ze ścianami innymi od ścian zewnętrznych kadłuba

Kolumna (9) "Wyposażenie zbiornika ładunkowego"

Zawiera informacje dotyczące wyposażenia zbiornika ładunkowego:

1 Instalacja chłodnicza

2 Możliwość grzania ładunku

3 Instalacja zraszania wodnego

4 System grzania ładunku na pokładzie

Kolumna (10) "Ciśnienie otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu w kPa"

Zawiera informacje dotyczące ciśnienia otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu w kPa.

Kolumna (11) "Maksymalny stopień napełnienia (%)"

Zawiera informacje dotyczące maksymalnego stopnia napełnienia zbiorników ładunkowych, w procentach.

Kolumna (12) "Gęstość względna"

Zawiera informacje o gęstości względnej materiału niebezpiecznego w temperaturze 20°C. Dane o gęstości względnej mają charakter wyłącznie informacyjny.

Kolumna (13) "Typ urządzenia do pobierania próbek"

Zawiera informacje dotyczące zalecanego typu urządzenia do pobierania próbek.

1 Urządzenie do pobierania próbek typu zamkniętego

2 Urządzenie do pobierania próbek typu zamkniętego częściowo

3 Urządzenie do pobierania próbek typu otwartego

Kolumna (14) "Dopuszczalne położenie pompowni pod pokładem"

Zawiera wskazówkę, czy dopuszczalne jest umieszczenie pompowni ładunkowej pod pokładem.

Tak pompownia może się znajdować pod pokładem

Nie pompownia nie może się znajdować pod pokładem

Kolumna (15) "Klasa temperaturowa"

Zawiera klasę temperaturową materiału.

Kolumna (16) "Grupa zagrożenia wybuchem"

Zawiera grupę zagrożenia wybuchem materiału.

Kolumna (17) "Wymagane zabezpieczenie przed wybuchem"

Zawiera kod dotyczący zabezpieczenia przed wybuchem.

Tak wymagane zabezpieczenie przed wybuchem

Nie zabezpieczenie przed wybuchem nie jest wymagane

Kolumna (18) "Wymagany osprzęt"

Kolumna ta zawiera kody alfanumeryczne wyposażenia niezbędnego do przewozu materiałów niebezpiecznych (patrz 8.1.5).

Kolumna (19) "Ilość niebieskich stożków / świateł"

Kolumna ta zawiera liczbę stożków/świateł, które powinny stanowić oznakowanie statku podczas przewozu materiału lub przedmiotu niebezpiecznego.

Kolumna (20) "Wymagania dodatkowe lub uwagi"

Kolumna ta zawiera dodatkowe wymagania lub uwagi odnoszące się do statku.

Tymi dodatkowymi wymaganiami lub uwagami są:

1. Amoniak bezwodny powoduje pękanie pod wpływem korozji naprężeniowej w zbiornikach ładunkowych i instalacjach chłodniczych wykonanych ze stali węglowo-manganowej lub stali niklowej. W celu zminimalizowania ryzyka powstawania takich pęknięć należy zastosować poniższe środki:

(a) W przypadku zastosowania stali węglowo-manganowej, zbiorniki ładunkowe, zbiorniki ciśnieniowe instalacji chłodzenia ładunku oraz rurociągi ładunkowe należy wykonywać ze stali drobnoziarnistej, o wartości dolnej granicy plastyczności nie większej niż 355 N/mm². Rzeczywista wartość granicy plastyczności nie powinna przekraczać 440 N/mm². Ponadto powinno być zastosowane jedno z następujących środków konstrukcyjnych lub operacyjnych:

.1 Należy zastosować materiał o niskiej wytrzymałości na rozciąganie (R_m <410 N/mm²) lub

.2 Zbiorniki ładunkowe itd. należy po spawaniu poddać obróbce cieplnej w celu usunięcia naprężeń; lub

.3 Temperatura podczas transportu powinna być utrzymywana na poziomie temperatury parowania ładunku, ok. -33°C, ale w żadnym przypadku nie większym niż -20°C; lub

.4 Zawartość masowa wody w amoniaku nie może być mniejsza niż 0,1%.

(b) W przypadku zastosowania stali węglowo-manganowej o wartościach granicy plastyczności wyższych niż wymienione w (a), gotowe zbiorniki, odcinki rurociągów itp. należy poddać po spawaniu obróbce cieplnej w celu usunięcia naprężeń.

(c) Zbiorniki ciśnieniowe instalacji chłodzenia ładunku oraz rurociągi skraplacza tej instalacji wykonane ze stali węglowo-manganowej lub niklowej należy poddać po spawaniu obróbce cieplnej w celu usunięcia naprężeń.

(d) Granice plastyczności i wytrzymałości na rozciąganie materiałów spawalniczych mogą przewyższać odpowiednie parametry dla materiału zbiornika i rurociągu jedynie o najmniejszą możliwą wartości.

(e) Stale niklowe o zawartości powyżej 5% niklu oraz stale węglowo-manganowe nie spełniające wymagań podanych w (a) i (b) nie mogą być stosowane do budowy zbiorników ładunkowych i rurociągów przeznaczonych do transportu tych materiałów.

(f) Stale niklowe zawierające nie więcej niż 5% niklu mogą być stosowane, jeżeli temperatura w czasie przewozu nie przekracza wartości granicznych podanych w (a).

(g) Stężenie tlenu rozpuszczonego w amoniaku nie może przekroczyć wartości podanych w poniższej tabeli:

	t w °C	O₂ w %
	- 30 i mniej	0,90
	-20	0,50
	-10	0,28
	0	0,16
	10	0,10
	20	0,05
	30	0,03

2. Przed załadunkiem należy usunąć powietrze ze zbiorników ładunkowych i ich rurociągów związanych przy pomocy gazu obojętnego (patrz także 7.2.4.18).

3. Należy zastosować odpowiednie środki w celu zapewnienia wystarczającej stabilizacji ładunku w celu uniemożliwienia zachodzenia jakichkolwiek reakcji podczas przewozu. Dokument przewozowy powinien zawierać następujące informacje:

(a) Nazwa i ilość dodanego inhibitora;

(b) Data dodania inhibitora i przewidywany czas jego skuteczności w warunkach normalnych;

Jeżeli stabilizacja jest zapewniona wyłącznie poprzez pokrycie gazem obojętnym, to w dokumencie przewozowym wystarczy podać nazwę tego gazu.

Jeżeli stabilizacja jest uzyskana przy użyciu innych sposobów, np. poprzez szczególne oczyszczenie materiału, to sposób ten należy podać w dokumencie przewozowym.

4. Nie wolno dopuścić do zestalenia się ładunku; temperatura podczas przewozu powinna być utrzymywana powyżej punktu topnienia. W przypadku konieczności stosowania instalacji podgrzewania ładunku, muszą być one tak zaprojektowane, by w żadnej części zbiornika ładunkowego nie mogło dojść do polimeryzacji ładunku. Jeżeli temperatura instalacji grzewczej parowej mogłaby spowodować przegrzanie ładunku, należy zastosować inną, niskotemperaturową instalację grzewczą o działaniu pośrednim.

5. Materiał ten może spowodować zatkanie instalacji parowej. Należy zapewnić właściwy nadzór. Jeżeli do transportu materiału wymagany jest zbiornikowiec zamknięty, rurociąg oparowy powinien być zgodny z 9.3.2.22.5 (a) (i), (ii), (iv), (b), (c) lub (d) albo 9.3.3.22.5 (a) (i), (ii), (iv), (b), (c) lub (d). Wymagania nie stosuje się do zbiorników wypełnianych gazem obojętnym zgodnie z 7.2.4.18 lub gdy w Kolumnie (17) nie jest wymagane zabezpieczenie przed wybuchem i nie są zainstalowane przerywacze płomienia.

6. Jeżeli temperatura na zewnątrz jest niższa lub równa temperaturze podanej w Kolumnie (20), materiały można transportować jedynie w zbiornikach statków wyposażonych w instalację podgrzewania ładunku.

Dodatkowo, w przypadku zbiorników ładunkowych zamkniętych, jeżeli zbiornik:

- jest wyposażony zgodnie z 9.3.2.22.5 (a) (i) lub (d) albo 9.3.3.22.5 (a) (i) lub (d), to powinien być wyposażony w zawory nadciśnieniowo-podciśnieniowe odporne na ogrzewanie; lub

- jest wyposażony zgodnie z 9.3.2.22.5 (a) (ii), (v), (b) lub (c) albo 9.3.3.22.5 (a) (ii), (v), (b) lub (c), to powinien on być wyposażony w ogrzewalne rurociągi pary oraz ogrzewalne zawory nadciśnieniowo-podciśnieniowe; lub;

- jest wyposażony zgodnie z 9.3.2.22.5 (a) (iii) lub (iv), lub 9.3.3.22.5 (a) (iii) lub (iv), to powinien on być wyposażony w ogrzewalne rurociągi pary oraz ogrzewalne zawory nadciśnieniowo-podciśnieniowe i ogrzewalne przerywacze płomienia.

Temperatura rurociągów odprowadzających pary, zaworów nadciśnieniowo-podciśnieniowych oraz przerywaczy płomienia powinna być utrzymywana co najmniej powyżej temperatury topnienia materiału.

7. Jeżeli do transportu materiału wymagany jest zbiornik ładunkowy zamknięty, lub materiał transportowany jest w takim zbiorniku i jeżeli jednostka transportowa:

- jest wyposażona zgodnie z 9.3.2.22.5 (a) (i) lub (d) albo 9.3.3.22.5(a) (i) lub (d), to powinna być wyposażona w ogrzewalne zawory nadciśnieniowo-podciśnieniowe; lub

- jest wyposażona zgodnie z 9.3.2.22.5 (a) (ii), (v), (b) lub (c) albo 9.3.3.22.5 (a) (ii), (v), (b) lub (c), to powinna być wyposażona w ogrzewalne rurociągi pary oraz ogrzewalne zawory nadciśnieniowo-podciśnieniowe; lub;

- jest wyposażona zgodnie z 9.3.2.22.5 (a) (iii) lub (iv) albo 9.3.3.22.5 (a) (iii) lub (iv), to powinna być wyposażony w ogrzewalne rurociągi pary oraz ogrzewalne zawory nadciśnieniowo-podciśnieniowe i ogrzewalne przerywacze płomienia.

Temperatura rurociągów odprowadzających pary, zaworów nadciśnieniowo-podciśnieniowych oraz przerywaczy płomienia powinna być utrzymywana co najmniej powyżej temperatury topnienia materiału.

8. Przestrzenie podwójnej burty, dna podwójnego i wężownic grzewczych powinny być wolne od wody.

9. (a) Podczas transportu, w przestrzeni nad powierzchnią cieczy, należy utrzymywać poduszkę gazu obojętnego.

(b) Rurociągi ładunkowe i wentylacyjne powinny być niezależne od instalacji przeznaczonych dla innych ładunków.

10. (Zarezerwowany).

11. (a) Do budowy zbiorników ładunkowych oraz rurociągów ładunkowych i wyładunkowych nie należy stosować stali nierdzewnej typu 416 lub 442 ani żeliwa.

(b) Opróżnianie zbiornika dozwolone jest wyłącznie za pomocą pomp głębinowych lub poprzez wypieranie gazem obojętnym. Każda z pomp ładunkowych musi działać w sposób uniemożliwiający znaczny wzrost temperatury ładunku w przypadku odcięcia lub zablokowania w inny sposób ciśnieniowego rurociągu rozładunkowego.

(d) Zawory bezpieczeństwa należy nastawić na ciśnienie co najmniej 550 kPa (5,5 bara). Najwyższe nastawione ciśnienie wymaga specjalnego zezwolenia.

(e) Podczas podróży statku należy utrzymywać poduszkę azotową w wolnej przestrzeni nad ładunkiem (patrz także 7.2.4.18). Należy zainstalować specjalną instalację doprowadzająca azot, aby nie dopuścić do spadku ciśnienia w zbiorniku ładunkowym poniżej 7 kPa (0,07 bara) w wyniku spadku temperatury ładunku pod wpływem warunków zewnętrznych lub z innych przyczyn. W celu spełnienia wymogu automatycznej regulacji ciśnienia, na statku powinna znajdować się wystarczająca ilość azotu. Do utworzenia poduszki należy stosować azot o czystości 99,9% objętościowych. Bateria butli z azotem przyłączonych do zbiorników ładunkowych za pomocą reduktora odpowiada, w niniejszym kontekście, określeniu "regulacja automatyczna".

Stężenie azotu w wymaganej poduszce azotowej, w przestrzeni par zbiornika ładunkowego, w żadnym momencie nie powinno spaść poniżej 45%.

(f) Przed załadunkiem oraz w czasie, gdy w zbiorniku ładunkowym znajduje się ładunek w postaci ciekłej lub gazowej, przestrzeń powinna być wypełniona azotem.

(g) Instalacja zraszania wodnego powinna posiadać urządzenia zdalnego sterowania, które mogą być uruchamiane ze sterowni lub stanowiska sterowania, o ile takie istnieje.

(h) Należy zapewnić urządzenia przeznaczone do awaryjnego przepompowania tlenku etylenu w przypadku wystąpienia samoreakcji.

12. (a) Materiały nie powinny zawierać acetylenu.

(b) Zbiorniki ładunkowe, które nie poddane zostały właściwemu oczyszczeniu, nie powinny być używane do przewozu tych materiałów, jeżeli jeden z poprzednich trzech ładunków zawierał substancję, o której wiadomo, że inicjuje polimeryzację, takie jak:

.1 kwasy mineralne (np. kwas siarkowy, kwas chlorowodorowy, kwas azotowy);

.2 kwasy karboksylowe i bezwodniki (np. kwasu mrówkowego, kwasu octowego);

.3 kwasy karboksylowe chlorowcowane (np. kwas chlorooctowy);

.4 kwasy sulfonowe (np. kwas benzenosulfonowy);

.5 alkalia żrące (np. wodorotlenek sodu, wodorotlenek potasu);

.6 amoniak i roztwory amoniaku;

.7 aminy i roztwory aminy;

.8 substancje utleniające.

(c) Przed załadunkiem, zbiorniki ładunkowe i ich rurociągi powinny być całkowicie oczyszczone, w celu wyeliminowania wszelkich pozostałości poprzednich ładunków, z wyjątkiem sytuacji, gdy poprzedni ładunek składał się z tlenku propylenu lub mieszanki tlenku etylenu i tlenku propylenu. Szczególne środki ostrożności należy podjąć w przypadku amoniaku w zbiornikach ładunkowych zbudowanych ze stali innej niż stal nierdzewna.

(d) We wszystkich przypadkach skuteczność czyszczenia zbiorników ładunkowych i ich rurociągów powinna być monitorowana za pomocą właściwych prób, badań lub kontroli, aby sprawdzić, czy nie ma pozostałości kwasów lub substancji alkalicznych, których obecność mogłaby stwarzać zagrożenie.

(e) Zbiorniki transportowe powinny być każdorazowo kontrolowane przed ponownym załadunkiem, by uzyskać pewność, że przestrzeń jest wolna od zanieczyszczeń, produktów korozji lub widocznych wad konstrukcyjnych.

Jeżeli zbiorniki ładunkowe nieprzerwanie służą do przewozu takich materiałów, to rewizję wewnętrzną należy przeprowadzać okresowo - nie rzadziej niż co dwa i pół roku.

(f) Zbiorniki ładunkowe, które zawierały te materiały, mogą być ponownie użyte do transportu innych ładunków, jeżeli zostały one oraz ich instalacje dokładnie umyte i spłukane strumieniem gazu obojętnego.

(g) Załadunek i rozładunek materiałów powinien odbywać się w sposób uniemożliwiający przedostawanie się gazu do atmosfery. Jeżeli podczas załadunku, gaz jest kierowany do instalacji brzegowych odzysku par, to instalacja gazu powrotnego przyłączona do zbiornika zawierającego ten materiał powinna być niezależna od pozostałych zbiorników ładunkowych.

(h) Podczas rozładunku ciśnienie gazu w zbiornikach ładunkowych powinno być utrzymywane powyżej 7 kPa (0,07 bara).

(i) Opróżnianie zbiornika dozwolone jest wyłącznie za pomocą pomp głębinowych, pomp zanurzeniowych z napędem hydraulicznym lub przez wypieranie ciśnieniem gazu obojętnego. Każda z pomp powinna być zabezpieczone tak, aby niemożliwy był znaczny wzrost temperatury ładunku w przypadku zamknięcia przewodu spustowego pompy lub zablokowania go z innych przyczyn.

(j) Każdy zbiornik ładunkowy do transportu tych materiałów powinien być wentylowany poprzez system wentylacyjny niezależny od systemów wentylacyjnych zbiorników ładunkowych przewożących inne materiały.

(k) Rurociągi przeznaczone do załadunku tych materiałów powinny być oznaczone następująco:

"Do użycia wyłącznie do przeładunku tlenku alkylenowego."

(l) (Zarezerwowany)

(m) Nie wolno dopuścić do przedostawania się powietrza do pomp i rurociągów przeładunkowych, w których znajdują się te materiały.

(n) Przed rozłączeniem połączeń brzegowych, należy obniżyć ciśnienie, w rurociągach zawierających ciecz lub gaz na złączach brzegowych, za pomocą odpowiednich urządzeń.

(o) Instalacje rurociągowe służące do załadunku tymi materiałami zbiornika ładunkowego, powinny być oddzielone od instalacji rurociągów stosowanych przy innych zbiornikach transportowych włączając w to zbiorniki próżne. Jeżeli instalacja załadunkowa nie jest niezależna, to należy dokonać oddzielenia poprzez usunięcie elementów pośrednich, zaworów odcinających i innych odcinków rurociągu i założenie kołnierzy zaślepiających. Wymóg oddzielenia dotyczy wszystkich rurociągów cieczowych i odprowadzania par oraz wszystkich innych połączeń, jak na przykład wspólne rurociągi doprowadzające gaz obojętny.

(p) Materiały te mogą być przewożone pod warunkiem zachowania zgodności z planami przeładunku zatwierdzonymi przez właściwą władzę.

Każda planowana operacja przeładunkowa powinna być ujęta w oddzielnym planie przeładunku. Plany przeładunku powinny zawierać schemat rurociągów i usytuowania instalacji kołnierzy zaślepiających, niezbędnych do spełnienia wyżej wymienionych wymagań dotyczących oddzielenia instalacji. Na statku powinien znajdować się jeden egzemplarz każdego zatwierdzonego planu przeładunku. Zatwierdzone plany przeładunku powinny być przywołane w świadectwie dopuszczenia.

(q) Przed załadunkiem tych materiałów oraz przed wznowieniem transportu, osoba zatwierdzona przez właściwą władzę powinna zaświadczyć, że oddzielenie instalacji rurowej jest skuteczne; zaświadczenie to winno być przechowywane na pokładzie. Każde połączenie pomiędzy kołnierzem zaślepiającym i zaworem odcinającym w instalacji rurociągowej powinno być zaplombowane, aby zapobiec nieumyślnemu odłączeniu kołnierza.

(r) Podczas transportu ładunek powinien być pokryty azotem. Powinna zostać zainstalowana specjalna instalacja doprowadzająca azot, niedopuszczająca do spadku ciśnienia w zbiorniku ładunkowym poniżej 7 kPa (0,07 bara) w przypadku spadku temperatury ładunku, pod wpływem temperatury zewnętrznej lub z innej przyczyny. W celu spełnienia wymogu automatycznej regulacji ciśnienia, na statku powinna znajdować się wystarczająca ilość azotu. Do utworzenia poduszki należy stosować azot o czystości 99,9 % objętościowych. Bateria butli z azotem przyłączonych do zbiorników ładunkowych poprzez reduktor odpowiada w niniejszym kontekście określeniu "regulacja automatyczna".

(s) Przed każdą operacją załadunku i po jej zakończeniu należy sprawdzić atmosferę w zbiornikach ładunkowych pod kątem zawartości tlenu, która nie powinna przekraczać 2% objętości.

(t) Przepływ ładunku

Przepływ ładunku (L_R) zbiornika ładunkowego nie powinien przekraczać następującej wartości:

L_R= 3600 x U/t (m³/h)

Gdzie:

U = ładowność (m³) w czasie załadunku przed uruchomieniem się systemu antyprzepełnieniowego;

T = czas (s) wymagany pomiędzy uruchomieniem systemu antyprzepełnieniowego a całkowitym zatrzymaniem procesu załadunku;

Czas stanowi sumę czasów cząstkowych potrzebnych do wykonania poszczególnych operacji, np. czas reakcji personelu eksploatacyjnego, czas potrzebny do zatrzymania pomp oraz czas potrzebny do uruchomienia zaworów odcinających;

Przepływ ładunku powinien także uwzględniać ciśnienie rurociągu, na które został zaprojektowany.

13. Jeśli nie dodano stabilizatora lub jego ilość jest niewystarczająca, zawartość tlenu w fazie gazowej nie powinna przekraczać 0,1 %. Należy utrzymywać nadciśnienie w zbiorniku ładunkowym. Wymaganie to odnosi się również do podróży pod balastem albo z próżnymi, a nieczyszczonymi zbiornikami pomiędzy operacjami transportowymi ładunku.

14. Nie wolno przewozić następujących materiałów w wymienionych warunkach:

- materiałów o temperaturze samozapłonu ≤ 200°C;

- materiałów o temperaturze zapłonu < 23°C i zakresie składu mieszanki palnej, w którym zachowuje ona właściwości wybuchowe > 15 %

- mieszanek zawierających chlorowcowane węglowodory;

- mieszanek zawierających więcej niż 10% benzenu;

- materiałów i mieszanek przewożonych w stanie stabilizowanym.

15. Należy zastosować środki, aby substancje alkaliczne bądź kwasowe, takie jak roztwór wodorotlenku sodu lub kwasu siarkowego, nie zanieczyszczały ładunku.

16. Jeżeli istnieje możliwość niebezpiecznej reakcji takiej jak polimeryzacja, rozkład, niestabilność cieplna lub wydzielanie gazów wynikająca z miejscowego przegrzania ładunku albo w zbiorniku ładunkowym albo związanym z nim systemie instalacji rurociągowej, ładunek powinien być załadowany i przewożony w sposób wystarczająco odseparowany od innych materiałów, których temperatura jest dostatecznie wysoka, by zapoczątkować taką reakcję. Wężownice grzewcze wewnątrz zbiorników ładunkowych przewożących te substancje powinny być zaślepione lub zabezpieczone równoważnymi środkami.

17. W dokumentach przewozowych powinna być podana temperatura topnienia ładunku.

18. (Zarezerwowany)

19. Należy zastosować środki uniemożliwiające stykanie się ładunku z wodą. Dodatkowo zastosowanie mają poniższe wymagania:

Zabrania się przewożenia ładunku w zbiornikach ładunkowych sąsiadujących ze zbiornikami resztkowymi lub zbiornikami ładunkowymi zawierającymi wodę balastową, resztki ładunku lub inny ładunek zawierający wodę. Pompy, rurociągi i instalacje odpowietrzające takich zbiorników powinny być oddzielone od podobnego wyposażenia zbiorników przewożących takie ładunki. Rurociągi ze zbiorników resztkowych oraz rurociągi wody balastowej, o ile nie są prowadzone w tunelu, nie powinny przechodzić przez zbiorniki ładunkowe zawierające dany ładunek.

20. Przekraczanie maksymalnej dopuszczalnej temperatury przewozu podanej w Kolumnie (20) jest niedozwolone.

21. (Zarezerwowany)

22. W dokumencie przewozowym należy podać gęstość względną ładunku.

23. Przyrządy do pomiaru ciśnienia fazy gazowej w zbiorniku ładunkowym powinny aktywować sygnał alarmowy, gdy ciśnienie wewnątrz zbiornika osiągnie 40 kPa (0,4 bar). Natychmiast powinna się uruchamiać instalacja zraszania wodnego, która powinna pracować dopóki ciśnienie wewnątrz zbiornika nie spadnie do 30 kPa (0,3 bar).

24. Materiały o temperaturze zapłonu powyżej 61°C, które są przekazywane do transportu lub transportowane w stanie podgrzanym do maksimum 15 K poniżej ich temperatury zapłonu, powinny być przewożone w warunkach dla materiału o numerze 9001.

25. Do przewozu tego materiału może być stosowany zbiornik typu 3, pod warunkiem że konstrukcja zbiornika ładunkowego została zatwierdzona przez uznaną instytucję klasyfikacyjną dla maksymalnej dopuszczalnej temperatury przewozu.

26. Do przewozu tego materiału może być stosowany zbiornik ładunkowy typu 2, pod warunkiem że konstrukcja zbiornika ładunkowego została zatwierdzona przez uznaną instytucje klasyfikującą dla maksymalnej dopuszczalnej temperatury przewozu.

27. Zastosowanie mają wymagania 3.1.2.8.1.

28. (a) Podczas przewozu UN 2448 SIARKA, STOPIONA należy uruchomić wymuszoną wentylację zbiorników ładunkowych najpóźniej, kiedy stężenie siarkowodoru osiągnie 1,0 % objętości.

(b) Jeżeli podczas przewozu UN 2448 SIARKA, STOPIONA stężenie siarkowodoru przekroczy 1,85% dowódca statku jest zobowiązany powiadomić niezwłocznie właściwą władzę o tym fakcie.

Jeżeli wystąpi znaczny wzrost stężenia siarkowodoru w ładowni i istnieje podejrzenie wycieku siarki, należy jak najszybciej opróżnić zbiornik transportowy Ponowny załadunek jednostki transportowej może nastąpić dopiero po dokonaniu kontroli przez właściwą władzę i wydaniu świadectwa dopuszczenia.

(c) Podczas transportu UN 2448 SIARKA, STOPIONA należy dokonywać pomiarów stężenia siarkowodoru w zbiornikach ładunkowych oraz stężenia dwutlenku siarki i siarkowodoru w ładowniach.

(d) Pomiary wymagane w (c) należy wykonywać co najmniej raz na osiem godzin. Wyniki pomiarów należy notować.

29. Gdy w kolumnie (2) podane są szczegóły dotyczące prężności par lub temperatury wrzenia, odnośne informacje należy dodać do własnej nazwy transportowej w dokumencie transportowym, np.

UN 1224 KETONY CIEKŁE, I.N.O.,

110 kPa < pp50 < 175 kPa lub

UN 2929 MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O., temperatura wrzenia < 60°C

30. Podczas transportu tych materiałów w zbiornikowcach otwartych typu N, w przestrzeniach ładowni może znajdować się sprzęt pomocniczy.

31. Podczas transportu tych materiałów jednostka transportowa powinna być wyposażona w zawór szybkoodcinający.

32. W przypadku transportu tego materiału, następujące wymagania dodatkowe mają zastosowanie:

(a) Powierzchnia zewnętrzna zbiorników transportowych powinna być pokryta niepalnym materiałem izolacyjnym. Warstwa izolacyjna powinna być odporna na wstrząsy i wibracje, a powyżej linii pokładu, powinna być zabezpieczona pokryciem.

Zewnętrzna temperatura pokrycia nie może przekraczać 70°C.

(b) Przestrzenie zawierające zbiorniki ładunkowe powinny być zaopatrzone w wentylację. Powinny posiadać przyłącza do instalacji wentylacji wymuszonej.

(c) Zbiorniki ładunkowe powinny posiadać instalację wentylacji wymuszonej pozwalającą we wszystkich warunkach transportowych utrzymać stężenie siarkowodoru ponad fazą płynną na poziomie nie przekraczającym 1,85% objętościowych.

Instalacje wentylacyjne powinny być tak poprowadzone, by nie dochodziło do odkładania się materiałów transportowanych.

Wyloty kanałów wentylacyjnych powinny być tak zlokalizowane, by nie stwarzały zagrożenia dla obsługi.

(d) Zbiorniki ładunkowe i ładownie powinny posiadać otwory i rurociągi do pobierania próbek gazu.

(e) Otwory zbiorników ładunkowych należy umieścić na takiej wysokości, by przy przegłębieniu 2° i przechyle bocznym 10° siarka nie mogła wydostać się ze zbiornika. Wszystkie otwory zbiorników ładunkowych powinny posiadać odpowiednie, utwierdzone urządzenia zamykające.

Jedno z tych urządzeń powinno otwierać się pod wpływem niewielkiego nadciśnienia w zbiorniku.

(f) Rurociągi do załadunku i wyładunku powinny być dobrze izolowane. Należy zapewnić możliwość ogrzewania rurociągów.

(g) Czynnik grzewczy należy dobrać tak, aby w przypadku jego przecieku do wnętrza zbiornika nie wchodził on w niebezpieczną reakcję z siarką.

33. Następujące zabezpieczenia powinny być stosowane podczas transportu tego materiału:

Wymagania konstrukcyjne:

(a) Roztwory nadtlenku wodoru mogą być transportowane jedynie w zbiornikach ładunkowych wyposażonych w pompy głębinowe.

(b) Zbiorniki ładunkowe i ich wyposażenie powinny być zbudowane z litej stali nierdzewnej typu odpowiedniego dla roztworów nadtlenku wodoru (na przykład, 304, 304L, 316, 316L oraz 316 Ti). Żaden z materiałów niemetalicznych stosowanych w zbiornikach ładunkowych nie powinien być narażony na destruktywny kontakt z nadtlenkiem wodoru ani powodować rozkładu substancji.

(c) Czujniki temperatury powinny być zainstalowane w zbiornikach ładunkowych bezpośrednio pod podkładem oraz na dnie. Należy zapewnić możliwość zdalnego odczytu i monitorowania temperatury w sterowni.

(d) Wskaźniki zawartości tlenu (lub próbniki gazu) powinny być montowane w przestrzeniach przylegających do zbiorników ładunkowych w celu detekcji ewentualnych przecieków. Należy sobie zdawać sprawę ze wzrostu łatwopalności wynikającej ze zwiększonej obecności tlenu. W sterowni powinny być umieszczone zdalne czytniki, stały monitoring (jeżeli zainstalowane są linie do pobierania próbek, wystarczy monitoring okresowy) oraz wizualne i słuchowe alarmy podobne do stosowanych w czujnikach temperatury. Wizualne i słyszalne alarmy powinny uaktywniać się gdy stężenie tlenu w tych pustych przestrzeniach przekroczy 30% objętości. Dwa dodatkowe wskaźniki zawartości tlenu powinny być dostępne.

(e) Systemy odpowietrzające zbiorników ładunkowych z filtrem powinny być wyposażone w nadciśnieniowo-podciśnieniowe zawory nadmiarowe właściwe dla wentylacji w zamkniętym obwodzie oraz w instalację ekstrakcyjną, na wypadek gdyby ciśnienie w zbiorniku ładunkowym wzrosło gwałtownie w wyniku niekontrolowanej awarii (patrz pod m). Te systemy dostawy powietrza i ekstrakcji powinny być tak zaprojektowane, aby woda nie miała dostępu do zbiorników ładunkowych. Przy projektowaniu awaryjnej instalacji ekstrakcyjnej, należy uwzględnić ciśnienie projektowe i rozmiary zbiorników ładunkowych.

(f) Powinien być zapewniony system zraszania wodą do rozcieńczania i spłukiwania roztworów nadtlenku wodoru rozlanych na pokładzie. Strumień wody powinien obejmować połączenia brzegowe i pokład zawierający zbiorniki ładunkowe przeznaczone do przewożenia roztworów nadtlenku wodoru.

Powinny być spełnione następujące minimalne wymagania:

.1 Produkt powinien być rozcieńczony w stosunku do pierwotnego stężenia do 35% w ciągu pięciu minut od rozlania na pokład;

.2 Tempo i szacunkowe rozmiary wycieku powinny być ustalane w oparciu o maksymalne dopuszczalne współczynniki załadowania i wyładowania, czas potrzebny do zahamowania rozlewu w przypadku przepełnienia zbiornika bądź uszkodzenia rur lub przewodów oraz czas potrzebny do zastosowania wody rozcieńczającej z aktywizacją w punkcie kontroli ładunku lub w sterowni.

(g) Wyloty zaworów ciśnieniowych winny być umieszczone co najmniej 2 metry powyżej przejść, jeżeli znajdują się one na wysokości mniej niż 4 metry od przejść.

(h) Czujnik temperatury powinien być zamontowany na każdej pompie, aby umożliwić monitorowanie temperatury ładunku podczas rozładunku i wykrycie ewentualnego przegrzania spowodowanego wadliwym działaniem pompy.

Wymagania obsługowe

Przewoźnik

(i) Roztwory nadtlenku wodoru winny być przewożone jedynie w zbiornikach ładunkowych, które zostały odpowiednio oczyszczone i poddane pasywacji, zgodnie z procedurą opisaną pod (j), odnośnie wszelkich pozostałości po poprzednich ładunkach, ich parach i wodach balastowych. Świadectwo spełnienia wymagań procedury opisanej pod (j) należy przechowywać na pokładzie.

Szczególna dbałość w tym względzie jest sprawą zasadniczej wagi, aby zapewnić bezpieczny przewóz roztworów nadtlenków wodoru:

.1 Przy przewozie roztworu nadtlenku wodoru nie wolno jednocześnie przewozić żadnego innego ładunku;

.2 Zbiorniki, które zawierały roztwory nadtlenku wodoru, mogą być ponownie użyte do innych ładunków po wyczyszczeniu ich przez osoby lub zakłady uznane przez właściwą władzę;

.3 Podczas projektowania zbiorników ładunkowych należy dołożyć starań aby ograniczyć do minimum elementy konstrukcyjne schowane, aby zapewnić swobodne wysychanie powierzchni, brak możliwości wnikania cieczy i łatwość prowadzenia oględzin.

(j) Procedury inspekcji, czyszczenia, pasywacji i załadowania do transportu roztworu nadtlenków wodoru w stężeniu 8÷60% w zbiornikach ładunkowych, które uprzednio służyły do przewozu innych ładunków.

Przed ich ponownym wykorzystaniem do transportu roztworu nadtlenku wodoru, zbiorniki ładunkowe, które uprzednio przewoziły ładunki inne niż nadtlenek wodoru, muszą być zbadane, wyczyszczone i poddane pasywacji. Procedury opisane poniżej w podpunktach (.1) do (.7) dotyczą inspekcji oraz czyszczenia i mają zastosowanie do zbiorników ładunkowych ze stali nierdzewnej. Procedura uodparniania nierdzewnej stali opisana jest w podpunkcie (.8). W przypadku braku innych instrukcji, wszystkie środki mają zastosowanie do zbiorników ładunkowych oraz ich konstrukcji, które miały kontakt z innymi ładunkami.

.1 Po rozładowaniu poprzedniego ładunku, zbiornik musi być odgazowany i sprawdzony pod kątem widocznych śladów pozostałości węgla i rdzy.

.2 Zbiorniki ładunkowe i ich wyposażenie winny być umyte czystą przefiltrowaną wodą. Powinna być użyta woda o jakości wody pitnej i niskiej zawartości chloru.

.3 Pozostałości poprzedniego ładunku i pary muszą być usunięte przez oczyszczanie parowe zbiorników ładunkowych i ich wyposażenia.

.4 Zbiorniki ładunkowe i ich wyposażenie należy ponownie umyć wodą o jakości omówionej w (.2) oraz osuszone filtrowanym powietrzem bez śladów oleju.

.5 Próbki atmosfery wewnątrz zbiorników ładunkowych należy zbadać pod kątem zawartości gazów organicznych i tlenu.

.6 Zbiornik transportowy należy poddać kolejnej rewizji pod kątem obecności pozostałości poprzedniego ładunku, resztek węgla, rdzy lub zapachów z poprzedniego ładunku.

.7 Jeżeli rewizja zbiornika lub wyniki innych pomiarów wskazują na obecność pozostałości poprzedniego ładunku lub jego par, należy powtórzyć czynności opisane w (.2) do (.4).

.8 Zbiorniki ładunkowe wykonane ze stali nierdzewnej, które służyły do transportu innych materiałów niż nadtlenek wodoru, po naprawie, niezależnie od tego, czy były uprzednio poddane pasywacji, należy oczyścić i poddać pasywacji, zgodnie z następującą procedurą:

.8.1 Nowe spoiny i inne naprawiane fragmenty należy oczyścić szczotkami ze stali nierdzewnej, frezami, papierem ściernym i polerką. Powierzchnie szorstkie należy wygładzić i polerować wykończeniowo;

.8.2 Pozostałości tłuszczu i oleju powinny być usunięte za pomocą rozpuszczalników organicznych lub właściwych środków czyszczących rozcieńczonych wodą. Należy unikać stosowania produktów chlorowanych, gdyż mogą one poważnie zakłócić proces pasywacji;

.8.3 Jakiekolwiek pozostałości ładunku należy usunąć, a następnie umyć zbiornik.

(k) W czasie przeładunku roztworów nadtlenku wodoru, właściwa instalacja rurociągowa musi być oddzielona od pozostałych. Rurociągi ładunkowe i wyładunkowe używane do roztworów nadtlenku wodoru muszą być oznaczone następująco:

"Wyłącznie do przeładunku roztworów nadtlenku wodoru"

(l) Jeżeli temperatura w zbiornikach ładunkowych wzrośnie powyżej 35°C, w sterowni powinien uruchomić się sygnał alarmowy wizualny i dźwiękowy.

Kapitan

(m) Jeżeli wzrost temperatury przekroczy 4°C w ciągu 2 godzin lub jeżeli temperatura w zbiornikach ładunkowych przekroczy 40°C, kapitan powinien skontaktować się z nadawcą, w celu podjęcia dalszych działań.

Pakowacz

(n) Roztwory nadtlenku wodoru powinny być stabilizowane, w celu zapobieżenia rozkładowi substancji. Producent powinien dostarczyć świadectwo stabilizacji, które powinno znajdować się na pokładzie i powinno wyszczególniać:

1. Datę rozpadu stabilizatora i czas jego efektywności;

2. Działania, jakie należy podjąć, gdyby produkt stał się niestabilny w czasie podróży.

(o) Wolno przewozić jedynie roztwory nadtlenku wodoru o maksymalnym współczynniku rozkładu 1,0% rocznie przy 25°C. Świadectwo pakowacza stwierdzające, że materiał spełnia te wymagania powinno być przekazane kapitanowi i powinno znajdować się na pokładzie. Przedstawiciel producenta powinien być na pokładzie, by nadzorować operacje przeładunkowe i sprawdzić stabilność roztworów nadtlenku wodoru, które mają być transportowane. Powinien on zapewnić kapitana, że ładunek załadowany został w stanie stabilnym.

34. W zbiornikowcach typu N, kołnierze i dławnice przewodów przeładunkowych muszą być wyposażone w urządzenie przeciwrozpryskowe.

35. System bezpośredniego chłodzenia ładunku nie jest dozwolony podczas transportu tego materiału.

36. Jedynie system chłodzenia pośredniego jest dopuszczalny podczas transportu tego materiału.

37. Dla tego materiału system powinien być zdolny do wytrzymania ciśnienia par ładunku przy podwyższonej temperaturze otoczenia

38. Jeżeli temperatura topnienia tych mieszanin, zgodnie z ASTM D86-01, jest większa od 60°C, stosuje się wymagania jak dla materiałów II grupy pakowania.

Numer UN lub numer identyfikacyjny substancji	Nazwa i opis	Klasa	Kod klasyfikacyjny	Grupa pakowania	Zagrożenia	Typ zbiornikowca	Konstrukcja zbiornika ładunkowego	Typ zbiornika ładunkowego	Wyposażenie zbiornika ładunkowego	Ciśnienie otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu w kPa	Maksymalny stopień napełnienia %	Gęstość względna przy 20°C	Typ urządzenia do pobierania próbek	Dopuszczalne położenie pompowni pod pokładem	Klasa temperaturowa	Grupa zagrożenia wybuchem	Wymagane zabezpieczenie przed wybuchem	Wymagane wyposażenie	Ilość stożków niebieskich / świateł	Wymagania dodatkowe lub uwagi
(1)	(2)	(3a)	(3b)	(4)	(5)	(6)	(7)	(8)	(9)	(10)	(11)	(12)	(13)	(14)	(15)	(16)	(17)	(18)	(19)	(20)
1005	AMONIAK BEZWODNY	2	2TC		2.3+8+2.1	G	1	1	3		91		1	tak	T1	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	1; 31
1010	1,2 BUTADIEN STABILIZOWANY	2	2F		2.1+niest.	G	1	1			91		1	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	2; 3; 31
1010	1,3-BUTADIEN STABILIZOWANY	2	2F		2.1+niest.+ CMR	G	1	1			91		1	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1	2; 3; 31
1010	BUTADIEN STABILIZOWANY lub BUTADIENY i MIESZANINA WĘGLOWODLUBÓW STABILIZOWANA, o prężności pary przy 70°C nie przekraczającej 1,1 MPa (11 barów) i gęstości przy 50°C nie niższej od 0,525 kg/l	2	2F		2.1+niest.	G	1	1			91		1	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1	2; 3; 31
1011	BUTAN	2	2F		2.1+CMR	G	1	1			91		1	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1	31; 99
1012	1-BUTYLEN	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1	31
1020	CHLLUBOPENTAFLULUBOETAN (CZYNNIK CHŁODNICZY R 115)	2	2A		2.2	G	1	1			91		1	tak			nie	PP	0	31
1030	1,1-DIFLULUBOETAN (CZYNNIK CHŁODNICZY R 152 (a))	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1	31
1033	ETER METYLOWY	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T3	II B	tak	PP, EX, A	1	31
1038	ETYLEN, PŁYN SCHŁODZONY	2	3F		2.1	G	1	1	1		95		1	nie	T1	II B	tak	PP, EX, A	1	31
1040	TLENEK ETYLENU Z AZOTEM, do całkowitego ciśnienia 1 MPa (10 barów) przy 50°C	2	2TF		2.3+2.1	G	1	1			91		1	tak	T2	II B	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	2: 3; 11; 31
1055	IZOBUTYLEN	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T2 ¹⁾	II A	tak	PP, EX, A	1	31
1063	CHLLUBEK METYLU (CZYNNIK CHŁODNICZY R40)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1	31
1077	PROPYLEN	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1	31
1083	TRIMETYLOAMINA, BEZWODNA	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4	II A	tak	PP, EX, A	1	31
1086	CHLLUBEK WINYLU STABILIZOWANY	2	2F		2.1+niest.	G	1	1			91		1	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1	2; 3; 13; 31
1088	ACETAL	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.83	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
1089	ALDEHYD OCTOWY (etanal)	3	F1	I	3+N3	C	1	1			95	0.78	1	tak	T4	II A	tak	PP, EX, A	1
1090	ACETON	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.79	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
1092	AKROLEINA STABILIZOWANA	6.1	TF1	I	6.1+3+niest.+ N1	C	2	2	3	50	95	0.84	1	nie	T3 ²⁾	II B	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	2; 3; 5; 23
1093	AKRYLONITRYL STABILIZOWANY	3	FT1	I	3+6.1+niest.+N2+CMR	C	2	2	3	50	95	0.8	1	nie	T1	II B	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	3; 5; 23
1098	ALKOHOL ALLILOWY	6.1	TF1	I	6.1+3+N1	C	2	2		40	95	0.85	1	nie	T2	II B	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
1100	CHLLUBEK ALLILU	3	FT1	I	3+6.1+N1	C	2	2	3	50	95	0.94	1	nie	T2	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	23
1105	PENTANOLE (n-pentanol)	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.81	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	0
1106	AMYLAMINA (n-amylamina)	3	FC	II	3+8	C	2	2		40	95	0.76	2	tak	T4 ³⁾	II A ⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	1
1107	CHLLUBKI AMYLU(1-chllubopentan)	3	F1	II	3	C	2	2		40	95	0.88	2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1
1107	CHLLUBKI AMYLU (1-chllubo-3-metylobutan)	3	F1	II	3	C	2	2		45	95	0.89	2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1
1107	CHLLUBKI AMYLU (2-chllubo-2-metylobutan)	3	F1	II	3	C	2	2		50	95	0.87	2	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1
1107	CHLLUBKI AMYLU (1-chllubo-2,2-dimetylopropan)	3	F1	II	3	C	2	2		50	95	0.87	2	tak	T3 ²⁾	II A	tak	PP, EX, A	1
1107	CHLLUBKI AMYLU	3	F1	II	3	C	1	1			95	0.9	1	tak	T3 ²⁾	II A	tak	PP, EX, A	1	27
1108	1-PENTEN (n-amylen)	3	F1	I	3+N3	N	1	1			97	0.64	1	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
1114	BENZEN	3	F1	II	3+N3+CMR	C	2	2	3	50	95	0.88	2	tak	T1	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	1	6: +10 °C; 17; 23
1120	BUTANOLE (alkohol tert-butylowy)	3	F1	II	3	N	2	2	2	10	97	0.79	3	tak	T1	II A ⁷⁾	tak	PP, EX, A	1	7; 17
1120	BUTANOLE (druglubzędowy alkohol butylowy)	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.81	3	tak	T2	II B ⁷⁾	tak	PP, EX, A	0
1120	BUTANOLE (trzecilubzędowy alkohol butylowy)	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.81	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	0
1123	OCTANY BUTYLU (druglubzędowy octan butylu)	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.86	3	tak	T2	II A ⁷⁾	tak	PP, EX, A	1
1123	OCTANY BUTYLU (octan n-butylu)	3	F1	III	3+N3	N	3	2			97	0.86	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	0
1125	n-BUTYLOAMINA	3	FC	II	3+8+N3	C	2	2	3	50	95	0.75	2	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	23
1127	CHLLUBOBUTANY (1-chllubobutan)	3	F1	II	3	C	2	2	3	50	95	0.89	2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	23
1127	CHLLUBOBUTANY (2-chllubobutan)	3	F1	II	3	C	2	2	3	50	95	0.87	2	tak	T4 ³⁾	II A	tak	PP, EX, A	1	23
1127	CHLLUBOBUTANY (1-chllubo-2-metylopropan)	3	F1	II	3	C	2	2	3	50	95	0.88	2	tak	T4 ³⁾	II A	tak	PP, EX, A	1	23
1127	CHLLUBOBUTANY (2-chllubo-2-metylopropan)	3	F1	II	3	C	2	2	3	50	95	0.84	2	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1	23
1127	CHLLUBOBUTANY	3	F1	II	3	C	1	1			95	0.89	1	tak	T4 ³⁾	II A	tak	PP, EX, A	1	27
1129	ALDEHYD MASŁOWY (n-butyraldehyd)	3	F1	II	3+N3	C	2	2	3	50	95	0.8	2	tak	T4	II A	tak	PP, EX, A	1	15; 23
1131	DWUSIARCZEK WĘGLA (siarczek węgla)	3	FT1	I	3+6.1+N2	C	2	2	3	50	95	1.26	1	nie	T6	II C	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	2; 9; 23
1134	CHLLUBOBENZEN (chllubek fenylu)	3	F1	III	3+N2+S	C	2	2		30	95	1.11	2	tak	T1	II A ⁸⁾	tak	PP, EX, A	0
1135	CHLLUBOHYDRYNA ETYLENOWA (2-chlluboetanol)	6.1	TF1	I	6.1+3	C	2	2		30	95	1.21	1	nie	T2	II A ⁸⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
1143	ALDEHYD KROTONOWY STABILIZOWANY	6.1	TF1	I	6.1+3+niest.+N1	C	2	2		40	95	0.85	1	nie	T3	II B	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	3; 5; 15
1145	CYKLOHEKSAN	3	F1	II	3+N1	C	2	2	3	50	95	0.78	2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	6: +11 °C; 17
1146	CYKLOPENTAN	3	F1	II	3+N2	N	2	3		10	97	0.75	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1
1150	1,2 DICHLLUBOETYLEN (cis)	3	F1	II	3+N2	C	2	2	3	50	95	1.28	2	tak	T2 ¹⁾	II A	tak	PP, EX, A	1	23
1150	1.2 DICHLLUBOETYLEN (trans)	3	F1	II	3+N2	C	2	2	3	50	95	1.26	2	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1	23
1153	ETER DIETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.84	3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
1154	DWUETYLOAMINA	3	FC	II	3+8+N3	C	2	2	3	50	95	0.7	2	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	23
1155	ETER DWUETYLOWY	3	F1	I	3	C	1	1			95	0.71	1	tak	T4	II B	tak	PP, EX, A	1
1157	KETON IZOBUTYLOWY	3	F1	III	3+N3+F	N	3	3			97	0.81	3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
1159	ETER DIIZOPROPYLOWY	3	F1	II	3+N2	C	2	2	3	50	95	0.72	2	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1
1160	DIMETYLOAMINA ROZTWÓR WODNY	3	FC	II	3+8	C	2	2	3	50	95	0.82	2	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	1	23
1163	DIMETYLOHYDRAZYNA NIESYMETRYCZNA	6.1	TFC	I	6.1+3+8+N2+CMR	C	2	2	3	50	95	0.78	1	nie	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	23
1165	DIOKSAN	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	1.03	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1	6: +14 °C; 17
1167	ETER DIWINYLOWY STABILIZOWANY	3	F1	I	3+niest.	C	1	1			95	0.77	1	tak	T2	II B⁷⁾	tak	PP, EX, A	1	2; 3
1170	ETANOL (ALKOHOL ETYLOWY) lub ROZTWÓR ETANOLU (ROZTWÓR ALKOHOLU ETYLOWEGO), roztwór wodny, o objętościowej zawartości alkoholu od 24 % do 70%	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0,79 - 0,87	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1
1170	ETANOL (ALKOHOL ETYLOWY) lub ROZTWÓR ETANOLU (ROZTWÓR ALKOHOLU ETYLOWEGO), roztwór wodny, o objętościowej zawartości alkoholu od 24 % do 70%	3	F1	III	3	N	3	2			97	0,87 - 0,96	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	0
1171	ETER JEDNOMETYLOWEGO GLIKOLU ETYLENOWEGO	3	F1	III	3+CMR	N	2	3	3	10	97	0.93	3	tak	T3	II B	tak	PP, EX, A	0
1172	OCTAN ETEROWY JEDNOMETYLOWEGO GLIKOLU ETYLENOWEGO	3	F1	III	3+N3+CMR	N	2	3	3	10	97	0.98	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	0
1173	OCTAN ETYLU	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.9	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
1175	ETYLOBENZEN	3	F1	II	3+N3	N	2	2		10	97	0.87	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1
1177	2-ETYLOBUTYLOOCTAN	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.88	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	0
1179	ETER ETYLOWOBUTYLOWY	3	F1	II	3+N3	N	2	2		10	97	0.74	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1
1184	CHLLUBEK ETYLENU (1,2-dichlluboetan)	3	FT1	II	3+6.1+CMR	C	2	2		50	95	1.25	2	nie	T2	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
1188	ETER JEDNOMETYLOWEGO GLIKOLU ETYLENOWEGO	3	F1	III	3+CMR	N	2	3	3	10	97	0.97	3	tak	T3	II B	tak	PP, EX, A	0
1191	ALDEHYDY OKTYLOWE (2-etylokapronaldehyd)	3	F1	III	3+F	C	2	2		30	95	0.82	2	tak	T4	II A	tak	PP, EX, A	0
1191	ALDEHYDY OKTYLOWE (n-oktaldehyd)	3	F1	III	3+N3+F	N	3	3			97	0.82	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
1193	KETON METYLOWOETYLOWY (METYLOETYLKETON)	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.8	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
1198	ROZTWÓR FLUBMALDEHYDU, PALNY	3	FC	III	3+8+N3	N	3	2			97	1.09	3	tak	T2	II B	tak	PP, EP, EX, A	0	34
1199	FURALDEHYDY (a-furfural) lub furfuraldehydy (a-furfuryl)	6.1	TF1	II	6.1+3	C	2	2		25	95	1.16	2	nie	T3 ²⁾	II B	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	15
1202	OLEJ GAZOWY LUB PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI (o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 60°C	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*	< 0,85	*	tak			nie	PP	0	*zobacz wskaźnik przepływu
1202	OLEJ GAZOWY zgodne z normą EN 590:2004 lub PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI o temperaturze zapłonu zgodnej z normą EN 590:2004	3	F1	III	3+N2+F	N	4	3			97	0,82 - 0,85	3	tak			nie	PP	0
1202	OLEJ GAZOWY LUB PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI (o temperaturze zapłonu wyższej niż 60°C, ale nie wyższej niż 100 °C)	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*	< 1,1	*	tak			nie	PP	0	*zobacz wskaźnik przepływu
1203	PALIWO SILNIKOWE lub GAZOLINA lub BENZYNA	3	F1	II	3+N2+CMR+F	N	2	3	3	10	97	0,68 - 0,72 ¹⁰⁾	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1
1203	PALIWO SILNIKOWE lub GAZOLINA lub BENZYNA, z 10 % benzenu, temp. wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	29
1203	PALIWO SILNIKOWE lub GAZOLINA lub BENZYNA, z 10 % benzenu, 60°C < temp. wrzenia ≤ 85 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2	3	50	95		2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	23; 29
1203	PALIWO SILNIKOWE lub GAZOLINA lub BENZYNA, z 10 % benzenu, 85 °C < temp. wrzenia ≤ 115 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2		50	95		2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	29
1203	PALIWO SILNIKOWE lub GAZOLINA lub BENZYNA, z 10 % benzenu, temp. wrzenia > 115 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2		35	95		2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	29
1206	HEPTANY (n-heptan)	3	F1	II	3+N1	C	2	2	3	50	95	0.68	2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1
1208	HEKSANY (n-heksan)	3	F1	II	3+N1	C	2	2	3	50	95	0.66	2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1
1212	IZOBUTANOL lub ALKOHOL IZOBUTYLOWY	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.8	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	0
1213	OCTAN IZOBUTYLU	3	F1	II	3+N3	N	2	2		10	97	0.87	3	tak	T2	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	1
1214	IZOBUTYLAMINA	3	FC	II	3+8	C	2	2	3	50	95	0.73	2	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	23
1216	IZOOKTENY	3	F1	II	3+N2	N	2	3		10	97	0.73	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
1218	IZOPREN STABILIZOWANY	3	F1	I	3+niest.+N2+CMR	N	1	1			95	0.68	1	tak	T3	II B	tak	PP, EX, A	1	2; 3; 5;16
1219	IZOPROPANOL lub ALKOHOL IZOPROPYLOWY	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.78	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1
1220	OCTAN IZOPROPYLU	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.88	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1
1221	IZOPROPYLAMINA	3	FC	I	3+8+N3	C	1	1			95	0.69	1	tak	T2	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	1
1223	NAFTA	3	F1	III	3+N2+F	N	3	3			97	≤ 0,83	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	0	14
1224	KETONY CIEKŁE, I.N.O.	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
1224	KETONY CIEKŁE, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14; 27 *zobacz wskaźnik przepływu
1229	TLENEK MEZYTYLU	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.85	3	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
1230	METANOL	3	FT1	II	3+6.1	N	2	2	3	50	95	0.79	2	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	1	23
1231	OCTAN METYLU	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.93	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
1235	METYLAMINA, ROZTWÓR WODNY	3	FC	II	3+8	C	2	2		50	95		2	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	1
1243	MRÓWCZAN METYLU	3	F1	I	3	C	1	1			95	0.97	1	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1
1244	METYLOHYDRAZYNA	6.1	TFC	I	6.1+3+8	C	2	2		45	95	0.88	1	nie	T4	II C⁵⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
1245	KETON METYLOWOIZOBUTYLOWY	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.8	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
1247	MONOMER METAKRYLATU METYLU STABILIZOWANY	3	F1	II	3+niest.	C	2	2		40	95	0.94	1	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1	3; 5; 16
1262	OKTANY (n-octan)	3	F1	II	3+N1	C	2	2		45	95	0.7	2	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1
1264	PARALDEHYD	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.99	3	tak	T3	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	0	6: +16 °C; 17
1265	PENTANY, ciecz(2-metylobutan)	3	F1	I	3+N2	N	1	1			97	0.62	1	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1
1265	PENTANY, ciecz (n-pentan)	3	F1	II	3+N2	N	2	3		50	97	0.63	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1
1265	PENTANY, ciecz (n-pentan)	3	F1	II	3+N2	N	2	3	3	10	97	0.63	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA z ponad 10 % benzenu pp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA z ponad 10 % benzenu 110 kPa < pp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	I	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	I	3+CMR+F	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 29; 38
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa 60 °C < temp. wrzenia ≤ 85 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa 85 °C < temp. wrzenia ≤ 115 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2		50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia > 115 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2		35	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 29; *zobacz wskaźnik przepływu
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 29; *zobacz wskaźnik przepływu
1267	ROPA NAFTOWA SUROWA	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14; *zobacz wskaźnik przepływu
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu pp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu 110 kPa < pp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60°C	3	F1	I	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60°C	3	F1	I	3+CMR+F	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60°C	3	F1	II	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60°C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 27; 29; 38
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60°C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2	3	50	95	0.765	2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa 60°C < temp. wrzenia ≤ 85°C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2	3	50	95		2	tak	T 3	II A	tak	PP, EX, A	1	23; 27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu, pp50 ≤ 110 kPa 85 °C < temp. wrzenia ≤ 115 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2		50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. z ponad 10 % benzenu lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O. z ponad 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia > 115 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2		35	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O.(NAFTA) 110 kPa < pp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+N2+CMR+F	N	2	3	3	10	97	0.735	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O.(NAFTA) 110 kPa < pp50 ≤ 150 kPa	3	F1	II	3+N2+CMR+F	N	2	3	3	10	97	0.735	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O.(NAFTA) pp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+N2+CMR+F	N	2	3		10	97	0.735	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O.(BENZEN HEART CUT) pp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+N2+CMR+F	N	2	3		10	97	0.765	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	1	14; 29
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O.	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O.	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
1268	DESTYLATY ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY ROPOPOCHODNE, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14; 27 *zobacz wskaźnik przepływu
1274	n-PROPANOL lub ALKOHOL PROPYLÓWY, NORMALNY	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.8	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1
1274	n-PROPANOL lub ALKOHOL PROPYLÓWY, NORMALNY	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.8	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	0
1275	ALDEHYD PROPIONOWY	3	F1	II	3+N3	C	2	2	3	50	95	0.81	2	tak	T4	II B	tak	PP, EX, A	1	15; 23
1276	OCTAN n-PROPYLU	3	F1	II	3+N3	N	2	2		10	97	0.88	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
1277	PROPYLAMINA (1-aminopropan)	3	FC	II	3+8	C	2	2	3	50	95	0.72	2	tak	T3 ²⁾	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	23
1278	1-CHLOROPROPAN (chlorek propylu )	3	F1	II	3	C	2	2	3	50	95	0.89	2	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1	23
1279	1,2-DICHLOROPROPAN lub DWUCHLOREK PROPYLU	3	F1	II	3+N2	C	2	2		45	95	1.16	2	tak	T1	II A ⁸⁾	tak	PP, EX, A	1
1280	TLENEK PROPYLENU	3	F1	I	3+niest.+N3+CMR	C	1	1			95	0.83	1	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1	2; 12; 31
1282	PIRYDYNA	3	F1	II	3+N3	N	2	2		10	97	0.98	3	tak	T1	II A ⁸⁾	tak	PP, EX, A	1
1289	ROZTWÓR METANOLANU SODU w alkoholu	3	FC	III	3+8	N	3	2			97	0.969	3	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	0	34
1294	TOLUEN	3	F1	II	3+N3	N	2	2		10	97	0.87	3	tak	T1	II A ⁸⁾	tak	PP, EX, A	1
1296	TRIETYLOAMINA	3	FC	II	3+8+N3	C	2	2		50	95	0.73	2	tak	T3	II A ⁸⁾	tak	PP, EP, EX, A	1
1300	ZAMIENNIK TERPENTYNY	3	F1	III	3+N2+F	N	3	3			97	0.78	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
1301	OCTAN WINYLU, STABILIZOWANY	3	F1	II	3+niest.+N3	N	2	2		10	97	0.93	2	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1	3; 5; 16
1307	KSYLENY (o- ksylen)	3	F1	III	3+N2	N	3	3			97	0.88	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0
1307	KSYLENY (m-ksylen)	3	F1	III	3+N2	N	3	3			97	0.86	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0
1307	KSYLENY (p- ksylen)	3	F1	III	3+N2	N	3	3	2		97	0.86	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0	6: +17 °C; 17
1307	KSYLENY (mieszanina z temp. topnienia ≤ 0° C)	3	F1	II	3+N2	N	3	3			97		3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
1307	KSYLENY (mieszanina z temp. topnienia ≤ 0° C)	3	F1	III	3+N2	N	3	3			97		3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0
1307	KSYLENY (mieszanina z 0° C < temp. topnienia < 13° C)	3	F1	III	3+N2	N	3	3	2		97		3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0	6: +17 °C; 17
1541	CYJANOHYDRYNA ACETONU, STABILIZOWANA	6.1	T1	I	6.1+niest.+N1	C	2	2		50	95	0.932	1	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	3
1545	IZOTIOCYJANIAN ALLILU STABILIZOWANY	6.1	TF1	II	6.1+3+niest.	C	2	2		30	95	1.02	1	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	2; 3
1547	ANILINA	6.1	T1	II	6.1+N1	C	2	2		25	95	1.02	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
1578	CHLORONITROBENZENY, STAŁE, STOPIONY (p-chloronitrobenzen)	6.1	T2	II	6.1+N2+S	C	2	1	2	25	95	1.37	2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	7; 17; 26
1578	CHLORONITROBENZENY, STAŁE, STOPIONY (p-chloronitrobenzen)	6.1	T2	II	6.1+N2+S	C	2	1	4	25	95	1.37	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	7; 17; 20: +112 °C; 26
1591	o-DICHLOROBENZEN	6.1	T1	III	6.1+N1+S	C	2	2		25	95	1.32	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0
1593	DICHLOROMETAN (chlorek metylu)	6.1	T1	III	6.1	C	2	2	3	50	95	1.33	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	23
1594	SIARCZAN DIETYLU	6.1	T1	II	6.1+N2+CMR	C	2	2		25	95	1.18	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
1595	SIARCZAN DIMETYLU	6.1	TC1	I	6.1+8+N3+CMR	C	2	2		25	95	1.33	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
1604	ETYLENODIAMINA	8	CF1	II	8+3+N3	N	3	2			97	0.9	3	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	6: +12 °C; 17; 34
1605	DWUBROMEK ETYLENU	6.1	T1	I	6.1+N2+CMR	C	2	2		30	95	2.18	1	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	6: +14 °C; 17
1648	ACETONITRIL (cyjanek metylu)	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.78	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
1662	NITROBENZEN	6.1	T1	II	6.1+N2	C	2	2	2	25	95	1.21	2	nie	T1	II B	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	6: +10°C; 17
1663	NITROFENOLE	6.1	T2	III	6.1+N3+S	C	2	2	2	25	95		2	nie	T1	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	0	7; 17
1663	NITROFENOLE	6.1	T2	III	6.1+N3+S	C	2	2	4	25	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	7; 17; 20: +65 °C
1664	NITROTOLUENY, CIEKŁE (o-nitrotoluen)	6.1	T1	II	6.1+N2+CMR+S	C	2	2		25	95	1.16	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	17
1708	TOLUIDYNY, CIEKŁE (o-toluidyna)	6.1	T1	II	6.1+N1	C	2	2		25	95	1	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
1708	TOLUIDYNY, CIEKŁE (m-toluidyna)	6.1	T1	II	6.1+N1+CMR	C	2	2		25	95	1.03	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
1710	TRICHLORETYLEN	6.1	T1	III	6.1+N2+CMR	C	2	2		50	95	1.46	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	15
1715	BEZWODNIK OCTOWY	8	CF1	II	8+3	N	2	3		10	97	1.08	3	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	34
1717	CHLOREK ACETYLU	3	FC	II	3+8	C	2	2	3	50	95	1.1	2	tak	T2	II A ⁸⁾	tak	PP, EP, EX, A	1	23
1718	KWAŚNY FOSFORAN BUTYLU	8	C3	III	8+N3	N	4	3			97	0.98	3	tak			nie	PP, EP	0	34
1719	CIECZ ŻRĄCA ALKALICZNA, I.N.O.	8	C5	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 30; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
1719	CIECZ ŻRĄCA ALKALICZNA, I.N.O.	8	C5	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 30; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
1738	CHLOREK BENZYLU	6.1	TC1	II	6.1+8+3+N3+CMR+S	C	2	2		25	95	1.1	2	nie	T1	II A ⁸⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
1742	KOMPLEKS FLUORKU BOROWEGO I KWASU OCTOWEGO, CIEKŁY	8	C3	II	8	N	4	2			97	1.35	3	tak			nie	PP, EP	0	34
1750	ROZTWÓR KWASU CHLOROOCTOWEGO	6.1	TC1	II	6.1+8+N1	C	2	2	2	25	95	1.58	2	nie	T1	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	7; 17
1750	ROZTWÓR KWASU CHLOROOCTOWEGO	6.1	TC1	II	6.1+8+N1	C	2	1	4	25	95	1.58	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	7; 17; 20: +111 °C; 26
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, I.N.O.	8	C9	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, I.N.O..	8	C9	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, I.N.O.	8	C9	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, I.N.O. (merkaptobenzotiazol sodowy, 50% roztwór wodny)	8	C9	II	8+N1+F	C	2	2		40	95	1.25	2	tak			nie	PP, EP	0
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, I.N.O. (alkohol tłuszczowy, C ₁₂-C₁₄)	8	C9	III	8+F	N	4	3			97	0.89	3	tak			nie	PP, EP	0	34
1760	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, I.N.O. (kwas etylenodwuaminoczterooctowy, sól czterosodowa, 40 % roztwór wodny)	8	C9	III	8+N2	N	4	3			97	1.28	3	tak			nie	PP, EP	0	34
1764	KWAS DICHLOROOCTOWY	8	C3	II	8+N1	C	2	2		35	95	1.56	2	tak	T1	II A	tak	PP, EP, EX, A	0	17
1778	KWAS FLUOROKRZEMOWY	8	C1	II	8+N3	N	2	3		10	97		3	tak			nie	PP, EP	0	34
1779	KWAS MRÓWKOWY zawierający więcej niż 85 % masowych kwasu	8	CF1	II	8+3+N3	N	2	3		10	97	1.22	3	tak	T1	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	6: +12 °C; 17; 34
1780	CHLOREK FUMAROILU	8	C3	II	8+N3	N	2	3		10	97	1.41	3	tak			nie	PP, EP	0	8; 34
1783	ROZTWÓR SZEŚCIOMETYLENODI-AMINY	8	C7	II	8+N3	N	3	2	2		97		3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	7; 17; 34
1783	ROZTWÓR SZEŚCIOMETYLENODI-AMINY	8	C7	III	8+N3	N	3	2	2		97		3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	7; 17; 34
1789	KWAS CHLOROWOWODOROWY	8	C1	II	8	N	2	3		10	97		3	tak			nie	PP, EP	0	34
1789	KWAS CHLOROWOWODOROWY	8	C1	III	8	N	4	3			97		3	tak			nie	PP, EP	0	34
1805	KWAS FOSFOROWY, ROZTWÓR, o zawartości objętościowej kwasu ponad 80%	8	C1	III	8	N	4	3	2		95	> 1,6	3	tak			nie	PP, EP	0	7; 17; 22; 34
1805	KWAS FOSFOROWY, ROZTWÓR, o zawartości objętościowej kwasu do 80%	8	C1	III	8	N	4	3			97	1,00 - 1,6	3	tak			nie	PP, EP	0	22; 34
1814	ROZTWÓR WODOROTLENKU POTASOWEGO	8	C5	II	8+N3	N	4	2			97		3	tak			nie	PP, EP	0	30; 34
1814	ROZTWÓR WODOROTLENKU POTASOWEGO	8	C5	III	8+N3	N	4	2			97		3	tak			nie	PP, EP	0	30; 34
1823	WODOROTLENEK SODOWY STAŁY, STOPIONY	8	C6	II	8+N3	N	4	1	4		95	2.13	3	tak			nie	PP, EP	0	7; 17; 34
1824	ROZTWÓR WODOROTLENKU SODOWEGO	8	C5	II	8+N3	N	4	2			97		3	tak			nie	PP, EP	0	30; 34
1824	ROZTWÓR WODOROTLENKU SODOWEGO	8	C5	III	8+N3	N	4	2			97		3	tak			nie	PP, EP	0	30; 34
1830	KWAS SIARKOWY zawierający ponad 51% kwasu	8	C1	II	8+N3	N	4	3			97	1,4 - 1,84	3	tak			nie	PP, EP	0	8; 22; 30; 34
1831	KWAS SIARKOWY, DYMIĄCY	8	CT1	I	8+6.1	C	2	2		50	95	1.94	1	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	8
1832	KWAS SIARKOWY, WYCZERPANY	8	C1	II	8	N	4	3			97		3	tak			nie	PP, EP	0	8; 30; 34
1846	CZTEROCHLOREK WĘGLA	6.1	T1	II	6.1+N2+S	C	2	2	3	50	95	1.59	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	23
1848	KWAS PROPIONOWY zawierający nie mniej niż 10 % ale nie więcej niż 90 % masowych kwasu	8	C3	III	8+N3	N	3	3			97	0.99	3	tak	T1	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	34
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH Z PONAD 10 % BENZENU pp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH Z PONAD 10 % BENZENU 110 kPa < pp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH Z PONAD 10 % BENZENU pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH Z PONAD 10 % BENZENU pp50 ≤ 110 kPa 60 °C < temp. wrzenia ≤ 85 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH Z PONAD 10 % BENZENU pp50 ≤ 110 kPa 85 °C < temp. wrzenia ≤ 115 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2		50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH Z PONAD 10 % BENZENU pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia > 115 °C	3	F1	II	3+CMR+F	C	2	2		35	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	29
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
1863	PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14 *zobacz wskaźnik przepływu
1888	CHLOROFORM	6.1	T1	III	6.1+N2+CMR	C	2	2	3	50	95	1.48	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	23
1897	CZTEROCHLORETYLEN	6.1	T1	III	6.1+N2+S	C	2	2		50	95	1.62	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0
1912	MIESZANINA CHLORKU METYLU I CHLORKU METYLEN	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T1	II A⁸⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1915	CYKLOHEKSANON	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.95	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	0
1917	ETYLAN AKRYLU, STABILIZOWANY	3	F1	II	3+niest.+N3	C	2	2		40	95	0.92	1	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1	3; 5
1918	IZOPROPYLOBENZEN (kumen)	3	F1	III	3+N2	N	3	3			97	0.86	3	tak	T2	II A⁸⁾	tak	PP, EX, A	0
1919	METYLAN AKRYLU, STABILIZOWANY	3	F1	II	3+niest.+N3	C	2	2	3	50	95	0.95	1	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	1	3; 5; 23
1920	NONANY	3	F1	III	3+N2+F	N	3	3			97	0,70 - 0,75	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	0
1922	PIROLIDYNA	3	FC	II	3+8	C	2	2		50	95	0.86	2	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	1
1965	MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., (mieszanina A)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1965	MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., (mieszanina A0)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1965	MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., (mieszanina A01)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1965	MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., (mieszanina A02)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1965	MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., (mieszanina A1)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1965	MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., (mieszanina B)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1965	MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., (mieszanina B1)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1965	MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., (mieszanina B2)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1965	MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., (mieszanina C)	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	31
1969	IZOBUTAN	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T2 ¹⁾	II A	tak	PP, EX, A	1	31; 99
1978	PROPAN	2	2F		2.1	G	1	1			91		1	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1	31
1986	ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.	3	FT1	I	3+6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		1	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	27; 29; *zobacz wskaźnik przepływu
1986	ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.	3	FT1	II	3+6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	27; 29; *zobacz wskaźnik przepływu
1986	ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.	3	FT1	III	3+6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	0	27; 29; *zobacz wskaźnik przepływu
1987	ALKOHOLE, I.N.O. (mieszanina butanolu czterorzędowego 90 % (masowo) i metanolu 10% (masowo))	3	F1	II	3	N	2	2		10	97		3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
1987	ALKOHOLE, I.N.O.	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
1987	ALKOHOLE, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14; 27 *see flowchart
1987	ALKOHOLE, I.N.O. (heksalina)	3	F1	III	3+N3+F	N	3	3	2		95	0.95	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	0	7; 17
1987	ALKOHOLE, I.N.O. (heksalina)	3	F1	III	3+N3+F	N	3	3	4		95	0.95	3	tak			nie	PP	0	7; 17; 20: +46 °C
1989	ALDEHYDY, I.N.O.	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29 *see flowchart
1989	ALDEHYDY, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14; 27 *see flowchart
1991	CHLOROPREN, STABILIZIWANY	3	FT1	I	3+6.1+niest.+CMR	C	2	2	3	50	95	0.96	1	nie	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	3; 5; 23
1992	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.	3	FT1	I	3+6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		1	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	27; 29 *see flowchart
1992	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.	3	FT1	II	3+6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	27; 29 *see flowchart
1992	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.	3	FT1	III	3+6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	0	27; 29 *see flowchart
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., Z PONAD 10 % BENZENU pp50 >175 kPa	3	F1	I	3+CMR	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., Z PONAD 10 % BENZENU 110 kPa < pp50 ≤ 175 kPa	3	F1	I	3+CMR	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., Z PONAD 10 % BENZENU pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	II	3+CMR	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., Z PONAD 10 % BENZENU pp50 ≤ 110 kPa 60 °C < temp. wrzenia ≤ 85 °C	3	F1	II	3+CMR	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., Z PONAD 10 % BENZENU pp50 ≤ 110 kPa 85 °C < temp. wrzenia ≤ 115 °C	3	F1	II	3+CMR	C	2	2		50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., Z PONAD 10 % BENZENU pp50 ≤ 110 kPa temp. wrzenia > 115 °C	3	F1	II	3+CMR	C	2	2		35	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O.	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O.	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14; 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14; 27 *zobacz wskaźnik przepływu
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., Z PONAD 10 % BENZENU 60 °C < temp. wrzenia ≤ 85 °C	3	F1	III	3+CMR	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	23; 27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., Z PONAD 10 % BENZENU 85 °C < temp. wrzenia ≤ 115 °C	3	F1	III	3+CMR	C	2	2		50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., Z PONAD 10 % BENZENU temp. wrzenia > 115 °C	3	F1	III	3+CMR	C	2	2		35	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	27; 29
1993	MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., (cykloheksanol/mieszanina cykloheksanonu)	3	F1	III	3+F	N	3	3			97	0.95	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	0
1999	SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi I olejami, bitumami i napełniaczami	3	F1	III	3+S	N	4	3	2		97		3	tak	T3	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	0
2014	NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY a nie mniej niż 20% lecz nie więcej niż 60% nadtlenku wodoru (w razie konieczności stabilizowany)	5.1	OC1	II	5.1+8+niest.	C	2	2		35	95	1.2	2	tak			nie	PP, EP	0	3; 33
2021	CHLOROFENOLE CIEKŁE (2-chlorofenol)	6.1	T1	III	6.1+N2	C	2	2		25	95	1.23	2	nie	T1	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	0	6: +10 °C; 17
2022	KWAS KREZOLOWY	6.1	TC1	II	6.1+8+3+S	C	2	2		25	95	1.03	2	nie	T1	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	6: +16 °C; 17
2023	EPICHLORHYDRYNA	6.1	TF1	II	6.1+3+N3	C	2	2		35	95	1.18	2	nie	T2	II B	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	5
2031	KWAS AZOTOWY inny niż czerwony dymiący, zawierający więcej niż 70 % kwasu	8	CO1	I	8+5.1+N3	N	2	3		10	97	1,41-1,48	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2031	KWAS AZOTOWY inny niż czerwony dymiący, zawierający przynajmniej 65 % ale nie więcej niż 70% kwasu	8	CO1	II	8+5.1+N3	N	2	3		10	97	1,39-1,41	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2031	KWAS AZOTOWY inny niż czerwony dymiący, zawierający przynajmniej 65 % kwasu	8	CO1	II	8+N3	N	2	3		10	97	1,02-1,39	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2032	KWAS AZOTOWY, CZERWONY DYMIĄCY	8	COT	I	8+5.1+6.1+N3	C	2	2		50	95	1,48-1.51	1	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
2045	ALDEHYD IZOMASŁOWY (ALDEHYD IZOBUTYLOWY)	3	F1	II	3+N3	C	2	2	3	50	95	0.79	2	tak	T4	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	1	15; 23
2046	CYMENY	3	F1	III	3+N2+F	N	3	3			97	0.88	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	0
2047	DICHLOROPROPENY (2,3- DICHLOROPROPEN-1)	3	F1	II	3+N2+CMR	C	2	2		45	95	1.2	2	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
2047	DICHLOROPROPENY (MIESZANINY 2,3-DICHLOROPROPENU-1 i 1,3-DICHLOROPROPENU)	3	F1	II	3+N2+CMR	C	2	2		45	95	1.23	2	tak	T2¹⁾	II A	tak	PP, EX, A	1
2047	DICHLOROPROPENY (MIESZANINY 2,3-DICHLOROPROPENU-1 i 1,3-DICHLOROPROPENU)	3	F1	III	3+N2+CMR	C	2	2		45	95	1.23	2	tak	T2¹⁾	II A	tak	PP, EX, A	0
2047	DICHLOROPROPENY (1,3- DICHLOROPROPENU)	3	F1	III	3+N2+CMR	C	2	2		40	95	1.23	2	tak	T2¹⁾	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	0
2048	DICYKLOPENTADIEN	3	F1	III	3+N2+F	N	3	3	2		95	0.94	3	tak	T1	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	7; 17
2050	DIIZOBUTYLEN, ZWIĄZKI IZOMERYCZNE	3	F1	II	3+N2+F	N	2	3		10	97	0.72	3	tak	T3²⁾	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	1
2051	2-DIMETYLOAMINOETANOL	8	CF1	II	8+3+N3	N	3	2			97	0.89	3	tak	T3	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	34
2053	KARBINOL METYLO-IZOBUTYLOWY	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.81	3	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
2054	MORFOLINA	8	CF1	I	8+3+N3	N	3	2			97	1	3	tak	T3	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	34
2055	MONOMER STYRENU STABILIZOWANY (monomer winylobenzenu stabilizowany)	3	F1	III	3+niest.+N3	N	3	2			97	0.91	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0	3; 5; 16
2056	CZTEROWODOROFURAN	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.89	3	tak	T3	II B	tak	PP, EX, A	1
2057	TRIPROPYLEN	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.744	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
2057	TRIPROPYLEN	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.73	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
2078	DIIZOCYJANIAN TOLUILENU ( i mieszaniny izomeryczne) (diizocyjanian 2,4-toluilenu)	6.1	T1	II	6.1+N2+S	C	2	2	2	25	95	1.22	2	nie	T1	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	2; 7; 8; 17
2078	DIIZOCYJANIAN TOLUILENU ( i mieszaniny izomeryczne) (diizocyjanian 2,4-toluilenu)	6.1	T1	II	6.1+N2+S	C	2	1	4	25	95	1.22	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	2; 7; 8; 17; 20: +112 °C; 26
2079	DIETYLENOTRIAMINA	8	C7	II	8+N3	N	4	2			97	0.96	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2205	NITRYL KWASU ADYPINOWEGO	6.1	T1	III	6.1	C	2	2		25	95	0.96	2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	0	17
2206	IZOCYJANIANY TOKSYCZNE, I.N.O. (izocyjanian 4-chlorofenylu)	6.1	T1	II	6.1+S	C	2	2	4	25	95	1.25	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	7; 17
2209	ROZTWÓR FORMALDEHYDU zawierający co najmniej 25% formaldehydu	8	C9	III	8+N3	N	4	2			97	1.09	3	tak			nie	PP, EP	0	15; 34
2215	BEZWODNIK MALEINOWY, STOPIONY	8	C3	III	8+N3	N	3	3	2		95	0.93	3	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	7; 17; 25; 34
2215	BEZWODNIK MALEINOWY, STOPIONY	8	C3	III	8+N3	N	3	1	4		95	0.93	3	tak			nie	PP, EP	0	7; 17; 20: +88 °C; 25; 34
2218	KWAS AKRYLOWY STABILIZOWANY	8	CF1	II	8+3+niest.+N1	C	2	2	4	30	95	1.05	1	tak	T2	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	1	3; 4; 5; 17
2227	METAKRYLAN n-BUTYLU STABILIZOWANY	3	F1	III	3+niest.	C	2	2		25	95	0.9	1	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	0	3; 5
2238	CHLOROTOLUENY (m-chlorotoluen)	3	F1	III	3+N2+S	C	2	2		30	95	1.08	2	tak	T1	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	0
2238	CHLOROTOLUENY (o-chlorotoluen)	3	F1	III	3+S	C	2	2		30	95	1.08	2	tak	T1	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	0
2238	CHLOROTOLUENY (p-chlorotoluen)	3	F1	III	3+S	C	2	2		30	95	1.07	2	tak	T1	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	0	6: +11 °C; 17
2241	CYKLOHEPTAN	3	F1	II	3+N2	N	2	3		10	97	0.81	3	tak	T4 ³⁾	II A	tak	PP, EX, A	1
2247	n-DEKAN	3	F1	III	3+F	C	2	2		30	95	0.73	2	tak	T4	II A	tak	PP, EX, A	0
2248	DI-n-BUTYLOAMINA	8	CF1	II	8+3+N3	N	3	2				0.76	3	tak	T3	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	1	34
2259	TRIETYLENOTETRAMINA	8	C7	II	8+N2	N	3	3			97	0.98	3	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	34
2263	DIMETYLOCYKLOHEKSANY (cis-1,4-dimetylocykloheksan)	3	F1	II	3	C	2	2		35	95	0.78	2	tak	T4 ³⁾	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	1
2263	DIMETYLOCYKLOHEKSANY (cis-1,4-dimetylocykloheksan)	3	F1	II	3	C	2	2		35	95	0.76	2	tak	T4 ³⁾	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	1
2264	N,N-DIMETYLOCYKLO-HEKSYLOAMINA	8	CF1	II	8+3+N2	N	3	3			97	0.85	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	1	34
2265	N,N-DIMETYLOFORMAMID	3	F1	III	3+CMR	N	2	3	3	10	97	0.95	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	0
2266	N,N-DIMETYLOPROPYLAMINA	3	FC	II	3+8	C	2	2	3	50	95	0.72	2	tak	T4	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	23
2276	2-ETYLOHEKSYLOAMINA	3	FC	III	3+8+N3	N	3	2			97	0.79	3	tak	T3	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	34
2278	n-HEPTEN	3	F1	II	3+N3	N	2	2		10	97	0.7	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
2280	HEKSAMETYLENODI-AMINA, STAŁA, STOPIONA	8	C8	III	8+N3	N	3	3	2		95	0.83	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	7; 17; 34
2280	HEKSAMETYLENODI-AMINA, STAŁA, STOPIONA	8	C8	III	8+N3	N	3	3	4		95	0.83	3	tak			nie	PP, EP	0	7; 17; 20: +66 °C; 34
2282	HEKSANOLE	3	F1	III	3+N3	N	3	2			97	0.83	3	tak	T3	II A	tak	PP, EX, A	0
2286	PENTAMETYLOHEPTAN	3	F1	III	3+F	N	3	3			97	0.75	3	tak	T2	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	0
2288	IZOHEKSENY	3	F1	II	3+niest.	C	2	2	3	50	95	0.735	2	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	3; 23
2289	IZOFORONODIAMINA	8	C7	III	8+N2	N	3	3			97	0.92	3	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	0	17; 34
2302	5-METYLOHEKSANON-2	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.81	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0
2303	IZOPROPENENYLOBENZEN	3	F1	III	3+N2+F	N	3	3			97	0.91	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	0
2309	OKTADIEN (1,7 oktadien)	3	F1	II	3+N2	N	2	3		10	97	0.75	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
2311	FENETYDYNY	6.1	T1	III	6.1	C	2	2		25	95	1.07	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	6: +7 °C; 17
2312	FENOL STOPIONY	6.1	T1	II	6.1+N3+S	C	2	2	4	25	95	1.07	2	nie	T1	II A⁸⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	7; 17
2312	FENOL STOPIONY	6.1	T1	II	6.1+N3+S	C	2	2	4	25	95	1.07	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	7; 17; 20: +67 °C
2320	TETRAETYLENOPENTOAMINA	8	C7	III	8+N2	N	4	3			97	1	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2321	TRICHLOROBENZENY, CIEKŁE (1,2,4-trichlorobenzen)	6.1	T1	III	6.1+N1+S	C	2	2	2	25	95	1.45	2	nie	T1	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	0	7; 17
2321	TRICHLOROBENZENY, CIEKŁE (1,2,4-trichlorobenzen)	6.1	T1	III	6.1+N1+S	C	2	1	4	25	95	1.45	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	7; 17; 20: +95 °C; 26
2323	FOSFORYN TRIETYLU	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.8	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
2324	TRIIZOBUTYLEN	3	F1	III	3+N1+F	C	2	2		35	95	0.76	2	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0
2325	1,3,5 TRIMETYLOBENZEN	3	F1	III	3+N1	C	2	2		35	95	0.87	2	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0
2333	OCTAN ALLILU	3	FT1	II	3+6.1	C	2	2		40	95	0.93	2	nie	T2	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
2348	AKRYLANY BUTYLU STABILIZOWANE (akrylan n-butylu, stabilizowany)	3	F1	III	3+niest.+N3	C	2	2		30	95	0.9	1	tak	T3	II B	tak	PP, EX, A	0	3; 5
2350	ETER BUTYLOWOMETYLOWY	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.74	3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
2356	2-CHLOROPROPAN	3	F1	I	3	C	2	2	3	50	95	0.86	2	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1	23
2357	CYKLOHEKSYLOAMINA	8	CF1	II	8+3+N3	N	3	2			97	0.86	3	tak	T3	II A⁸⁾	tak	PP, EP, EX, A	1	34
2362	1,1 DICHLOROETAN	3	F1	II	3+N2	C	2	2	3	50	95	1.17	2	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1	23
2370	1-HEKSEN	3	F1	II	3+N3	N	2	2		10	97	0.67	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
2381	DISIARCZEK DIMETYLU	3	F1	II	3	C	2	2		40	95	1.063	2	tak	T2	IIB	tak	PP, EX, A	1
2382	DIMETYLOHYDRAZYNA SYMETRYCZNA	6.1	TF1	I	6.1+3+CMR	C	2	2		50	95	0.83	1	tak	T4 ³⁾	II C	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
2383	DIPROPYLOAMINA	3	FC	II	3+8	C	2	2		35	95	0.74	2	nie	T3	II A	tak	PP, EP, EX, A	1
2397	3-METYLOBUTANON	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.81	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
2398	ETER METYLOWO-TERT-BUTYLOWY	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.74	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	1
2404	NITRYL KWASU PROPIONOWEGO	3	FT1	II	3+6.1	C	2	2		45	95	0.78	2	nie	T1⁹⁾	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
2414	TIOFEN	3	F1	II	3+N3+S	N	2	3		10	97	1.06	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1
2430	ALKILOFENOLE STAŁE, I.N.O. (nonylofenol, mieszanina izomeryczna, stopiona)	8	C4	II	8+N1+F	C	2	1	2	25	95	0.95	2	tak	T2	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	7; 17
2430	ALKILOFENOLE STAŁE,I.N.O. (nonylofenol, mieszanina izomeryczna, stopiona)	8	C4	II	8+N1+F	C	2	2	4	25	95	0.95	2	tak			nie	PP, EP	0	7; 17; 20: +125 °C
2432	N,N-DIETYLOANILINA	6.1	T1	III	6.1+N2	C	2	2		25	95	0.93	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0
2448	SIARKA STOPIONA	4.1	F3	III	4.1+S	N	4	1	4		95	2.07	3	tak			nie	PP, EP, TOX*, A	0	^*Toximeter flub H2S; 7; 20: +150 °C; 28; 32
2458	HEKSADIENY	3	F1	II	3+N3	N	2	2		10	97	0.72	3	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
2477	IZOTIOCYJANIAN METYLU	6.1	TF1	I	6.1+3+N1	C	2	2	2	35	95	1,07¹¹⁾	2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	7; 17
2485	IZOCYJANIAN n-BUTYLU	6.1	TF1	I	6.1+3	C	2	2		35	95	0.89	1	nie	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
2486	IZOCYJANIAN IZOBUTYLU	3	FT1	II	3+6.1	C	2	2		40	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
2487	IZOCYJANIAN FENYLU	6.1	TF1	I	6.1+3	C	2	2		25	95	1.1	1	nie	T1	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2
2490	ETER DICHLOROIZO-PROPYLOWY	6.1	T1	II	6.1	C	2	2		25	95	1.11	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
2491	ETANOLOAMINA lub ROZTWÓR ETANOLOAMINY	8	C7	III	8+N3	N	3	2			97	1.02	3	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	17; 34
2493	HEKSAMETYLENOIMINA	3	FC	II	3+8+N3	N	3	2			97	0.88	3	tak	T3 ²⁾	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	34
2496	BEZWODNIK PROPIONOWY	8	C3	III	8+N3	N	4	3			97	1.02	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2518	1,5,9-CYKLODODEKATRIEN	6.1	T1	III	6.1+F	C	2	2		25	95	0.9	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0
2527	AKRYLAN IZOBUTYLU, STABILIZOWANY	3	F1	III	3+niest.	C	2	2		30	95	0.89	1	tak	T2	II B⁹⁾	tak	PP, EX, A	0	3; 5
2528	IZOMAŚLAN IZOBUTYOWY	3	F1	III	3+N3	N	3	2			97	0.86	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	0
2531	KWAS METAKRYLOWY, STABILIZOWANY	8	C3	II	8+niest.+N3	C	2	2	4	25	95	1.02	1	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	3; 4; 5; 17
2564	ROZTWÓR KWASU TRICHLOROOCTOWEGO	8	C3	II	8+N1	C	2	2	2	25	95	1,62¹¹⁾	2	tak	T1	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	7; 17; 22
2564	ROZTWÓR KWASU TRICHLOROOCTOWEGO	8	C3	III	8+N1	C	2	2		25	95	1,62¹¹⁾	2	tak	T1	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	22
2574	FOSFORAN KREZYLU zawierający ponad 3% ortoizomeru	6.1	T1	II	6.1+S	C	2	2		25	95	1.18	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
2579	PIPERAZYNA, STOPIONA	8	C8	III	8+N2	N	3	3	2		95	0.9	3	tak			nie	PP, EP	0	7; 17; 34
2582	ROZTWÓR CHLORKU ŻELAZOWEGO	8	C1	III	8	N	4	3			97	1.45	3	tak			nie	PP, EP	0	22; 30; 34
2586	KWASY ALKILOSULFONOWE, CIEKŁE lub KWASY ALKILOSULFONOWE, CIEKŁE zawierający nie więcej niż 5 % wolnego kwasu siarkowego	8	C3	III	8	N	4	3			97		3	tak			nie	PP, EP	0	34
2608	NITROPROPANY	3	F1	III	3	N	3	2			97	1	3	tak	T2	II B⁷⁾	tak	PP, EX, A	0
2615	ETER ETYLOWOPROPYLOWY	3	F1	II	3	N	2	2		10	97	0.73	3	tak	T4 ³⁾	II A⁷⁾	tak	PP, EX, A	1
2618	WINYLOTOLUENY, STABILIZOWANE	3	F1	III	3+niest.+F	C	2	2		25	95	0.92	1	tak	T1	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	3; 5
2651	4,4'-DIAMINODIFENYLOMETAN	6.1	T2	III	6.1+N2+CMR+S	C	2	2	2	25	95	1	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	7; 17
2672	ROZTWÓR AMONIAKU (gęstość względna pomiędzy 0,880 a 0,957 przy 15 °C w wodzie, z zawartością amoniaku ponad 10%, lecz nie więcej niż 35%)	8	C5	III	8+N1	C	2	2		50	95	0,88¹⁰⁾ - 0,96¹⁰⁾	2	tak			nie	PP, EP	0
2683	ROZTWÓR SIARCZKU AMONOWEGO	8	CFT	II	8+3+6.1	C	2	2		50	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	15; 16
2693	WODOROSIARCZYNY, ROZTWÓR WODNY, n.w.i. (...)	8	C1	III	8	N	4	3			97		3	tak			nie	PP, EP	0	27; 34
2709	BUTYLOBENZENY	3	F1	III	3+N1+F	C	2	2		35	95	0.87	2	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	0
2733	AMINY, PALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, PALNE, ŻRĄCE, I.N.O. (2-AMINOBUTAN)	3	FC	II	3+8	C	2	2	3	50	95	0.72	2	tak	T4 ³⁾	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	23
2735	AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O.	8	C7	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
2735	AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O.	8	C7	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
2735	AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O.	8	C7	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
2754	N-ETYLOTOLUIDYNY (N-etyl-o-toluidyna)	6.1	T1	II	6.1+F	C	2	2		25	95	0.94	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
2754	N-ETYLOTOLUIDYNY (N-etyl-M-toluidyna)	6.1	T1	II	6.1+F	C	2	2		25	95	0.94	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
2754	N-ETYLOTOLUIDYNY (N-etyl-o-toluidyna i mieszanina N-etyl-m-toluidyna)	6.1	T1	II	6.1+F	C	2	2		25	95	0.94	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
2754	N-ETYLOTOLUIDYNY (N-etyl-P-toluidyna)	6.1	T1	II	6.1+F	C	2	2	2	25	95	0.94	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	7; 17
2785	4-TIAPENTANAL (3- metylomerkaptoimidazol propanal)	6.1	T1	III	6.1	C	2	2		25	95	1.04	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0
2789	KWAS OCTOWY, LODOWATY lub ROZTWÓR KWASU OCTOWEGO, zawierający co najmniej 80 % masowych kwasu	8	CF1	II	8+3	N	2	3	2	10	95	1,05 with 100% acid	3	tak	T1	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	7; 17; 34
2790	ROZTWÓR KWASU OCTOWEGO, zawierający co najmniej 50 % ale nie więcej niż 80 % masowych kwasu	8	C3	II	8	N	2	3		10	95		3	tak			nie	PP, EP	0	34
2790	ROZTWÓR KWASU OCTOWEGO, zawierającego co najmniej 10 % ale nie więcej niż 50 % masowych kwasu	8	C3	III	8	N	2	3		10	95		3	tak			nie	PP, EP	0	34
2796	CIECZ AKUMULATOROWA, KWAŚNA	8	C1	II	8+N3	N	4	3			97	1,00 - 1,84	3	tak			nie	PP, EP	0	8; 22; 30; 34
2796	KWAS SIARKOWY z nie więcej niż 51% kwasu	8	C1	II	8+N3	N	4	3			97	1,00 - 1,41	3	tak			nie	PP, EP	0	8; 22; 30; 34
2797	CIECZ AKUMULATOROWA, ZASADOWA	8	C5	II	8+N3	N	4	3			97	1,00 - 2,13	3	tak			nie	PP, EP	0	22; 30; 34
2810	MATERIAŁ CIEKŁY TOKSYCZNY, ORGANICZNA, I.N.O.	6.1	T1	I	6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		1	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2810	MATERIAŁ CIEKŁY TOKSYCZNY, ORGANICZNA, I.N.O.	6.1	T1	II	6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2810	MATERIAŁ CIEKŁY TOKSYCZNY, ORGANICZNA, I.N.O.	6.1	T1	III	6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2811	MATERIAŁ STAŁY TOKSYCZNY, ORGANICZNY, I.N.O. (1,2,3-trichlorobenzen, stopiony)	6.1	T2	III	6.1+S	C	2	2	2	25	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	0	7; 17; 22
2811	MATERIAŁ STAŁY TOKSYCZNY, ORGANICZNY, I.N.O. (1,2,3-trichlorobenzen, stopiony)	6.1	T2	III	6.1+S	C	2	1	4	25	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	7; 17; 20: +92 °C; 22; 26
2811	MATERIAŁ STAŁY TOKSYCZNY, ORGANICZNY, I.N.O. (1,2,5-trichlorobenzen, stopiony)	6.1	T2	III	6.1+S	C	2	2	2	25	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	0	7; 17; 22
2811	MATERIAŁ STAŁY TOKSYCZNY, ORGANICZNY, I.N.O. (1,2,5-trichlorobenzen, stopiony)	6.1	T2	III	6.1+S	C	2	1	4	25	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	7; 17; 20: +92 °C; 22; 26
2815	N-AMINOETYLOPIPERAZYNA	8	C7	III	8+N2	N	4	3			97	0.98	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2820	KWAS MASŁOWY	8	C3	III	8+N3	N	2	3		10	97	0.96	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2829	KWAS KAPRONOWY	8	C3	III	8+N3	N	4	3			97	0.92	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2831	1,1,1-TRICHLOROETAN	6.1	T1	III	6.1+N2	C	2	2	3	50	95	1.34	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	23
2850	TERAPROPYLEN	3	F1	III	3+N1+F	C	2	2		35	95	0.76	2	tak			nie	PP	0
2874	ALKOHOL FURFURYLOWY	6.1	T1	III	6.1+N3	C	2	2		25	95	1.13	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0
2904	FENOLANY, CIEKŁE	8	C9	III	8	N	4	2			97	1,13-1,18	3	tak			nie	PP, EP	0	34
2920	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁYM, PALNY, I.N.O. (2-propanol i chlorek didecylodimetyloamonowy, roztwór wodny)	8	CF1	II	8+3+F	N	3	3			95	0.95	3	tak	T3	II A	tak	PP, EP, EX, A	1	34;
2920	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁYM, PALNY, I.N.O. (roztwór wodny chlorku heksadecylotrimetyloamonowego (50%) i etanolu (35%))	8	CF1	II	8+3+F	N	2	3		10	95	0.9	3	tak	T2	II B	tak	PP, EP, EX, A	1	6: +7 °C; 17; 34;
2922	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.	8	CT1	I	8+6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		1	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2922	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.	8	CT1	II	8+6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2922	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.	8	CT1	III	8+6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2924	MATERIAŁ PALNY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.	3	FC	I	3+8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	1	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2924	MATERIAŁ PALNY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.	3	FC	II	3+8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	1	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2924	MATERIAŁ PALNY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.	3	FC	III	3+8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, A	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
2924	MATERIAŁ PALNY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. (roztwór wodny chlorku dialkilo-(C_8-C₁₈)-dimetyloamonu i 2-propanolu)	3	FC	II	3+8+F	C	2	2		50	95	0.88	2	tak	T2	II A	tak	PP, EP, EX, A	1
2927	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.	6.1	TC1	I	6.1+8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		1	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2927	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.	6.1	TC1	II	6.1+8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2929	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, PALNY, ORGANICZNY, I.N.O.	6.1	TF1	I	6.1+3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		1	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2929	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, PALNY, ORGANICZNY, I.N.O.	6.1	TF1	II	6.1+3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
2935	ETYLO-2- CHLOROPROPIONIAN	3	F1	III	3	C	2	2		30	95	1.08	2	tak	T4 ³⁾	II A	tak	PP, EX, A	0
2947	CHLOROOCTAN IZOPROPYLU	3	F1	III	3	C	2	2		30	95	1.09	2	tak	T4 ³⁾	II A	tak	PP, EX, A	0
2966	TIOGLIKOL	6.1	T1	II	6.1	C	2	2		25	95	1.12	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
2983	TLENEK ETYLENU I MIESZANKA TLENKU PROPYLENU zawierający nie więcej niż 30 % tlenku etylenu	3	FT1	I	3+6.1+niest.	C	1	1	3		95	0.85	1	nie	T2	II B	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	2; 3; 12; 31
2984	Roztwór wodny nadtlenku wodoru zawierający co najmniej 8 % ale nie mniej niż 20 % nadtlenku wodoru (stabilizowany w razie potrzeby)	5.1	O1	III	5.1+niest.	C	2	2		35	95	1.06	2	tak			nie	PP	0	3; 33
3077	MATERIAŁ STAŁY, NIEBEZPIECZNY DLA ŚRODOWISKA, I.N.O., stopiony, (alkiloamina (C₁₂ do C₁₈))	9	M7	III	9+F	N	4	3	2		95	0.79	3	tak			nie	PP	0	7; 17
3079	METAKRYLONITRYL STABILIZOWANY	3	FT1	I	3+6.1+niest.+ N3	C	2	2		45	95	0.8	1	nie	T1	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	3; 5
3082	MATERIAŁ CIEKŁY, NIEBEZPIECZNY DLA ŚRODOWISKA, I.N.O.	9	M6	III	9+(N1, N2, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP	0	22; 27 *zobacz wskaźnik przepływu
3082	MATERIAŁ CIEKŁY, NIEBEZPIECZNY DLA ŚRODOWISKA, I.N.O. ( woda zęzowa)	9	M6	III	9+N2+F	N	4	3			97		3	tak			nie	PP	0
3092	1-METOKSY-2-PROPANOL	3	F1	III	3	N	3	2			97	0.92	3	tak	T3	II B	tak	PP, EX, A	0
3145	ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (zawierające homologi C₂-C₁₂)	8	C3	II	8+N3	N	4	3			97	0.95	3	tak			nie	PP, EP	0	34
3145	ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (zawierające homologi C₂-C₁₂)	8	C3	III	8+N3	N	4	3			97	0.95	3	tak			nie	PP, EP	0	34
3175	MATERIAŁY STAŁE ZAWIERAJĄCE MATERIAŁ CIEKŁY, PALNY, I.N.O., stopione, mające punkt zapłonu do 60 °C (2-propanol i chlorek dialkilodimetyloamonowy (C₁₂ do C₁₈))	4.1	F1	II	4.1	N	3	3	4		95	0.86	3	tak	T2	II A	tak	PP, EX, A	1	7; 17
3256	MATERIAŁY O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁE, PALNE, I.N.O., z punktem zapłonu powyżej 60°C lub powyżej swego punktu zapłonu	3	F2	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	95		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	7; 27 *zobacz wskaźnik przepływu
3256	MATERIAŁY O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁE, PALNE, I.N.O., z punktem zapłonu powyżej 60°C lub powyżej swego punktu zapłonu (surowiec sadzy) (olej pirolizowy)	3	F2	III	3+F	N	3	3	2		95		3	tak	T 1	II B	tak	PP, EX, A	0	7
3256	MATERIAŁY O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁE, PALNE, I.N.O., z punktem zapłonu powyżej 60°C lub powyżej swego punktu zapłonu (olej pirolizowy A)	3	F2	III	3+F	N	3	3	2		95		3	tak	T 1	II B	tak	PP, EX, A	0	7
3256	MATERIAŁY O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁE, PALNE, I.N.O., z punktem zapłonu powyżej 60°C lub powyżej swego punktu zapłonu (olej resztkowy)	3	F2	III	3+F	N	3	3	2		95		3	tak	T 1	II B	tak	PP, EX, A	0	7
3256	MATERIAŁY O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁE, PALNE, I.N.O., z punktem zapłonu powyżej 60°C lub powyżej swego punktu zapłonu (mieszanina surowej nafty)	3	F2	III	3+F	N	3	3	2		95		3	tak	T 1	II B	tak	PP, EX, A	0	7
3256	MATERIAŁY O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁE, PALNE, I.N.O., z punktem zapłonu powyżej 60°C lub powyżej swego punktu zapłonu (olej kreozotowy)	3	F2	III	3+N1+F	C	2	2	2	10	95		2	tak	T 2	II B	tak	PP, EX, A	0	7
3256	MATERIAŁY O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁE, PALNE, I.N.O., z punktem zapłonu powyżej 60°C lub powyżej swego punktu zapłonu (Low QI Pitch)	3	F2	III	3(???+F)	N	3	1	4		95	1,1-1,3	3	tak	T2	II B	tak	PP, EX, A	0	7
3257	MATERIAŁY O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁE, I.N.O., z punktem zapłonu powyżej 100 °C i poniżej swego punktu zapłonu (włącznie ze stopionymi metalami, stopionymi solami, itd.)	9	M9	III	9+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	95		*	tak			nie	PP	0	7; 20:+115 °C; 22; 24; 25; 27 *zobacz wskaźnik przepływu
3257	MATERIAŁY O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁE, I.N.O., z punktem zapłonu powyżej 100 °C i poniżej swego punktu zapłonu (włącznie ze stopionymi metalami, stopionymi solami, itd.)	9	M9	III	9+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	95		*	tak			nie	PP	0	7; 20:+225 °C; 22; 24; 27 *zobacz wskaźnik przepływu
3259	AMINY STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O., (stopione, octan jednoalkilowoamonowy (C₁₂ do C₁₈))	8	C8	III	8	N	4	3	2		95	0.87	3	tak			nie	PP, EP	0	7; 17; 34
3264	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C1	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3264	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C1	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3264	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C1	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3264	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O., (roztwór wodny kwasu fosforowego i kwasu cytrynowego)	8	C1	I	8	N	2	3		10	97		3	tak			nie	PP, EP	0	34
3264	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O., (roztwór wodny kwasu fosforowego i kwasu cytrynowego)	8	C1	II	8	N	4	3			97		3	tak			nie	PP, EP	0	34
3264	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O., (roztwór wodny kwasu fosforowego i kwasu cytrynowego)	8	C1	III	8	N	4	3			97		3	tak			nie	PP, EP	0	34
3265	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C3	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3265	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C3	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3265	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C3	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3266	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C5	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3266	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C5	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3266	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	8	C5	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3267	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C7	I	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3267	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C7	II	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3267	MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.	8	C7	III	8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP, EP	0	27; 34 *zobacz wskaźnik przepływu
3271	ETERY, I.N.O. pp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14, 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3271	ETERY, I.N.O. (eter tertamylometylu)	3	F1	II	3+N1	C	2	2	3	50	95	0.77	2	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1
3271	ETERY, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14, 27 *zobacz wskaźnik przepływu
3272	ESTRY, I.N.O. pp50 ≤ 110 kPa	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14, 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3272	ESTRY, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14, 27 *zobacz wskaźnik przepływu
3276	NITRYLE, TRUJĄCE, CIEKŁE I.N.O. (2-metyloglutaronitryl)	6.1	T1	II	6.1	C	2	2		10	95	0.95	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2
3286	MATERIAŁ PALNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.	3	FTC	I	3+6.1+8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		1	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3286	MATERIAŁ PALNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.	3	FTC	II	3+6.1+8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3287	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	6.1	T4	I	6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		1	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3287	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	6.1	T4	II	6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3287	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.	6.1	T4	III	6.1+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3287	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. (ROZTWÓR DICHLOROMIANU SODU)	6.1	T4	III	6.1+CMR	C	2	2		30	95	1.68	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0
3289	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, temperatura wrzenia > 115 °C	6.1	TC3	I	6.1+8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3289	MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, temperatura wrzenia > 115 °C	6.1	TC3	II	6.1+8+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	2	2	*	*	95		2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O.	3	F1	I	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14, 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O.	3	F1	II	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14, 27; 29 *zobacz wskaźnik przepływu
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O.	3	F1	III	3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	14, 27 *zobacz wskaźnik przepływu
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (1-okten)	3	F1	II	3+N2+F	N	2	3		10	97	0.71	3	tak	T3	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	14
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (mieszanina aromatyczna węglowodorów wielopierścieniowych)	3	F1	III	3+CMR+F	N	2	3	3	10	97	1.08	3	tak	T1	II A	tak	PP, EX, A	0	14
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 > 175 kPa	3	F1	I	3+CMR	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu 110 kPa < pp50 ≤ 175 kPa	3	F1	I	3+CMR	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temperatura wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	I	3+CMR	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temperatura wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	I	3+CMR	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu 110 kPa < pp50 ≤ 175 kPa	3	F1	II	3+CMR	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temperatura wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	II	3+CMR	C	1	1			95		1	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temperaturza wrzenia ≤ 60 °C	3	F1	II	3+CMR	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23: 27; 29: 38
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa 60 °C < temperatura wrzenia ≤ 85 °C	3	F1	II	3+CMR	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	23; 27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa 85 °C < temperatura wrzenia≤ 115 °C	3	F1	II	3+CMR	C	2	2		50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temperatura wrzenia > 115 °C	3	F1	II	3+CMR	C	2	2		35	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	1	27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa 60 °C < temperatura wrzenia ≤ 85 °C	3	F1	III	3+CMR	C	2	2	3	50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	23; 27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa 85 °C < temperatura wrzenia≤ 115 °C	3	F1	III	3+CMR	C	2	2		50	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	27; 29
3295	WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O zawierającej więcej niż 10 % benzenu pp50 ≤ 110 kPa temperatura wrzenia > 115 °C	3	F1	III	3+CMR	C	2	2		35	95		2	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	27; 29
3412	KWAS MRÓWKOWY zawierający nie mniej niż 10% ale nie więcej niż 85% masowych kwasu	8	C3	II	8+N3	N	2	3		10	97	1.22	3	tak	T1	II A	tak	PP, EP, EX, A	0	6: +12 °C; 17; 34
3412	KWAS MRÓWKOWY zawierający nie mniej niż 5%, ale nie więcej niż 10% masowych kwasu	8	C3	III	8	N	2	3		10	97	1.22	3	tak	T1	II A	tak	PP, EP, EX, A	0	6: +12 °C; 17; 34
3426	ROZTWÓR WODNY AKRYLAMIDU	6.1	T1	III	6.1	C	2	2		30	95	1.03	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	0	3; 5; 16
3429	CHLOROTOLUIDINY, CIEKŁE	6.1	T1	III	6.1+S	C	2	2		25	95	1.15	2	nie	T1	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	0	6: +6 °C; 17;
3446	NITROTOLUENY, STAŁE, STOPIONE (p-nitrotoluen)	6.1	T2	II	6.1+S	C	2	2	2	25	95	1.16	2	nie	T2	II B⁴⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	7; 17
3446	NITROTOLUENY, STAŁE, STOPIONE (p-nitrotoluen)	6.1	T2	II	6.1+S	C	2	1	4	25	95	1.16	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	7; 17; 20: +88 °c; 26
3451	TOLUIDYNY, STAŁE, STOPIONE (p-toluidyna)	6.1	T2	II	6.1	C	2	2	2	25	95	1.05	2	nie	T1	II A⁸⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	7; 17
3451	TOLUIDYNY, STAŁE, STOPIONE (p-toluidyna)	6.1	T2	II	6.1	C	2	2	4	25	95	1.05	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	7; 17; 20: +60 °C
3455	KREZOLE, STAŁE, STOPIONE	6.1	TC2	II	6.1+8	C	2	2	2	25	95	1,03 - 1,05	2	nie	T1	II A⁸⁾	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	7; 17
3455	KREZOLE, STAŁE, STOPIONE	6.1	TC2	II	6.1+8	C	2	2	4	25	95	1,03 - 1,05	2	nie			nie	PP, EP, TOX, A	2	7; 17; 20: +66 °C
3463	KWAS PROPIONOWY zawierający nie mniej niż 90 % masowych kwasu	8	CF1	II	8+3+N3	N	3	3			97	0.99	3	tak	T1	II A⁷⁾	tak	PP, EP, EX, A	1	34
9000	AMONIAK, BEZWODNY, MOCNO SCHŁODZONY	2	3TC		2.1+2.3+8+N1	G	1	1	1; 3		95		1	tak	T1	II A	tak	PP, EP, EX, TOX, A	2	1; 31
9001	MATERIAŁY O TEMPERATURZE ZAPŁONU POWYŻEJ 60 °C, podgrzewane w ograniczonym zakresie 15K poniżej ich temperatury zapłonu	3	F 3		3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak	T4 ³⁾	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	27 *zobacz wskaźnik przepływu
9002	MATERIAŁY o temperaturze samozapłonu ≤ 200°C lub mniej, I.N.O. SUBSTANCES HAVING A SELFIGNITION TEMPERATURE ≤ 200 °C i nie wymienione wcześniej	3	F4		3+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	C	1	1	*	*	95		1	tak	T4	II B⁴⁾	tak	PP, EX, A	0	*zobacz wskaźnik przepływu
9003	MATERIAŁY O TEMPERATURZE ZAPŁONU POWYŻEJ 60 °C I NIE WYŻSZEJN NIŻ 100 °C, jeżeli nie należą do pozostałych klas	9			9+(N1, N2, N3, CMR, F lub S)	*	*	*	*	*	*		*	tak			nie	PP	0	27 *zobacz wskaźnik przepływu
9003	MATERIAŁY O TEMPERATURZE ZAPŁONU POWYŻEJ 60 °C I NIE WYŻSZEJN NIŻ 100 °C, jeżeli nie należą do pozostałych klas (eter jednobutylowy glikolu etylenowego)	9			9+N3+F	N	4	3			97	0.9	3	tak			nie	PP	0
9003	MATERIAŁY O TEMPERATURZE ZAPŁONU POWYŻEJ 60 °C I NIE WYŻSZEJN NIŻ 100 °C lub MATERIAŁY GDZIE 60° C < TEMPERATURA ZAPŁONU ≤ 100 °C, jeżeli nie należą do pozostałych klas (2-etyloheksanoakrylan )	9			9+N3+F	N	4	3			97	0.89	3	tak			nie	PP	0	3; 5; 16;
9004	DIFENYLOMETAN-4,4'-DIIZOCYJANIAN	9			S	N	2	3	4	10	95	1,21¹¹⁾	3	tak			nie	PP	0	7; 8; 17; 19
9005	MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, I.N.O., STOPIONY	9			9+(N3, CMR, F lub S	*	*	*	*	*	97		*	tak			nie	PP	0	*zobacz wskaźnik przepływu
9006	MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, CIEKŁY, I.N.O.	9			9+(N3, CMR, F lub S	*	*	*	*	*	97		*	tak			nie	PP	0	*zobacz wskaźnik przepływu

Przypisy do wykazu materiałów

1) Temperatura zapłonu nie została ustalona zgodnie z IEC 79-4; z tego powodu materiał przypisano tymczasowo do klasy temperaturowej T2, uważanej za bezpieczną.

2) Temperatura zapłonu nie została ustalona zgodnie z IEC 79-4; z tego powodu materiał przypisano tymczasowo do klasy temperaturowej T3, uważanej za bezpieczną.

3) Temperatura zapłonu nie została ustalona zgodnie z IEC 79-IA; z tego powodu materiał przypisano tymczasowo do klasy temperaturowej T4, uważanej za bezpieczną.

4) Nie zmierzono maksymalnego doświadczalnego odstępu bezpieczeństwa (MESG) wg IEC 79-1A; z tego powodu materiał przypisano tymczasowo do grupy wybuchowości IIB, uważanej za bezpieczną.

5) Nie zmierzono maksymalnego doświadczalnego odstępu bezpieczeństwa (MESG) wg IEC 79-1A; z tego powodu materiał przypisano tymczasowo do grupy wybuchowości IIC, uważanej za bezpieczną.

6) Maksymalny doświadczalny odstęp bezpieczeństwa (MESG) leży w granicach marginesu pomiędzy grupami wybuchowości IIA i IIB.

7) Nie zmierzono maksymalnego doświadczalnego odstępu bezpieczeństwa (MESG) wg IEC 79-1A; z tego powodu materiał przypisano do grupy wybuchowości uważanej za bezpieczną.

8) Nie zmierzono maksymalnego doświadczalnego odstępu bezpieczeństwa (MESG) wg IEC 79-1A; z tego powodu materiał przypisano do grupy wybuchowości zgodnie z EN 50014.

9) Przypisano zgodnie z IMO IBC Code (International Code for the Construction and Equipment of Ships Carrying Dangerous Chemicals in Bulk - Międzynarodowe przepisy budowy i wyposażenia statków przewożących chemikalia niebezpieczne w postaci ładunków masowych) (Przepisy IBC).

10) Gęstość względna w temperaturze 15 °C.

11) Gęstość względna w temperaturze 25 °C.

12) Gęstość względna w temperaturze 37 °C.

13) Wskazania odnoszą się do materiału w postaci czystej.

Schemat blokowy do klasyfikacji cieczy klas 3, 6.1, 8 i 9 do przewozu w zbiornikach w żegludze śródlądowej

wzór

* publikacja IMO: "Poprawiony GESAMP procedura oceny ryzyka dla substancji chemicznych przewożonych przez statki", GESAMP raport i studium Nr 64, IMO, Londyn, 2002.

Schemat A: Kryteria dla wyposażenia zbiorników transportowych na jednostkach pływających typu C

Wyposażenie zbiorników transportowych	Prężność par cieczy w temperaturze 30 °C i temperaturze fazy gazowej 37,8 °C > 50 kPa	Prężność par cieczy w temperaturze 30 °C i temperaturze fazy gazowej 37,8 °C > 50 kPa	Prężność par nieznana, brak obecności ustalonych danych
Z chłodzeniem (Nr. 1 w kolumnie (9))	Chłodzenie
Zbiornik ciśnieniowy (400 kPa)	Bez chłodzenia	Prężność par w 50 °C > 50 kPa bez zraszania wodnego	Temperatura wrzenia ≤ 60°C
Zawór odciążający o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia: 50 kPa, z instalacją zraszania wodnego (Nr 3 w kolumnie (9))		Prężność par w 50 °C > 50 kPa z zraszaniem wodnym	60°C < temperatura wrzenia ≤ 85°C
Zawór odciążający o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia jak z obliczeń, ale przynajmniej 10 kPa		Prężność par w 50 °C ≤ 50 kPa
Zawór odciążający o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia: 50 kPa			85 °C < temperatura wrzenia ≤ 115°C
Zawór odciążający o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia: 35 kPa			Temperatura wrzenia > 115°C

Schemat B: Kryteria dla wyposażenia jednostek pływających typu N z zamkniętymi zbiornikami transportowymi

Wyposażenie zbiorników transportowych	Klasa 3, temperatura wrzenia < 23°C				Materiały żrące	Materiały CMR
Zbiornik ciśnieniowy (400 kPa)	175 kPa ≤ P_{d 50} < 300 kPa bez chłodzenia
Zawór odciążający o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia: 50 kPa	175 kPa ≤ P _{d 50} < 300 kPa, z chłodzeniem (Nr. 1 w kolumnie (9))	110 kPa ≤ P _{d 50} < 175 kPa bez zraszania wodnego
Zawór odciążający o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia: 10 kPa			110 kPa ≤ P _{d 50} < 150 kPa z zraszaniem wodnym (Nr 3 w kolumnie (9))	P _{d 50} < 110 kPa	Grupa pakowania I lub II z P _{d 50}> 12,5 kPa lub niebezpiecznie reagujące z wodą	Zawór odciążający o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia: 10 kPa; z zraszaniem wodnym kiedy prężność par > 10 kPa (obliczeniowa prężność par zgodnie z wzorem dla kolumny 10, wyjątek Va = 0,03)

Schemat C: Kryteria dla wyposażenia jednostek pływających typu N z otwartymi zbiornikami transportowymi

Wyposażenie zbiorników transportowych	Klasy 3 i 9	Materiały zapalne	Materiały żrące
Z przerywaczem płomienia	60 °C < temperatura zapłonu ≤ 100 °C lub substancje o podwyższonej temperaturze z klasy 9	Temperatura zapłonu > 60 °C przewożone gdy podgrzane do ≤ 15 K poniżej temperatury zapłonu lub gdy powyżej ich temperatury zapłonu	Materiały zapalne lub kwaśne, przewożone gdy podgrzane
Bez przerywacza płomienia			Materiały niepalne

Kolumna 9: Wyposażenie zbiorników transportowych dla materiałów przewożonych w stanie stopionym

- Możliwość podgrzania ładunku (numer 2 w kolumnie (9))

Podgrzanie ładunku będzie wymagane na pokładzie:

- Gdy temperatura topnienia materiału przewożonego wynosi + 15 °C lub więcej, lub

- Gdy temperatura topnienia materiałów przewożonych jest wyższa niż 0 °C ale niższa niż + 15 °C a temperatura zewnętrzna jest nie wyższa niż 4 K powyżej temperatury topnienia. W kolumnie (20), należy odnieść się do uwagi 6 z temperaturę uzyskaną w następujący sposób: temperatura topnienia + 4 K.

- Pokładowy system grzania (numer 4 w kolumnie (9))

System grzania ładunku będzie wymagany na pokładzie:

- Dla materiałów, których nie można dopuścić do krzepnięcia ze względu na możliwość niebezpiecznych reakcji na ponowne ogrzanie, i

- Dla materiałów, które muszą być utrzymane w temperaturze gwarantowanej nie mniej niż 15 K poniżej ich temperatury zapłonu

Kolumna (10): Określenie ciśnienia otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu w kPa

Dla jednostek pływających typu C, ciśnienie otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu jest ustalane w oparciu o ciśnienie wewnętrzne zbiornika, zaokrąglone w górę do najbliższych 5 kPa

Aby obliczyć ciśnienie wewnętrzne należy użyć następującego wzoru:

W tym wzorze:

P_max : Maksymalne ciśnienie wewnętrzne w kPa

P_Obmax : Maksymalna bezwzględna prężność par w temperaturze powierzchni cieczy w kPa

P_Da : Bezwzględna prężność par w temperaturze napełniania w kPa

P₀ : Ciśnienie atmosferyczne w kPa

v_a : Stosunek objętość przestrzeni wolnej przy temperaturze napełniania do objętości zbiornika transportowego

α : Współczynnik rozszerzalności objętościowej w K^-1

δ_t : Średnia temperatura cieczy wzrastająca podczas przegrzewania w K

T_Dmax : Maksymalna temperatury fazy gazowej w K

T_a : Temperatura napełniania w K

k : Współczynnik korekcji temperatury

t_Ob : Maksymalna temperatura powierzchniowa cieczy w °C

We wzorze użyto następujących danych bazowych:

P_Obmax : Przy 50 °C i 30 °C

P_Da : Przy 15 °C

P₀ : 101.3 kPa

v_a : 5% = 0,05

δ_t : 5 K

T_Dmax : 323 K i 310,8 K

T_a : 288 K

t_Ob : 50 °C i 30 °C

Kolumna (11): Oznaczanie maksymalnego stopnia napełnienia zbiorników ładunkowych

Jeżeli, zgodnie z przepisami pod A:

- Wymagany jest typ G: 91%; jednak w przypadku materiałów silnie schłodzonych: 95%

- Wymagany jest typ C: 95%

- Wymagany jest typ N: 97%; jednak w przypadku materiałów w stanie stopionym i materiałów ciekłych zapalnych z 175 kPa ≤ P_v50 < 300 kPa: 95%

Kolumna (12): Gęstość materiałów w 20 °C

Te dane dostarczone są tylko informacyjnie.

Kolumna (13): Określenie podłączenia typu urządzenia do pobierania próbek

1 = zamknięte: - Materiały przewożone w zbiornikach ładunkowych ciśnieniowych

- Materiały z T w kolumnie (3b) i przypisane do I grupy pakowania

- Materiały stabilizowane transportowane w osłonie gazu obojętnego

2 = zamknięte częściowo: - Wszystkie pozostałe materiały dla których jest wymagany typ C

3 = otwarte: - Wszystkie pozostałe materiały

Kolumna (14): Określenie czy dopuszczona jest pompownia pod pokładem

Nie - Wszystkie materiały z T w kolumnie (3b) z wyjątkiem materiałów klasy 2

Tak - Wszystkie pozostałe materiały

Kolumna (15): Określenie klasy temperaturowej

Materiały zapalne powinny być dostosowane do klasy temperaturowej na podstawie ich temperatury samozapłonu:

Klasa temperaturowa	Temperatura samozapłonu T materiałów ciekłych zapalnych i gazów w °C
T1	T > 450
T2	300 < T ≤ 450
T3	200 < T ≤ 300
T4	135 < T ≤ 200
T5	100 < T ≤ 135
T6	85 < T ≤ 100

Kiedy wymagane jest zabezpieczenie przeciwwybuchowe i nie jest znana temperatura samozapłonu, odniesieniem powinna być temperatura T4, uznana za bezpieczną

Kolumna (16): Określenie grupy zagrożenia wybuchem

Materiały zapalne powinny być dostosowane do grupy zagrożenia wybuchem na podstawie ich maksymalnych doświadczalnych szczelin bezpieczeństwa. Maksymalne doświadczalne szczeliny bezpieczeństwa powinny być dobrane zgodnie z normami zawartymi w publikacji IEC Nr 79-1A.

Występują następujące grupy zagrożenia wybuchem:

Grupa zagrożenia wybuchem	Maksymalna doświadczalna szczelina bezpieczeństwa w mm
II A	> 0,9
II B	≥ 0,5 do ≤ 0,9
II C	< 0,5

Kiedy wymagane jest zabezpieczenie przeciwwybuchowe i nie są dostarczone odpowiednie dane, odniesieniem powinna być grupa zagrożenia wybuchem II B, uznana za bezpieczną

Kolumna (17): Określenie czy wymagane jest zabezpieczenie przed wybuchem dla wyposażenia elektrycznego i systemów

Tak - Materiały z temperaturą zapłonu ≤ 60 °C

- Materiały które muszą być transportowane jako ogrzane do temperatury niższej niż 15K od ich temperatury zapłonu

- Gazy palne

Nie - Wszystkie pozostałe materiały

Kolumna (18): Określenie czy jest wymagane wyposażenie ochrony indywidualnej, urządzenia ratunkowe, przenośne detektory gazu palnego, przenośne toksymetry, lub aparaty oddechowe uzależnione od powietrza otaczającego

* PP: Dla wszystkich materiałów klas 1 do 9;

* EP: Dla wszystkich materiałów

- klasy 2 z literą T lub literą C w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b),

- klasa 3 z literą T lub literą C w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b),

- klasa 4.1,

- klasa 6.1, i

- klasa 8,

- materiały CMR kategorii 1A lub 1B zgodnie z GHS;

* EX: Dla wszystkich materiałów dla których wymagane jest zabezpieczenie przeciwwybuchowe;

* TOX: Dla wszystkich materiałów klasy 6.1,

Dla wszystkich s materiałów z pozostałych klas z T w kolumnie (3b),

Dla s materiałów CMR kategorii 1A lub1B zgodnie z GHS;

* A: Dla wszystkich materiałów dla których wymagane jest EX lub TOX

Kolumna (19): Określenie ilość stożków lub niebieskich świateł

Dla wszystkich materiałów klasy 2 z literą F w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b): 1 stożek/światło

Dla wszystkich materiałów klas od 3 do 9 z literą F w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b) i przypisanych do I lub II grupy pakowania: 1 stożek/światło

Dla wszystkich materiałów klasy 2 z literą T w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b) 2 stożki/światła

Dla wszystkich materiałów klas od 3 do 9 z literą T w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b) i przypisanych do I lub II grupy pakowania: 2 stożki/światła

Kolumna (20): Określenie dodatkowych wymagań i uwag

Uwaga 1: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 1 dotyczącej transportu UN Nr 1005 AMONIAK, BEZWODNY.

Uwaga 2: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 2 dotyczącej materiałów stabilizowanych które reagują z tlenem.

Uwaga 3: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 3 dotyczącej materiałów które muszą być stabilizowane.

Uwaga 4: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 4 dotyczącej materiałów których nie można dopuścić do krzepnięcia ze względu na możliwość niebezpiecznych reakcji na ponowne ogrzanie.

Uwaga 5: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 5 dotyczącej materiałów podlegających polimeryzacji.

Uwaga 6: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 6 dotyczącej materiałów podlegających krystalizacji i materiałów dla których wymagany jest system ogrzewania lub możliwość ogrzewania i prężność par w temperaturze 20 °C jest wyższa niż 0,1 kPa.

Uwaga 7: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi dotyczącej materiałów z temperaturą zapłonu + 15 °C lub wyższą.

Uwaga 8: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 8 dotyczącej materiałów które reagują niebezpiecznie z wodą.

Uwaga 9: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 9 dotyczącej transportu UN Nr 1131 DWUSIARCZEK WĘGLA.

Uwaga 10: Dłużej nie używana.

Uwaga 11: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 11 dotyczącej transportu UN Nr 1040 TLENEK ETYLENU Z AZOTEM.

Uwaga 12: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 12 dotyczącej transportu UN Nr 1280 TLENEK PROPYLENU i UN Nr 2983 TLENEK ETYLENU I TLENEK PROPYLENU W MIESZANINIE.

Uwaga 13: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 13 dotyczącej transportu UN Nr 1086 CHLOREK WINYLU, STABILIZOWANY.

Uwaga 14: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 14 dotyczącej mieszanin lub I.N.O. których pozycje nie są wyraźnie zdefiniowane i dla których typ N jest zastrzeżony pod kryteriami klasyfikacyjnych.

Uwaga 15: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 15 dotyczącej materiałów, które niebezpiecznie reagują z zasadami lub kwasami takimi jak wodorotlenek sodowy lub kwas siarkowy.

Uwaga 16: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 16 dotyczącej materiałów, które mogą reagować niebezpiecznie powodując miejscowe przegrzanie.

Uwaga 17: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 17, kiedy odniesienie jest do uwagi 6 lub 7.

Uwaga 18: Dłużej nie używana.

Uwaga 19: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 19 dotyczącej materiałów, które nie powinny w żadnym przypadku wejść w kontakt z wodą.

Uwaga 20: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 20 dotyczącej materiałów dla których temperatura transportu nie może przekroczyć maksymalnej temperatury w połączeniu z materiałem zbiornika transportowego. Odniesienie powinna być do maksymalnej dopuszczalnej temperatury bezpośrednio po numerze 20.

Uwaga 21: Dłużej nie używana.

Uwaga 22: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 22 dotyczącej materiałów, których zakres wartości lub brak wartości jest wskazany w kolumnie (11).

Uwaga 23: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 23 dotyczącej materiałów, których ciśnienie wewnętrzne w temperaturze 30 °C jest mniejsze niż 50 kPa i które są przewożone ze zraszaniem wodnym.

Uwaga 24: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 24 dotyczącej transportu UN Nr 3257 MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁY, I.N.O.

Uwaga 25: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 25 dotyczącej materiałów, które muszą być przewożone w stanie podgrzanym w zbiornikach transportowych typu 3.

Uwaga 26: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 26 dotyczącej materiałów które muszą być przewożone w stanie podgrzanym w zbiornikach transportowych typu 2.

Uwaga 27: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 27 dotyczącej materiałów, dla których odniesienie I.N.O. lub odniesienie ogólne zawarte jest w kolumnie (2).

Uwaga 28: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 28 dotyczącej materiałów UN Nr 2448 SIARKA, STOPIONA.

Uwaga 29: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 29 dotyczącej materiałów dla których prężność par lub temperatura wrzenia jest wskazana w kolumnie (2).

Uwaga 30: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 30 dotyczącej transportu UN Nr 1719, 1794, 1814, 1819, 1824, 1829, 1830, 1832, 1833, 1906, 2240, 2308, 2583, 2584, 2677, 2679, 2681, 2796, 2797, 2837 i 3320 pod pozycjami, dla których jest wymagany zbiornikowiec otwarty typu N.

Uwaga 31: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 31 dotyczącej transportu materiałów klasy 2 i UN Nr 1280 TLENEK PROPYLENU i 2983 TLENEK ETYLENU oraz TLENEK PROPYLENU W MIESZANINIE klasy 3.

Uwaga 32: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 32 dotyczącej transportu UN Nr 2448 SIARKA, STOPIONA, klasa 4.1.

Uwaga 33: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 33 dotyczącej transportu UN Nr 2014 i 2984 NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY, klasa 5.1.

Uwaga 34: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 34 dotyczącej przewożonych materiałów dla których w kolumnie (5) wskazana jest nalepka nr 8 i w kolumnie (6) zbiornikowiec typu N.

Uwaga 35: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 35 dotyczącej materiałów, które nie mogą mieć bezpośredniego systemu w systemie chłodzenia.

Uwaga 36: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 36 dotyczącej materiałów, które muszą mieć bezpośredni system w systemie chłodzenia.

Uwaga 37: Odniesienie powinno być w kolumnie (20) do uwagi 37 dotyczącej materiałów, dla których system przechowywania ładunku musi być zdolny do wytrzymania pełnej prężności par ładunku w górnych granicach otaczającej temperatury obliczeniowej, bez względu na to, że system dostosowany jest do odparowania gazu.

Uwaga 38: Odniesienie musi być w kolumnie (20) do uwagi 38 dotyczącej mieszanin z początkową temperaturą topnienia powyżej 60 °C zgodnie z ASTMD 86-01.

3.2.4 Modalności zastosowania rozdziału 1.5.2 w sprawie zezwoleń specjalnych dotyczących transportu zbiornikowcami

3.2.4.1 Wzór zezwolenia specjalnego, na podstawie rozdziału 1.5.2

Zezwolenie specjalne

według 1.5.2 ADN

Zgodnie z 1.5.2 ADN, transport w zbiornikowcach, materiałów określonych w załączniku do tego zezwolenia specjalnego, powinien być zaaprobowany na warunkach w nim określonych.

Przed transportem materiałów, przewoźnik powinien zażądać dostarczenia listy towarów niebezpiecznych wymienionej w 1.16.1.2.5 ADN sporządzonej przez uznaną instytucję klasyfikacyjną.

To zezwolenie specjalne jest ważne .......................................................................................

(miejsca i/lub drogi ważności)

To zezwolenie będzie ważne przez dwa lata od daty podpisania, o ile nie zostało unieważnione wcześniejszą datą.

Państwo wystawiające: ..............................................................

Właściwa władza: .......................................................................

Data: ............................................................................................

Podpis: ........................................................................................

3.2.4.2 Formularz zgłoszeniowy w celu uzyskania zezwoleń specjalnych wymienionych w rozdziale 1.5.2

We wniosku o zezwolenie specjalne, proszę odpowiedzieć na poniższe pytania i wypełnić pozycje.^*

Dane są wykorzystywane wyłącznie do celów administracyjnych i są traktowane jako poufne.

Wnioskodawca

.......................................................................................................................................................

(Nazwa) (Przedsiębiorstwo)

.......................................................................................................................................................

( ) .........................................................................................................................................

.......................................................................................................................................................

(Adres)

Streszczenie wniosku

Zezwolenia na przewóz w zbiornikowcach .................................................... materiałów klas ..........................................................................

Załączniki

(z krótkim opisem)

Wniosek przygotował:

W: .......................................................................................................

Data: ...................................................................................................

Podpis: ................................................................................................

(osoby odpowiedzialnej za dane)

1. Ogólne dane dotyczące materiału niebezpiecznego

1.1 Czy jest to czysty materiał □ , mieszanina □ , roztwór □ ?

1.2 Nazwa techniczna (jeśli jest to możliwe to nazewnictwo ADN lub kodeks IBC).

1.3 Synonim.

1.4 Nazwa handlowa.

1.5 Wzór struktury i, dla mieszanin, skład i/lub stężenie.

1.6 Klasa niebezpieczeństwa z podaniem odpowiedniego kodu klasyfikacyjnego, grupy pakowania.

1.7 Nr ONZ lub numer identyfikacyjny materiału (jeśli jest znany).

_____

^* Dla pytań nie dotyczących tematu zawartego we wniosku, wpisać "nie mający zastosowania".

2. Własności fizyko-chemiczne

2.1 Stan podczas transportu (np. gazowy, ciekły, roztopiony, ...)

2.2 Gęstość cieczy w temperaturze 20 ° C lub w temperaturze przewozowej jeżeli materiał jest podgrzany lub schłodzony podczas transport.

2.3 Temperatura przewozowa (dla materiałów podgrzanych lub schłodzonych podczas transportu).

2.4 Temperatura topnienia lub zakres ...... ° C.

2.5 Temperatura wrzenia lub zakres ...... ° C.

2.6 Prężność par w 15 ° C ......, 20 ° C ......, 30 ° C ......, 37.8 ° C ......, 50 ° C ......, (dla gazów skroplonych prężność par w 70 ° C ......), (dla gazów będących niezmiennie w postaci gazowej, ciśnienie napełniania w 15 ° C ......).

2.7 Współczynnik rozszerzalności objętościowej ...... K^-1

2.8 Rozpuszczalność w wodzie w 20 ° C

Stężenie nasycenia ...... mg/l

lub

Mieszalność z wodą w 15 ° C

□ całkowita □ częściowa □ żadna

(Jeśli jest to możliwe to w przypadku roztworów i mieszanin, podać stężenie)

2.9 Barwa.

2.10 Zapach.

2.11 Lepkość ...... mm²/s.

2.12 Czas przepływu (ISO 2431-1996) .......s.

2.13 Test oddzielenia rozpuszczalnika ........ .

2.14 pH materiału lub roztworu wodnego (podać stężenie).

2.15 Pozostałe informacje.

3. Techniczne własności bezpieczeństwa

3.1 Temperatura samozapłonu zgodnie z IEC 60079-4 (odpowiednio w DIN 51 794) ..... ° C; o ile dotyczy, wskazać klasę temperaturową zgodnie z EN 50 014: 1994.

3.2 Temperatura zapłonu

Dla temperatury zapłonu do 175 ° C

Test metodą zamkniętych kubków - procedura nierównowagi

Metoda ABEL: EN ISO 13736:1997

Metoda ABEL-PENSKY: DIN 51755-1:1974 i DIN 51755-2:1978 lub metoda AFNOR: M07-019

Metoda PENSKY-MARTENS: EN ISO 2719:2004

Aparatury LUCHAIRE: Norma francuska AFNOR T 60-103:1968

Metod TAG: ASTM D 56-02

Test metodą zamkniętych kubków - procedura równowagi

Procedura szybkiej równowagi: EN ISO 3679:2004; ASTM D 3278-96:2004

Procedura równowagi zamkniętych kubków: EN ISO 1523:2002; ASTM D 3941-90:2001

Dla temperatury zapłonu powyżej 175 ° C

Oprócz wyżej wymienionych metod, może być stosowana następująca metoda otwartych kubków:

Metoda CLEVELAND: EN ISO 2592:2002; ASTM D 92-02b

3.3 Granice wybuchowości:

Ustalenie górnych i dolnych granic wybuchowości zgodnie z normą EN 1839:2004.

3.4 Maksymalna szczelina bezpieczeństwa zgodnie z IEC 60079-1:2003 ......

3.5 Czy materiał jest stabilizowany podczas transportu? Jeśli tak, dostarczyć danych o stabilizatorze:

.........................................................................................................................................

3.6 Produkty rozkładu w przypadku spalania w kontakcie z powietrzem lub pod wpływem ognia zewnętrznego:

3.7 Czy materiał nasila ogień?

3.8 Ścieralność (korozja) ..... mm/rok.

3.9 Czy materiał reagują z wodą lub wilgotnym powietrzem uwalniając gazy palne lub trujące?

Tak/nie. Uwalniane gazy: ......

3.10 Czy materiał reaguje niebezpiecznie w inny sposób ?

3.11 Czy materiał reaguje niebezpiecznie podczas ponownego podgrzania?

Tak/nie

4. Zagrożenia fizjologiczne

4.1 LD₅₀ i/lub wartość LC₅₀. Wartość martwicza (gdzie zastosowano inne kryteria toksyczności zgodnie z 2.2.61.1 ADN).

Własności CMR zgodne z kategorią 1A i 1B w działach 3.5, 3.6 i 3.7 GHS

4.2 Czy rozkład lub produkty reakcji materiałów stanowią zagrożenie fizjologiczne? (Wskazać jakie materiały i czy znane)

4.3 Własności środowiskowe (patrz 2.4.2.1 ADN)

Toksyczność ostra:

LC₅₀ 96 h dla ryby .............................................. mg/l

EC₅₀ 48 h dla skorupiaka .................................... mg/l

E_rC₅₀ 72 h dla glonów ........................................ mg/l

Toksyczność chroniczna:

NOEC ................................................................... mg/l

BCF ...................................................................... mg/l lub log K_ow ......

Łatwo ulegający biodegradacji ............................. tak/nie

5. Dane dotyczące potencjalnego zagrożenia

5.1 Jakich konkretnych szkód można się spodziewać jeśli produkty niebezpieczne zaczną działać?

□ Spalanie

□ Uraz

□ Korozja

□ Zatrucia w przypadku wchłaniania przez skórę

□ Zatrucia w przypadku wchłaniania przez wdychanie

□ Uszkodzenia mechaniczne

□ Zniszczenie

□ Ogień

□ Ścieralność (korozja metali)

□ Zanieczyszczenie środowiska

6. Dane dotyczące wyposażenia transportowego

6.1 Czy wymagania szczególne załadunku są przewidziane/konieczne (jakie one są)?

7. Transport materiałów niebezpiecznych w zbiornikach

7.1 Z którymi materiałami zbiornika przewożone towary mogą być kompatybilne?

8. Techniczne wymagania bezpieczeństwa

8.1 Biorąc pod uwagę obecny stan nauki i technologii, jakie środki bezpieczeństwa są konieczne w świetle zagrożeń stwarzanych przez materiał lub mogących powstać w trakcie procesu transportu jako całości?

8.2 Dodatkowe środki bezpieczeństwa

Używać stacjonarnych lub ruchomych urządzeń do pomiaru gazów palnych i par cieczy palnych.

Używać stacjonarnych lub ruchomych urządzeń (toksymetry) do pomiaru stężeń materiałów trujących.

3.2.4.3 Kryteria przydziału materiałów

A. Kolumny (6), (7) i (8): Określenie typu zbiornikowca

1. Gazy (kryteria zgodnie z 2.2.2 ADN)

-	Bez chłodzenia:	typ G	pod ciśnieniem
-	Z chłodzeniem:	typ G	schłodzony

2. Chlorowcowane węglowodory

Materiały, które mogą być tylko przewożone w stanie stabilizowanym

Materiały trujące (patrz 2.2.61.1 ADN)

Zapalne (temperatura zapłonu < 23 °C) lub materiały żrące (patrz 2.2.8 ADN)

Materiały z temperaturą samozapłonu ≤ 200 °C

Materiały z temperaturą zapłonu < 23 °C i zakresem wybuchowości > 15 % w 20 °C

Benzen i mieszaniny nietrujące i nieżrące zawierające więcej niż 10% benzenu

Materiały zagrażające środowisku, ostre lub chroniczne kategoria 1 (grupa N1 zgodnie z 2.2.9.1.10.2)

-	Ciśnienie wewnętrzne zbiornika transportowego > 50 kPa w następujących temperaturach: cieczy 30 °C, fazy gazowej 37,8 °C
	* Bez chłodzenia:	typ C	pod ciśnieniem ( 400 kPa)
	* Z chłodzeniem:	typ C	schłodzony
-	Ciśnienie wewnętrzne zbiornika transportowego ≤ 50 kPa w następujących temperaturach: cieczy 30 °C, fazy gazowej 37,8 °C, ale przy ciśnieniu wewnętrznym zbiornika transportowego > 50 kPa w 50 °C
	* Bez zraszania wodnego:	typ C	pod ciśnieniem ( 400 kPa)
	* Ze zraszaniem wodnym:	typ C	z zaworem odciążającym o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia wynoszącym 50 kPa
-	Ciśnienie wewnętrzne zbiornika transportowego ≤ 50 kPa w następujących temperaturach: cieczy 30 °C, fazy gazowej 37,8 °C z ciśnieniem wewnętrznym zbiornika transportowego ≤ 50 kPa w 50°C
		typ C	z zaworem odciążającym o dużej prędkości przepływu przy obliczonym ciśnieniu otwarcia, jednak nie mniejszym niż 10 kPa

2.1 Mieszaniny dla których wymagany jest typ C, zgodnie z kryteriami w punkcie 2, ale dla których brakuje niektórych danych

W przypadku, gdy utrzymanie wewnętrznego ciśnienia zbiornika nie może być obliczona ze względu na brak danych, można wykorzystać następujące kryteria

-	Początkowa temperatura wrzenia ≤ 60 °C	typ C	(400 kPa)
-	60 °C < początkowa temperatura wrzenia ≤ 85 °C	typ C	z zaworem odciążającym o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia wynoszącym 50 kPa i ze zraszaniem wodnym
-	85 °C < początkowa temperatura wrzenia ≤ 115 °C	typ C	z zaworem odciążającym o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia wynoszącym 50 kPa
-	115 °C < początkowa temperatura wrzenia	typ C	z zaworem odciążającym o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia wynoszącym 35 kPa

3. Materiały, które są tylko zapalne (patrz 2.2.3 ADN)

-	Temperatura zapłonu < 23 °C przy 175 kPa ≤ Pv 50 < 300 kPa
	* Bez chłodzenia:	zamknięty typ N	pod ciśnieniem ( 400 kPa)
	* Z chłodzeniem:	zamknięty typ N	schłodzony, z zaworem odciążającym o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia wynoszącym 50 kPa
-	Temperatura zapłonu < 23 °C przy 150 kPa ≤ Pv 50 < 175 kPa:	zamknięty typ N	z eżektorem przy ciśnieniu otwarcia 50 kPa
-	Temperatura zapłonu < 23 °C przy 110 kPa ≤ Pv 50 < 150 kPa
	* Bez zraszania wodnego:	zamknięty typ N	z zaworem odciążającym o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia w Pa
	* Bez zraszania wodnego:	zamknięty typ N	z zaworem odciążającym o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia wynoszącym 10 kPa
-	Temperatura zapłonu < 23 °C przy Pv 50 < 110 kPa:	zamknięty typ N	z zaworem odciążającym o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia wynoszącym 10 kPa
-	Temperatura zapłonu ≥ 23 °C ale ≤ 60°C:	otwarty typ N	z przerywaczem płomienia
-	Materiały z temperaturą zapłonu > 60 °C podgrzewane do mniej niż 15 K od temperatury zapłonu, I.N.O. (...):	otwarty typ N	z przerywaczem płomienia
-	Materiały z temperaturą zapłonu > 60 °C podgrzewane do mniej niż temperatury zapłonu, I.N.O. (...):	otwarty typ N	z przerywaczem płomienia

4. Materiały żrące (patrz 2.2.8.1 ADN)

-	Materiały żrące wytwarzające pary żrące
	* Materiały przypisane do I lub II grupy pakowania w liście materiałów i mające prężność par¹ wyższą niż 12,5 kPa zawór (125 mbar) w 50 °C lub	zamknięty typ N	ściany zbiornika ładunkowego muszą być oddzielone od kadłuba jednostki pływającej; zawór odciążający o dużej prędkości przepływu / zawór bezpieczeństwa o ciśnieniu otwarcia 10 kPa
	* Materiały mogące reagować niebezpiecznie z wodą ( np. chlorki kwasowe)
	* Materiały zawierające gazy w roztworze
-	Kwasy żrące:
	* Materiały przypisane do I lub II grupy pakowania w liście materiałów i mające prężność par^* 12,5 kPa (125 mbar) lub mniej w 50 °C lub	otwarty typ N	ściany zbiornika ładunkowego muszą być oddzielone od kadłuba jednostki pływającej
	* Materiały przypisane do III grupy pakowania w liście materiałów mające prężność par^* 6,0 kPa (60 mbar) lub więcej w 50 °C lub	otwarty typ N	ściany zbiornika ładunkowego muszą być oddzielone od kadłuba jednostki pływającej
	* Materiały przypisane do III grupy pakowania w liście materiałów z powodu ich stopnia korozyjności na stal albo aluminium lub	otwarty typ N	ściany zbiornika ładunkowego muszą być oddzielone od kadłuba jednostki pływającej
	* Materiały z temperaturą topnienia wyższą niż 0 °C i przewożone w podwyższonych temperaturach	otwarty typ N	ściany zbiornika ładunkowego muszą być oddzielone od kadłuba jednostki pływającej
	* Materiały zapalne	otwarty typ N	z przerywaczem płomienia
	* Materiały o podwyższonej temperaturze	otwarty typ N	z przerywaczem płomienia
	* Materiały niepalne	otwarty typ N	bez przerywacza płomienia
-	Wszystkie inne materiały żrące:
	* Materiały zapalne	otwarty typ N	z przerywaczem płomienia
	* Materiały niepalne	otwarty typ N	bez przerywacza płomienia

______

¹ Jeśli dane są dostępne, to suma ciśnień cząstkowych materiałów niebezpiecznych może być użyta w miejsce prężności par.

5. Materiały zagrażające środowisku (patrz 2.2.9.1 ADN)

	* Chroniczne 2 i (grupa N2 zgodnie z 2.2.9.1.10.2)	otwarty typ N	ściany zbiornika ładunkowego muszą być oddzielone od kadłuba jednostki pływającej
	* Ostrość 2 i 3 (grupa N3 zgodnie z 2.2.9.1.10.2)	otwarty typ N	________

6. Materiały klasy 9, UN Nr 3257 otwarty typ N zbiornik ładunkowy

niezależny

7. Materiały klasy 9, Nr identyfikacyjny 9003 otwarty typ N ________

Temperatura zapłonu > 60 °C i ≤ 100 °C: otwarty typ N ________

8. Materiały, które muszą być transportowane w podwyższonych temperaturach

Dla materiałów, które muszą być transportowane w podwyższonych temperaturach, rodzaj zbiornika ładunkowego określa się na podstawie temperatury transportu, korzystając z poniższej tabeli:

Maksymalna temperatura transportu T w °C	Typ N	Typ C
T ≤ 80	2	2
80 < T ≤ 115	1 + uwaga 25	1 + uwaga 26
T > 115	1	1

1 = typ zbiornika ładunkowego: zbiornik niezależny

2 = typ zbiornika ładunkowego: zbiornik wbudowany

Uwaga 25 = uwaga Nr 25 w kolumnie (20) w liście materiałów zawartych w tabeli C w dziale 3.2.

Uwaga 26 = uwaga Nr 26 w kolumnie (20) w liście materiałów zawartych w tabeli C w dziale 3.2.

9. Materiały o długoterminowym wpływie na zdrowie - materiały CMR (kategorie 1A i 1B zgodnie z kryteriami działów 3.5, 3.6 i 3.7 GHS²), pod warunkiem że są one już przypisane do klas od 2 do 9 na mocy innych kryteriów

C carcinogenic (rakotwórcze)

M mutagenic (mutagenne)

R toxic to reproduction (toksyczne dla rozrodczości)

zamknięte typ N ściany zbiornika ładunkowego muszą być oddzielone od kadłuba jednostki pływającej; zawór odciążający o dużej prędkości przepływu o ciśnieniu otwarcia wynoszącym przynajmniej 10 kPa, z systemem zraszania wodnego, jeżeli utrzymane wewnętrzne ciśnienie w zbiorniku jest większe niż 10 kPa (obliczeniowa prężność par zgodnie z wzorem z kolumny 10, za wyjątkiem gdy Va = 0,03)

______

² Ze względu na to, że oficjalna lista CMR materiałów kategorii 1A i 1B nie istnieje, to do czasu ukazania się takiej listy, należy stosować listę CMR materiałów kategorii 1 i 2 zawartą w dyrektywach 67/548/EEC i 88/379/EEC Rady Unii Europejskiej, z uwzględnieniem zmian.

10. Materiały, które pływają na powierzchni wody lub toną w wodzie (kryteria zgodnie z GESAMP),³ pod warunkiem że są już przypisane do klas od 3 do 9 i na tej podstawie wymagany jest typ N

zamknięte typ N ściany zbiornika ładunkowego muszą być oddzielone od kadłuba jednostki pływającej

B. Kolumna (9): Określenie stanu zbiorników ładunkowych

(1) System chłodzenia

Ustalony zgodnie z A.

(2) Możliwość podgrzania ładunku

Możliwość ogrzania ładunku wymaga się:

- Gdy temperatura topnienia materiału przewożonego wynosi + 15 °C lub więcej, lub

(3) System zraszania wodnego

Ustalony zgodnie z A.

(4) System grzania ładunku na pokładzie

- Dla materiałów których nie można dopuścić do krzepnięcia ze względu na możliwość niebezpiecznych reakcji na ponowne ogrzanie, i

- Dla materiałów które muszą być utrzymane w temperaturze gwarantowanej nie mniej niż 15 K poniżej ich temperatury zapłonu

C. Kolumna (10): Określenie ciśnienia otwarcia zaworu odciążającego o dużej prędkości przepływu w kPa

Aby obliczyć ciśnienie wewnętrzne należy użyć następującego wzoru:

W tym wzorze:

P_max : Maksymalne ciśnienie wewnętrzne w kPa

P_Obmax : Maksymalna bezwzględna prężność par w temperaturze powierzchni cieczy w kPa

P_Da : Bezwzględna prężność par w temperaturze napełniania w kPa

P₀ : Ciśnienie atmosferyczne w Kpa

v_a : Stosunek objętość przestrzeni wolnej przy temperaturze napełniania do objętości zbiornika transportowego

α : Współczynnik rozszerzalności objętościowej w K^-1

δ_t : Średnia temperatura cieczy wzrastająca podczas przegrzewania w K

T_Dmax: Maksymalna temperatury fazy gazowej w K

T_a : Temperatura napełniania w K

k : Współczynnik korekcji temperatury

t_Ob : Maksymalna temperatura powierzchniowa cieczy w °C

We wzorze użyto następujących danych bazowych:

P_Obmax:Przy 50 °C i 30 °C

P_Da :Przy 15 °C

P₀ :101.3 kPa

v_a :5% = 0,05

δ_t : 5 K

T_Dmax: 323 K i 310,8 K

T_a : 288 K

t_Ob : 50 °C i 30 °C

______

³ publikacja IMO: "Poprawiony GESAMP procedura oceny ryzyka dla materiałów chemicznych przewożonych statkami", GESAMP raport i studium Nr 64, IMO, Londyn, 2002.

D. Kolumna (11): Oznaczanie maksymalnego stopnia napełnienia zbiorników ładunkowych

Jeżeli, zgodnie z przepisami pod A:

-	Wymagany jest typ G:	91%	jednak w przypadku materiałów silnie schłodzonych: 95%
-	Wymagany jest typ C:	95%
-	Wymagany jest typ N:	97%	jednak w przypadku materiałów w stanie stopionym i materiałów ciekłych zapalnych z 175 kPa ≤ P_v50 < 300 kPa: 95%

E. Kolumna (13): Określenie podłączenia typu urządzenia do pobierania próbek

1 = zamknięte:	-	Materiały przewożone w zbiornikach ładunkowych ciśnieniowych
	-	Materiały z T w kolumnie (3b) i przypisane do I grupy pakowania
	-	Materiały stabilizowane transportowane w osłonie gazu obojętnego.
2 = zamknięte częściowo:	-	Wszystkie pozostałe materiały dla których wymagany jest typ C
3 = otwarte:	-	Wszystkie pozostałe materiały

(F) Kolumna (14): Określenie czy dopuszczona jest pompownia pod pokładem

	Nie	-	Wszystkie materiały z T w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b) z wyjątkiem materiałów klasy 2
	Tak	-	Wszystkie pozostałe materiały

(G) Kolumna (15): Określenie klasy temperaturowej

Materiały zapalne powinny być dostosowane do klasy temperaturowej na podstawie ich temperatury samozapłonu:

Klasa temperaturowa	Temperatura samozapłonu T materiałów ciekłych zapalnych i gazów w °C
T1	T > 450
T2	300 < T ≤ 450
T3	200 < T ≤ 300
T4	135 < T ≤ 200
T5	100 < T ≤ 135
T6	85 < T ≤ 100

Kiedy wymagane jest zabezpieczenie przeciwwybuchowe i nie jest znana temperatura samozapłonu, odniesieniem powinna być temperatura T4, uznana za bezpieczną.

(H) Kolumna (16): Określenie grupy zagrożenia wybuchem

Występują następujące grupy zagrożenia wybuchem:

Grupa zagrożenia wybuchem	Maksymalna doświadczalna szczelina bezpieczeństwa w mm
II A	> 0,9
II B	≥ 0,5 to ≤ 0,9
II C	< 0,5

Kiedy wymagane jest zabezpieczenie przeciwwybuchowe i nie są dostarczone odpowiednie dane, odniesieniem powinna być grupa zagrożenia wybuchem II B, uznana za bezpieczną.

(I) Kolumna (17): Określenie czy wymagane jest zabezpieczenie przed wybuchem dla wyposażenia elektrycznego i systemów

Tak	-	Materiały z temperaturą zapłonu ≤ 60 °C
	-	Materiały które muszą być transportowane jako ogrzane do temperatury niższej niż 15K od ich temperatury zapłonu
	-	Gazy palne
Nie	-	Wszystkie pozostałe materiały

(J) Kolumna (18): Określenie czy jest wymagane wyposażenie ochrony indywidualnej, urządzenia ratunkowe, przenośne detektory gazu palnego, przenośne toksymetry, lub aparaty oddechowe uzależnione od powietrza otaczającego

*	PP:	Dla wszystkich materiałów klas 1 do 9;
*	EP:	Dla wszystkich materiałów
		-	klasy 2 z literą T lub literą C w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b);
		-	klasa 3 z literą T lub literą C w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b);
		-	klasa 4.1;
		-	klasa 6.1;
		-	klasa 8; i
		dla materiałów CMR kategorii 1A lub 1B zgodnie z działami 3.5, 3.6 i 3.7 GHS;
*	EX:	Dla wszystkich materiałów dla których wymagane jest zabezpieczenie przeciwwybuchowe;
*	TOX:	Dla wszystkich materiałów klasy 6.1;
		Dla wszystkich materiałów z pozostałych klas z T w kolumnie (3b);
		Dla materiałów CMR kategorii 1A lub 1B zgodnie z rozdziałami 3.5, 3.6 i 3.7 GHS;
*	A:	Dla wszystkich materiałów dla których wymagane jest EX lub TOX.

(K) Kolumna (19): Określenie ilość stożków lub niebieskich świateł

Dla wszystkich materiałów klasy 2 z literą F w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b): 1 stożek/światło

Dla wszystkich materiałów klas od 3 do 9 z literą F w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b) i przypisanych do I lub II grupy pakowania: 1 stożek/światło

Dla wszystkich materiałów klasy 2 z literą T w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b): 2 stożki/światła

Dla wszystkich materiałów klas od 3 do 9 z literą T w kodzie klasyfikacyjnym wskazanym w kolumnie (3b) i przypisanych do I lub II grupy pakowania: 2 stożki/światła

(L) Kolumna (20): Określenie dodatkowych wymagań i uwag