Dodatki dla pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" za nocną służbę oraz za specjalne i uciążliwe warunki pracy.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ŁĄCZNOŚCI

z dnia 22 grudnia 1964 r.

w sprawie dodatków dla pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" za nocną służbę oraz za specjalne i uciążliwe warunki pracy.

Na podstawie art. 18 ust. 2 przepisów z dnia 22 marca 1928 r. o utworzeniu państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" (Dz. U. z 1932 r. Nr 105, poz. 379) oraz art. 65 i art. 66 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o łączności (Dz. U. Nr 8, poz. 48) i § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 września 1957 r. w sprawie uposażenia pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" (Dz. U. z 1957 r. Nr 49, poz. 236, z 1960 r. Nr 38, poz. 226 i z 1964 r. Nr 47, poz. 319) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się dla pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon", zwanych dalej "pracownikami", dodatki określone w §§ 2-18 niniejszego rozporządzenia.

Dodatek za nocną służbę.

§  2.

1. Pracownicy otrzymują za pełnienie służby w porze nocnej od godz. 22 do 6 dodatek za każdą godzinę służby, przy czym czasu do 30 minut nie uwzględnia się, a czas ponad 30 minut liczy się za całą godzinę.

2. Dodatek za służbę nocną wynosi:

1) dla pracowników zatrudnionych w służbie telefonicznej i telegraficznej, konserwacji urządzeń telekomunikacyjnych i ekspedycyjno-rozdzielczej - 0,75 zł za godzinę,

2) dla pozostałych pracowników - 0,50 zł za godzinę.

3. Dodatek za służbę nocną nie przysługuje:

1) pracownikom zatrudnionym w ambulansach i przy konwojowaniu poczty na kolejach i traktach,

2) pracownikom, którzy w okresie wykonywania służby nocnej mają prawo do diet z tytułu podróży służbowych lub ryczałtu za wyjazdy.

Dodatek za pracę w ambulansach i przy konwojowaniu poczty.

§  3.

1. Pracownicy, zatrudnieni w ambulansach i przy konwojowaniu poczty na kolejach i traktach, otrzymują za każdą godzinę jazdy oraz za czas pracy związanej z rozpoczęciem i zakończeniem pracy w ambulansie dodatek w wysokości:

1) 3 zł dla pracowników pełniących służbę w ambulansach dalekiego zasięgu (międzywojewódzkich),

2) 2,5 zł dla pracowników pełniących służbę w pozostałych ambulansach,

3) 1,5 zł dla konwojentów poczty na kolejach i traktach, jeżeli ich czas pracy w ciągu miesiąca nie przekracza 100 godzin, a 2 zł, jeżeli ich czas pracy przekracza 100 godzin w ciągu miesiąca.

2. Kierownikom ambulansów przysługuje dodatek zwiększony o 10%.

3. Łączny czas pracy związanej z rozpoczęciem i zakończeniem pracy stanowiącej podstawę do przyznania dodatku nie może bez zgody Ministra Łączności przekraczać 3 godzin dla danego kursu.

4. Przy obliczaniu dodatku nie uwzględnia się czasu do 30 minut, czas zaś ponad 30 minut liczy się za pełną godzinę.

5. Praktykantom dodatek nie przysługuje.

§  4.

1. Niezależnie od dodatku określonego w § 3 pracownicy zatrudnieni w ambulansach i przy konwojowaniu poczty na kolejach i traktach otrzymują diety za czas służby w ambulansach i przy konwojowaniu poczty na kolejach i traktach oraz za czas pobytu w związku z tą służbą poza zwykłym miejscem służbowym.

2. Czas służby, za który przysługują diety, oblicza się od chwili wyznaczonej na rozpoczęcie pracy w ambulansie lub przy konwoju do chwili planowego przyjazdu ambulansu lub konwoju i wyładowania poczty. Przedłużenie czasu służby wskutek opóźnienia pociągu, o ile przekracza jedną godzinę, dolicza się do czasu służby, za który przysługują diety ambulansowe.

3. Pracownik otrzymuje również diety za czas przejazdu celem objęcia służby ambulansowej lub konwojowej od stacji będącej miejscem służby lub celem powrotu do zwykłego miejsca służbowego po ukończeniu służby. Wysokość diet za ten czas zależna jest od charakteru służby, którą pracownik ma pełnić lub też którą pełnił.

4. Diety, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, wynoszą za 1 godzinę dla pracowników pełniących służbę w ambulansach:

1) dla kierownika ambulansu 1,40 zł,

2) dla pozostałych pracowników 1,20 zł,

3) dla pełniących służbę przy konwojowaniu poczty na kolejach i traktach 1,00 zł.

5. Kierownik ambulansu otrzymuje diety w wysokości 1,40 zł za godzinę za cały czas służby według zasad ustalonych w ust. 1, choćby pełnił tę funkcję tylko przy jeździe w jednym kierunku.

6. Diety wypłaca się z dołu 10, 20 i ostatniego dnia miesiąca. Pracownik przed rozpoczęciem jazdy może otrzymać zaliczkę w wysokości nie przekraczającej przewidywanej sumy za okres dziesięciu dni.

7. Pracownik, który w czasie służby ambulansowej lub konwojowej zachorował, otrzymuje za czas pobytu poza zwykłym miejscem służbowym na skutek choroby stwierdzonej świadectwem lekarskim diety oraz zwrot kosztów podróży na zasadach przewidzianych przepisami o należnościach za czynności służbowe poza zwykłym miejscem służbowym. Prawo do diet i zwrotu kosztów podróży powstaje z chwilą spowodowanego chorobą przerwania służby.

8. Do pracowników określonych w niniejszym paragrafie nie mają zastosowania przepisy o należnościach za czynności służbowe poza zwykłym miejscem służbowym, z wyjątkiem wypadku określonego w ust. 7.

9. Pracownicy wyjeżdżający za granicę jako obsady ambulansów i konwojów pocztowych otrzymują za czas pobytu za granicą ryczałt w odpowiedniej walucie obcej.

10. Wysokość ryczałtu za okres 24 godzin pobytu za granicą wynosi 50% stawki diety, jaka przysługuje pracownikom polskich placówek zagranicznych na terenie odpowiednich krajów, przy czym w wypadku przebywania poza granicami kraju:

1) mniej niż 6 godzin - ryczałt nie przysługuje w ogóle,

2) od 6 do 18 godzin przysługuje połowa ryczałtu,

3) ponad 18 do 24 godzin przysługuje pełny ryczałt, ustalony według zasad podanych w niniejszym ustępie.

11. W razie przebywania poza granicami kraju dłużej niż jedną dobę pracownikom ambulansowo-konwojowym przysługuje za każdą dalszą rozpoczętą dobę:

1) do 8 godzin - połowa ryczałtu,

2) ponad 8 godzin - cały ryczałt.

12. Czas pobytu za granicą, za który pracownikom ambulansów i konwojów przysługuje ryczałt w walutach obcych, liczy się od chwili wyjazdu pociągu z polskiej stacji granicznej do chwili powrotu do polskiej stacji granicznej, przy czym czasu do 30 minut nie bierze się pod uwagę, czas zaś ponad 30 minut liczy się za pełną godzinę.

13. W razie zmiany stawki diety, stanowiącej podstawę do obliczania ryczałtu, wysokość ryczałtu ulega odpowiedniej korekcie z dniem wprowadzenia w życie zmian.

14. Pracownikom otrzymującym ryczałt w walutach obcych nie przysługuje zwrot należności za hotel za granicą.

15. Pracownikom, którzy otrzymują ryczałty w walutach obcych, nie przysługują diety ustalone w ust. 1.

Dodatek za pracę w rozdzielniach.

§  5.

1. 1 Pracownikom zatrudnionym w rozdzielniach i w ekspedycjach przesyłek pocztowych przysługuje dodatek w wysokości:

1) 100 zł, 140 zł i 200 zł miesięcznie - na stanowiskach pracy przesyłek zwykłych i rejestrowanych,

2) 140 zł, 200 zł i 250 zł miesięcznie - na wydzielonych stanowiskach pracy przesyłek rejestrowanych.

2. Wysokość dodatku w ramach stawek określonych w ust. 1 dla poszczególnych urzędów pocztowo-telekomunikacyjnych ustali Ministerstwo Łączności, a dla poszczególnych pracowników dyrektor wydzielonego urzędu dworcowego lub obwodowego na podstawie wytycznych Ministerstwa Łączności.

Dodatek za pracę przy przeładunku i przy transporcie wewnętrznym.

§  6.

1. Pracownikom zatrudnionym w organizacyjnie wydzielonych komórkach (stanowiskach pracy) rozdziału paczek oraz przy pracach związanych z przeładunkiem na peronach kolejowych lub z transportem wewnętrznym, wymagających długotrwałego zwiększonego wysiłku fizycznego, przysługuje dodatek w wysokości 150 zł, 180 zł i 220 zł miesięcznie.

2. Dodatek ten przysługuje również pracownikom sprawującym nadzór nad tymi czynnościami, o ile nie pobierają dodatku służbowego.

3. Wysokość dodatku w ramach stawek określonych w ust. 1 dla poszczególnych urzędów pocztowo-telekomunikacyjnych ustali Ministerstwo Łączności, a dla poszczególnych pracowników dyrektor wydzielonego urzędu dworcowego lub obwodowego na podstawie wytycznych Ministerstwa Łączności.

Dodatek kasowy.

§  7.

1. Pracownikom urzędów pocztowych, pocztowo-telekomunikacyjnych i telekomunikacyjnych IV klasy i wyższych klas, zatrudnionym w kasach głównych oraz w kasach operacyjnych (okienkach), pobierającym opłaty za usługi pocztowe i telekomunikacyjne oraz przyjmującym wpłaty i dokonującym wypłat pieniężnych, przysługuje dodatek kasowy w wysokości:

1) 150 zł miesięcznie:

a) dla kasjerów kas głównych w urzędach pozaklasowych i I klasy,

b) dla pracowników kas operacyjnych (okienek) wpłat i wypłat pieniężnych w urzędach pozaklasowych i I klasy,

2) 120 zł miesięcznie:

a) dla kasjerów kas głównych oraz pracowników kas operacyjnych (okienek) wpłat i wypłat pieniężnych w urzędach II i III klasy,

b) dla pracowników przeliczających gotówkę (liczników) w kasach głównych oraz w urzędach zbiorczych i zasilających,

3) 80 zł miesięcznie:

a) dla pracowników kas operacyjnych (okienek) wpłat i wypłat pieniężnych w urzędach IV klasy,

b) dla pracowników kas głównych rozliczających doręczycieli z obrotów pieniężnych,

4) 40 zł miesięcznie:

dla pracowników pozostałych kas operacyjnych (okienek) w urzędach IV klasy i wyższych klas.

2. 2 Za zgodą Ministra Łączności może być niektórym pracownikom kas operacyjnych (okienek) w urzędach o dużych obrotach przyznany dodatek kasowy w wysokości do 300 zł miesięcznie.

3. 3 Doręczycielom przyjmującym wpłaty pieniężne i dokonującym wypłat może być przyznany dodatek kasowy w wysokości od 80 zł do 200 zł miesięcznie.

4. 4 Wysokość dodatku, w granicach stawek, o których mowa w ust. 3, dla doręczycieli poszczególnych rejonów doręczycielskich w zależności od wysokości obrotów pieniężnych określi dyrektor obwodowego urzędu pocztowo-telekomunikacyjnego na podstawie wytycznych Ministra Łączności.

Dodatek za pracę w pomieszczeniach i warunkach szkodliwych dla zdrowia.

§  8.

1. Pracownikom stale zatrudnionym:

1) przy remontach i konserwacji linii kablowych,

2) przy montażu, demontażu, naprawie, napełnianiu i ładowaniu akumulatorów przenośnych,

3) w akumulatorniach central telefonicznych i telegraficznych oraz stacji wzmacniakowych,

4) w lakierniach i przy lakierowaniu natryskowym,

5) przy produkcji plomb ołowianych,

6) przy obsłudze urządzeń technicznych znajdujących się w pomieszczeniach zagłębionych i półzagłębionych - przysługuje dodatek według następującej tabeli:

Tabela dodatków za pracę w pomieszczeniach i warunkach szkodliwych dla zdrowia.

Grupa uposażenia zasadniczego	Miesięczna stawka dodatku w zł
9 i wyższe	165
10	150
11	135
12	120
13 i niższe	105

2. Dodatek ustalony w ust. 1 przysługuje w pełnej wysokości, gdy pracownik zatrudniony jest w sposób, z którym rozporządzenie wiąże prawo do pobierania dodatku przez więcej niż 4 godziny dziennie, a w wysokości 50%, gdy czas zatrudnienia nie przekracza 4 godzin dziennie.

3. Kierownik jednostki podległej bezpośrednio Ministrowi Łączności ustala w ramach wytycznych Ministra stanowiska pracy, na których przysługuje dodatek za obsługę urządzeń technicznych (z wyjątkiem palaczy centralnego ogrzewania i pracowników obsługi zatrudnionych przy sprzątaniu) znajdujących się w pomieszczeniach zagłębionych i półzagłębionych (ust. 1 pkt 6), biorąc pod uwagę warunki zdrowotne pomieszczenia.

Dodatek zakaźny.

§ 9. Pracownikom zatrudnionym w jednostkach organizacyjnych, których pomieszczenia znajdują się na terenie zakładów dla zakaźnie chorych, przysługuje dodatek według następującej tabeli:

Tabela dodatku zakaźnego.

Grupa uposażenia zasadniczego	Miesięczna stawka dodatku w zł
9 i wyższe	330
10	300
11	270
12	240
13 i niższe	210

Dodatek za znajomość języków obcych.

§  10.

1. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach wymagających posługiwania się językami obcymi przysługuje dodatek w wysokości 120 zł miesięcznie za znajomość jednego języka, a za znajomość każdego następnego języka 90 zł miesięcznie, z tym że suma dodatków za znajomość języków obcych otrzymywana przez jednego pracownika nie może przekroczyć kwoty 300 zł miesięcznie.

2. Wykaz stanowisk pracy, na których wymaga się znajomości określonych języków obcych, ustala zarządzenie Ministra Łączności.

Dodatek za prowadzenie pojazdów mechanicznych.

§  11.

1. Dodatek za prowadzenie pojazdów mechanicznych przysługuje pracownikom, którzy oprócz zasadniczych swych czynności ponadto wykonują czynności kierowców pojazdów mechanicznych.

2. Wysokość stawki dodatku, o którym mowa w ust. 1, wynosi miesięcznie:

1) za prowadzenie samochodów

- ciężarowych o nośności 3,5 tony i więcej - 400 zł miesięcznie,

- innych - 300 zł miesięcznie,

2) za prowadzenie i konserwację motocykli będących własnością państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" - 200 zł miesięcznie,

3) za prowadzenie elektrowozów przeznaczonych do rozwożenia paczek lub do przewozu ładunku pocztowego - 250 zł miesięcznie,

4) za prowadzenie elektrowózków peronowych - 200 zł miesięcznie.

Dodatek za zgłoszenie się na wezwanie.

§  12.

1. Za zgłoszenie się na wezwanie do usunięcia uszkodzeń na liniach i w urządzeniach telekomunikacyjnych poza obowiązującymi godzinami pracy przysługuje pracownikom dodatek w wysokości:

1) 20 zł za zgłoszenie się na wezwanie w porze nocnej, tj. w czasie od godz. 22 do 6, oraz w niedziele i dni wolne od pracy,

2) 15 zł za zgłoszenie się na wezwanie w dzień roboczy w czasie od godz. 6 do 22.

2. Otrzymywanie dodatku, o którym mowa w ust. 1, nie pozbawia pracownika prawa do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Dodatek za transport ładunku pocztowego.

§ 13. Pracownikom, przenoszącym lub przewożącym przy pomocy wózka ręcznego albo roweru ładunek pocztowy między urzędem pocztowo-telekomunikacyjnym a punktem wymiany, przysługuje dodatek w wysokości 0,60 zł za drogę od 500 metrów do 1 kilometra, a za dalszy kilometr lub jego część - 0,50 zł.

Dodatek za obsługę radiowęzła.

§  14.

1. Dodatek za obsługę radiowęzła przysługuje pracownikom obsługującym i utrzymującym w ruchu urządzenia stacyjne radiowęzłów zainstalowanych w placówkach pocztowo-telekomunikacyjnych, o ile czynności są wykonywane dodatkowo poza ustalonymi godzinami pracy.

2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, wynosi miesięcznie:

1) w placówkach pocztowo-telekomunikacyjnych ze służbą od godz. 8 do 15, od 8 do 12 i od 15 do 18 oraz od 8 do 18 za obsługę radiowęzła liczącego:

a) do 100 głośników - 100 zł,

b) od 101 do 150 głośników - 150 zł,

c) od 151 do 200 głośników - 200 zł,

d) ponad 200 głośników - 250 zł;

2) w placówkach ze służbą od godz. 7 do 21 za obsługę radiowęzła liczącego:

a) do 150 głośników - 75 zł,

b) od 151 do 200 głośników - 100 zł,

c) ponad 200 głośników - 150 zł;

3) w placówkach ze służbą od godz. 7 do 24 za obsługę radiowęzła liczącego:

a) do 200 głośników - 50 zł,

b) ponad 200 głośników - 100 zł.

3. Wysokość dodatku ustala się na podstawie ilości głośników zarejestrowanych na ostatni dzień miesiąca.

4. Pełna stawka dodatku przysługuje tylko w wypadku obsługi i utrzymania w ruchu urządzeń stacyjnych radiowęzła w ciągu całego miesiąca.

5. Przy niepełnym zatrudnieniu należny za ten okres dodatek ustala się proporcjonalnie do ilości dni zatrudnienia w danym miesiącu, licząc za każdy dzień obsługi 1/30 stawki miesięcznej.

6. Za obsługę jednego radiowęzła może być wypłacony tylko jeden dodatek w pełnej stawce miesięcznej.

7. Pracownikowi pobierającemu dodatek za obsługę radiowęzła nie przysługuje za czas obsługi radiowęzła poza godzinami pracy prawo do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.

Dodatek za wymianę poczty.

§  15.

1. Dodatek za wymianę poczty przysługuje pracownikom, którzy po godzinach pracy dokonują wymiany poczty.

2. Jeżeli wymiany poczty dokonuje dwóch lub więcej pracowników, dodatek dzieli się między dokonujących wymiany pracowników.

3. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, wynosi miesięcznie od 150 zł do 250 zł w zależności od odległości placówki pocztowo-telekomunikacyjnej od punktu wymiany oraz liczby wymian dokonywanych w ciągu dnia.

4. Wysokość dodatku ustala dyrektor okręgu poczty i telekomunikacji na wniosek dyrektora obwodowego urzędu pocztowo-telekomunikacyjnego, biorąc pod uwagę okoliczności, o których mowa w ust. 3.

5. Pełna stawka dodatku przysługuje tylko w razie dokonywania wymiany poczty w ciągu całego miesiąca. Jeżeli pracownik dokonywał wymiany przez część miesiąca, wysokość przysługującego mu dodatku ustala się proporcjonalnie do ilości dni zatrudnienia, licząc za każdy dzień obsługi 1/30 dodatku.

6. Pracownikowi pobierającemu dodatek za wymianę poczty nie przysługuje z tego tytułu wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych.

Dodatek dla konwojentów za sprzedaż biletów.

§ 16. Konwojentom kursów pocztowo-pasażerskich za sprzedaż biletów pasażerom dokonywaną w autobusach lub samochodach pocztowych przysługuje dodatek, którego wysokość jest uzależniona od wysokości wpływów miesięcznych za sprzedane bilety i wynosi przy wpływach:

1) do 3.000 zł - 5% wpływów,

2) ponad 3.000 zł do 5.000 zł - 3% wpływów od sumy przewyższającej 3.000 zł,

3) ponad 5.000 zł - 1% wpływów od sumy przewyższającej 5.000 zł.

Dodatek za pracę w niedziele i inne dni wolne od pracy.

§  17.

1. Pracownikom placówek pocztowo-telekomunikacyjnych, którzy pełnią służbę w wymiarze 2 godzin w niedziele i dni wolne od pracy, przysługuje dodatek w wysokości 20 zł za każdy dyżur.

2. Dodatek określony w ust. 1 nie przysługuje pracownikom pełniącym służbę w niedziele i inne dni wolne od pracy w ramach służby wielozmianowej.

Dodatek za nocne dyżury domowe pracowników stacji wzmacniakowych.

§  18.

1. Instruktorom technicznym i młodszym instruktorom technicznym zatrudnionym na stacji wzmacniakowej przysługuje dodatek za gotowość zgłoszenia się w porze nocnej, tj. w czasie od godz. 22 do 6, na każde wezwanie dla usunięcia zakłóceń w urządzeniach stacji wzmacniakowej, zwany dalej "dodatkiem za dyżury domowe".

2. Wysokość dodatku za nocne dyżury domowe wynosi 20 zł za jedną noc.

3. Pracownik może być zobowiązany do pełnienia nocnego dyżuru domowego tylko za jego zgodą.

4. Pracownikowi pobierającemu dodatek za nocne dyżury domowe nie przysługują z tytułu zgłoszenia się dla usunięcia zakłóceń w urządzeniach stacji wzmacniakowej inne należności.

Przepisy ogólne

§  19.

1. Prawo do dodatków wymienionych w §§ 2-18 przysługuje za czas faktycznego wykonywania czynności, do której jest przywiązany dodatek.

2. Jeżeli faktyczne wykonywanie czynności nie zbiega się z pierwszym dniem miesiąca kalendarzowego, wówczas kwoty dodatku określonego w §§ 5, 6, 7, 8, 9, 10 i 11 ustala się proporcjonalnie do ilości dni zatrudnienia, licząc za każdy dzień pracy 1/25 stawki miesięcznej dodatku.

3. 5 Doraźne, podyktowane bieżącymi wymaganiami służby, przesunięcie pracownika pobierającego dodatek określony w § 7 na inne miejsce służbowe, na którym dodatek ten jest niższy lub w ogóle nie przysługuje, nie pozbawia pracownika prawa do dodatku przysługującego w stałym miejscu jego pracy, nie dłużej jednak niż przez okres 1 miesiąca.

§  20.

1. W czasie urlopu oraz we wszystkich wypadkach usprawiedliwionej nieobecności w służbie pracownikowi przysługuje, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące, dodatek w wysokości średniej sumy dodatków pobranych w ciągu trzech miesięcy kalendarzowych poprzedzających nieobecność w służbie.

2. 6 Przepisy ust. 1 nie dotyczą diet określonych w § 4.

3. 7 Pracownik pobierający dodatek określony w §§ 3, 5, 6 i 7 zachowuje prawo do pobierania tego dodatku, obliczonego w sposób określony w ust. 1, w okresie zastępowania pracownika zajmującego stanowisko, z którym związany jest dodatek służbowy, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące.

Przepisy końcowe.

§ 21. Traci moc rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 18 września 1957 r. w sprawie dodatków za nocną służbę oraz za specjalne i uciążliwe warunki pracy, przysługujących pracownikom państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" i pracownikom przedsiębiorstw Międzymiastowych Kabli Telekomunikacyjnych (Dz. U. z 1957 r. Nr 60, poz. 327 i z 1962 r. Nr 41, poz. 195).

§ 22. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1965 r.

1 § 5 ust. 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 17 lutego 1968 r. (Dz.U.68.6.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1968 r.

2 § 7 ust. 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 2 marca 1967 r. (Dz.U.67.13.59) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1967 r.

3 § 7 ust. 3 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 stycznia 1971 r. (Dz.U.71.4.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

4 § 7 ust. 4 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 stycznia 1971 r. (Dz.U.71.4.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

5 § 19 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 sierpnia 1971 r. (Dz.U.71.22.208) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1971 r.

6 § 20 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 30 sierpnia 1971 r. (Dz.U.71.22.208) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1971 r.

7 § 20 ust. 3 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 6 maja 1966 r. (Dz.U.66.21.137) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 czerwca 1966 r.

• Identyfikator: Dz.U.1965.3.12
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Dodatki dla pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" za nocną służbę oraz za specjalne i uciążliwe warunki pracy.
• Data aktu: 22/12/1964
• Data ogłoszenia: 12/01/1965
• Data wejścia w życie: 12/01/1965, 01/01/1965