Konwencja o uregulowaniu pewnych kolizji ustaw w przedmiocie weksli trasowanych i własnych. Genewa.1930.06.07.

KONWENCJA
o uregulowaniu pewnych kolizji ustaw w przedmiocie weksli trasowanych i własnych.

KONWENCJA

o uregulowaniu pewnych kolizji ustaw w przedmiocie weksli trasowanych i własnych.

Prezydent Rzeszy Niemieckiej, Prezydent Związkowy Republiki Austrackiej, Jego Królewska Mość Król Belgów, Prezydent Republiki Stanów Zjedniczonych Brazyli, Prezydent Republiki Kolumbii, Jego Królewska Mość Król Danii, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, za Wolne Miasto Gdańsk, Prezydent Republiki Ekwadoru, Jego Królewska Mość Król Hiszpanii, Prezydent Republiki Finlandzkiej, Prezydent Republiki Francuskiej, Prezydent Republiki Greckiej, Jego Wysokość Regent Królestwa Węgier, Jego Królewska Mość Król Włoch, Jego Cesarska Mość Cesarz Japonii, Jej Królewska Wysokość Wielka Księżna Luksemburgu, Jego Królewska Mość Król Norwegii, Jej Królewska Mość Królowa Holandii, Prezydent Republiki Peru, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydent Republiki Portugalskiej, Jego Królewska Mość Król Szwecji, Rada Związkowa Szwajcarska, Prezydent Republiki Czeskosłowackiej, Prezydent Republiki Tureckiej, Jego Królewska Mość Król Jugosławii -

pragnąc przyjąć prawidła, celem roztrzygania pewnych kolizji ustaw w przedmiocie weksli trasowanych i własnych, wyznaczyli swomi pełnomocnikami, a mianowicie: (pominięto),

którzy, po przedstawieniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

Wysokie Układające się Strony zobowiązują się wzajemnie wobec siebie do stosowania zasad wymienionych w następujących artykułach, celem rozwiązania kolizji ustaw niżej wymienionych w materii weksli trasowanych i własnych.

Artykuł 2.

Zdolność osoby do zaciągania zobowiązań przez weksel trasowany lub własny ocenia się według jej prawa ojczystego. Jeżeli prawo to uznaje za właściwe prawo innego kraju, należy je stosować.

Kto według prawa, określonego w ustępie poprzedzającym, nie ma zdolności wekslowej, jest mimo to ważnie zobowiązany, jeżeli podpisał weksel w kraju, według którego ustaw miałby zdolność wekslową.

Każda z Wysokich Układających się Stron może nie uznać ważności zobowiązania, zaciągniętego przez jednego z jej obywateli przez weksel trasowany lub własny, jeżeli to zobowiązanie byłoby uważane za ważne na obszarze innych Wysokich Układających się Stron tylko skutkiem zastosowania poprzedzającego ustępu niniejszego artykułu.

Artykuł  3.

Formę zobowiązań zaciągniętych przez weksel trasowany lub własny ocenia się podług ustaw kraju, w którym te zobowiązania zostały podpisane.

Jeżeli jednak zobowiązania zaciągnięte przez weksel trasowany lub własny, nieważne ze względu na przepisy ustępu poprzedzającego, odpowiadają prawu kraju, w którym zostało podpisane późniejsze zobowiązanie, ważności późniejszego zobowiązania nie uchybia okoliczność, że forma wcześniejszego zobowiązania była nieprawidłowa.

Każda z Wysokich Układających się Stron może postanowić, że zobowiązania zaciągnięte zagranicą przez jej obywatela przez weksel trasowany lub własny będą ważne w stosunku do innego jej obywatela na jej obszarze, jeżeli zostały zaciągnięte w formie przewidzianej przez prawo ojczyste.

Artykuł 4.

Skutki zobowiązania akceptanta wekslu trasowanego lub wystawcy wekslu własnego określa prawo miejsca płatności wekslu.

Skutki zobowiązań innych osób, na wekslu podpisanych, określa prawo kraju, w którym osoby te złożyły podpisy.

Artykuł  5.

Terminy wykonywania zwrotnego poszukiwania określa w stosunku do wszystkich osób, które weksel podpisały, prawo miejsca wystawienia wekslu.

Artykuł 6.

Prawo miejsca wystawienia wekslu rozstrzyga o tym, czy posiadacz wekslu trasowanego nabywa wierzytelność, która była podstawą wystawienia wekslu.

Artykuł  7.

Prawo kraju miejsca płatności wekslu trasowanego rozstrzyga, czy przyjęcie może być ograniczone do części sumy wekslowej, i czy posiadacz jest zobowiązany do przyjęcia zapłaty częściowej.

Ta sama zasada odnosi się do płatności wekslu własnego.

Artykuł 8.

Formę i terminy protestu, tudzież formę innych czynności, potrzebnych do wykonania lub do zachowania praw wynikających z wekslu trasowanego lub własnego ocenia się podług ustaw kraju, w którym protest ma być dokonany lub czynność przedsięwzięta.

Artykuł  9.

Prawo kraju miejsca płatności wekslu trasowanego lub własnego określa środki, jakie należy przedsięwziąć w razie zaginięcia lub kradzieży wekslu.

Artykuł 10.

Każda z Wysokich Układających się Stron zastrzega sobie możność niestosowania zasad prawa prywatnego międzynarodowego, zawartych w niniejszej konwencji, jeżeli chodzi:

1)
o zobowiązania zaciągnięte poza obszarem jednej z Wysokich Układających się Stron;
2)
o ustawę, którą według tych zasad należałoby stosować, a która nie jest ustawą jednej z Wysokich Układających się Stron.
Artykuł  11.

Na obszarze każdej z Wysokich Układających się Stron, postanowienia niniejszej konwencji nie będą stosowane do weksli trasowanych i własnych już wystawionych w chwili wejścia w życie niniejszej konwencji.

Artykuł 12.

Niniejsza konwencja, której teksty francuski i angielski będą jednakowo miarodajne, będzie nosiła datę dnia dzisiejszego.

Będzie ona mogła być podpisana później aż do 6 września 1930 roku w imieniu każdego Członka Ligi Narodów i każdego Państwa, nie będącego Członkiem Ligi Narodów.

Artykuł  13.

Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone przed 1 września 1932 roku u Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, który zawiadomi natychmiast o ich otrzymaniu wszystkich Członków Ligi Narodów i Państwa, nie będące Członkami Ligi Narodów lecz będące Stronami w niniejszej konwencji.

Artykuł 14.

Począwszy od 6 września 1930 roku, każdy Członek ligi Narodów i każde Państwo, nie będące Członkiem Ligi Narodów będzie mogło przytąpić do konwencji.

Przystąpienie to będzie uskutecznione przez notyfikację u Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, celem złożenia jej w archiwach Sekretariatu.

Sekretarz Generalny zawiadomi natychmiast o tym złożeniu wszystkich tych, którzy podpisali niniejszą konwencję lub do niej przystąpili.

Artykuł  15.

Konwencja niniejsza wejdzie w życie dopiero po jej ratyfikowaniu lub przystąpieniu do niej siedmiu Członków Ligi Narodów lub Państw, nie będących Członkami Ligi Narodów, w których liczbie musi się znajdować trzech Członków Ligi Narodów stale reprezentowanych w Radzie.

Wejście w życie nastąpi dziewięćdziesiątego dnia po dacie otrzymania przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów siódmej ratyfikacji lub przystąpienia zgodnie z ustępem pierwszym niniejszego artykułu.

Sekretarz Generalny Ligi Narodów, uskuteczniając zawiadomienia przewidziane w artykułach 13 i 14, zaznaczy w szczególności, że otrzymał ratyfikacje lub przystąpienia, przewidziane w ustępie pierwszym niniejszego artykułu.

Artykuł 16.

Każda ratyfikacja lub przystąpienie, które nastąpią po wejściu w życie Konwencji, zgodnie z postanowieniami artykuł 15, zacznie wywierać skutki dziewięćdziesiątego dnia po otrzymaniu ratyfikacji lub przystąpienia przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów.

Artykuł  17.

Konwencja niniejsza nie będzie mogła być wypowiedziana przed upływem dwóch lat od daty, w której wejdzie ona w życie w stosunku do danego Członka Ligi Narodów lub w stosunku do danego Państwa, nie będącego Członkiem Ligi Narodów; wypowiedzenie to zacznie wywierać skutki dziewięćdziesiątego dnia po otrzymaniu przez Sekretarza Generalnego notyfikacji do niego wystosowanej.

Każde wypowiedzenie będzie natychmiast zakomunikowane przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów wszystkim innym Wysokim Układającym się Stronom.

Każde wypowiedzenie będzie miało skutek tylko w stosunku do Wysokiej Układającej się Strony, w której imieniu zostanie dokonane.

Artykuł 18.

Każdy Członek Ligi Narodów i każde Państwo, nie będące Członkiem Ligi Narodów, w stosunku do którego ma moc niniejsza konwencja, może skierować do Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, po upływie czwartego roku od wejścia w życie konwencji, żądanie, dążące do zmiany niektórych lub wszytkich przepisów niniejszej konwencji.

Jeżeli takie żądanie, po zakomunikowaniu go innym Członkom Ligi Narodów albo Państwom, nie będącym Członkami Ligi Narodów, a których wówczas będzie obowiązywała konwencja, zostanie poparte w terminie jednorocznym przez sześć przynajmniej z tych Państw, Rada Ligi Narodów postanowi, czy należy zwołać w tym celu Konferencję.

Artykuł  19.

Wysokie Układające się Strony mogą oświadczyć w chwili podpisania, ratyfikacji lub przystąpienia, że przez przyjęcie przez nie niniejszej konwencji, nie zamierzają wziąść na siebie żadnego zobowiązania co do całości lub każdej części swych kolonii, protektoratów lub obszarów, pozostających pod ich zwierzchnictwem lub mandatem; w tym przypadku niniejsza konwencja nie będzie się stosowała do obszarów, będących przedmiotem podobnego oświadczenia.

Wysokie Układające się Strony mogą później notyfikować Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów, że życzą sobie stosować niniejszą konwencję do całości lub każdej części swych obszarów, które stanowiły przedmiot oświadczenia, przewidzianego w ustępie poprzedzającym. W tym przypadku konwencja będzie się stosowała do obszarów wspomnianych w notyfikacji po upływie dziewiędziesięciu dni od jej otrzymania przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów.

Tak samo, Wysokie Układające się Strony mogą każdej chwili oświadczyć, że życzą sobie aby niniejsza konwencja przestała się stosować do całości lub każdej części ich kolonii, protektoratów lub obszarów, pozostających pod ich zwierzchnictwem lub mandatem; w tym przypadku konwencja przestanie się stosować do obszarów, do których takie oświadczenie się odnosi, po upływie roku od otrzymania tego oświadczenia przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów.

Artykuł 20.

Niniejsza konwencja będzie zarejestrowana przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów z chwilą jej wejścia w życie. Będzie ona następnie ogłoszona możliwie najprędzej, w Zbiorze Traktatów Ligi Narodów.

Na dowód czego wyżej wymienieni pełnomocnicy podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Genewie siódmego czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego roku w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Sekretariatu Ligi Narodów; uwierzytelnione odpisy tego egzemplarza zostaną przesłane wszystkim Członkom Ligi Narodów i wszystkim Państwom, nie będącym Członkami Ligi Narodów, reprezentowanym na konferencji.

PROTOKÓŁ KONWENCJI.

W chwili podpisywania konwencji z dnia dzisiejszego o uregulowaniu pewnych kolizji ustaw w przedmiocie weksli trasowanych i własnych, niżej podpisani, należycie upoważnieni, zgodzili się na następujące postanowienia:

A.

Członkowie Ligi Narodów i Państwa, nie będące Członkami, w razie niemożności złożenia przed 1 września 1932 r. ratyfikacji niniejszej konwencji, zobowiązują się w ciągu piętnastu dni od tej daty, skierować do Sekretarza Generalnego Ligi Narodów zawiadomienie co do stanu ratyfikacji u nich.

B.

Jeżeli w dni 1 listopada 1932 warunki przewidziane w artykule 15 ustęp 1 co do wejścia w życie konwencji, nie zostaną spełnione, Sekretarz Generalny Ligi Narodów zwoła zebranie Członków Ligi Narodów i Państw, nie będących Członkami Ligi Narodów, w imieniu których konwencja została podpisana, lub w imieniu których dokonane zostało przystąpienie do niej.

Zebranie to będzie miało na celu rozważyć sytuację i środki, które należy, w razie potrzeby, przedsięwziąć, aby jej zaradzić.

C.

Wysokie Układające się Strony zakomunikują sobie wzajemnie przepisy ustawowe, które w wykonaniu konwencji wydadzą na swych obszarach, z chwilą wejścia ich w życie.

Na dowód czego Pełnomocnicy podpisali niniejszy Protokół.

Sporządzono w Genewie siódmego czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego roku, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Sekretariatu Ligi Narodów; uwierzytelnione odpisy tego egzemplarza zostaną przesłane wszystkim Członkom Ligi Narodów i wszystkim Państwom, nie będącym Członkami, reprezentowanym na Konferencji.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024