Austria-Polska. Konwencja dotycząca Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych. Wiedeń.1924.03.29.

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrjacką dotycząca Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austriackich kolei żelaznych, podpisana w Wiedniu dnia 29 marca 1924 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 18 marca 1931 r. - Dz. U. R. P. Nr. 39, poz. 308).

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dwudziestego dziewiątego marca tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku podpisana została w Wiedniu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Austrjackiej konwencja wraz z dołączonym do niej protokółem dodatkowym i załącznikami I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII i IX, dotycząca Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych, o następującem brzmieniu dosłownem:

KONWENCJA

dotycząca Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych.

REPUBLIKA AUSTRJACKA

i

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

ożywione chęcią zawarcia w wykonaniu art. 275 Traktatu pokoju w Saint-Germain, konwencji w przedmiocie Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych, mianowały swymi pełnomocnikami:

Prezydent Związkowy Republiki Austrjackiej:

Pana Wilhelma THAA, byłego Naczelnika Wydziału w Ministerstwie Związkowem dla Spraw Społecznych, i

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Pana Doktora Zbigniewa SMOLKĘ, Kierownika Oddziału Likwidacyjnego Poselstwa Polskiego w Wiedniu,

którzy, po przedłożeniu swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  I.

Ciężary ubezpieczeniowe, jako też majątek Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych, dzieli się według następujących zasad:

A.

Podział ciężarów ubezpieczeniowych.

1. Co się tyczy ciężarów wynikających z wypadków zaszłych do końca października 1918 r. i uznanych w tym czasie, albo też uznanych wskutek kontynuowania działalności powyższego Zakładu między powyższym terminem, a wejściem w życie niniejszej konwencji, każda z obu układających się Stron przejmuje część ciężarów, która odnosi się do osób oznaczonych dokładniej pod licz. 2, a mających prawo do renty ze strony tego Zakładu, które dnia 1 lutego 1920 r. mieszkały na obszarze odnośnego Państwa. Republika Austrjacka przejmuje ponadto ciężary, wynikające z ubezpieczenia osób mających prawo do renty, a zaginionych w dniu 1 lutego 1920 r., albo leż mających miejsce zamieszkania w tym czasie poza granicami dawnego Cesarstwa Austrjackiego.

2. Jeżeli ubezpieczony dożył 1 lutego 1920 r., to obowiązek ponoszenia ciężarów ubezpieczeniowych będzie zależał od miejsca jego zamieszkania w tym czasie. Jeżeli ubezpieczony nie żył już w dniu 1 lutego 1920 r., to obowiązek ponoszenia ciężarów ubezpieczeniowych będzie zależał w pierwszym rzędzie od miejsca zamieszkania w tym czasie jego wdowy, w braku zaś w tym czasie wdowy mającej prawo do renty, od miejsca zamieszkania w tym czasie najmłodszego dziecka uprawnionego do renty, a wreszcie w braku dzieci mających takie prawo, od miejsca zamieszkania w tym czasie najmłodszego uprawnionego ascendenta mającego takie prawo. We wszystkich wypadkach układająca się Strona, przejmując ciężary ubezpieczeniowe na korzyść jednej z powyższych osób mających prawo do renty według poprzednich postanowień, weźmie na siebie także dokonywanie wszelkich wypłat przypadłych albo mających następnie przypaść dla kogokolwiek z osób pozostałych po ubezpieczonym, a to bez względu na ich miejsce zamieszkania w dniu 1 lutego 1920 r.

3. O ile osoby uprawnione w dniu 31.XII.1923 r. do pobierania renty posiadają w tym czasie obywatelstwo innego Państwa narodowego, aniżeli tego, które według powyższych postanowień ma przejąć rentę, natenczas ciężar ubezpieczenia tych osób przechodzi na Państwo, którego obywatelstwo one posiadają, albo nabędą i to od dnia zgłoszenia przez instytucję wypłacającą dotychczas rentę u instytucji właściwej ze względu na obywatelstwo ubezpieczonego, roszczenia o przejęcie ciężaru rent przy równoczesnem zakomunikowaniu istotnych danych, stwierdzających podane obywatelstwo. Instytucja właściwa wedle miejsca zamieszkania w dniu 1 lutego 1920 r. ma jednak obowiązek wypłacania renty aż do czasu ustalenia między obiema układającemi się Stronami obywatelstwa ubezpieczonego, z zastrzeżeniem zwrotu aż do wysokości tej kwoty, którą właściwa odtąd instytucja winnaby była płacić według obowiązujących ją przepisów ustawowych.

4. Obowiązek ponoszenia w myśl powyższych postanowień ciężarów ubezpieczeniowych ciąży od dnia 31 października 1918 r. na tej instytucji, która stosownie do rozporządzeń wewnętrznych odnośnego Państwa, przejmującego tę część ciężarów, została powołaną do prowadzenia ubezpieczeń od wypadków pracowników kolejowych, względnie którą odnośny Rząd oznaczył jako właściwą dla prowadzenia tego ubezpieczenia. Jeżeli jednak za okres poprzedzający wejście w życie niniejszej konwencji, ciężary ubezpieczeniowe ponosiła w całości lub w części inna instytucja niż właściwa według konwencji niniejszej, to wypłacone świadczenia winny być uważane jako zastępujące świadczenia należne według niniejszej konwencji, bez jakiegokolwiek dalszego porozumienia między zainteresowanemi instytucjami.

5. Z chwilą wejścia w życie niniejszej konwencji ustanie zupełnie działalność Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych.

6. Republika Austrjacka odstąpi Rzeczypospolitej Polskiej akta Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych, które dotyczą ciężarów ubezpieczeniowych, mających być przejętemi przez to ostatnie Państwo i zobowiązuje się do przechowywania przez przeciąg 30 lat od wejścia w życie niniejszej konwencji aktów i dokumentów pomocniczych co do których podział nie nastąpił, dalej zobowiązuje się pozwalać na wgląd do tych aktów organom uprawnionym Rzeczypospolitej Polskiej albo organom instytucji, która w tern Państwie przejęła według liczby 4 ciężary ubezpieczeniowe oraz zobowiązuje się wydać im, w razie konieczności, akta i dokumenty pomocnicze, których sama nie potrzebuje. Układające się Państwa dbać będą o to, aby wszelkie informacje, dotyczące wykonania niniejszej konwencji były udzielane przez właściwe instytucje i zgadzają się, żeby korespondencja w tych sprawach prowadzoną była bezpośrednio między odnośnemi instytucjami bez pośrednictwa władz dyplomatycznych i konsularnych.

B.

Podział majątku.

1. Podział majątku Zakładu nastąpi według jego stanu z dnia 31 grudnia 1922 r., po potrąceniu priorytetów "Süd - Norddeutsche Verbindungsbahn-Prioritätsobligationen" o wartości imiennej 600.000 koron, sprzedanych po tej dacie. Ze względu na to, że część sumy uzyskanej ze sprzedaży kuponów przypadających za r. 1922, została zaliczona na przychód w bilansie Zakładu za powyższy rok, nie będzie miał miejsca zwrot za kupony zrealizowane przez Zakład aż do końca kwietnia 1923 roku.

2. Nieruchomość Zakładu wraz z inwentarzem położona w Wiedniu, VI Okrąg, ulica Linke Wienzeile 48-52, przydziela się w całości Republice Austriackiej, która za to przejmuje cały ciężar zaopatrzenia wszystkich tak spensjonowanych, jako też jeszcze czynnych pracowników Zakładu - z wyjątkiem zaopatrzenia tych byłych pracowników, którzy w okresie od 1 września 1918 r. do 31 grudnia 1922 r. przeszli na służbę Rzeczypospolitej Polskiej, względnie instytucji ubezpieczeniowej tego Państwa. Jednakże emerytury pracowników spensjonowanych już przez Zakład obciążają Austrję.

3. Z wierzytelności Zakładu z tytułu zaległych zwyczajnych składek w łącznej sumie 28,327.083 koron i nadzwyczajnych w łącznej sumie 1,356.565 koron te, w stosunku do dłużników na obecnym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przechodzą na to Państwo. W tych samych rozmiarach przechodzi także na Rzeczpospolitą Polską prawo Zakładu do żądania dopłat z powodu niedostatecznego pokrycia.

4. Wszystkie długi lombardowe zapłacone z majątku Zakładu uważa się za poniesione wyłącznie przez Republikę Austrjacką. Republika Austrjacka zrzeka się nadto połowy udziału w podlegającym podziałowi majątku, któryby miał jej przypaść w stosunku do przejętych przez nią rent (Dział B. liczb. 5).

5. Cały pozostały majątek Zakładu podlegający podziałowi, zarówno aktywa jak i pasywa, rozdziela się zasadniczo w stosunku do ciężarów ubezpieczeń przejętych przez każde Państwo narodowe. Udziały kwotowe, przypadające poszczególnym Państwom narodowym, zrzekającym się wzajemnie w zupełności sprostowania tych udziałów, które mogłoby znaleźć uzasadnienie w fakcie, że przejęta część ciężarów ubezpieczeniowych zgodnie z postanowieniami zawartemi w dziale A., byłaby wyższa od podanego poniżej procentu, określa się w sposób następujący:

Republika Austrjacka 26,8%

Republika Czeskosłowacka 43,0%

Rzeczpospolita Polska 19,9%

Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców 6,0%

Królestwo Włoskie 3,2%

Królestwo Rumuńskie 1,1%

W następstwie zrzeczenia się przez Republikę Austrjacka połowy majątku, wymienionego pod liczb. 4, i w następstwie stosunkowego podziału między inne Państwa sukcesyjne rozporządzalnych wskutek tego zrzeczenia się 13,40% - rzeczywiste udziały procentowe w pozostałym majątku przedstawiają się jak następuje:

Republika Austrjacka 13,40%

Republika Czeskosłowacka 50,87%

Rzeczpospolita Polska 23,54%

Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców 7,10%

Królestwo Włoskie 3,79%

Królestwo Rumuńskie 1,30%

6. Należności i wierzytelności poniżej wymienione przydziela się z zaliczeniem odnośnym Państwom na ich udziały pod warunkiem, że układające się Strony nie będą rościły sobie z tego tytułu żadnych pretensyj w stosunku do skarbu austrjackiego w sposób następujący:

A.

Republice Czeskosłowackiej:

1. pretensję do praskiego pocztowego urzędu czekowego 1.546.46 dawnych koron austrjackich,

2. pożyczkę hipoteczną udzieloną spółdzielni budowlanej "Lešetín" w Przerowie 286.15 koron,

3. zaliczkę udzieloną na budowę kolei "Vsetin-Velké-Karlovice" 324.326 koron.

B.

Rzeczypospolitej Polskiej:

1. zaliczkę udzieloną na budowę kolei żelaznej "Tarnopol-Zbaraż" 175.692 koron,

2. wierzytelność do Polskiej Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie 32.773 koron.

3. wierzytelność do Polskiej Dyrekcji Kolei Państwowych w Stanisławowie 21.362 koron.

C.

Królestwu Włoskiemu:

1. pretensje do Banca commerciale w Tryjeście 8 lirów,

2. zaliczkę udzieloną kolei żelaznej Valsugana 775.254 koron,

3. wierzytelność do kolei żelaznej "Trente - Malé" 2,935.567 koron,

4. wierzytelność do Zakładu ubezpieczeń robotników od wypadków w Tryjeście 552.664 koron.

7. Wszystkie należności i wierzytelności nie wymienione pod liczb. 3 i 6 w łącznej sumie 377,494.336 koron, jako też gotówka Zakładu w łącznej sumie 33,772.243 koron oraz zobowiązania Zakładu wobec osób trzecich w łącznej sumie 84,284.689 koron, składające się z długów zwyczajnych Zakładu wobec austrjackich zarządów kolejowych, wypłat mających być uskutecznionemi w roku 1923 za rok 1922 oraz z innych długów wobec różnych wierzycieli, przechodzą na Republikę Austrjacką, która wzamian za to wypłaci na rachunek udziałów przypadających innym Państwom sukcesyjnym w pozycjach wyżej wymienionych następujące kwoty:

Republice Czeskosłowackiej	168,439.818	koron
Rzeczypospolitej Polskiej	77,366.322	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców	24,054.913	"
Królestwu Włoskiemu	8,302.214	"
Królestwu Rumuńskiemu	4,312.871	"

8. Papiery wartościowe podlegają stosunkowemu podziałowi w naturze. Rząd Związkowy Republiki Austrjackiej udzieli bezpłatnie zezwolenia na wywóz papierów należycie oznaczonych, a mających być wydanemi Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do poprzedniego renty przedwojenne wartości imiennej 23,394.000 koron, dzieli się w sposób następujący:

Republice Austrjackiej kwotę imienną	3,134.800	koron
Republice Czeskosłowackiej kwotę imienną	11,900.500	"
Rzeczypospolitej Polskiej kwotę imienną	5,507.000	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwotę imienną	1,661.000	"
Królestwu Włoskiemu kwotę imienną	886.600	"
Królestwu Rumuńskiemu kwotę imienną	304.100	"

Na podstawie specjalnej umowy Republika Czeskosłowacka odstępuje ze swego udziału Królestwu Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwotę imienną 800.000 koron, tak że przypadnie jej tylko kwota imienna 11,100.500 koron, podczas gdy Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców otrzymuje kwotę imienną 2,461.000 koron.

Wszystkie inne papiery wartościowe dzieli się stosunkowo; przypada więc:

a) z papierów austrjackich o wartości imiennej 24,408.100 koron.
Republice Austrjackiej kwota imienna	3,270.600	koron
Republice Czeskosłowackiej kwota imienna	12,416.700	"
Rzeczypospolitej Polskiej kwota imienna	5,745.800	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwota imienna	1,732.800	"
Królestwu Włoskiemu kwota imienna	925.000	"
Królestwu Rumuńskiemu kwota imienna	317.200	"
b) z papierów czeskich o wartości imiennej 4,784.300 koron:
Republice Austriackiej kwota imienna	641.000	koron
Republice Czeskosłowackiej kwota imienna	2,433.800	"
Rzeczypospolitej Polskiej kwota imienna	1,126.300	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwota imienna	339.800	"
Królestwu Włoskiemu kwota Imienna	181.200	"
Królestwu Rumuńskiemu kwota imienna	62.200	"
c) z papierów czeskosłowacko - austriackich o wartości imiennej 12,840.800 koron:
Republice Austrjackiej kwota imienna	1,720.600	koron
Republice Czeskosłowackiej kwota imienna	6,532.200	"
Rzeczypospolitej Polskiej kwota imienna	3,022.800	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwota imienna	911.600	"
Królestwu Włoskiemu kwota imienna	486.600	"
Królestwu Rumuńskiemu kwota imienna	167.000	"
d) z papierów czeskosłowacko-polskich o wartości imiennej 430.400 koron:
Republice Austrjackiej kwota Imienna	57.600	koron
Republice Czeskosłowackiej kwota imienna	219.000	"
Rzeczypospolitej Polskiej kwota imienna	101.200	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwota imienna	30.600	"
Królestwu Włoskiemu kwota imienna	16.400	"
Królestwu Rumuńskiemu kwota imienna	5.600	"
e) z papierów polskich o wartości imiennej 6,980.000 koron:
Republice Austrjackiej kwota imienna	935.400	koron
Republice Czeskosłowackiej kwota imienna	3,550.600	"
Rzeczypospolitej Polskiej kwota imienna	1,643.000	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwota imienna	495.600	"
Królestwu Włoskiemu kwota imienna	264.600	"
Królestwu Rumuńskiemu kwota imienna	90.800	"
f) z papierów polsko - rumuńskich o wartości imiennej 222.600 koron:
Republice Austrjackiej kwota imienna	30.000	koron
Republice Czeskosłowackiej kwota imienna	113.200	"
Rzeczypospolitej Polskiej kwota imienna	52.400	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwota imienna	15.800	"
Królestwu Włoskiemu kwota imienna	8,400	koron
Królestwu Rumuńskiemu kwota Imienna	2.800	"
g) z papierów austrjacko-włosko-serbska-chorwacko-słoweńskich wartości imiennej 2,083.200 koron:
Republice Austrjackiej kwota imienna	279.200	koron
Republice Czeskosłowackiej kwota imienna	1,059.800	"
Rzeczypospolitej Polskiej kwota imienna	490.400	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwota imienna	147.800	"
Królestwu Włoskiemu kwota imienna	79.000	"
Królestwu Rumuńskiemu kwota imienna	27.000	"
h)z obligacyj pożyczek wojennych o wartości imiennej 84,500.000 koron:
Republice Austrjackiej kwota imienna	11,323.000	koron
Republice Czeskosłowackiej kwota imienna	42,985.200	"
Rzeczypospolitej Polskiej kwota imienna	19,891.300	"
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców kwota imienna	5,999.500	"
Królestwu Włoskiemu kwota imienna	3,202.500	"
Królestwu Rumuńskiemu kwota imienna	1,098.500	"

Podział poszczególnych gatunków papierów wartościowych wynika z załączników I - IX, stanowiących integralną część niniejszej konwencji.

9. W przeciągu miesiąca od wejścia w życie niniejszej konwencji Rząd Austrjacki wpłaci Poselstwu Rzeczypospolitej Polskiej w Wiedniu gotówką kwotę należną temu Państwu na podstawie postanowień liczb. 7 i odda do dyspozycji tego Poselstwa na miejscu składu papiery przypadające temu Państwu według postanowień liczb. 8 i załączników.

10. Sposób przekazania funduszów przyznanych każdemu Państwu na rzecz właściwej instytucji ubezpieczeniowej podlega przepisom wewnętrznym tego Państwa.

11. Każda z obu układających się Stron zrzeka się pobierania opłat stemplowych i innych, które mogłyby być wymagane na jej terytorjum przy sposobności wykonywania niniejszej konwencji.

Artykuł  II.

Po wykonaniu niniejszej konwencji przez Republikę Austrjacką nie będzie Rzeczpospolita Polska stawiać jej na podstawie art. 275 Traktatu w Saint-Germain żadnych innych żądań w przedmiocie Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych.

Artykuł  III.

Konwencja niniejsza zostanie ratyfikowana w możliwie najbliższym czasie i wejdzie w życie w czternaście dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych.

Na dowód czego wyżej wymienieni pełnomocnicy podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Wiedniu, w dniu 29 marca 1924 r. w dwóch egzemplarzach, które po jednym zostaną wydane każdej z Wysokich układających się Stron.

Za Rzeczpospolitą Polską

Za Republikę Austriacką

PROTOKÓŁ DODATKOWY.

Celem dokładniejszego określenia warunków, w jakich ma nastąpić wykonanie niektórych postanowień konwencji, dotyczącej Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych Wysokie układające się Strony zgodziły się na to:

1) że obligacje pożyczek wojennych, które ma złożyć Republika Austrjacka stosownie do przepisów artykułu I działu B licz. 8 powyższej konwencji, będą zaopatrzone znakiem "von der Republik Österreich nicht übernommen";

2) że w braku dostatecznie małych jednostek podział papierów musiał nieraz nieco odbiegać od podziału ustalonego w załącznikach powyższej konwencji. Wyrównanie zostało dokonane na zasadzie wartości szacunkowych Izby Giełdy Wiedeńskiej z dnia 29 grudnia 1922 r., najpierw przez przydzielenie większej lub mniejszej ilości innych papierów, a o ile to nie było możliwe, w gotówce, spis numerów papierów wartościowych przypadających Rzeczypospolitej Polskiej w wykonaniu powyższej konwencji został oddany delegatowi Rzeczypospolitej Polskiej. Spis ten będzie służył za podstawę przy ostatecznym podziale papierów wartościowych.

Sporządzono w Wiedniu, w dniu 29 marca 1924 r. w dwóch egzemplarzach, które po jednym zostaną wydane każdej z Wysokich układających się Stron.

Za Rzeczpospolitą Polską

Za Republikę Austriacką

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją, protokółem i załącznikami, uznaliśmy je i uznajemy je za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 10 listopada 1931 r.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr I.

Wykaz podziału rent przedwojennych.

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr II.

Wykaz podziału papierów austrjackich.

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr III.

Wykaz podziału papierów czeskosłowackich.

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr IV.

Wykaz podziału papierów czeskosłowacko-austrjackich.

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr V.

Wykaz podziału papierów czeskoslowacko-polskich.

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr VI.

Wykaz podziału papierów polskich.

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr VII.

Wykaz podziału papierów Polsko-Rumuńskich.

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr VIII.

Wykaz podziału papierów Austrjacko-Włosko-Serbsko-Chorwacko-Słoweńskich.

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr IX.

Wykaz podziału obligacyj pożyczek wojennych.

grafika

• Identyfikator: Dz.U.1932.53.520
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Austria-Polska. Konwencja dotycząca Zawodowego Zakładu Ubezpieczenia od wypadków austrjackich kolei żelaznych. Wiedeń.1924.03.29.
• Data aktu: 29/03/1924
• Data ogłoszenia: 28/06/1932
• Data wejścia w życie: 10/02/1932