Pobieranie opłat od statków, tratew i spustu drzewa luźnego na wodach publicznych śródlądowych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROBÓT PUBLICZNYCH

z dnia 28 marca 1923 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu w przedmiocie pobierania opłat od statków, tratew i spustu drzewa luźnego na wodach publicznych śródlądowych.

Na mocy postanowień art. 32 ustawy wodnej z dnia 19 września 1922 r. (Dz. U. R. P. № 102 poz. 936), zarządza się co następuje:

§ 1. Opłaty od statków i tratew oraz za spust drzewa luźnego na wodach publicznych śródlądowych będą wymierzane w sposób następujący:

Za każde pełne lub rozpoczęte 10 m² powierzchni powstałej:

a) dla statków i tratew przez pomnożenie największej długości przez największą szerokość (u kołowców nie licząc obudowy kół),

b) dla spustu drzewa luźnego przez pomnożenie długości drogi wodnej zajętej drzewem przez największą szerokość drogi zajętą drzewem,

tudzież za każde pełne lub rozpoczęte 10 klm. odległości od miejsca ruszenia, względnie od, granicy Państwa, aż do punktu końcowego zamierzonej drogi, względnie do granicy państwa, będzie pobierane:

A. Od statku ładownego bez własnego popędu:;

a)	na rzekach skanalizowanych i kanałach żeglugi		0,05	zł.	p.
b)	na innych rzekach od statków zanurzających się:
	1)	powyżej 0,5 mtr	0,02	zł.	p.
	2)	do 0,5 mtr.	0,01	"	"

B. Od statków załadowanych z własnym popędem:

a)	na rzekach skanalizowanych i kanałach żeglugi	0,10	zł.	p.
b)	na innych rzekach:	0,04	"	"

C. Od holowników płynących pociągiem (oprócz opłaty za siatki ciągnione) 0,01 zł. p.

D. Od tratew:

1)	na rzekach skanalizowanych, na kanałach żeglugi i na Wiśle od Torunia w dół:
	a)	bez ładunku	0,04	zł.	p.
	b)	z ładunkiem	0,06	"	"
2)	Na innych rzekach:
	a)	bez ładunku	0,02	"	"
	b)	z ładunkiem	0,03	"	"

przyczem wyższą taryfę należy stosować do tafli załadowanych bez względu na ilość ładunku.

E. Od spustu drzewa luźnego. 0,03 zł. p. Łodzie transportowe o powierzchni (najw. dług.

pomnożone przez najw. szer.) poniżej 15 m², o ile Stałe kursują, opłacają rocznie 10,00 zł. p.

Opłatom powyższym ulegają statki, tratwy i spust drzewa bez względu na przynależność państwową właściciela lub przedsiębiorcy.

§ 2. Nie podlegają opłatom wymienionym w § 1:

1) statki o powierzchni (najw. dług. pomnożona przez najw. szer.) poniżej 15 m², o ile nie Kursują stale jako transportowe.

2) statki płynące bez ładunku, tudzież holowniki bez pociągu i niezaładowane.

3) statki administracji Państwa płynące służbowe,

4) statki, tratwy i drzewo płynące luzem na wodach granicznych, o ile odnośne konwencje inaczej nie postanawiają.

§ 3. Statki stale kursujące mogą uiszczać opłatę, za cały sezon nawigacyjny lub za miesiące kalendarzowe.

Opłata za sezon nawigacyjny wynosi za każde pełne lub rozpoczęte 10 m² powierzchni (najw. dług. pomnożona przez najw. szer.):

A. ad statków bez własnego popędu zanurzających się:

1)	powyżej 0,5 m	2	zł.	p.
2)	do 0,5 m.	1	"	"

B. od statków o własnym popędzie (pasażerskich i towarowych) 24 zł. p.

C. od holowników 2 " "

Opłata miesięczna wynosi ¹/₈ opłaty za sezon.

§ 4. Opłaty powyższe nie odnoszą się do statków użytych do przewozu między brzegami przeciwnemi wody publicznej śródlądowej, za które opłata będzie oznaczona przez Ministra Robót Publicznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu w poszczególnych wypadkach przy udzieleniu pozwolenia.

§ 5. Opłaty od statków, tratew i spustu drzewa, przewidziane niniejszem rozporządzeniem nie obejmują należności za specjalne świadczenia jak rejestracja, korzystanie z portów, śluzowanie i t. p., które to należytości będą ustalane przez Ministra Robót Publicznych zależnie od kosztów, a wysokość ich i sposób poboru będą obwieszczane przez wywieszenie taryfy w odnośnych miejscach.

§ 6. 1 Przy obliczeniu w markach polskich opłat od statków tratew i spustu drzewa luźnego na wodach publicznych śródlądowych należy przyjmować wartość 1 zł równą 1 frankowi złotemu, przeliczanemu na marki polskie według kursu ustalanego przez Ministra Skarbu w myśl ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowa (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044).

W dniach od 1 do 15 stycznia 1924 r. włącznie bidzie przyjmowany kurs, jaki ustali Minister Skarbu w d. 29 grudnia 1923 r. na dzień 1 stycznia 1924 r., następnie będzie przyjmowany w dn. od 16 do końca każdego miesiąca kurs franka złotego, który będzie ogłoszony przez Ministra Skarbu na dzień 10 danego miesiąca, a w dniach od 1 do 15 włącznie kurs franka złotego, który będzie ogłoszony na dzień 25 poprzedniego miesiąca.

§ 7. Władzą właściwą do poboru opłat wymienionych w §§ 1, 3 i 6 jest zarząd wodny (zarząd rzeczny, inspekcja dróg wodnych), w którego obrąbie leży miejsce wyruszenia statku, tratwy lub spustu drzewa luźnego, a przy przekroczeniu granicy Państwa i wejściu objektu w obszar Rzeczypospolitej najbliższy zarząd (inspekcja), względnie urząd celny.

Opłata ma być wymierzona i uiszczona zgóry.

§ 8. Jeżeli najbliższy zarząd wodny (rzeczny, inspekcja dróg wodnych) jest zbyt oddalony od miejsca wyjazdu, winien kierownik statku, tratwy lub spustu drzewa postarać się o potwierdzenie wyjazdu u najbliższego strażnika wodnego i z tem potwierdzeniem zgłosić się do najbliższego zarządu (inspekcji) celem uiszczenia opłaty przewidzianej w niniejszem rozporządzeniu.

§ 9. Władza odbierająca opłatę wystawi kwit w trzech równobrzmiących częściach, z których jedną wręczy tej osobie, która opłatę uiści, drugą prześle do kasy skarbowej, trzecią pozostawi u siebie.

Ostatni zarząd (inspekcja) jest obowiązany na kwicie umieścić datę przybycia objektu do końca podróży wraz z pieczęcią i podpisem funkcjonarjusza.

§ 10. Pobranie każdej opłaty należy wciągnąć do księgi opłat, a kwit ma być opatrzony numerem porządkowym pozycji księgi opłat, pod którą dochód został wpisany.

Dochody opłat mają być wpisane na rachunek przychodów Ministerstwa Robót Publicznych w odnośnych pozycjach opłat żeglugowych i przewozowych.

Sumę z zestawieniem pobranych opłat za każdy tydzień wpłaca zarząd (inspekcja) do właściwej kasy skarbowej za pokwitowaniem lub przekazuje za pomocą Pocztowej Kasy Oszczędności.

§ 11. W razie puszczenia statku, tratwy lub drzewa luźnego bez uiszczenia opłaty przewidzianej w niniejszem rozporządzeniu, lub bez potwierdzenia wymienionego w § 8, - uiszcza się brakującą opłatę w potrójnej wysokości.

Różnicę wynikłe z powodu mylnego pomierzenia i obliczenia opłaty przez urząd podlegają dopłacie do wysokości normalnej opłaty w najbliższym urzędzie powołanym do poboru opłat wymienianych w niniejszem rozporządzeniu.

§ 12. Kierownicy statków, tratew lub spustu drzewa są obowiązani stosować się do przepisów o ruchu na wodach publicznych śródlądowych, oraz do przedstawienia swych dokumentów i poświadczeń uiszczonych opłat na żądanie organów inspekcji żeglugowej lub celnej.

Organy wykonawcze inspekcji żeglugowej lub celnej mają prawo kontroli statków, tratew i spustu drzewa luźnego.

Za należyte złożenie opłat przewidzianych w niniejszem rozporządzeniu odpowiadają solidarnie właściciel i dzierżawca statku, tratwy lub spuszczonego drzewa statkiem, tratwą lub drzewem wraz z całem urządzeniem i zapasem paliwa. Celem zabezpieczenia tych opłat objekty te mogą być zajęte na rzecz Skarbu Państwa przez organy administracji Państwa.

§ 13. Rozporządzenie niniejsze nie naruszą w niczem postanowień ustawy z dnia 17 grudnia 1921 r. o państwowym podatku przemysłowym (Dz. U. R. P. z r. 1922 № 2, poz. 7).

§ 14. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem Województwa Śląskiego.

Zarazem trącą moc wszystkie dotychczasowe rozporządzenia obowiązujące co do opłat wodnych, sprzeczne z niniejszem rozporządzeniem.

1 § 6:

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 15 października 1923 r. w przedmiocie pobierania opłat od statków, tratew i spustu drzewa luźnego na wodach publicznych śródlądowych. (Dz.U.23.105.824) z dniem 19 października 1923 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 30 listopada 1923 r. w przedmiocie pobierania opłat od statków, tratew i spustu drzewa luźnego na wodach publicznych śródlądowych. (Dz.U.23.124.1004) z dniem 9 grudnia 1923 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 29 grudnia 1923 r. w przedmiocie pobierania opłat od statków, tratew i spustu drzewa luźnego na wodach publicznych śródlądowych. (Dz.U.23.137.1154) z dniem 1 stycznia 1924 r.

• Identyfikator: Dz.U.1923.38.264
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Pobieranie opłat od statków, tratew i spustu drzewa luźnego na wodach publicznych śródlądowych.
• Data aktu: 28/03/1923
• Data ogłoszenia: 12/04/1923
• Data wejścia w życie: 12/04/1923