Zgodnie z ustawą z 25 września 2015 roku o zawodzie fizjoterapeuty (Dz.U. poz. 1994) - dalej u.o.z.f. - jednym z warunków posiadania prawa wykonywania zawodu fizjoterapeuty jest wykazanie znajomości języka polskiego w stopniu wystarczającym do wykonywania wskazanego zawodu. Za wystarczające w zakresie spełnienia wskazanego wyżej wymagania, uznaje się przedstawienie odpowiednich dokumentów potwierdzających ukończenie studiów wyższych prowadzonych w języku polskim lub publicznej szkoły policealnej lub niepublicznej szkoły policealnej o uprawnieniach szkoły publicznej, kształcącej w języku polskim, albo:

1) w przypadku osób, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 5 lit. a i b u.o.z.f. - złożenie oświadczenia następującej treści: "Oświadczam, że władam językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu fizjoterapeuty.", zawierającego klauzulę "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia."; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań

2) w przypadku osób, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 5 lit. c u.o.z.f. - złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu z języka polskiego organizowanego przez Krajową Radę Fizjoterapeutów.

Osoby wskazane w punkcie 2 to osoby posiadające dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający kwalifikacje do wykonywania zawodu fizjoterapeuty, wydany w państwie innym niż w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Konfederacji Szwajcarskiej, lub w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny z dyplomem uzyskiwanym Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie więc z ustawą o zawodzie fizjoterapeuty, to właśnie te osoby są obowiązane złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin z języka polskiego, które organizowane jest przez Krajową Radę Fizjoterapeutów.

Rozporządzenie ministra zdrowia z 19 czerwca 2017 roku w sprawie zakresu znajomości języka polskiego niezbędnej do wykonywania zawodu fizjoterapeuty oraz egzaminu ze znajomości języka polskiego (Dz.U. poz. 1224) stanowi, iż osoby te są obowiązane znać język polski w mowie i piśmie w stopniu umożliwiającym:

1) stosowanie w mowie i piśmie prawidłowej terminologii medycznej obejmującej słownictwo anatomiczne, fizjologiczne,

patofizjologiczne, dotyczące stanów metabolicznych, rozpoznań, stanów chorobowych, procedur i zabiegów fizjoterapeutycznych;

2) rozumienie tekstu pisanego, w szczególności korzystanie z fachowej literatury i piśmiennictwa medycznego oraz przepisów regulujących wykonywanie zawodu fizjoterapeuty w Rzeczypospolitej Polskiej oraz praw pacjenta;

3) porozumiewanie się z pacjentami, fizjoterapeutami, lekarzami, lekarzami dentystami i przedstawicielami innych zawodów medycznych, w szczególności poprawne przeprowadzanie wywiadów z pacjentem, udzielanie przystępnych i zrozumiałych dla pacjenta porad i informacji, przekazywanie danych o pacjencie, a także czynne uczestniczenie w konsyliach i konsultacjach oraz naradach i szkoleniach zawodowych;

4) redagowanie tekstów zgodnie z zasadami gramatyki i ortografii oraz czytelne odręczne prowadzenie dokumentacji medycznej.

Egzamin organizowany jest przez Krajową Radę Fizjoterapeutów i składa się z czterech następujących po sobie sprawdzianów, które obejmują:

1) część A – sprawdzian pisemny – dyktando z nośnika elektronicznego;

2) część B – sprawdzian testowy – rozumienie tekstu mówionego z nośnika elektronicznego;

3) część C – sprawdzian ustny – umiejętność czytania i rozumienia tekstu czytanego przez osobę zdającą;

4) część D – sprawdzian praktyczny – umiejętność mówienia w ramach symulowanego zbierania wywiadów z pacjentami oraz w zakresie udzielania porad pacjentom.

Opłata za każdy sprawdzian wynosi 400 zł, po 100 zł za każdy wyżej wymieniony sprawdzian. Za każdy ponownie zaliczany sprawdzian osoba zdająca ponosi opłatę w wysokości 100 zł.

Rozporządzenie weszło w życie 27 czerwca 2017 roku.

Źródło: www.dziennikustaw.gov.pl

 [-DOKUMENT_HTML-]