„Znajomość tych przepisów jest warunkiem koniecznym legalnego prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji i obrotu kosmetykami, prawidłowego wykonywania zadań nadzoru sanitarnego nad tą działalnością, właściwej realizacji inspekcji handlowej czy edukacji medycznej” – podkreśla autor we wprowadzeniu. 

Według autora jednym z najważniejszych zagadnień dotyczących produkcji kosmetyków jest zapewnienie, by ich skład i właściwości nie tylko realizowały przypisywane im funkcje, ale przede wszystkim były bezpieczne dla zdrowia użytkowników. Wymaga się też, by produkcja kosmetyków była przyjazna dla środowiska. Jest to kolejny aspekt wymuszający poddanie procesu produkcyjnego kosmetyków szczególnemu reżimowi prawnemu – zauważa autor.

Regulacje dotyczące kosmetyków zawiera ustawa o kosmetykach z 30 marca 2001 roku, regulująca kwestie składu, oznakowania i warunków obrotu tymi produktami. 
Jako zasadniczy cel tej ustawy wskazano potrzebę dostosowania polskich rozwiązań prawnych odnoszących się do wytwarzania i obrotu kosmetykami do wymagań jednolitego rynku Unii Europejskiej. Do aktów prawnych o szczególnie istotnym znaczeniu zaliczano dyrektywę Rady z 27 lipca 1976 roku w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (76/768/EWG) (Dz. Urz. UE L 262 z 27.09.1976, s. 169), osiem aneksów do dyrektywy 76/768/EWG, określających listy substancji, których stosowanie jest zabronione w kosmetykach, oraz listy dopuszczalnych do stosowania w kosmetykach substancji, wyłącznie w ograniczonej ilości i zakresie stosowania, barwników, środków konserwujących i środków promieniochronnych, dyrektywę Komisji 95/17/WE określającą szczegółowe zasady stosowania dyrektywy 76/768/EWG w sprawie nieumieszczenia jednego lub więcej składników w wykazie na opakowaniach kosmetyków, a także dyrektywy Komisji 80/1335/EWG, 82/434/EWG, 83/514/EWG, 85/490/EWG, 93/73/EWG, 95/32/WE, 96/45/WE zawierające opisy obowiązujących metod w kontroli składu kosmetyków.

Ustawodawca podkreślał, że ochrona zdrowia uzasadnia wprowadzenie reglamentacji produkcji i obrotu kosmetykami, natomiast inne względy nie mogą prowadzić do ograniczenia konkurencji i wolnego przepływu towarów w obrocie krajowym i zagranicznym. Kosmetyki wprowadzane do obrotu muszą być bezpieczne dla zdrowia ludzi, jeżeli są używane zgodnie z przeznaczeniem lub w warunkach możliwych do przewidzenia. 

W celu minimalizacji ewentualnych zagrożeń dla zdrowia ludzi wprowadzono ogólną zasadę, że do obrotu mogą być dopuszczone jedynie kosmetyki wytwarzane z dozwolonych do stosowania składników o znanych właściwościach toksykologicznych, właściwie opakowane i odpowiednio oznakowane. Przepisy muszą być natomiast dostosowane do naukowego i technicznego postępu w wytwarzaniu kosmetyków – podkreśla autor w omówieniu artykułu 1 Ustawy o kosmetykach.

 [-OFERTA_HTML-]



W komentarzu omówiono rozwiązania prawne przyjęte w ustawie o kosmetykach oraz w aktach wykonawczych - w kontekście prowadzenia działalności gospodarczej dotyczącej wytwarzania i obrotu kosmetykami, jak również działalności leczniczej. Poszczególne przepisy komentowane są z perspektywy założeń ogólnego bezpieczeństwa produktów z ukazaniem różnic w unormowaniach odnoszących się do kosmetyków, produktów leczniczych i wyrobów medycznych oraz zagadnienia tzw. imitacji środków spożywczych oraz produktów z pogranicza. 

Ważną częścią publikacji jest szerokie omówienie zasad wprowadzania kosmetyków do obrotu, wraz z przykładami pism i dokumentów z tym związanych, a także sprawowania nadzoru sanitarno-epidemiologicznego, prowadzenia kontroli w tym obszarze, jak i inspekcji handlowej produktów. 

W komentarzu dokonano przeglądu aktualnego orzecznictwa sądów powszechnych i administracyjnych odnoszącego się do omawianej dziedziny. 

Książka przeznaczona jest dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania kosmetyków i ich wprowadzania do obrotu, pracowników organów administracji publicznej, w szczególności Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Inspekcji Handlowej. Zainteresuje też pracowników podmiotów leczniczych oraz pracowników naukowych.

Książka dostępna jest w księgarni Profinfo.

Informacja o autorze

Damian Wąsik - doktor nauk prawnych, asystent w Zakładzie Podstaw Prawa Medycznego Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu; radca prawny zatrudniony w sektorze służby zdrowia; autor i współautor ponad 100 publikacji z zakresu prawa karnego, prawa wyborczego i prawa medycznego, w tym komentarzy do ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia (2015) oraz do ustawy o wyrobach medycznych (2015).


Źródło: Profinfo