Propozycje odnoszą się do poselskiego projektu nowelizacji ustawy o diagnostyce laboratoryjnej i dotyczą między innymi zasad szeroko rozumianej organizacji pracy laboratorium medycznego, które według opiniujących, zgodnie z proponowanymi rozwiązaniami są sprzeczne z Europejską Normą EN UISO 15189-2013 Medical laboratories – Requirements for quality and competence. Jak wskazują autorzy projektu, Polskie Centrum Akredytacji (PCA) nadzorowane przez Ministerstwo Gospodarki, jest odpowiedzialne za akredytację laboratoriów medycznych w zakresie zgodności z powyższą normą. W związku z tym projekt godzi bezpośrednio w działalność PCA i pośrednio podważa wiarygodność tej instytucji.   

Pracodawcy Medycyny Prywatnej reprezentują między innymi przedsiębiorstwa zajmujące się diagnostyką laboratoryjną, które wykonują około 100 milionów badań rocznie. W opinii związku przy przygotowaniu projektu ustawy pominięto doświadczenia wypracowane w dużych scentralizowanych sieciach laboratoriów, które są liderami na polskim rynku pod względem jakości wykonywanych badań, kompetencji i skali działalności. Na przykład 18 z 19 akredytowanych w Polsce na normę PN EN ISO 15189 laboratoriów medycznych należy do sieci. 

Czytaj: Pracodawcy RP: projekt ustawy o diagnostyce laboratoryjnej daje zbyt dużą władzę KIDL >>>

Poselski projekt ustawy zakłada arbitralność decyzji dotyczących oceny pracy laboratorium medycznego i brak obiektywnych kryteriów. Zgodnie z projektem takie prawo uzyskałaby Krakowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych, która również mogłaby wykreślać laboratoria z rejestrów prowadzonych przez wojewodów. Tymczasem organizacja ta nie posiada odpowiedniej liczby przeszkolonych wizytatorów ani wypracowanych standardów oceny  laboratoriów. 

W zakresie nadzoru nad laboratoriami w Polsce Pracodawcy Medycyny Prywatnej proponują, aby centralne ośrodki badań jakości w diagnostyce laboratoryjnej oraz  w mikrobiologii uzyskały prawo do publikowania wyników kontroli jakości wraz z listą obejmującą laboratoria nie spełniające wymagań. W przypadku laboratoriów nie spełniających wymagań uruchamiany byłby proces działań korygujących obejmujący dodatkowe płatne kontrole. Wyniki kontroli powinny być przekazywane do właściwego konsultanta wojewódzkiego. Uczestnictwo w międzylaboratoryjnej kontroli jakości w  Centralnym Ośrodku Badań Jakości w Diagnostyce Laboratoryjnej oraz w Centralnym Ośrodku Badań Jakości w Diagnostyce Mikrobiologicznej powinno być obligatoryjne.