Wynika z nich, że tylko w dwóch krajach nie istnieją prawne ograniczenia co do takiej formy protestowania. Natomiast w sześciu krajach odejście od łóżek pacjentów jako forma protestu jest prawnie zakazane. W pozostałych ośmiu krajach istnieją znaczne ograniczenia polegające między innymi na prawie dyrektora szpitala do wyznaczenia minimalnego zespołu spośród protestującej grupy zawodowej, która pod groźbą uznania całego protestu za nielegalny musi spełnić żądanie dyrektora albo też oparte na przepisach z góry regulujących konieczność zapewnienia ciągłości usług przez protestujących.
W Estonii prawnie zakazany jest strajk personelu polegający na zaprzestaniu pracy przy pacjentach w obszarze ratownictwa, krwiodawstwa oraz szpitali najwyższego stopnia referencyjnego. W Irlandii, zakaz tego typu strajku jest wpisany do regulacji praw wykonywania zawodu personelu medycznego. W Belgii, jeśli strajkujący nie zapewnią określonego przez dyrektora poziomu usług, strajk uważany jest za nielegalny i wzywana jest policja celem doprowadzenia personelu do łóżek szpitalnych. W Słowenii zakaz protestu polegającego na odejściu od łóżek jest regulowany ustawowo. W Hiszpanii strajk poprzez odejście od łóżek, jeśli nie zostanie zapewniona przez strajkujących ciągłość opieki, uważany jest za przestępstwo. Gubernatorzy, którzy udzielili odpowiedzi na sondaż PFSz nie potrafili wskazać ani jednego przypadku, w którym strajk jakiejś grupy personelu medycznego spowodowałby konieczność ewakuacji pacjentów ze szpitala.
Podczas odbywającego się obecnie Kongresu Europejskiej Federacji Szpitali, przedstawiciele Polskiej Federacji Szpitali zapytali liderów najważniejszych europejskich organizacji pozarządowych sektora ochrony zdrowia o opinię na temat prowadzenia protestu polegającego na odejściu od łóżek pacjentów przez kluczowy personel medyczny.