Ustawa o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych wyznacza minimalny poziom wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Już w lipcu ubiegłego roku pojawiły się problemy z wdrożeniem tych przepisów.  

Czytaj także na Prawo.pl:  Pielęgniarki przygotowują pozwy zbiorowe w sprawie wynagrodzeń>>

OZZPiP proponuje podniesienie współczynnika pracy dla czterech z dziesięciu grup zawodowych. - Poprawka ma na celu zmniejszenie niezrozumiałej dysproporcji pomiędzy gwarantowanymi najniższymi wynagrodzeniami zasadniczymi pracowników należących do grupy stażystów, lekarzy i lekarzy dentystów bez specjalizacji oraz grupy pozostałych zawodów medycznych związanych bezpośrednio z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Zmiany dotyczą podwyższenia współczynnika pracy w dotychczasowej grupie 3 z 1,19 na 1,25, w grupie 4 z 0,95 na 1.09, w grupie 5 z 1,02 na 1,19 oraz w grupie 6 z 0,94 na 1,09 – czytamy w uzasadnieniu do projektu.

Sprawdź w LEX: Do jakiego współczynnika pracy należy zakwalifikować pielęgniarki z wymaganym wykształceniem średnim? >

 

W lipcu kolejne podwyżki w ochronie zdrowia - wiadomo już, jak wysokie>>

OZZPiP oszacował, że dodatkowe skutki finansowe dla NFZ i budżetu państwa w II półroczu 2023 r., po wejściu w życie nowelizacji wyniosą 4 mld 183,4 mln zł.

Wynagrodzenie pracowników służby zdrowia zgodne z kwalifikacjami

Jak podkreśla OZZPiP, zaproponowane zmiany mają powiązać wynagrodzenie pracowników objętych ustawą z faktycznie posiadanymi kwalifikacjami jako podstawą ustalenia współczynników pracy. W tym celu konieczne - jak przekonują -  będzie wprowadzenie terminu  „kwalifikacje posiadane” zamiast obecnego „kwalifikacje wymagane”.

- W efekcie zrównają się wynagrodzenia pracowników posiadających takie same kwalifikacje, niezależnie od momentu w danym roku, w którym je nabyli. Nie zawsze bowiem zdobyte kwalifikacje da się udokumentować przed 1 lipca. Bowiem obecnie ustawa przyjmuje założenie, że ustalanie poziomów najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników medycznych i pracowników działalności podstawowej ma następować tylko raz w roku, w stałej dacie 1 lipca każdego roku. Natomiast pracownicy uzyskują kwalifikacje w sposób ciągły, w ciągu całego roku - wyjaśnia OZZPiP.

Sprawdź w LEX: Czy zatrudnianie pielęgniarki na stanowisku wymagającym niższych kwalifikacji pozwala na zastosowanie niższego współczynnika pracy? >

Pracodawca natomiast nie jest zobowiązany do uwzględnienia w wynagrodzeniu pracownika tego, że w związku z nabyciem wyższych kwalifikacji został zaliczony do grupy zawodowej o wyższym współczynniku pracy określonym w załączniku do ustawy.

- A przecież podmioty lecznicze od razu korzystają z nowych umiejętności i podniesionych kwalifikacji pracowników – argumentuje związek zawodowy pielęgniarek.

Czytaj w LEX: Przypisywanie pracowników do grup oraz zawarcie informacji w umowie o pracę w świetle ustawy o minimalnych wynagrodzeniach w podmiotach leczniczych >>

Nowy mechanizm podnoszenia wynagrodzeń zasadniczych

Dlatego proponują stworzenie w ustawie mechanizmu podnoszenia wynagrodzeń zasadniczych tych pracowników w sposób ciągły, przez cały rok kalendarzowy. Podmiot leczniczy byłby zobowiązany ustalić na nowo wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny oraz pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny, każdorazowo w przypadku uzyskania przez pracownika wyższych kwalifikacji zawodowych powodujących zaliczenie pracownika do wyższej grupy zawodowej. Zaliczenie do grupy o wyższym współczynniku nastąpiłoby od następnego miesiąca po udokumentowaniu uzyskanych kwalifikacji.

Ustawowa gwarancja przekazywania środków na płace pracowników medycznych

Według OZZPiP konieczne jest także wprowadzenie ustawowej gwarancji przekazywania środków na pokrycie wzrostu minimalnego wynagrodzenia określonego ustawą w ramach systemu świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych.