Podstawą była skarga Alicji B. na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Krakowie z sierpnia 2021 r. w sprawie objęcia kwarantanną. Skarżąca cofnęła skargę kasacyjną, NSA uznał jednak, że skoro postępowanie zainicjował skład trzech sędziów NSA i nie umorzył postępowania ani nie uchylił pytania, to jest podstawa do podjęcia uchwały.
Objęcie dziecka kwarantanną
Wcześniej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem objętym skargą kasacyjną oddalił skargę małoletniej A.B reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Krakowie w sprawie objęcia małoletniej kwarantanną.
Sąd orzekał w następującym stanie sprawy: Skarżąca zarzuciła zaskarżonej czynności rażącą sprzeczność z prawem, tj. z art. 34 ust. 2 w zw. z art. 33 ust. 1 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, ponieważ objęcie danej osoby kwarantanną wymaga wydania decyzji administracyjnej. W uzasadnieniu wskazano, że 5 sierpnia 2021 r., e-mailem wysłanym przez pracownika przedszkola poinformowano rodziców skarżącej o objęciu córki kwarantanną. Do dnia wniesienia skargi w stosunku do skarżącej nie wydano decyzji administracyjnej ani organ nie przekazał informacji o wydaniu takiej decyzji.
Sprzeczność z k.p.a. i Konstytucją
Skarżąca zarzuciła, że objęcie jej kwarantanną wynika z zastosowania przez organ inspekcji sanitarnej zapisu z rozporządzenia Rady Ministrów o tym, że: "decyzji nie wydaje się", który jest niezgodny z kodeksem postępowania administracyjnego i Konstytucją RP.
Zdaniem skarżącej sąd powinien odmówić zastosowania tego przepisu rozporządzenia, ponieważ jest on niezgodny z art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, który wymaga nałożenia kwarantanny lub jej przedłużenia w drodze decyzji administracyjnej. Przepis ten jest również niezgodny z zasadą dwuinstancyjności rozpoznawania spraw administracyjnych, wynikającej z art. 15 k.p.a. oraz art. 78 Konstytucji RP.
Do postępowania przyłączył się rzecznik praw obywatelskich, który zwrócił uwagę, na to, że czynność inspekcji przymuszająca do kwarantanny nie daje gwarancji procesowych jednostce. NSA się z takim twierdzeniem nie zgodził.
Szybka reakcja
Jak uzasadniał sędzia sprawozdawca Marcin Kamiński, nie może być domniemania podjęcia decyzji administracyjnej, choć przepis art. 34 ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi nie wspomina o wydaniu przez organ decyzji.
- NSA wziął pod uwagę cele, funkcje i samą treść regulacji, która podlegała konkretyzacji. Czynności poddawania indywidualnych osób obowiązkowi kwarantanny lub nadzorowi epidemiologicznemu musi się odbywać w sposób szybki, efektywny, a jednocześnie zapewniający ochronę zdrowia publicznego - wyjaśniał sędzia Kamiński. - Dlatego, że po nowelizacji, jaka miała miejsce w 2020 r. po wystąpieniu stanu pandemii pandemii ustawodawca przyjął, że nie tylko narażenie o charakterze klinicznym, ale także narażenie o charakterze epidemiologicznym, czyli o charakterze - potencjalnym, jest już wystarczającą przesłanką do zastosowania tego rodzaju środka przymusu sanitarnego - dodał.
Uchwała siedmiorga sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 października 2025 r., sygnatura akt II GSK 360/23
Cena promocyjna: 239.2 zł
Cena regularna: 299 zł
Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 209.3 zł ![Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz [PRZEDSPRZEDAŻ]](/gfx/prawopl/_thumbs/produkty_foto/83196/978-83-8390-833-5_,mXqL62OeqFTLkrXdmIyYmw.jpg)
