Chodziło o usunięcie przepisów wprowadzających obowiązek powiadamiania przez lekarzy organu wydający prawo jazdy o konieczności dokonania oceny predyspozycji zdrowotnych pacjenta, u którego stwierdzono przypadek wystąpienia epizodu ciężkiej hipoglikemii, albo przypadek wystąpienia napadu o symptomatologii padaczkowej lub podejrzenie albo istnienie padaczki.

Swoje stanowisko Rada uzasadniała tym, że obowiązek zachowania w tajemnicy informacji pozyskanych w związku z wykonywaniem zawodu należy do podstawowych zasad etyki lekarskiej oraz zasad wykonywania zawodu lekarza i lekarza dentysty, a jego niewykonanie podlega odpowiedzialności zawodowej, dyscyplinarnej, a także cywilnej oraz karnej.

Poza tym nałożenie na lekarzy przepisem rozporządzenia obowiązku stojącego w sprzeczności z przepisami art. 40 ustawy z 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz art. 13 ustawy z 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, a także nakazami etyki lekarskiej jest niedopuszczalne punktu widzenia podstawowych zasad demokratycznego państwa prawa, jakim jest Rzeczpospolita Polska.

Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej Maciej Hamankiewicz wyraził zdziwienie poparciem wyrażonym przez konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny pracy - Ewę Wągrowską-Kostkę „dla  przepisów, które w swoim obecnym kształcie, w oczywisty sposób naruszają zasadę prawidłowej legislacji wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP, a przede wszystkim są sprzeczne z ustawowym nakazem zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu (tajemnicy lekarskiej)”. „Doceniając i podzielając Pani troskę o bezpieczeństwo uczestników ruch drogowego podkreślam, że nie może ono stanowić pretekstu do przyjmowania wadliwych przepisów”  - napisał prezes Hamankiewicz w liście do Ewy Wągrowskiej-Kostki.

Według prezesa Hamankiewicza nie sposób zgodzić się z przedstawionym w piśmie konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny prasy stanowiskiem, że w przypadkach wymienionych w  rozporządzeniu lekarz zwolniony jest od zachowania tajemnicy zawodowej na podstawie art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty. „W piśmiennictwie i judykaturze utrwalony jest pogląd, że ze względu niebezpieczeństwo dla osób innych niż pacjent, uzasadnienie uchylenia tajemnicy musi być realne, a nie hipotetyczne, co powinno być poparte obiektywnymi ustaleniami medycznymi (tak m.in. Mirosława Kapko, komentarz do art. 40 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w Eleonora Zielińska (red.), Elżbieta Barcikowska-Szydło, Mirosława Kapko, Katarzyna Majcher, Witold Preiss, Krzysztof Sakowski, Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Komentarz, ABC 2008). Decyzja o ujawnieniu określonych informacji na podstawie tego przepisu będzie ostatecznie zależeć od oceny samego lekarza, ponieważ to on będzie ponosił odpowiedzialność za jej podjęcie” – czytamy o oświadczeniu prezesa Rady.