Ustawa umożliwia uregulowanie jednej z najważniejszych kwestii społecznych, jaką jest walka  z niechcianą bezdzietnością. Obecnie problem ten dotyka co roku ok. 1,5 miliona polskich par. Jednak opinia publiczna oraz rozwiązania prawne koncentrują się głównie na in vitro, tymczasem problematyka pomocy niepłodnym parom jest znacznie szersza. 

Aby móc skutecznie pomagać niepłodnym parom, a jednocześnie zminimalizować koszty leczenia, zarówno te finansowe, jak i psychiczne, należy zapewnić im dostęp  do kompleksowej terapii, w ramach której pacjentami zajmowałby się zespół złożony z lekarzy specjalistów oraz psychologa. Taki model jest już standardem na zachodzie, podczas gdy w Polsce cały czas pozostaje zarezerwowany jedynie dla osób z ponadprzeciętnymi zarobkami. 

Czytaj: Prezydent podpisał ustawę o in vitro >>>

Brak regulacji prawnych oraz wsparcia państwa w tym obszarze przyczynia się do pogłębiania nierówności w dostępie do usług medycznych, a w konsekwencji wykluczenia społecznego osób o niższym statusie materialnym.

Pomoc w tej dziedzinie jest konstytucyjnym i moralnym obowiązkiem państwa. Niepłodność jest bowiem nie tylko chorobą w wymiarze medycznym i psychicznym, ale przede wszystkim problemem społecznym, wymagającym kompleksowego rozwiązania, szczególnie w obliczu niekorzystnych zmian demograficznych dotykających polskiego społeczeństwa.