Czy zasadna jest odmowa udzielenia informacji przez dyrektora SP ZOZ-u wicestaroście, który żąda szczegółowej informacji o zatrudnieniu w poszczególnych poradniach specjalistycznych z podziałem na lekarzy i pielęgniarki (bez nazwisk)?

Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Prawo i ZdrowieCzy zasadna jest odmowa udzielenia informacji przez dyrektora SP ZOZ-u wicestaroście, który żąda szczegółowej informacji o zatrudnieniu w poszczególnych poradniach specjalistycznych z podziałem na lekarzy i pielęgniarki (bez nazwisk)?Zdaniem dyrektora podanie takich informacji naraża go na odpowiedzialność karną, gdyż zestawiając strukturę zatrudnienia w poszczególnych poradniach z kosztami w nich występującymi może dojść do naruszenia prywatności osoby fizycznej w sytuacji, gdy w strukturze zatrudnienia poradni wykazana jest jedna osoba. Wówczas informacja o strukturze zatrudnienia w poradni jest w istocie informacją o wynagrodzeniu konkretnej osoby. Będzie to informacja ad personam, która nie mieści się w pojęciu informacji publicznej. Odmowę uzasadnia ochrona danych osobowych pracowników oraz osób wykonujących świadczenia zdrowotne na podstawie kontraktów jak i ich wynagrodzenie, które to podlegają ochronie prawnej, a ich ujawnienie skutkuje odpowiedzialnością karną. Ponadto wicestarosta jako podstawy prawne wskazuje na art. 121 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej w sytuacji, gdy nie ma uchwały zarządu powiatu o kontroli SP ZOZ-u.

Odpowiedź:

W ocenie autorki odmowa nie jest zasadna.

Uzasadnienie:

Artykuł 121 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst. jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.) - dalej u.dz.l., przyznaje podmiotowi tworzącemu prawo nadzoru nad podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorcą. Nadzór jest pojęciem szerokim, a z pewnością szerszym od kontroli. W pytaniu wyrażono także wątpliwość co do dopuszczalności wdrożenia czynności kontrolnych z uwagi na brak uchwały o kontroli SP ZOZ-u. Autorka zwraca uwagę na redakcję art. 121 ust. 3 u.dz.l. Przepis brzmi: „w ramach nadzoru podmiot tworzący może żądać informacji, wyjaśnień oraz dokumentów od organów podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą oraz dokonuje kontroli i oceny działalności tego podmiotu.” Kontrola stanowi jedno z uprawnień podmiotu tworzącego w ramach nadzoru. Zgodnie z art. 122 ust. 1 u.dz.l. kontrola wymaga uchwały. Nadzór zaś jest sprawowany z mocy prawa i bezpośrednio na podstawie przepisu ustawy. Co do powinności ochrony danych, jak je określono w pytaniu – ad personam, co do zasady spostrzeżenie takie jest słuszne. Można w tym miejscu powołać uchwałę Sądu Najwyższego w składzie siedmiu sędziów – Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16 lipca 1993 r. sygn. akt I PZP 28/93, którego teza 2 stanowi, iż „ujawnienie przez pracodawcę bez zgody pracownika wysokości jego wynagrodzenia za pracę może stanowić naruszenie dobra osobistego w rozumieniu art. 23 i 24 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.)”. W opisanym przypadku jednak nie dojdzie do ujawnienia wynagrodzenia. Warto posiłkować się w tym zakresie art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1182 z późn. zm.) - dalej u.o.d.o., zgodnie z którym za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. Według tego samego art. 6 u.o.d.o. osobą możliwą do zidentyfikowania jest osoba, której tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez powołanie się na numer identyfikacyjny albo jeden lub kilka specyficznych czynników określających jej cechy fizyczne, fizjologiczne, umysłowe, ekonomiczne, kulturowe lub społeczne. Informacji nie uważa się za umożliwiającą określenie tożsamości osoby, jeżeli wymagałoby to nadmiernych kosztów, czasu lub działań. Już na tej podstawie należy uznać, że określenie konkretnej osoby, której dane ewentualnie zostałyby ujawnione jest utrudnione. Z pytania wynika, że podmiot tworzący wnosi o podanie struktury zatrudnienia bez wiązania tej struktury z wynagrodzeniem. Użytkownik przypuszcza, że ktoś mógłby odtwarzać na podstawie kosztów wytwarzanych w poszczególnych komórkach organizacyjnych wysokość wynagrodzenia. Takie działanie jest naturalnie możliwe, ale z pewnością wymaga nadmiernych zabiegów. Nadzór musi mieć możliwość oceny struktury zatrudnienia, podobnie jak ma prawo do weryfikowania kosztów działalności. Autorka podziela jednak potrzebę oceny, czy nie dochodzi do naruszania dóbr osobistych poszczególnych osób fizycznych.

Agnieszka Sieńko, autorka współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie
Odpowiedzi udzielono 18 lutego 2015 r.