Czy umowa o sponsoring podlega przepisom ustawy – Prawo zamówień publicznych?
Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) – dalej p.z.p. nie wskazuje wśród katalogu wyłączeń, w przypadku których nie stosuje się jej przepisów, umowy sponsoringu. Nie można zatem z góry założyć, iż w przypadku umowy sponsoringu obowiązek stosowania przepisów ustawy nie zachodzi. Nie można jednak wykluczyć, że w pewnym określonym stanie faktycznym mogą zajść okoliczności, w konsekwencji których ustawa nie znajdzie zastosowania.
Szczegółowy katalog wyłączeń stosowania przepisów ustawy zawarty został w art. 4 p.z.p. W katalogu owym ustawodawca nie wymienił umowy sponsoringu. Brak jest więc podstawy do przyjęcia tezy, iż sponsoring wyłączony jest spod reżimu ustawy. Powyższe nie oznacza jednak, że w konkretnym przypadku, ze względu na podmiot, czy też wartość przedmiotu zamówienia ustawa nie znajdzie zastosowania. Analizując zatem, czy w konkretnym przypadku zachodzi konieczność udzielenia zamówienia publicznego, należy odpowiedzieć na następujące pytania: kto jest zamawiającym i jaka jest wartość przedmiotu zamówienia. Jeżeli potencjalny zamawiający jest podmiotem zobowiązanym do stosowania przepisów ustawy, a wartość przedmiotu zamówienia przekracza równowartości 14 000 euro, to stwierdzić należy obowiązek stosowania przepisów ustawy.
Z uwagi na fakt, iż katalog podmiotów zobowiązanych do stosowania ustawy do udzielania zamówień publicznych wskazany został w art. 3 p.z.p., to nie powinno budzić wątpliwości, jakie podmioty związane są przedmiotową ustawą. Jeżeli natomiast chodzi o wartość przedmiotu zamówienia, to określić ją należy zgodnie z art. 32 ust. 1 p.z.p. Będzie nią zatem całkowite szacunkowe wynagrodzenie wykonawcy bez podatku od towarów i usług. W tym miejscu zaznaczyć należy, że sponsoring to umowa dwustronnie zobowiązująca, na mocy której tak sponsor, jak i sponsorowany zobowiązani zostają do spełnienia określonych świadczeń. Większość umów sponsoringu dotyczy zakupu przez sponsora usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. Wartością przedmiotu zamówienia będzie zatem wartość usługi reklamowej, bez podatku VAT. W przypadkach, w których wartość przedmiotu zamówienia nie przekracza równowartości 14 000 euro nie zaistnieje obowiązek stosowania ustawy.
Podsumowując wskazać również trzeba, iż pomimo że w zdecydowanej większości przypadków sponsoring związany jest faktycznie z usługą reklamową, to jednak zdarzają się i takie umowy sponsoringu, których istotą jest faktycznie nieodpłatne przysposobienie na rzecz określonego podmiotu. W takich przypadkach mówić należy o umowie darowizny.
Paulina Soszyńska