Czy podmiot wykonujący działalność leczniczą (SP ZOZ), który nie posiada własnej pracowni rezonansu magnetycznego (a tym samym działalność ta nie jest wpisana do rejestru, o którym mowa w art. 100 ustawy o działalności leczniczej) może w trybie konkursu ofert (zgodnie z art. 26 ustawy o działalności leczniczej) udzielić zamówienia na wykonywanie świadczeń zdrowotnych jakimi są badania rezonansu magnetycznego, w pracowni rezonansu magnetycznego przyjmującego zamówienie?
Czy w przypadku, gdy SP ZOZ nie posiada pracowni rezonansu magnetycznego powinien zlecać badania na rzecz własnych pacjentów przyjmowanych do szpitala w trybie innym niż art. 26 ustawy o działalności leczniczej (np. na podstawie ustawy - Prawo zamówień publicznych lub Kodeksu cywilnego)?

Postanowienie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654) - dalej u.dz.l. stanowi, że: "Przedmiot zamówienia nie może wykraczać poza rodzaj działalności leczniczej oraz zakres świadczeń zdrowotnych wykonywanych przez udzielającego zamówienia i przyjmującego zamówienie, zgodnie z wpisem do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100." Zacytowana norma jest źródłem wielu niejasności. Niemniej jednak już wytworzona praktyka ustaliła, że instytucją art. 26 u.dz.l. nie można rozszerzać własnej oferty świadczeń. W ocenie Autorki kontraktowanie badań MRI dla własnych pacjentów zwłaszcza jeżeli płatnik – NFZ – wymaga zapewnienia dostępu do takiej diagnostyki nie wymaga modyfikacji treści wpisu zamawiającego. Tym samym badanie jest realizowane w pracowni przyjmującej zamówienie. Gwoli rzetelności Autorka podpowiada, że warunki konkursu lub sama umowa winny rozstrzygać kwestię transportu pacjenta na takie badanie. W zakresie drugiej części pytania Autorka stanowczo wskazuje, że korzystanie z trybów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) jest wprost wyłączone przepisem art. 26 ust. 5 u.dz.l. Stosowanie zaś reguł kontraktowania opartych o ogólne zasady prawa cywilnego stanowiłoby naruszenie bezwzględnie obowiązującego przepisu ustawy w postaci art. 26 u.dz.l. a w konsekwencji skutkować może dokonaniem nieważnej czynności prawnej a to ze względu na normę art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).
Agnieszka Sieńko