Odpowiedź:

Tak. Lekarz POZ może wystawić receptę refundowaną pacjentom będącym świadczeniobiorcami albo osobami uprawnionymi, o których mowa w art. 67 ust. 4-7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.), oraz jeżeli stwierdzi zasadność ordynowania leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobu medycznego w danym wskazaniu - zgodnie z obwieszczeniem Ministra Zdrowia wydanym na podstawie art. 37 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 345 z późn. zm.). Sposób ustalenia zasadności ordynacji lekarskiej w danym wskazaniu jest bez znaczenia, jeżeli zdaniem lekarza POZ zaświadczenie takie, z medycznego punktu widzenia, jest wystarczające do potwierdzenia takiej zasadności (np. wydał je lekarz odpowiedniej specjalności).

Uzasadnienie:

Zgodnie z § 12 ust. 4 i 5 ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych stanowiących załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 1400 z późn. zm.), Narodowy Fundusz Zdrowia wymaga od lekarza specjalisty leczącego świadczeniobiorcę w poradni specjalistycznej okresowego informowania lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (lekarza kierującego) o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, środkach spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobach medycznych, w tym okresie ich stosowania i sposobie dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych. Taką informację należy przekazać nie rzadziej niż co 12 miesięcy, wyłącznie w przypadku gdy:
1) świadczeniobiorca objęty leczeniem specjalistycznym wymaga okresowego monitorowania lub zmiany leczenia lub
2) lekarz kierujący nie ma możliwości samodzielnego zweryfikowania zasadności ordynowanych, w ramach leczenia specjalistycznego, leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych.
Wzór takiej informacji określa załącznik nr 6 do zarządzenia nr 79/2014/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 5 grudnia 2014 r. w sprawie warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna (tekst jedn.: zarządzenie Nr 109/2015).
Stosowanie się do powyższych regulacji dotyczy wyłącznie podmiotów mających zawartą umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia.
Powyższa informacja nie jest jednak wyłączną podstawą do kontynuowania leczenia farmakologicznego przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Lekarz POZ może w ramach własnych kompetencji ustalić, o ile to możliwe, zasadność kontynuacji leczenia, jak również może pozyskiwać w inny sposób dowody świadczące o tym, że pacjentowi należy się dany lek refundowany w danym wskazaniu. Może to być zatem również zaświadczenie od lekarza specjalisty wydane w ramach świadczeń zrealizowanych poza systemem ubezpieczenia zdrowotnego (tzw. komercyjnych), który nie musi posługiwać się wzorem zawartym w zarządzeniu nr 79/2014/DSOZ, jako, że nie posiada umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia. W takiej sytuacji, to lekarz podstawowej opieki zdrowotnej ocenia, czy przedstawione przez pacjenta zaświadczenie może uznać za wystarczające do kontynuacji leczenia farmakologicznego, przy czym zaświadczenie lub jego kopia powinna być załączona do indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta.

Agnieszka Pietraszewska-Macheta, autor współpracuje z Lex Ochrona Zdrowia
Odpowiedzi udzielono  27.04.2016 r.