Żeby dostosować polskie prawo do postanowień Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych konieczne są zmiany w przepisach w 20 działach administracji rządowej, w tym zdrowia, administracji publicznej, sprawiedliwości, budownictwa czy transportu – wynika z analizy przeprowadzonej przez prawników DZP.

Zakończył się projekt dotyczący wdrożenia do polskiego porządku prawnego postanowień Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych. Jego efektem jest wypracowanie szeregu rekomendacji zmian prawnych z zakresu niemal wszystkich działów administracji rządowej.

Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych została ratyfikowana przez Polskę we wrześniu 2012 r. Mimo to wiele osób z niepełnosprawnością wciąż doświadcza trudności w realizacji wynikających z niej praw. Zapewnienie zmiany takiego stanu rzeczy było celem projektu „Wdrażanie Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych - wspólna sprawa”, którego partnerem odpowiedzialnym za przygotowanie rekomendacji zmian prawnych była praktyka Life Sciences kancelaria Domański Zakrzewski Palinka. 

 

Gotowe propozycje zmian prawnych dla rządu

W ramach pierwszego etapu projektu wykonano badania i analizy służące identyfikacji barier prawnych, administracyjnych i organizacyjnych, na które napotykały osoby z niepełnosprawnościami dążące do korzystania z zagwarantowanych Konwencją praw.

- Na ich podstawie przygotowaliśmy rekomendacje prawne, które mają na celu systemowe wdrożenie postanowień Konwencji do polskiego porządku prawnego – tłumaczy Paweł Kaźmierczyk, prawnik DZP. - Przedstawiliśmy stronie rządowej gotowe propozycje zmian prawnych, łącznie z projektem ustawy nowelizującej, jej uzasadnieniem i oceną skutków regulacji. Ostateczne rekomendacje prawne dotyczą 20 polityk publicznych, w tym zdrowia, administracji publicznej, sprawiedliwości, budownictwa czy transportu, a więc w praktyce wszystkich sfer, w których osoba z niepełnosprawnością może realizować swe prawa wynikające z Konwencji.

Karta pacjenta, informacje w alfabecie Braille’a

Wśród zaproponowanych zmian znajduje się m.in. wprowadzenie karty pacjenta z niepełnosprawnością, która stanowiłaby rozwiązanie organizacyjne mające na celu usprawnienie i skoordynowanie procesu opieki nad pacjentem z niepełnosprawnością, czy też zobowiązanie podmiotów wykonujących działalność leczniczą do zapewnienia pacjentom informacji o ich prawach sporządzonej w alfabecie Braille’a. Rekomendacje obejmują także m.in. wpisanie zasad uniwersalnego projektowania do Prawa budowlanego jako wymogów dotyczących wznoszonych budynków użyteczności publicznej, wprowadzenie regulacji wyznaczającej minimalną liczbę imprez turystycznych możliwych do dostosowania na wniosek osoby z niepełnosprawnością czy też zmianę systemu udostępniania dostosowanych samochodów osobom z niepełnosprawnościami przez ośrodki szkolenia kierowców.

Realizacja projektu jest ważnym wydarzeniem w postulowanym przez Konwencję procesie angażowania osób niepełnosprawnych do udziału w życiu publicznym. Jedną z podstawowych intencji projektu było bowiem stworzenie dogodnych warunków dla uczestnictwa tych osób w tworzeniu oraz wdrażaniu ustawodawstwa i polityki, której celem jest wprowadzenie w życie Konwencji. Zespół prawników przygotowujących propozycje zmian uczestniczył w 55 debatach konsultacyjnych dla przedstawicieli środowisk osób z niepełnosprawnościami i ekspertów społecznych oraz prawnych, w czasie których poddano konsultacjom wstępne rekomendacje prawne.