18 marca 2014 roku, Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw.
Projekt ustawy dotyczy wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej. Państwa członkowskie UE miały czas do 25 października 2013 roku na jej wdrożenie. Polska z implementacją przepisów się spóźniła.
Według komentarz BCC, brak wprowadzenia przepisów dyrektywy do polskiego porządku prawnego przynosi wymierne straty dla polskich świadczeniodawców, szczególnie w regionach przygranicznych. Dyskryminuje i powoduje nierówne traktowanie polskich pacjentów w stosunku do obywateli innych krajów Unii Europejskiej.
Określenia warunków uzyskania uprzedniej zgody NFZ oraz zwrotu poniesionych przez pacjenta kosztów i ich wysokości, które nie mogą przekroczyć kwoty rzeczywiście poniesionych wydatków, to rozwiązanie wątpliwe ze względu na orzecznictwo europejskie – czytamy w komentarzu BCC. Natomiast przyjęcie tzw. reguły ostrożnościowej jest wprawdzie dopuszczalne, ale wymaga uprzedniego poinformowania Komisji Europejskiej.
- Oczekujemy, że projekt ustawy w trybie pilnym zostanie skierowany do Parlamentu, a dalsze prace legislacyjne będą toczyły się z udziałem organizacji pacjentów i przedsiębiorców. Według Ministerstwa Zdrowia ustawa wejdzie w życie w połowie
2014 roku - komentuje Zenon Wasilewski, ekspert ds. prawa medycznego Business Center Club.
BCC: rozwiązania w projekcie ustawy transgranicznej mijają się z celem dyrektywy
Niektóre rozwiązania zaproponowane w projekcie tzw. ustawy transgranicznej mijają się z przewodnim celem dyrektywy jakim było między innymi zagwarantowanie pacjentowi bezproblemowego zwrotu poniesionych kosztów leczenia w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej, które mieści się w zakresie świadczeń, do których ubezpieczony jest uprawniony w Polsce uważają eksperci Business Center Club.
