Karta diagnostyki i leczenia onkologicznego zawiera najważniejsze informacje dotyczące leczenia onkologicznego pacjenta i jest swoistym skierowaniem, dzięki któremu osoba z podejrzeniem nowotworu lub zdiagnozowaną chorobą ma mieć ułatwione poruszanie się w systemie opieki medycznej.
Wzór karty diagnostyki i leczenia onkologicznego stanowi załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2015 r. w sprawie wzoru karty diagnostyki i leczenia onkologicznego (Dz. U. poz. 1627). Zawiera ona między innymi dane identyfikacyjne pacjenta oraz świadczeniodawcy i pacjenta oraz lekarza, który kartę wystawił. Na dane wskazane na karcie składają się między innymi: imię i nazwisko, płeć, data urodzenia, numer PESEL pacjenta, rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość.
Karta zawiera także oznaczenie lekarza wydającego kartę (imię i nazwisko, numer prawa wykonywania zawodu), a także świadczeniodawcy. Informacje te są istotne z punktu widzenia prawidłowego rozliczania przez NFZ świadczeń opieki zdrowotnej.
Karta diagnostyki i leczenia onkologicznego zawiera również unikalny numer identyfikacyjny, który wraz z numerem PESEL pacjenta oraz oznaczeniem lekarza i świadczeniodawcy, ma służyć powiązaniu świadczeń z pacjentem, któremu ich udzielono, umożliwiając tym samym monitorowanie jego procesu diagnostyczno-terapeutycznego. W karcie znajdują się również informacje o objawach, z jakimi pacjent zgłosił się do lekarza, wykonanych badaniach diagnostycznych, na jakie został skierowany pacjent, a także zaobserwowanych nieprawidłowościach mogących stanowić istotne wskazówki na dalszym etapie postępowania diagnostycznego.
W karcie zawarto dwa typy informacji - ocenę dotychczas wykonanej diagnostyki, a także plan leczenia pacjenta. W części podsumowującej na konsylium dokonuje się oceny kompletności diagnostyki.
Rozporządzenie wejdzie w życie w dniu 1 listopada 2015 r.
Opracowanie: Jacek Tkacz, RPE WK
Źródło: www.dziennikustaw.gov.pl, stan z dnia 16 października 2015 r.