Chodzi o wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 października 2015 r. (SK 19/14, Dz.U.2015.1616). Trybunał orzekł, że art. 106 ust. 3 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 930 z późn. zm.). w zakresie, w jakim stanowi, że w wypadku wniosku o przyznanie zasiłku stałego osobie całkowicie niezdolnej do pracy, legitymującej się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności i nie mającej innych środków utrzymania, prawo do zasiłku ustala się począwszy od miesiąca, w którym został złożony wniosek - jest niezgodny z art. 67 ust. 2 w związku z art. 2 Konstytucji.

Zdaniem Trybunału sytuacja taka stoi w sprzeczności z zasadą sprawiedliwości społecznej oraz prawem osób niezdolnych do pracy i niepełnosprawnych do pomocy państwa, który reguluje art. 67 ustawy o pomocy społecznej. W konsekwencji, organy przyznające świadczenia z pomocy społecznej powinny zastosować nową interpretację art. 106 ust. 3 u.p.s. od dnia 1 stycznia 2017 r.

Warto również zwrócić uwagę, że art. 106 bywa przywoływany jako podstawa prawna niektórych uchwał związanych z przyznawaniem i wypłacaniem świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.

Więcej informacji o zmianach w prawie i ich wpływie na akty prawne stanowione przez jednostki samorządu terytorialnego Użytkownicy LEX mogą pozyskać dzięki funkcjonalności Zegar legislacyjny

(www.produkty.lex.pl).