Przez jaki okres ważne jest zaświadczenie potwierdzające, że osoba składająca wniosek o świadczenia rodzinne w miejscu zamieszkania nie ubiegała się o świadczenia rodzinne w miejscu zameldowania na pobyt stały?

Odpowiedź

Zaświadczenie nie posiada terminu ważności, ze względu na fakt, iż potwierdza dane na dzień jego wystawienia.

Uzasadnienie

Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.) - dalej u.ś.r. weszła w życie w dniu 1 maja 2004 r.

Ponadto obecnie obowiązującym jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 grudnia 2011 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. Nr 298, poz. 1769) - dalej r.s.t.p.
Na wstępie należy zauważyć, iż przyznanie i wypłata świadczeń rodzinnych następuje na wniosek odpowiedniego podmiotu (art. 23 ust. 1 u.ś.r.).

Jednocześnie, na mocy art. 2 ustawy, świadczeniami rodzinnymi są: zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego; świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny i świadczenie pielęgnacyjne; zapomoga wypłacana przez gminy, jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż tylko część ze świadczeń rodzinnych przyznawana jest na wniosek mający charakter normatywny (uregulowany, wskazany przepisami prawa wzór wniosku), część zaś pomimo, iż przyznawana na wniosek, nie posiada sprecyzowanego w prawie jego wzoru. Zgodnie z art. 4 u.ś.r. prawo do zasiłku rodzinnego i dodatków do tego zasiłku przysługuje: rodzicom, jednemu z rodziców dziecka – w takim wypadku niezbędnym dokumentem będzie dowód tożsamości wskazujący na fakt bycia rodzicem określonego dziecka, opiekunowi prawnemu dziecka – strona winna dołączyć do akt sprawy postanowienie sądu o ustanowieniu opieki prawnej nad dzieckiem, opiekunowi faktycznemu dziecka – należy pamiętać, iż pojęcie to nie jest w ustawie rozumiane potocznie albowiem istnieje jego definicja legalna, zgodnie z którą zwrot ten oznacza osobę faktycznie opiekującą się dzieckiem, jeżeli wystąpiła z wnioskiem do sądu rodzinnego o przysposobienie dziecka (art. 3 pkt 14 u.ś.r.). W takim przypadku koniecznym jest przedstawienie zaświadczenia z sądu o toczącej się sprawie o przysposobienie. osobie uczącej się – podobnie jak w poprzednim przypadku również to pojęcie zostało ustawowo zdefiniowane. Osoba ucząca się to osoba pełnoletnia uczącą się, niepozostająca na utrzymaniu rodziców w związku z ich śmiercią lub w związku z ustaleniem wyrokiem sądowym lub ugodą sądową prawa do alimentów z ich strony (art. 3 pkt 13 u.ś.r.). @page_break@

W takim przypadku strona winna przedstawić akt lub akty zgonów rodzica bądź rodziców lub alternatywnie wyroki sądowe lub ugody sądowe zasądzające alimenty od obydwojga rodziców lub od jednego z nich (w przypadku, gdy drugi nie żyje). W zależności od rodzaju i charakteru świadczenia, jak również w zależności od momentu składania wniosku ustawa przewiduje określone ramy czasowe ich składania. Należy jednocześnie pamiętać, iż co do zasady prawo do świadczeń rodzinnych ustala się, począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami, do końca okresu zasiłkowego (art. 24 ust. 1 u.ś.r.).

Zgodnie z § 8 r.s.t.p. postępowanie w sprawie o przyznanie świadczeń rodzinnych na wniosek osoby, która nie ma miejsca zamieszkania, wszczyna właściwy organ gminy lub miasta właściwy ze względu na miejsce jej czasowego pobytu. Do wniosku dołącza się dokument potwierdzający tymczasowe zameldowanie lub potwierdzenie zamieszkania w miejscu pobytu. W takim przypadku organ gminy właściwy ze względu na miejsce czasowego pobytu osoby niemającej miejsca zamieszkania występuje do organu właściwego gminy lub miasta właściwego ze względu na ostatnie miejsce stałego zamieszkania tej osoby o potwierdzenie, że na daną osobę nie wypłaca się świadczeń rodzinnych.

Jednocześnie należy pamiętać, iż zgodnie z art. 217 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie. Zaświadczenie wydaje się, jeżeli: urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa, osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. Zaświadczenie powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie siedmiu dni. Tak więc zaświadczenie potwierdza stan na dzień jego wydania i nie posiada terminu ważności.