Uzasadnienie
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Tak stanowi art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Umowa pożyczki, której wartość przewyższa 500 zł, powinna być sporządzona pisemnie. Jeżeli termin zwrotu pożyczki nie jest oznaczony, dłużnik obowiązany jest zwrócić pożyczkę w ciągu 6 tygodni po wypowiedzeniu przez dającego pożyczkę. Należy zaznaczyć, że ustawa od podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) - dalej u.p.c.c., przewiduje zwolnienie umów pożyczek do łącznej wysokości nie przekraczającej kwoty 5000 zł od jednego podmiotu i 25.000 zł od wielu podmiotów - w okresach 3 kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od 1 stycznia 2009 r. Wynika tak z art. 9 pkt 10 lit. d) u.p.c.c. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Oznacza to, że w stosunku do jednego pożyczkodawcy zwolnieniu może podlegać jedynie pożyczka lub pożyczki do łącznej kwoty nieprzekraczającej 5000 zł, o ile suma pożyczek uzyskanych od wszystkich podmiotów nie przekroczy kwoty 25.000 zł w okresie 3 kolejnych lat, licząc od 1 stycznia 2009 r. do 1 stycznia 2012 r. Natomiast sama umowa pożyczki jest opodatkowana zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 u.p.c.c. i ustawa ta nie przewiduje zwolnienia dla umowy pożyczki w opisanej w treści pytania sytuacji. Jeżeli więc kwota pożyczki przekracza opisaną powyżej kwotę wolną od opodatkowania, to PCC jest należny.







